“24ชั่วโมงผ่านไป และผ้าคลุมล่องหนก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง ไม่ได้หมายความว่าใช้แค่สัตว์อสูรเหล่านี้ เราก็สามารถทำ้ำได้ทุกวันจนวันสุดท้ายของการต่อสู้สิ้นสุดลงและเข้าสู่ช่วงท้าทายจนกว่าจะไม่มีคนท้าทายใช่ไหม มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถไล่ตรีศูลทองคำลงจากเวทีได้ตั้งแต่แรก?”
“ทำอะไรแบบนี้ได้ด้วย? แล้วเราก็จะไม่เห็นอะไรใหม่ๆ จนกว่าการจัดอันดับจะสิ้นสุดในอีกไม่กี่วัน”
“จากการคำนวนของันแล้ว สัตว์อสูรระดับเร้นลับทั้งหมดสิบสามตัวปรากฏขึ้น นี่น่ากลัวมากพอ ผู้พิทักษ์ทั่วไปคงไม่มีโอกาสชนะหากพวกมันเจอมันใช่ไหม”
“นั่นอาจไม่ใช่กับกรณีที่ผู้พิทักษ์ทรงพลังบางตัวมีการโจมตีแบบ AOE ที่สามารถฆ่าพวกมันได้ มันไร้ประโยชน์ไม่ว่าจะมีสัตว์อสูรระดับเร้นลับกี่ตัวก็ตาม”
(AOE คือ การโจมตีวงกว้าง)
“ฮ่าฮ่า ตอนแรกันคิดว่ามันจะเป็นการต่อสู้ระหว่างผู้พิทักษ์ ันไม่เคยคาดคิดว่าจะไม่เห็นผู้พิทักษ์ไปอีกสักพัก”
“น่าเสียดายที่มนุษย์สายเลือดบรุสุทธิ์ไม่สามารถเข้าร่วมได้ ันอยากจะเห็นจริงๆ ว่าจะเป็นยังไงเมื่อสัตว์อสูรพวกนี้ยืนเคียงข้างคนๆ หนึ่ง”
ขณะที่ทุกคนกำลังคุยกันอยู่ พวกเขาก็ตระหนักว่ามีแสงจ้าปรากฏขึ้นเหนือลานประลองของลูกบาศก์อีกครั้ง
คราวนี้ สิ่งมีชีวิตต่างมิติที่เหมือนแสงนั้นตรงไปตรงมามากขึ้น หลังจากที่มันปรากฏขึ้น มันกล่าว “เวลาในการยอมรับคำท้าของสัตว์อสูรจะสั้นลงเหลือ3นาที หากไม่ยอมรับการท้าทายภายในสามนาที จะถือว่าสละสิทธิ์”
เมื่อพูดจบ สิ่งมีชีวิตที่พร่ามัวก็พุ่งขึ้นไปในอากาศและหายวับไป
“ทำไมพวกมันถึงมุ่งเป้าไปที่สัตว์อสูรเท่านั้น? ทำไมผู้พิทักษ์ถึงไม่มีข้อจำกัดอะไรเลย?”
“นี่เป็นการเลือกปฏิบัติต่อมนุษย์อย่างชัดเจน ไม่เป็นไรถ้าแกไม่ปล่อยให้มนุษย์บริสุทธิ์เข้าร่วมการแข่งขัน แต่แม้กระทั่งสัตว์อสูรก็ตกเป็นเป้าหมายโดยการเปลี่ยนกครั้งแล้วครั้งเล่า ถ้าอย่างนั้นทำไมแกถึงปล่อยให้สัตว์อสูรเข้าร่วมการแข่งขันตั้งแต่แรกล่ะ? แกมันทำตัวน่ารังเกียจ”
“พวกเราทำอะไรได้บ้าง? กถูกกำหนดโดยสิ่งมีชีวิตต่างมิติ นี่คือเกมที่เริ่มต้นโดยพวกมัน พวกมันสามารถเปลี่ยนแปลงอะไรก็ได้ตามต้องการ มนุษย์ทำอะไรไม่ได้เลย”
“น่าโมโหจริงๆ พวกมันเล่นตามที่พวกมันชอบเพราะพวกมันสามารถทำได้ เมื่อเสียเปรียบก็เปลี่ยนก ช่างไร้ยางอายจริงๆ”
“อย่าทำตัวแบบนี้ ถ้าแกไม่สามารถทนได้ แค่บอกว่ามีเพียงผู้พิทักษ์เท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมได้”
ครั้งสุดท้ายที่ผู้คนต่างพาดพิงถึงการเปลี่ยนแปลงก แต่คราวนี้ หลายคนเรียกร้องความยุติธรรมให้เจ้านายของสัตว์อสูร
ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะมีความรู้สึกอะไรต่อสัตว์อสูรพวกนี้ และพวกเขาก็ไม่ได้สู้เพื่อความยุติธรรมด้วย เพียงแต่การเปลี่ยนแปลงกของสิ่งมีชีวิตต่างมิติครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้พวกเขาเข้าใจถึงแก่นแท้ของการต่อสู้จัดอันดับ
นี่ไม่ใช่เกมสำหรับมนุษย์เลย แม้แต่สัตว์อสูรที่เป็นของมนุษย์ก็ยังตกเป็นเป้าหมายครั้งแล้วครั้งเล่า ความรู้สึกนี้น่าอึดอัดมาก
…
“เวลาในการยอมรับคำท้าเปลี่ยนเป็นสามนาที ในกรณีนั้น มันจะใช้สัตว์อสูรเป็นสองเท่าเพื่อยื้อเวลาต่อวันเพื่อที่จะได้อันดับหนึ่ง แม้ว่าจะเป็นหนึ่งในหกตระกูล แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรวบรวมสัตว์อสูรระดับเร้นลับ24ตัว” จางชุนชิวกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ
“ไม่มีทางอื่นแล้วเหรอ?” จางหยูจือกล่าวขณะที่เธอมองไปที่ตรีศูลทองคำบนหน้าจอ
“ไม่มีทางอื่นเว้นแต่สัตว์อสูรระดับเร้นลับจะเข้าร่วมการต่อสู้ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเราจะรวบรวมสัตว์อสูรระดับเร้นลับได้24ตัว สิ่งมีชีวิตต่างมิติก็ยังสามารถเปลี่ยนกได้อีกครั้ง” จางชุนชิวกล่าว
“ถ้าอย่างนั้น ตั้งกไปเพื่ออะไร” จางหยูจือกล่าว
“มันไม่มีความหมายอะไร สำหรับสิ่งมีชีวิตต่างมิตินี้เป็นเพียงเกม อย่างไรก็ตาม สำหรับโลก เกมนี้อาจตัดสินชะตากรรมของโลก” จางชุนชิวกล่าว
“มันอันตรายขนาดนั้นเลยเหรอ? คนคนนั้นจะกลายเป็นราชาของโลกใบนี้จริงเหรอ หากพวกเขาเป็นที่หนึ่ง? ันไม่คิดอย่างนั้นนะ” จางหยูจือไม่เห็นด้วยกับมุมมองของจางชุนชิว
“มันร้ายแรงมาก มันร้ายแรงมากจนไม่สามารถจินตนาการได้” จางชุนชิวกล่าวอย่างจริงจัง
“ในเมื่อมันร้ายแรงมาก ทำไมเราไม่หยุดมันล่ะ” จางหยูจือถามด้วยความงุนงง
“เรากำลังพยายาม แต่เหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว” จางชุนชิวยิ้ม “อย่างไรก็ตาม สถานการณ์อาจไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น ท้ายที่สุด ผู้พิทักษ์ที่เข้าร่วมการต่อสู้ต้องพึ่งพามนุษย์เพื่อพัฒนาตัวเอง บางทีมนุษย์นั้นสามารถมีอิทธิพลต่อผู้พิทักษ์ได้”
“ผู้พิทักษ์เติบโต แต่ความแข็งแกร่งของมนุษย์หยุดนิ่ง อิทธิพลของเราจะลดลงตามเวลาเท่านั้น จะใช้ประโยชน์ได้มากน้อยขนาดไหน?” จางหยูจือรู้ดีเกี่ยวกับผู้พิทักษ์
“อาจจะไม่เป็นแบบนั้น ยังพอมีทางอยู่” จางชุนชิวกล่าวด้วยดวงตาที่หรี่ลง
“เธอหมายถึงแบบ ยา หวังหมิงหยวนและคนอื่นๆ…” จางหยูจือตื่นตระหนก
“สิ่งที่พวกเขาสามารถทำได้อาจไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้สำหรับเราเมื่อพิจารณาถึงความสามารถของตระกูลจางของเรา” จางหยูจือกล่าว
