Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 161 ความต้องการกะทันหัน

ตอนที่ 161: ความต้องการกะทันหัน

“ไม่รู้ ฉันไม่รู้สึกดีที่ทิ้งลูซิเฟอร์ไว้ข้างหลัง”

“ไม่ต้องกังวล พี่เลี้ยงจะดูแลเขา เราต้องควบคุมดันเจี้ยนนั้น เซสยุ่งอยู่ เราต้องช่วยกัน มิฉะนั้นหลายคนจะตาย”

“คุณพูดถูก แต่ก็ยังยากที่จะหายห่วงจากเขาได้ เราจะต้องออกไปกันหลายสัปดาห์ แต่ฉันคิดว่าคุณคิดถูก เธอน่าจะดูแลลูซิเฟอร์ได้”

ชายและหญิงกําลังคุยกันอยู่

ผู้หญิงคนนั้นเหลือบมองในระยะทางที่เด็กวัย 5 ขวบนั่งอยู่ เธอเดินเข้าไปหาเด็กน้อยก่อนจะแตะแก้มอันน่ารักของเขา

“แม่ขอโทษนะลูซิเฟอร์ แต่ป้ากับมาต้องไปแล้ว เราจะกลับมาเร็วๆนี้ ลูกจะอยู่โดยไม่มีเราได้ไหม ลูกของแม่ตอนนี้โตแล้วใช่ไหม” ผู้หญิงถามลูก

“แน่นอน เขาเป็นลูกชายของผม” ชายคนนั้นหัวเราะขณะเดินเข้ามาใกล้ “ขอโทษนะลูก แต่โลกต้องการเรา เราจะอยู่ไม่นาน และเมื่อเรามา เราจะชดเชยให้”

“พี่เลี้ยงจะคอยดูแลลูก” ผู้หญิงถามชายคนนั้น

“แล้วเราจะไปเที่ยวกันต่อดีมั้ย? ลูซิเฟอร์ไม่เคยเห็นชายหาดออเรียนมาก่อนเลยใช่มั้ย? แม้จะไกลหน่อยแต่ก็เป็นสถานที่ที่สวยงาม ทั้งพระอาทิตย์ตก ลม น้ํา ทุกอย่างก็ราวกับสวรรค์ พ่อของผมเคยพาไป ท่านพ่อพาผมไปที่นั่น ผมคิดว่าเราควรไปเที่ยวพักผ่อนที่นั่น มันจะเป็นวันหยุดที่ดีที่สุด” ชายคนนั้นบอกกับผู้หญิง “ผมอยากให้เขาเห็นที่นั่น”

“หาดออเรียนน่ะเหรอ ดีเลยสิ สถานที่นั้นสวยดี ฉันกําลังคิดจะพาลูซิเฟอร์ไปที่นั่นด้วย เรายังไม่ได้ไปเที่ยวพักผ่อนกันมากนัก” หญิงสาวตอบพร้อมกับพยักหน้า

เธอหยิบชามซุปขึ้นมาและเริ่มให้อาหารเด็กด้วยช้อน

ชายคนนั้นเปิดปากพูด

ก๊อก ก๊อก! ก๊อก!

ทันทีที่ชายคนนั้นเปิดริมฝีปาก เสียงเคาะก็ดังขึ้นแทนคําพูด

ชายคนนั้นพูดต่อไป แต่ไม่มีคําพูดใดออกมา มีเพียงเสียงเคาะเท่านั้น

เด็กชายมองอย่างสับสน เกิดอะไรขึ้น? ทําไมเสียงเคาะนี้ถึงมา? ขณะที่เด็กหนุ่มกําลังคิด ทุกอย่างก็เริ่มพร่ามัว

“ท่านพ่อ เกิดอะไรขึ้น!” เด็กชายพูด แต่ดูเหมือนไม่มีใครได้ยิน

” พ่อ!” เด็กชายเรียกอีกครั้ง แต่ทุกอย่างกลายเป็นสีดํา

“ท่านพ่อ รอเดี๋ยว!” ลูซิเฟอร์พูดขณะยื่นมือออกมา

ดวงตาของเขาเบิกกว้าง เมื่อเขาตระหนักว่าเขาเป็นเพียงความฝัน เขายังอยู่ในห้องที่คนของแวเรียนท์เกิดใหม่ ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความฝัน แต่ไม่ใช่ความฝันปลอมๆแน่นอน..

ในที่สุดเขาก็จําได้ว่ามันเกิดขึ้นจริง เขาเพิ่งเห็นเหตุการณ์ย้อนหลังในความทรงจําในนาทีสุดท้ายกับพ่อแม่ของเขา

เมื่อลืมตาขึ้นจากการนอนหลับ เขาก็ตระหนักว่าเสียงเคาะยังคงมา มันมาจากประตูเมื่อมีคนมาเคาะซ้ําแล้วซ้ําอีก

“คนพวกนี้… ทําลายความฝันของฉัน ในที่สุดฉันก็ได้เจอพ่อแม่อีกครั้ง และตอนนี้พวกเขาก็จากไปแล้ว” ลูซิเฟอร์พึมพํา ขณะพยายามจําความฝันนั้นอีกครั้ง แต่ตอนนี้ส่วนใหญ่ก็พร่ามัว

เขาจําได้เพียงไม่กี่เรื่องเกี่ยวกับความฝัน

“หาดออเรียน… ฉันควรจะดูสถานที่ที่พวกเขาต้องการพาฉันไป ความปรารถนาสุดท้ายของพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะมากับฉันไม่ได้ ฉันก็จะไป พวกเขาต้องการให้ฉันเห็น และฉันจะทํายังไงก็ตาม” ลูซิเฟอร์พึมพําขณะลุกจากเตียงและเดินไปที่ประตู

เขาเปิดประตูและถามว่า “อะไร?”

