I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - ตอนที่ 163

SC:บทที่ 163 เทเลพอต เหลียวฉี

“อาก!!”

ในขณะที่ หลินเฉิง กําลังใช้ความคิดหาวิธีที่จะจัดการกับ ท่านจิว ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องอย่าง หวาดกลัวมาจากโรงงาน

“มันเป็นเสียงของผีวัณโรค เขาตกอยู่ในอันตรายมากับฉันไปช่วยเขาเร็ว!”

เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องใบหน้าของ จูฮ่าว เปลี่ยนไปเขารีบตะโกนไปยังคนด้านหลังพร้อมกับดึงปืนพกออก มา พวกเขาไปยังโรงงานอย่างเร่งรีบและไม่ได้ให้ความสนใจต่อ หลินเฉิง

เมื่อเห็นว่า จฮ่าว รีบวิ่งไปยังอาคารอย่างเร่งรีบ หลินเฉิง กลืนคําพูดที่จะออกปากห้าม เขาหันไปหา หยูซาน และโคล่าจากนั้นชี้ไปที่ มังกี้ และพูดว่า

“เธออยู่ที่นี่ ดูชายคนนี้เอาไว้! ผมจะเข้าไปข้างในเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น ห้ามเดินไปไหนรู้ไหม”

หลังจากเห็นพวกเธอพยักหน้า หลินเฉิง ทิ้งก้นบุหรี่และหายตัวไปจากสถานที่แห่งนั้นอย่างรวดเร็ว

เพียงเวลาไม่นาน หลินเฉิง ก็ปรากฏตัวขึ้นที่สนามหลังอาคารโรงงาน แทนที่เขาจะวิ่งเข้าไปในตัวโรงงาน โดยตรงเขาพยายามหาทางเข้าผ่านกระจกหน้าต่างที่แตกแทน

หลังจากที่ จูฮาว รีบเข้าไปยังอาคารโรงงานแล้วราวกับพวกเขาหายไปในความว่างเปล่าแม้แต่เสียงปืนก็ไม่ มีดังขึ้น โรงงานทั้งหมดยังคงเงียบราวกับว่าไม่เคยมีเสียงกรีดร้องดังขึ้นมาก่อน

เนื่องจากสถานการณ์ที่แปลกประหลาดเกินไป หลินเฉิง ไม่กล้าที่จะรีบร้อนเขาเฝ้ามองอย่างระมัดระวังจา กทางหน้าต่างและพบว่าไม่มีสิ่งใดผิดปกติเขาจึงค่อยๆกระโดดข้ามหน้าต่างออกไป และชิดลําตัวกับผนังด้านใน เพื่อคอยดูสถานการณ์

ในขณะที่ หลินเฉิง กําลังมองรอบๆนั้นเขารู้สึกถึงอันตรายบางอย่างจากศีรษะของเขา

“ปัง!”

ทันใดนั้นก็เกิดเสียงบางอย่างปะทะกับกําแพงน้ําแข็งที่ปรากฏขึ้นด้านหลังศีรษะของ หลินเฉิง ในเวลาเดียว กัน หลินเฉิง หันหลังกลับและหยิบดาบออกมาพร้อมกับเปลี่ยนชุดป้องกันเป็นชุดพร้อมรบ หลังจากที่ละลาย กําแพงน้ําแข็งลงไปเขาพบงูสีดําตัวยาวประมาณ 5 เมตร หัวของมันเป็นรูปสามเหลี่ยมดวงตาของมันจ้องมองมา ที่ หลินเฉิง

“แป๊ะ แป๊ะ!”

ในขณะที่ หลินเฉิง กําลังเผชิญหน้ากับงูดํานี้เขาก็ได้ยินเสียงปรบมือมาจากด้านหลังและได้ยินเสียงคําชื่นชม

“สามารถหลบการโจมตีอย่างกะทันหันของ งูแมมบ้ากลายพันธุ์ได้ยอดเยี่ยมมาก!”

