Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 139

ตอนที่ 139: วารันท์ และ ไรอา

“ฉันจะพาเขาออกไป!” อาร์เน่พูดด้วยน้ําเสียงหนักแน่นก่อนจะเริ่มเคลื่อนตัวไปทางยาลิซ่าที่มีเจตนาอยากที่จะฆ่า

ในไม่ช้า การปะทะกันครั้งสุดท้ายเริ่มต้นขึ้นเมื่อสมาชิกอัลฟ่าปะทะกับสมาชิก แวเรียนท์เกิดใหม่อันดับต้น ๆ

ในที่สุด ดูเหมือนว่าสมาชิก แวเรียนท์เกิดใหม่จะมีคู่ต่อสู้ที่คู่ควรไม่เหมือนกองทัพมนุษย์ที่เล่นอยู่

ได้ยินเสียงดังกังวาลไปทั่วบริเวณ ขณะที่กลุ่มฝุ่นเริ่มลอยขึ้นในสถานที่ต่างๆ

มีเพียง 2 คนที่ไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้ แต่คนสองคนนี้ดูเหมือนจะแข็งแกร่งที่สุดในทั้งสองทีม

แวเรียนท์ทั้งสองนี้เป็น 2 ใน 4 ราชาแห่งวอร์ล็อคการต่อสู้ของพวกเขามีศักยภาพที่จะทําลายทุกสิ่งรอบตัวพวกเขา

ทั้ง 2 คนสบตากันราวกับสบตากัน แม้จะห่างหายกันไปนาน

ไม่มีรอยยิ้มบนใบหน้าของวารันท์ ในทางกลับกันไรอามีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ในขณะที่เขามองไปที่วารันท์

ไรอาค่อยๆ ยกมือขึ้นไปข้างหน้าก่อนที่เขาจะขยับนิ้วไปมาราวกับว่าเขากําลังชี้ให้วารันท์เข้ามาโจมตี

วารันท์ยังเห็นท่าทางเยาะเย้ยนี้ เขายังสามารถสังเกตเห็นริมฝีปากของไรอาที่กําลังเคลื่อนไหวเนื่องจากอยู่ไกลกันเขาไม่ได้ยินสิ่งที่ไรอาพูดแต่เขาสามารถคาดเดาได้อย่างมีการศึกษาจากการเคลื่อนไหวของริมฝีปากของไรอา

ดูเหมือนไรอากําลังพูดว่า “มาเถอะ มาทําให้เสร็จกันเถอะ”

วารันท์รับความท้าทาย ในขณะที่เขาเริ่มเดินไปที่ไรอาด้วยก้าวเดินที่สงบ ดูเหมือนไม่รีบร้อนใดๆเขาต้องการที่จะสนุกกับการต่อสู้ครั้งนี้เพราะเขาวางแผนจะออกไปและ กวาดล้างไรอาตลอดเวลา

ในสถานที่อื่น นอกสุสานน้ําแข็งการต่อสู้ที่แตกต่างกันระหว่าง APE และ VU กําลังจะเริ่มต้นขึ้น

แซนเดอร์เป็นผู้นําในการต่อสู้ ขณะที่เขาโบกมือในแนวนอนนําคลื่นไฟขนาดใหญ่ออกจากมือของ เขาซึ่งพุ่งเข้าหาศัตรูในระยะไกลราวกับว่าไม่ใช่การโจมตีจากแวเรียนท์แต่เป็นสนามิแห่งไฟ

ไอย์ไม่ได้โจมตีเพราะเธอไม่ต้องการให้น้ําแข็งของเธอส่งผ ลต่อการโจมตีของแซนเดอร์แต่แวเรียนท์เกิดใหม่ ตอบสนอ งต่อการโจมตีนั้น คนที่ก้าวไปข้างหน้าไม่ใช่ใครอื่นนอกจา กตัวเธอเอง อิโซน่า

ในขณะเดียวกัน ลูซิเฟอร์และเคนก็ก้าวเข้าไปในโรงงานโชคดีที่ทางเข้าภายในอาคารว่างเปล่า

นักวิทยาศาสตร์ของโรงงานและเจ้าหน้าที่ทุกคนถูกสั่งไม่ให้ออกจากห้องจนกว่าทีมรัฐบาลจะมาถึงที่นี่มีเพียงยามของโรงงานเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เดินเตร่

และหากพบว่ามีเจ้าหน้าที่กําลังสัญจรไปมาอยู่ข้างนอกหรือพยายามจะออกจากสถานที่ ยามก็ได้รับอนุญาตให้ยิ่งพวกเขาตามคําสั่งของผู้นํานั่นเป็นสาเหตุที่ไม่มีพนักงานออกจากห้องที่พวกเขาเก็บไว้

แม้แต่ หมอราว และ หมอเรย์แมน ยังไม่ออกจากที่ทํางานโดยที่พวกเขานั่งเงียบๆ กับ เยลโดยไม่รู้ถึงภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นกับพวกเขา

