I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - ตอนที่ 169

SC:บทที่ 169 หนังหนา

“หนังหนา!”

มันคงจะยากสําหรับคนธรรมดาที่จะรองรับกระสุนปืนด้วยหลังของเขาแต่ดูเหมือนว่าหมีป่าจะไม่ใช่แบบนั้น เขาไม่ได้มีความรู้สึกเจ็บปวดใดๆหลังจากที่เขาบิดกล้ามเนื้อด้านหลังทําให้กระสุนที่พึ่งยิงเข้าไปด้านหลังของเขากระเด็นออกมาจากหลังของเขา

หลังจากที่กระสุนถูกบังคับออกจากร่างกาย เสื้อผ้าของเขาก็ฉีกขาดเห็นกล้ามเนื้อเป็นมัดๆรูปสามเหลี่ยมร่างกายของเขาขยายใหญ่ขึ้นราวกับยักษ์ความสูงของเขาเพิ่มขึ้นถึง 3 เมตร

“ไอ้เด็กเวร นอกจาก ท่านจิว แล้วก็มีแกนี่แหละที่สามารถทําให้ฉันใช้ร่างนี้!”

หลังจากที่หมีป่าได้กลายร่างเสร็จ เขาหยิบมีดยาวที่ตกอยู่ข้างพื้นขึ้นและพุ่งตรงมาหาหลินเฉิง

ปัง!

ด้วยพลังมีดยาวที่ฟันลงมาหลินเฉิงรีบหลบหลีกทันทีเกิดเป็นรอยฟันขนาดยาวระหว่างเขากับหลินเฉิงหลินเฉิงรู้สึกประหลาดใจดูราวกับว่าหมีป่ากินไวอากร้าเข้าไป

“อา

หลินเฉิง ยังไม่ทันฟื้นกลับอาการตกใจหมีป่าก็เริ่มโจมตีอีกครั้งโดยการใช้มีดสับไปที่คอของหลินเฉิง

“แกร็ง!”

หลินเฉิง รีบใช้ดาบของเขาปิดกั้นช่องว่างตรงคอของเขาทันทีด้วยพละกําลังทั้งหมด จากนั้นเขารู้สึกชามือและสิ่งที่เขารู้สึกประหลาดใจก็คือดูเหมือนว่าดาบของหมีป่าบินเล็กน้อยเท่านั้นเมื่อปะทะกับดาบของเขา

หลังจากเหตุการณ์นี้ หลินเฉิง ใช้กําลังทั้งหมดของตัวเองเตะไปที่หมีป่าทันทีในเวลาเดียวกันเขาก็ยกปืนกลขึ้นอีกครั้งและกวาดยิง!

ปังปังปัง!!

หลังจากที่ยิงปืนจนหมดแม็ก หลินเฉิง ก็เห็นเพียงว่าหมีป่ายังคงยืนหยัดอยู่ที่เดิมมีเสียงกระสุนหล่นออกมาบนพื้นจํานวนมาก

“เจ้าโง่! ตอนนี้ฉันไม่ต้องกลัวกระสุนปืนอีกต่อไปแม้กระทั่งระเบิดก็ไม่สามารถทําอะไรฉันได้!”

หลินเฉิง รู้สึกตกตะลึงในขณะที่หมีป่าหัวเราะอย่างภาคภูมิใจจากนั้นเขาสะบัดปลายมีดเพื่อเตรียมสับคอของหลินเฉิงอีกครั้ง

หลินเฉิง รู้สึกตกตะลึงดูเหมือนชายคนนี้จะอยู่ยงคงกระพัน แม้แต่กระสุนปืนก็ไม่สามารถทําอะไรเขาได้แต่หลินเฉิงไม่ได้รู้สึกกังวลมากนักเพราะหากชายคนนี้ต้องการคงรูปร่างแบบนี้ต่อไปเขาเองก็ต้องใช้พลังงานทางกายภาพจํานวนมากเช่นกัน

เมื่อลองคิดถึงเรื่องนี้ หลินเฉิง ยืนตัวตรงและหลบใบมีดที่กําลังพุ่งมาของหมีป่า

“พี่ชาย มันค่อนข้างหน้าอึดอัดใจที่จะต่อสู้กันเอางี้ไหมมาพักสูบบุหรี่สักหน่อย แล้วค่อยคุยกัน!”

นมา 1 ซองและยัดใส่ปากตัวเองในขณะที่ถือบ

หลังจากรักษาระยะห่างในระยะปลอดภัย หลินเฉิงหยิงหรี่ที่เหลือทําท่าส่งให้กับ หมีป่า

“ฉันเคยเห็นคนโง่มานับไม่ถ้วนแต่ก็ต้องยอมรับว่าแกเป็นคนพิเศษสุดเท่าที่เคยเห็นมา!”