หลินเฉิง เห็นชายรูปงามคนหนึ่งสวมใส่สูทสีดํา ถือไม้เท้าสวมแว่นตาไร้กรอบ ผมของเขาหวีเรียบไปด้านห ลัง เขายังคงยิ้มและพยักหน้าชื่นชม หลินเฉิง

แต่ข้างเท้าของเขาคือ จูฮาว ที่บุกเข้ามาก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่า จูฮ่าว จะถูกจับกุมแม้ว่าเขาจะโกรธแค่ไหน แต่ไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้

เมื่อเห็นชายคนนี้แต่งตัวเหมือนสุภาพบุรุษ หลินเฉิง ขมวดคิ้วอย่างฉับพลัน ไม่ต้องพูดถึงสถานที่และปฏิกิ ริยาแปลกๆ แต่งูแมมบ้ากลายพันธุ์สีดําที่อยู่ด้านหลังของเขาเป็นงูพิษที่เคยเห็นในอินเทอร์เน็ต จําได้ว่าพิษขอ งมันประกอบไปด้วยสาร neurotoxins และ cardiotoxins ถ้าถูกกัดจะทําให้หมดสติทันที และทําให้หายใจติด ขัดหัวใจเต้นไม่สม่ําเสมอกรณีร้ายแรงที่สุดจะเกิดภาวะหัวใจล้มเหลวและระบบหายใจล้มเหลวจนเสียชีวิต!

ยิ่งไปกว่านั้นพิษของงูแมมบ้าดํานั้นสามารถทําให้เกิดอัมพาตของเส้นประสาท ในสภาพแวดล้อมปัจจุบัน หากมีอาการดังกล่าวไม่แตกต่างจากการพบภัยพิบัติ

“พี่ชาย…หนีออกไป!คนคนนี้มีชื่อเรียกว่า เหลียวฉี งูพิษ เขามีความสามารถในการเทเลพอร์ต และเป็น 1 ใน 4 นายพลภายใต้กองกําลังของ ท่านจิว คนของผมถูกเขาฆ่าตาย หากคุณมีโอกาสรีบนี้ออกไปเร็วเข้า!”

ในขณะที่ หลินเฉิง กําลังนึกถึงข้อมูลของงูแมมบ้าสีดําในใจ เขาก็ได้ยินเสียงตะโกนของ จูฮ่าว ที่อยู่ข้าง เท้าของ เหลียวฉี แต่เสียงของเขาแหบแห้งอย่างผิดปกติ ราวกับว่ามันออกมาจากลมหายใจของเขา

“โอ้… ฉันจะช่วยนายเอง ไม่ใช่สําหรับเรื่องที่นายแนะนําฉันกับผู้ชายคนนี้ แต่ขอบคุณสําหรับการแนะนํา ของนายทําให้ฉันคิดอะไรได้หลายอย่าง ตอนนี้พระเจ้าได้ส่งประตูนรกมาให้นายแล้ว ฉันขอโทษที่ต้องแจ้งว่า นายหมดประโยชน์แล้ว!”

หลังจากนั้น เหลียวฉี ที่ยืนยิ้มอยู่นั้นก็ดึงดาบเล็กๆออกมาจากแท่งไม้เท้าและแทงเข้าไปในคอของ จูฮาว

แกร็ก!

ในช่วงเวลาที่มีดกําลังจะแทงเข้าสู่คอของ จูฮาว ก่อนน้ําแข็งก้อนหนึ่งก็ปิดกั้นใบมีดเอาไว้

“ผมขอพูดอะไรบางอย่าง… เหลียวฉี หากคุณต้องการชีวิตเขาจะต้องถามความสมัครใจกับผมก่อน!”

หลังจากที่ช่วยจูฮาว พ้นจากความตายได้อย่างฉับพลัน หลินเฉิง ส่ายหัวและอดที่จะบ่นขึ้นไม่ได้

เหลียวฉี จ้องมองก้อนน้ําแข็งที่ป้องกัน จูฮ่าว เอาไว้ เขา ส่ายหัวและพูดขึ้นว่า

“ขอโทษด้วยฉันไม่พูดกับคนตาย!”

“แว้บ!”

