Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม - ตอนที่ 119

ตอนที่ 119: อุปกรณ์ต่อสู้

“เห็นไหม ตอนนี้เรากําลังคืบหน้า จริงๆแล้วอุปกรณ์การต่อสู้นี้ไม่มีอะไรพิเศษ มันเป็นแค่อุปกรณ์พิเศษที่สร้างขึ้นสําหรับพวกเราทุกคนโดยทีมสร้างอุปกรณ์เฉพาะของเรา เพื่อใช้ในกรณีของการต่อสู้กับศัตรู พวกเขาออกแบบทุกอย่างตามที่เราแต่ละคนเป็นรายบุคคล” เธอบอกลูซิเฟอร์

“พวกเราส่วนใหญ่มีอุปกรณ์การต่อสู้อยู่แล้ว มีเพียงเธอเท่านั้นที่ยังไม่มี เพราะเธอเดินทางเพิ่งมาที่นี่ แต่โชคดีที่เรารู้เรื่องของเธอทั้งหมด เราจึงได้เตรียมอุปกรณ์การต่อสู้ของเธอไว้ด้วย ถึงเวลาที่เธอจะได้รับ ถือว่ามันเป็นขั้นตอนเริ่มต้นของเธอกับครอบครัวของเรา” เธออธิบายเพิ่มเติมด้วยเสียงร่าเริงของเธอ

“เรามาแล้ว” เวก้าพูด ขณะที่หยุดอยู่หน้าประตูโลหะ

เขาวางฝ่ามือเหนือเซ็นเซอร์ที่ประตูด้วยเสียงบี๊บเปิดประตู

ไม่ว่าลูซิเฟอร์จะเห็นการสแกนเหล่านี้กี่ครั้ง เขาก็มักจะรู้สึกหงุดหงิดอยู่เสมอเพราะเขาไม่สามารถทําสิ่งนี้ได้ เขาไม่สามารถสัมผัสอะไรได้เลย หากไม่มีสิ่งกีดขวางระหว่างมือกับพื้นผิว ตราบใดที่เขาไม่ต้องการทําลายสิ่งนั้น

มันเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ แต่มันก็เป็นคําสาปที่ยิ่งใหญ่กว่า สําหรับเขา เขาสงสัยว่าเขาจะรู้สึกแตกต่างกับพลังนี้หรือไม่

เป็นเวลานานตั้งแต่ที่เขาตื่นขึ้น แต่เขาก็ยังไม่ได้รับการปรับให้เข้ากับพลังของเขาอย่างเต็มที่

ประตูโลหะเปิดออกหลังจากเสียงปั้บ เผยให้เห็นมุมขนาดใหญ่ที่อยู่อีกด้านหนึ่งของห้อง สามารถเห็นเครื่องจักรจํานวนมากวางอยู่ทั่วห้อง

ผู้ชาย 2 คนในชุดคลุมสีดํากําลังคุยกันอยู่ ทุกคนมองไปที่ประตูทันทีที่เปิดออก

“อ๊ะ อาจารย์เวก้า ยินดีต้อนรับ คุณมาที่นี่เพื่อซื้ออุปกรณ์ต่อสู้ของเด็กน้อยไหม เราเพิ่งทําการปรับปรุงมันครั้งสุดท้ายเสร็จ”

ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเวก้าด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขา

ชายคนนั้นมีผมยาวสีดําสวยงามลดหลั่นลงมาถึงเอวของเขา ผิวของเขาดูเรียบเนียนจนมักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเด็กผู้หญิง ถ้าเขาไม่มีหนวดเครา ลูซิเฟอร์คงคิดว่าเขาเป็นเด็กผู้หญิงจริงๆ

“ฉันเดาว่าเรามาถูกเวลาแล้ว แสดงให้เราเห็นสิ่งที่คุณทํา” เวก้าพยักหน้า เมื่อเขาเข้าไปในห้องแล็บ ดิออน, อิโซน่า, เคน และลูซิเฟอร์ ก็ก้าวเข้ามาเช่นกัน

