I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - ตอนที่ 165

SC:บทที่ 165 ความสามัคคี

“นายพลทั้งสี่เป็นผู้ช่วยของ ท่านจิว จริงๆพวกเขาจะทําการเก็บกวาดทุกอย่าง แต่พวกเขาเพียงใช้” หมีป่า”หรือ”งูพิษ”ก็เพียงพอแล้ว คนอื่นๆจึงไม่ต้องแสดงฝีมือ”

หลินเฉิง พยักหน้าแต่ความเป็นจริงเขาไม่ได้สนใจอะไรมากเกี่ยวกับนายพลทั้ง 4 เขาเห็นการใช้ความสามารถของ “งูพิษ” ดังนั้นเขาจึงไม่คาดหวังอะไรกับอีก 3 คนมากนัก

เมื่อเห็น หลินเฉิง กําลังขบคิด จูฮาว ดูเหมือนจะคิดอะไรออกบางอย่าง

“ในความเป็นจริงมีข่าวลือในหมู่ผู้รอดชีวิต ว่านายพลอีก 2 คนแทบจะไม่เคยปรากฏตัวเขาจะทํางานเป็นคนคุ้มกันให้กับ ท่านจิว ซึ่งดูแล ท่านจิว และครอบครัวของเขาโดยเฉพาะ”จากสถานการณ์ปัจจุบันเป็นไปได้ว่าพวกเขาคงทรงพลังมาก! “เมื่อได้ยินความคิดของ จูฮาว หลินเฉิง พยักหน้า”ด้วยคนเหล่านี้ดูเหมือนจะยากที่จะเข้าใกล้ ท่านจิว ใช่ไหม? “เมื่อได้ยินคําพูดของหลินเฉิง จูฮ่าวถามขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อว่า”เดี๋ยว..คุณหมายความว่าคุณต้องการที่จะพบกับ ท่านจิว อย่างนั้นหรอ?”ทําไมล่ะ เป็นไปไม่ได้หรอ?“หลินเฉิงมองหน้า จูฮ่าว เมื่อได้ ยินเขาถามคําถามแปลกๆ”ไร้สาระ!เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!ถึงแม้คุณจะเป็นคนดี..แต่ก็ยังไม่แข็งแกร่งพอถ้าคุณต้องการเผชิญหน้ากับ ท่านจิว สุดท้ายแล้วคุณคงตายอย่างไม่มีที่ฝังคุณไม่รู้หรอว่าจักรพรรดิของเขตกวน โจวนั้นน่ากลัวเพียงใด!“เมื่อเห็นว่าหลินเฉิงต้องการที่จะพบกับท่านจิว จริงๆฮ่าวตบต้นขาของตัวเองและพูดขึ้น

เมื่อเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวของจูฮาว หลินเฉิงขมวดคิ้วแล้วถามขึ้นยังไม่พอใจว่า”น่ากลัวอย่างนั้นหรอ?…ตั้งแต่ที่ผมเข้ามายังเขตกวนโจวมีคนอย่างน้อย 3-4 คนบอกกับผมว่าท่านจิว นั้นแข็งแกร่งและน่ากลัวเป็นอย่างมากทําไมล่ะ?ชายคนนี้มี 3 หัว 6 แขนอย่างนั้นหรอ?“ใบหน้าของจูฮ่าวดูเคร่งขรึมและพูดขึ้นว่าอะไรคือ 3หัว 6 แขน? ต้องพูดว่าสัตว์ในสวนสัตว์ทั้งหมดได้กลายพันธุ์เป็นจํานวนมากแล้วพวกมันเป็นลูกน้องของ ท่านจิว ซึ่งเพียงพอที่จะจัดการกับคุณ!ไม่นับคนที่มีพลังจํานวนมากอยู่รอบๆตัวเขาแค่ความแข็งแกร่งของเขาเองก็ยากที่จะจัดการแล้ว! ผมยอมรับว่าคุณแข็งแกร่งแต่คุณไม่สามารถต่อสู้กับเขาได้ไม่อย่างนั้นคุณจะตายอย่างไร้ที่ฝัง! “หลังจากได้ยินความหวาดกลัวในใจของ จูฮ่าว หลินเฉิง ส่ายหัวอย่างหมดหนทาง หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้วเขารู้ว่าผู้ชายที่ทําให้ผู้รอดชีวิตของกวนโจวตกอยู่ในอาการหวาดกลัวนั้นยอมเป็นคนที่ไม่สามารถฆ่าได้ง่ายๆ