เมื่อพวกเขาเดินไปจนสุดทางเดิน มันมี 2 ทางที่ให้เลือดเพื่อที่จะเดินไป นั่นคือทางซ้ายหรือทางขวา

* ซ้ายหรือขวา?” เคนถามลูซิเฟอร์ “คุณรู้จักสํานักงานของคนที่ทรมานคุณหรือเปล่า”

ลูซิเฟอร์ส่ายหัวแทนคําตอบ เขาไม่ได้เห็นสถานที่แห่งนี้มากนักยกเว้นทางเดินไม่กี่แห่ง ไม่ต้องพูดถึงการเห็นสํานักงานของผู้มีอํานาจสูงสุด

“ไม่เป็นไร ออกไปได้แล้ว ฟิโอน่า มิสซี่และเฮนริกพวกเธอเลี้ยวซ้าย ฆ่าทุกคนที่ขวางทางพวกเธอ แต่อย่าฆ่านักวิทยาศาสตร์ที่นี่ฉันไม่อยากให้พวกเธอฆ่า คนของลูซิเฟอร์โดยไม่ได้ตั้งใจ”เคนบอกกับสมาชิกในทีมของเขา

“พยายามหาหมอราวไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม และหากพบว่าเขากําลังมาทางฉันและลูซิเฟอร์ ให้ปล่อยเขาไปและไปตามทางของคุณต่อไปและฆ่าใครก็ได้ที่ขวาง เราจะ ฆ่าหมอราวและคนอื่นๆที่เหลือที่นี่อย่ารอช้าฉันต้องการพบพวกเธอทุกคนที่นี่ภายใน 30 นาที”เขากล่าวเสริมก่อนจะเดินไปทางที่ถูกต้อง

ลูซิเฟอร์ใช้เส้นทางเดียวกับเคน

ขณะที่พวกเขามุ่งหน้าไปยังทางเดินด้านซ้ายในที่สุดลูซิเฟอร์ก็เริ่มจําได้ มันถูกต้อง เขาเคยเดินอยู่ในทางเดินนี้มาก่อนความทรงจําของเขายิ่งสั่นคลอนมากขึ้นเมื่อเขาต ระหนักว่ามีเพียงประตูเดียวในทางเดินยาวนี้เขาพูดถูกเขาเคยมาที่นี่

“นี่เป็นครั้งแรกของคุณใช่ไหม ไม่ต้องกังวลไป คุณคือฮีโร่ของเรา เราจะทดสอบตัวอย่างเลือดของคุณที่นี่ มันจะไม่ เจ็บแม้แต่น้อย

ลูซิเฟอร์จําครั้งแรกที่เขาถูกพามาที่นี่ มันเป็นวันที่ 2 ที่เขามาที่สถานที่นี้เขาถูกนําตัวมาที่แห่งนี้และเก็บตัวอย่างเลือดของเขาหลังจากจุดนั้นเขาถูกพามาที่นี่ทุกสัปดาห์ และเก็บเลือดหนึ่งขวดจากเขาทุกครั้ง

มันดําเนินระยะเวลาต่อไปในอีก 5 ปีข้างหน้าว่ากันว่าพวกเขาใช้เลือดของลูซิเฟอร์เพื่อทดสอบว่าพลังของเขาตื่นขึ้นหรือไม่

ขณะที่เขาเดินผ่านทางเดินนี้อีกครั้งเขาก็อดแปลกใจไม่ได้ สถานที่นี้อยู่ใกล้ทางออกมาก และเขาไม่เคยรู้มาก่อนเหลือตัวเดียวจากด้านหน้าและเขาคงเห็นทาง ออกในครั้งนั้น

“เกิดอะไรขึ้น คุณจําอะไรได้ไหม” เคนถามลูซิเฟอร์เมื่อเห็นเขามองไปทางประตูที่ไกลออกไปซึ่งพวกเขาใกล้เข้ามา

ลูซิเฟอร์พยักหน้า “ผมเคยมาที่นี่หลายครั้ง หลายครั้งพวกมันเอาเลือดผมไปทุกครั้ง”

“อ่า แค่นั้นเอง ไม่ต้องกังวล เราแน่ใจว่านี่คือสถานที่ที่คุณถูกเก็บไว้ คุณจะเห็นสิ่งที่คุ้นเคยมากมาย” เคนกล่าวขณะที่เขาไปถึงประตูห้องแล็บ

เมื่อหมุนลูกบิด เขาพยายามเปิดประตูเพียงเพื่อจะรู้ว่าประตูถูกล็อค

“มันถูกล็อค ฉันเดาว่าเราจะต้อง”

เคนยังคงพูดอยู่เมื่อเห็นลูซิเฟอร์ชกประตูและทุบให้แตก

” -ทําลายมัน” เคนจบประโยคโดยตระหนักว่ามันสายเกินไปแล้ว

ขณะที่ประตูฟัง ลูซิเฟอร์และเคนก้าวเข้าไป