“นี่คือเฮนนี่ เขาเป็นหัวหน้าห้องแล็บของเรา ซึ่งดูแลแบทเทิลเกียร์ทั้งหมดที่นี่” อิโซน่าบอกกับลูซิเฟอร์ โดยพูดถึงชายผมดํา

“เดี๋ยวก่อน” เฮนนี่ตอบเวก้า ขณะที่เขาเดินไปที่ชั้นวางของตรงมุมห้องหนึ่ง ซึ่งปิดไว้

ราวกับว่ามันเป็นความตั้งใจที่จะทําให้ลูซิเฟอร์หงุดหงิดใจ ที่ไม่สามารถใช้มือของเขาในลักษณะดังกล่าวได้ แต่ทุกอย่างที่นี่ต้องการการสแกน

แม้แต่ประตูชั้นวางก็ยังต้องสแกนฝ่ามือของเฮนนี่ก่อนที่จะเปิดออก

“เอาล่ะ นี่เป็นรายการแรก รองเท้าต่อสู้ของวอร์ล็อคคนใหม่ของเรา” เฮนนี่ประกาศ ขณะที่เขานํารองเท้าคู่สีดําออกจากชั้นวาง

รองเท้าดูเหมือนรองเท้าปกติ ลูซิเฟอร์ไม่พบอะไรพิเศษกับรองเท้าแบบนี้ อุปกรณ์ต่อสู้นี้มีแค่นั้นเหรอ? รายการที่ได้รับการปรับปรุงขนาดสําหรับเขา? นั่นคือสิ่งที่อิโซน่าหมายถึง?

“บอกคุณสมบัติพิเศษในตัวพวกเขาหน่อย พวกเขาสร้างมาเพื่อลูซิเฟอร์ได้อย่างไร” เวก้าถามคําถามที่เขาเชื่อว่าอยู่ในหัวของลูซิเฟอร์ เขายังถามคําถามเดิมในใจ

“เท่าที่เรารู้ ลูซิเฟอร์ตัวน้อยมีพลังมากมาย เขาเป็นวอร์ล็อคที่ถูกปลุกด้วยพลังทั้ง 5 ซึ่งไม่เคยเห็นมาก่อน เรารู้อยู่แล้วเกี่ยวกับความสามารถในการควบคุมลมของเขา”

“ดังนั้นเราจึงสร้างรองเท้าให้ทนทานต่อการวิ่งมากเกินไป ในขณะที่ยังต้านทานอากาศได้น้อยกว่า นอกจากนี้ รองเท้าเหล่านี้ยังสามารถต้านทานไฟได้โดยไม่ถูกทําลาย”

“แต่ยังมีอีกมาก จากสิ่งที่เราได้ยินจากอาจารย์เคน ลูซิเฟอร์ตัวน้อยใช้กําลังของเขาทําให้เขากระโดดสูง เพราะเขาใช้พลังพิเศษของเขาที่เพียงพอที่จะทิ้งปล่องภูเขาไฟไว้บนพื้น จึงไม่มีรองเท้าทั่วไปใดที่จะปลอดภัยได้หลังจากนั้น แต่รองเท้าเหล่านี้ทําได้”

“สิ่งเหล่านี้สามารถถ่ายโอนโมเมนตัมและความแข็งแกร่งทั้งหมดไปยังพื้นได้อย่างเพียงพอโดยไม่เกิดความเสียหาย”

เมื่อเฮนนี้บรรยายเกี่ยวกับรองเท้าเสร็จแล้ว ทําให้พวก เขาได้ไอเดียเกี่ยวกับคุณสมบัติพิเศษของรองเท้าเฉพาะตัวของลูซิเฟอร์

“คุณใช้คําที่ยิ่งใหญ่ๆ เหล่านั้นเพื่อบอกว่ารองเท้าคู่นี้ทนทานกว่าสินะ” อิโซน่า พูดด้วยเสียงหัวเราะที่สวยงามดังลั่นห้องแล็บ