ในขณะที่เขาพูดจบ เหลียวฉี ก็ปรากฏตัวด้านข้างของ หลินเฉิง ทันที่ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ห่างกัน 4-5 เมตร ดาบในมือของเขาแทงเข้าไปในคอของ หลินเฉิง โดยตรง แต่ก็ถูกปิดกั้นด้วยดาบดําของ หลินเฉิง ภายหลัง จากการปะทะกัน 2-3 ครั้งเสียงคมชัดจากการที่เหล็กปะทะกันส่งเสียงออกมาเป็นบางครั้ง

“แว็บ!”

หลินเฉิง ฟันดาบดําของเขาใส่ เหลียวฉี ในขณะที่ เหลียวฉี ใช้เทเลพอตหนีห่างออกไป หลังจาก เหลียวฉี หลบ ใบมีดของ หลินเฉิง ได้เขายิ้มอย่างเย้ยหยันด้วยความรังเกียจ อย่างไรก็ตามดูเหมือนเพื่อนชายคนนี้จะไม่ แยแสเกี่ยวกับรอยยิ้มของเขา

หลินเฉิง เกลียดมากที่สุดคือคนที่กําลังยิ้มในขณะที่ต้องการฆ่าเขา แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่างูกลายพันธุ์โจม ตีมาที่หัวของเขาอีกครั้ง!

ปัง!

เสียงปะทะที่คุ้นเคยกลายพันธุ์ชนเข้ากับกําแพงน้ําแข็งอีกครั้ง!เนื่องจาก หลินเฉิง มีการตอบสนองอย่าง รวดเร็วและมีความสามารถในการควบคุมน้ําแข็งดังนั้นกลายพันธุ์ตัวนี้จึงพบกับศัตรูธรรมชาติของมันไม่ว่ามันจะ โจมตีมุมไหนก็ไม่สามารถแทรกกําแพงน้ําแข็งที่ขึ้นมาปิดกั้นได้ทุกครั้ง!

ในเวลาเดียวกัน เหลียวฉี ดูเหมือนว่าไม่ต้องการที่จะเล่นอีกต่อไป เขายังคงเทเลพอตไปมาเพื่อหาโอกาส ในการโจมตี หลินเฉิง แต่ทุกครั้ง หลินเฉิง ก็สามารถปิดกั้นได้

“ความสามารถที่ต่อต้านสวรรค์แบบนี้เอามาใช้แบบโง่ๆ ขยะโดยแท้!”

ในที่สุดหลังจากรู้สึกว่าดาบถูกแทงมาที่หน้าอกของตัวเอง หลินเฉิง เริ่มรู้สึกหมดความอดทนเขาบ่นพึมพํา ออกมาและหันไปหางกลายพันธุ์ที่โจมตีเขารอบๆขึ้นมาโดยตรง

เขาใช้มือขวาจับแน่นที่ตัวงแล้ววางมือซ้ายไว้บนหัวงู ในเวลาเดียวกันร่างกายของเขาก็หลบหลีกการโจมตี ของ เหลียวฉี ด้วย จากนั้นก็มีสิ “แกร็บ!” หลินเฉิง บิด ทําลายหัวของงูกลายพันธุ์โดยตรง

“ลูกดํา!”

เหลียวฉี ที่กําลังจู่โจม หลินเฉิง อยู่นั้นเห็นว่างูของเขาถูกฆ่าโดยที่เขาไม่ทันช่วยเหลือใบหน้าของเขาแสดง ออกถึงความโกรธเป็นอย่างมาก จากนั้นเขาถอดชุดสูทของตัวเองออกจากร่างกายและเริ่มขยับอีกครั้ง

“ฝนดาบ!”

หลินเฉิง ไม่ได้สนใจคนโง่ที่ชอบใส่คอสเพลย์ เขาอยากที่จะจับตัวของชายคนนี้ให้ได้ แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้ สึกว่ามีใบมีดจํานวนมากอยู่บนศีรษะของเขา หลังจากเสียงตะโกนของ เหลียวฉี ใบมีดเหล่านั้นก็พุ่งมาหา หลิน เฉิง ทันที!