“แต่นั่นจะทำให้…” จางหยูจือพูดไม่จบประโยค
“ทำให้เราเป็นสัตว์ประหลาด?” จางชุนชิวพิงราวบันไดและมองไปที่ภูเขาพยัครฆ์มังกรที่ห่างไกล “บางครั้ง มันยากมากที่จะแยกแยะระหว่างมนุษย์กับสัตว์ประหลาด ถ้าันต้องเลือกระหว่างสัตว์ประหลาดกับการเป็นทาส ันขอเป็นสัตว์ประหลาดดีกว่า”
เมื่อกล่าวเช่นนั้น จางชุนชิวก็หันศีรษะและยิ้มให้จางหยูจืออย่างสดใส “แน่นอนว่ามันต้องเป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่กินมนุษย์”
…
ที่บ้านของตระกูลตูกู่ในเขตใต้ ตูกู่เกอก็ดูการถ่ายทอดสดเช่นกัน ใบหน้าของเขาไร้ความรู้สึก และไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
“อารอง เป็นไปไม่ได้จริงๆเหรอ ที่มนุษย์จะก้าวไปสู่ระดับเร้นลับด้วยความแข็งแกร่งของตัวเอง?” ตูกู่เกอยังคงอยู่ในความงุนงง แต่เขาถามตูกู่วอร์ม
“ตอนนี้ไม่มีใครสามารถทำได้” ตูกู่วอร์มตอบ
ตูกู่เกอดูเหมือนจะรู้มานานแล้วว่านี่คือคำตอบ เขาพึมพำกับตัวเองต่อไปว่า “ตระกูลตูกู่ของเราค้นคว้ามาหลายปีแล้ว แต่เราไม่พบวิธีที่จะวิวัฒนาการมนุษย์เข้าสู่ระดับเร้นลับ เป็นไปได้ไหมว่าเราต้องใช้เส้นทางเก่าของหวังหมิงหยวน?”
“คุณไม่สามารถพูดอย่างนั้น อันที่จริง ในหลายปีที่ผ่านมาตระกูลของเราไม่ใช่ไม่คืบหน้าเลย ตัวอย่างเช่น มนุษย์และกู่กลายเป็นหนึ่งเดียวกันอาจทำให้มนุษย์ก้าวเข้าสู่ระดับเร้นลับได้” ตูกู่วอร์มกล่าว
ตูกู่เกอส่ายหัวและพูด “เราแค่หลอกตัวเอง อะไรคือความแตกต่างระหว่างการที่มนุษย์และกู่เป็นหนึ่งเดียวกัน? แค่พวกเขาแค่ใช้ผู้พิทักษ์ ในขณะที่เราใช้กู่ เราทุกคนกลายเป็นสัตว์ประหลาด ไม่มีความแตกต่างกัน”
“ไม่มีอะไรที่เราสามารถทำได้เกี่ยวกับเรื่องนี้ มนุษย์มีข้อบกพร่องอย่างมากในความสามารถของพวกเรา มีช่องว่างที่ข้ามไม่ได้ระหว่างพวกเรากับระดับเร้นลับ” ตูกู่วอร์มค่อนข้างจะทำอะไรไม่ถูก
เมื่อเขายังเด็ก เขาเป็นเหมือนตูกู่เกอและเพื่อน เขามีความกระตือรือร้นและต้องการใช้ความแข็งแกร่งของตัวเองเพื่อก้าวเข้าสู่ระดับเร้นลับ แต่หลังจากผ่านไปหลายปีกู่ที่เขาเลี้ยงดูได้วิวัฒนาการสู่รดับเร้นลับ อย่างไรก็ตาม ในที่สุดเขาก็ยังคงอยู่ที่จุดสูงสุดของระดับมหากาพย์และไม่สามารถก้าวหน้าต่อไปได้อีก
“ลืมมันไปเถอะ มาดูกันว่าเจ้านายของสัตว์อสูรเหล่านั้นจัดการกับสถานการณ์อย่างไร การใช้สัตว์อสูรระดับเร้นลับ24ตัว แม้แต่หกตระกูลก็ไม่สามารถรวบรวมพวกมันได้ง่ายๆ ใช่ไหม? แม้ว่าพวกเขาจะทำได้ แต่ก็จะไม่มีใครเปิดเผยความแข็งแกร่งของพวกเขาในที่สาธารณะ” ตูกู่เกอมองไปที่ตรีศูลทองคำด้วยความสนใจ