“ฮ่าฮ่าฮ่า ถ้าคุณต้องการทําให้มันเป็นคําง่ายๆแบบนั้นล่ะก็ใช่ คุณอิโซน่าพูดถูก รองเท้าคู่นี้ทนทานกว่า” เฮนนี่พยักหน้าขณะที่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

เขารู้ว่าเธอทําให้เข้าใจง่ายเกินไป แต่เขาไม่ได้โต้เถียงกับเธอ เขารู้จักนิสัยขี้เล่นของเธอดีอยู่แล้ว ยิ่งเขาโต้ตอบมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกถึงรสชาติแห่งชัยชนะมากขึ้นเท่านั้น

เฮนนี่ก้าวไปข้างหน้าและหยุดเมื่อเขาอยู่ห่างจากลูซิเฟอร์ประมาณ 5 ก้าว

ลูซิเฟอร์ไม่ละสายตาจากเขา ขณะมองดูเฮนนี้โน้มตัวไปข้างหน้าและวางรองเท้าลงบนพื้น

“ลองสวมมันดูสิ ฉันแน่ใจว่าพวกมันจะพอดีแต่ก็ยังคงเหลือพื้นที่บ้าง” เฮนนี่บอกกับลูซิเฟอร์ก่อนจะก้าวกลับ

ลูซิเฟอร์ค่อยๆก้าวไปข้างหน้าและถอดรองเท้าเก่าออก เขานั่งลงบนพื้นก่อนที่จะหยิบรองเท้าข้างซ้ายใหม่ด้วยมือ

เขาสวมรองเท้าซ้ายก่อน ตามด้วยรองเท้าขวา

“พอดีเลย” เขาพูดออกมาหลังจากยืนขึ้น

โดยไม่รอคําตอบ เขายกเท้าขวาขึ้นเหนือพื้น 2-3 นิ้วแล้ว กระแทกลง เขาต้องการดูว่าทฤษฎีการถ่ายโอนกําลังนั้นถูกต้องหรือไม่

“โอ้พระเจ้า ไม่!” เฮนนี้ร้องออกมา เมื่อรู้ว่าลูซิเฟอร์กําลังพยายามทําอะไร แต่เขาก็สายเกินไป ก่อนที่คําพูดที่ 2 จะ ออกจากปาก เท้าของลูซิเฟอร์ก็แตะพื้นแล้ว ซึ่งเริ่มสั่นจากแรงกระแทก

แม้แต่หลุมอุกกาบาตก็ถูกสร้างขึ้นในสถานที่นั้น

“พระเจ้า เพื่อนตัวน้อย ได้โปรดอย่าทําอย่างนั้นที่นี่ ฉันไม่ต้องการให้พื้นแตก เราไม่ได้อยู่ที่ชั้นล่าง ฉันไม่อยากให้พวกเราทุกคนล่วงลงไป หลังจากที่พื้นพังไปแล้ว เฮนนี่พูดกับลูซิเฟอร์อย่างขุ่นเคือง ดวงตาของเขามองมาที่ลูซิเฟอร์อย่างช่วยไม่ได้

ลูซิเฟอร์พยักหน้า เขาไม่ได้พูดอะไร

“ดีที่แต่ละชั้นเสริมการป้องกันอย่างหนัก ดังนั้นแรงกระแทกแบบนี้ก็รับได้” ดิออนกล่าวเสริม “แต่ถึงกระนั้น ก็ยังดีที่จะไม่ทดสอบเรื่องนี้ โดยเฉพาะที่นี่”

“ลูซิเฟอร์เป็นคนใหม่ ฉันแน่ใจว่าเขาตื่นเต้นกับรองเท้าใหม่ ไม่ต้องกังวล สิ่งนี้จะได้รับการซ่อมแซม” เวก้ากล่าว “ยังไงก็เถอะ ลูซิเฟอร์ รองเท้าเป็นไง คุณลองแล้ว มันเป็นไปตามที่อธิบายไว้ไหม”

“พวกมัน เอ่อ คือ.. ฉันไม่รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในตัวพวกมัน แม้หลังจากใส่เข้าไป” ลูซิเฟอร์โต้ตอบ