เมื่อเห็นว่า หลินเฉิง ยืนสูบบุหรี่อยู่อย่างสบายใจหมีป่าหัวเราะ

“เฮ้อ

หลินเฉิง โบกมือ

“คุณจะพูดยังไงก็ได้ผมเพียงแค่อยากแบ่งปันช่วงเวลาดีๆกับคุณแต่คุณกลับทําร้ายผมด้วยคําพูด?”

“อืม.. แบ่งปันช่วงเวลาดีๆอย่างนั้นหรอ อย่าทําอะไรโง่ๆเลยทําไมฉันจะไม่รู้?ฉันจะบอกอะไรให้การ เปลี่ยนแปลงรูปร่างของฉันสามารถอยู่ได้นานถึง 1 ชั่วโมงถ้าแกคิดว่าจะรอให้ฉันหมดพลังก่อนก็บอกได้เลยว่าเสียใจด้วย!”

หลังจากพูดจบหมีป่าก็พุ่งตรงไปหา หลินเฉิง อีกครั้ง

เมื่อเห็นว่าชายคนนี้มีเพียงกล้ามเนื้อแต่ไม่มีสมองหลินเฉิงสายหัวแล้วเหวี่ยงก้นบุหรี่ทิ้งจากนั้นเขาเตรียมยกดาบขึ้นเพื่อจัดการกับหมีป่า

เนื่องจากพบว่าเป็นไปไม่ได้ที่ที่จะฆ่า“หมีป่า”โดยการรอให้เขาหมดกําลังหลินเฉิงจึงคิดหาวิธีที่จะตอบโต้แบบอื่นใบหน้าของหลินเฉิงเปลี่ยนเป็นจริงจังมากขึ้นเขาใช้ดาบของเขาฟันลงไปที่ไหล่ของหมีป่า

“อ้าก!!”

ได้ยินเสียงกรีดร้องดังขึ้นเมื่อทั้งสองคนแยกออกจากกันจึงพบว่าหลินเฉิงค่อยๆสะบัดปลายมีดเพื่อรีดคราบเลือดออกจากใบมีดของเขาและหันไปมองหมีป่าที่แขนซ้ายถูกตัดขาดด้วยดาบของเขา

“ผมบอกแล้วว่าคุณควรที่จะพักสูบบุหรี่ก่อนแต่คุณยังรีบร้อนที่จะตาย ช่างดื้อจริงๆ!”

หมีป่ามองดูแขนตัวเองและจับจ้องไปที่ดาบของหลินเฉิงใบหน้าของเขาตกตะลึงและพูดอะไรไม่ออก

“ไม่…เป็นไปไม่ได้! นี่..นี่คือดาบอะไร?!”แม้แต่อาวุธที่เสริมความแข็งแกร่งโดยน้อง 3 ก็ไม่สามารถแทงฉันที่อยู่ในร่างนี้ได้”

เมื่อมองไปที่ใบมีดสีดําในมือของหลินเฉิง ใบหน้าของหมีป่าเต็มไปด้วยเหงื่อเขามีความมั่นใจก่อนหน้านี้ว่าจะสามารถรับมือกับอาวุธของหลินเฉิงได้แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะมีอาวุธเย็นที่สามารถทําลายการป้องกันของเขาได้เป็นผลให้เขาสูญเสียแขนไป

“ดาบอะไรอย่างนั้นหรอ?มันจะเป็นอะไรก็แล้วแต่ในเวลานี้นายไม่ควรมาสนใจเรื่องนี้!”

เมื่อพูดจบร่างของ หลินเฉิง หายไป ประสิทธิภาพในการต่อสู้ของหมีป่าเนื่องจากการสูญเสียแขนซ้ายของเขาไปทําให้ความเร็วของเขาลดลงในเวลานี้เขาแทบจะไม่สามารถต่อต้านการโจมตีอย่างรวดเร็วดังพายุของหลินเฉิงได้และสุดท้ายดาบในมือของเขาก็ไม่สามารถต้านทานดาบของ หลินเฉิงได้มันถูกดาบของหลินเฉิงฟันออกเป็น 2 ส่วน

“มันแข็งแกร่งมาก!”

หลังจากทําลายดาบยาวของหมีป่า หลินเฉิงถอนหายใจและยังคงโจมตีต่อไปในที่สุดเขาก็สามารถตัดแขนอีกข้างนึงของหมีป่าได้

ด้วยการสูญเสียแขนทั้งสองข้างทําให้ร่างกายของเขาเริ่มกลับกลายเป็นสภาพเดิม และล้มลงกับพื้นอย่างหมดกําลัง

แกร็ก!

ในขณะเดียวกัน หลินเฉิง ก็เก็บดาบของเขาและดีดนิ้วเรียกน้ําแข็งขึ้นมาเกาะที่บาดแผลทั้งสองข้างของหมีป่าเพื่อหยุดเลือด!