เดรโกยืนอยู่อีกด้านของประตู

“เซอร์ลูซิเฟอร์ เซอร์เวก้าเรียกหาคุณ” เดรโกบอกกับลูซิเฟอร์

“ตกลง ฉันจะไป” ลูซิเฟอร์พูด ขณะเดินออกไป เขาแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว และเขาไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว

เขาเดินตามเดรโก ซึ่งพาเขาเข้าไปในลิฟต์ พวกเขาขึ้นไปด้วยลิฟต์

เดรโกพาลูซิเฟอร์ไปที่ห้องที่เวก้ารออยู่ ทั้งสองเข้าไปในห้องก็พบว่าเคลเลี่ยนและยาลิซ่านั่งอยู่ที่นั่นด้วย

นี่เป็นครั้งแรกที่ลูซิเฟอร์เห็นพวกเขา ดังนั้นเขาจึงดูสงสัยเล็กน้อย

“ลูซิเฟอร์ เชิญนั่งก่อน” เวก้าบอกกับลูซิเฟอร์

ลูซิเฟอร์ก้าวไปข้างหน้าและนั่งต่อหน้าเวก้า

“งั้นลูซิเฟอร์ พวกเรา”

เวก้าเพิ่งเริ่มพูดก่อนที่ลูซิเฟอร์จะตัดบทเขา “รอก่อน”

” เกิดอะไรขึ้น?” เวก้าถาม

“ผมต้องการอาหารก่อนที่จะพูด” ลูซิเฟอร์ตอบ

คําตอบของเขาเพียงพอที่จะทําให้ทุกคนในห้องว่างเปล่า เขาหมายความว่าเขาต้องการอาหาร? มันเป็นการประชุมที่สําคัญ

“คุณต้องการอาหารอะไรไหม” เวก้าถาม

“ฉันเพิ่งตื่น เมื่อถูกเรียกมาประชุมครั้งนี้ ฉันยังหิวอยู่เพราะไม่ได้กินอะไรมาเป็นเวลานาน” ลูซิเฟอร์ตอบ

“ฮ่าฮ่าฮ่า” เวก้าหัวเราะออกมาและพบว่าตัวเองรู้สึกขบขัน

เขามองไปที่เดรโกก่อนจะพูดต่อ ”เอาล่ะ เดรโก เอาอาหารมาให้แขกตัวน้อยของเราด้วย”

เดรโกออกจากห้องไป ยังคงประหลาดใจกับลูซิเฟอร์ เขาเป็นเด็ก แต่เขาเป็นเหมือนเจ้านายที่นี่ เขาสามารถพูดอะไรและทําอะไรก็ได้ต่อหน้าผู้นํา และไม่มีใครทําอะไรเขาได้

เขาเชื่อว่าถึงแม้ลูซิเฟอร์จะฆ่าเขา แต่พวกที่สูงกว่าจะไม่ดุลูซิเฟอร์ด้วยซ้ํา นับประสาลงโทษเขา

เห็นได้ชัดว่าลูซิเฟอร์เป็นผู้นําอย่างไม่เป็นทางการในแวเรียนท์เกิดใหม่ เช่นเดียวกับเคน และเขาอาจจะเป็นมากขึ้นในอนาคต

“ในขณะที่เขานําอาหารของคุณมา เรามาคุยกันไหม” เวก้าถาม ลูซิเฟอร์ยิ้มอย่างอ่อนโยน

“ได้”

“ดังนั้น ลูซิเฟอร์ ก่อนอื่น ให้ฉันแนะนําคุณให้รู้จัก 2 คนนี้ก่อน เขาคือเคลเลียน” เวก้าพูด ขณะที่เขาชี้ไปที่สุภาพบุรุษที่เหมือนอัศวินทางด้านซ้าย

เขายังชี้ไปที่ชายชุดดําที่อยู่อีกด้านหนึ่ง ในขณะที่เขาแนะนํา “เขาคือยาลิซ่า พวกเขาเป็นนักสู้ที่ดีที่สุด 2 คนและสมาชิกระดับสูงของครอบครัวเรา”

ลูซิเฟอร์เหลือบมองทั้ง 2 คน และยังคงสับสน จุดประสงค์ของการประชุมครั้งนี้คืออะไร? เกี่ยวข้องกับดวงตาของเขาที่ทําให้ตกใจแม้กระทั่ง APF หรือไม่? คนเหล่านี้จะทําร้ายเขาหรือไม่?

“ผมอยากคุยกับคุณเรื่องบางอย่างด้วย” ลูซิเฟอร์ตอบเวก้า แสดงความคิดของเขาด้วย

” คือ? แน่นอน. คุณเริ่มก่อน” เวก้ากล่าว