หลินเฉิง ถอนหายใจในที่สุดเขาก็ตัดสินใจที่จะไม่สร้างปัญหากับ ท่านจิว สุดท้ายแล้วเขาก็เป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งกับสุนัข แม้ว่าเขาจะไม่เคยหวาดกลัวแต่เขาก็รู้สึกเป็นห่วงความปลอดภัยของเพื่อนของเขาเสมอ” ก็ได้ผมจะไม่ไปหาเขา ส่วนสิ่งที่เกิดขึ้นนี้คุณไม่ควรพูดให้ใครฟังส่วนคนที่เหลือของคุณตายหมดแล้วอย่างนั้นหรอ”หลังจากคิดถึงเรื่องนี้ หลินเฉิง โบกมือให้กับ จูฮ่าว เมื่อเห็นว่าหลินเฉิงสามารถคิดได้หัวใจของจูฮาว รู้สึกโล่งอกแล้วเมื่อได้ยินคําพูดของเขาประโยคสุดท้ายทําให้ จูฮาว รู้สึกเศร้ายิ่งขึ้น”ตายหมดแล้ว..ทันทีที่เราเข้ามาพวกเราไม่ทันได้ตอบโต้งกลายพันธุ์ได้จัดการพวกเราทีละคนถ้าผมไม่ได้เป็นหัวหน้าพวกเขาผมคงโดน เชือดคอไปแล้ว!”เอ่อ…เสียใจด้วย!“เมื่อมองไปที่ชายที่มีความสูงเกือบ 1.9 เมตรข้างหน้ากําลังเช็ดน้ําตาด้วย ความโศกเศร้าหลินเฉิงพูดอะไรไม่ออก

จฮ่าว เช็ดน้ําตาและพูดขึ้นอีกครั้ง”เมื่อใดก็ตามที่ผมแข็งแกร่งขึ้นผมจะต้องชดใช้ให้กับพวกเขาตอนนี้ชีวิตของผมต้องรับผิดชอบพี่น้องที่อยู่ในฐานต่อไป!“เมื่อเห็นว่า จฮ่าวสามารถปรับความคิดของเขาได้อย่างรวดเร็ว หลินเฉิง รู้สึกประหลาดใจ”คุณไม่ต้องทําอะไรหรอกเพียงแค่ปรับความคิดซะใหม่ก็เพียงพอแล้ว “อิ่ม.. “เมื่อได้ยิ นสิ่งที่ หลินเฉิง พูด จูฮาวอดยิ้มอย่างขมขื่นไม่ได้” บอกตามความจริงตั้งแต่วันอวสานโลกมาถึง ผมและพี่น้องคนอื่นได้ต่อสู้ดิ้นรนเอาชีวิตรอดมาตลอด! ดังนั้นคุณรู้ไหมว่าพวกเราทําอะไรมาด้วยกันบ้างผมมีความรู้สึกผูกพันกับพี่น้องของผมในขณะที่ ท่านจิว ส่งคนมาหลายครั้งเพื่อที่จะรวบรวมพวกเรา“หลินเฉิงพยักหน้าและพูดว่า”คุณฝ่าฟันอุปสรรคมามากมาย…เอาแบบนี้ละกันเมื่อพวกเราได้เสบียงผมจะแบ่งให้คุณครึ่งนึงเพื่อเป็นค่า ชดใช้ให้กับพี่น้องที่ตายไปของคุณ คุณคงยังมีพี่น้องอีกหลายคนในฐานของคุณใช่ไหม เอาล่ะคุณควรที่จะย้อนกลับไปหาคนเหล่านั้นและให้พวกเขามาขนย้ายเสบียง! “ขอบคุณ…ขอบคุณ! ผมขอเป็นตัวแทนพี่น้องที่เสียชีวิตรวมทั้งพี่น้องที่อยู่ในฐานขอบคุณคุณ! “เมื่อเห็นว่า หลินเฉิง เต็มใจที่จะแบ่งปันเสบียงครึ่งหนึ่งดวงตาขอ จ ฮ่าว เป็นสีแดงเขาคุกเข่าลงเพื่อขอบคุณ”อย่าทําแบบนี้เลยลุกขึ้นเถอะ“เมื่อเห็นจูฮ่าวคุกเข่าลงหลินเฉิงจับแขนของเขาให้ลุกขึ้น

จูฮาว ราวกับรู้สึกว่าถูกจับด้วยคีมเหล็กเขาไม่สามารถที่จะคุกเข่าลงไปได้ เขาถอนหายใจลึกและค่อยๆยืนขึ้น” คุณเป็นคนต่อสู้ผลประโยชน์ควรเป็นของคุณ การที่คุณให้ของขวัญเหล่านี้ให้กับพวกเราพวกเรารู้สึกซาบซึ้งใจมาก ต่อจากนี้ไปถ้าคุณต้องการอะไรเพียงเอ่ยปากออกมาพวกเราจะทําให้ทันที! “หลังจากพูดกับ หลินเฉิงจูฮ่าว ออกจากโรงงานไปอย่างรวดเร็วพร้อมที่จะหาคนกลับมาขนเสบียงเหล่านี้

หลังจากที่ จูฮาว จากไป หลินเฉิง ยืนติดหน้าต่างและเป่าปากเสียงดังไปยังทิศทางที่ซ่อนตัวของหยูซาน จากนั้นเขารอสักครู่ก็เห็นเโคล่ากระโดดข้ามกําแพงเข้ามาในขณะที่ หยูซาน ลากมังกี้ เข้ามาเช่นกัน” มังกี้ คุณ ช่วยพาผมไปยังโกดังเก็บของของคุณได้ไหม?“หลังจากที่พวกเขาเข้ามาหลินเฉิงยก มังกี้ขึ้นพร้อมกับยิ้มให้ กับเขา แต่ มังกี้ รู้สึกตกตะลึงในคําพูดของหลินเฉิงในขณะเดียวกันได้แต่เพียงจ้องมองร่างของ เหลียวฉี ที่อยู่ไม่ไกลเขาตกตะลึงจนอ้าปากค้าง

หลังจากสังเกตอย่างถี่ถ้วนหันหน้ามาด้วยความยากลําบากและถามด้วยเสียงแหบแห้งว่า”นั่น…นั่นคือ..เหลียว…ท่านเหลียวอย่างนั้นหรอ?”ผมไม่รู้จักท่านเหลียวแต่ที่นี่มีงูตาย 2 ตัว!“หลินเฉิง เดินไปทิ้งแมมบ้าดําที่ไม่เหลือหัวแล้วในตอนนี้โยนลงข้างๆ มังกี้” คุ้นๆไหม? “เมื่อร่างของงูกระแทกถูกร่างกายของมังกี้ เขากลิ้งหลาย ลบเขาพยายามกระเสือกกระสนตัวเองออกห่างจากซากงูที่ตายและจ้องมองงูที่ตายก่อนจะพูดขึ้นว่า”ลูกดํา?พี่ ใหญ่คุณทําอะไรลงไป!เหลียวฉีเป็นหlใน 4 นายพลและลูกดําคือสิ่งที่ท่านจิวมอบให้กับเขาแต่ถูกคุณฆ่าตายแล้ว… แย่แน่ๆแย่แน่ๆ ข่าวร้าย!”