I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - ตอนที่ 144
SC:บทที่ 144 สุนัขยักษ์แห่งนรก!
แม้ว่าระเบิดระดับ C จะสังหารตัวกินคนไปมากเกือบ 100 ตัวในทันที แต่ภายในถ้ํานี้พวกมันยังคงกระโดดออกมาจากมุมมืดอย่างต่อเนื่อง หากเขาไม่ยอมตัดใจที่จะแลกเปลี่ยนเป็นระเบิดแล้วละก็ เขาคงไม่สามารถฝ่าฝูงของพวกมันได้
ในขณะที่หลินเฉิงวิ่งหนีพวกตัวกินคน เขาก็พบว่าเขาอยู่ห่างจากหลุมที่เขาลงมาไม่มาก
“โฮ่งโฮ่ง”
“โคล่างั้นหรอ!”
วันนี้หลินเฉิงรู้สึกเหนื่อยล้าเป็นอย่างมาก เขารีบนําแคปซูลสารเสริมความแข็งแกร่งออกมาดื่มทันที และเขาก็ได้ยินเสียงเห่าของโคล่ามาจากหลุมที่อยู่ห่างไกลออกไป
“ให้ตายสิ! เจ้าโง่นั่นลงมาที่นี่ทําไม!”
เมื่อได้ยินเสียงเห่าของสุนัขที่คุ้นเคยและใบหน้าของหลินเฉิงดํามืด เขารู้สึกโกรธเป็นอย่างมากและอยากจะเตะเจ้าสุนัขโง่เง่าตัวนี้ให้ตาย
หลังจากตัวกินคนได้ยินเสียงของโคล่า พวกตัวกินคนเริ่มให้ความสนใจกับโคล่า พวกมันหันหลังกลับและมุ่งตรงไปยังหลุมนั้น
เมื่อเห็นว่าตัวกินคนหันเหความสนใจไปหาโคล่า หัวใจของหลินเฉิงทรุดฮวบ เขารีบสงบสติอารมณ์อย่างรวดเร็วและแทงดาบลงบนพื้นอย่างแรง มีเสียงสั่นสะเทือนเล็กน้อยภายในถ้ําและเกิดกําแพงน้ําแข็งกว้าง 20 เมตรขวางกั้นตัวกินคนที่วิ่งไปโทรหาโคล่า
หลังจากที่สามารถหยุดตรวจกินคนเหล่านี้ได้แล้ว หลินเฉิงรีบดื่มสารเลวเสริมความแข็งแกร่งอย่างรวดเร็ว และพบว่าความแข็งแกร่งของเขาฟื้นคืนมาอย่างช้าๆ จากนั้นเขารีบยกดาบขึ้นและรีบวิ่งอีกครั้ง!
ทันทีที่เขาเริ่มหลบหนีลวดสีเงินเริ่มโจมตีซ้ําๆ หลินเฉิงตัดหัวของตัวกินคนด้วยดาบยาวในมือขวา ในขณะที่มือซ้ายของเขาสัมผัสที่หน้าอกของตัวกินคนจากนั้นพวกมันกลายเป็นรูปปั้นน้ําแข็งอย่างรวดเร็ว
หลินเฉิงมีสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งมากกว่า 1 โหลดังนั้นเขาจึงมั่นใจว่าเขาสามารถที่จะฝ่าทะลวงตัวกินคนเหล่านี้ออกไปได้ หากเกิดสถานการณ์เร่งด่วนเขาสามารถใช้ค่าพลังงานทั้งหมดของเขาแลกเปลี่ยนเป็นระเบิดระดับ C 7-8 ลูก เพื่อระเบิดพวกมันโดยตรง อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกไม่มั่นใจเมื่อเขารู้ว่าโคล่าลงมาที่นี่
หากเป็นเขาเพียงคนเดียวเขาสามารถสังหารพวกมันโดยไม่ต้องลังเลและไม่จําเป็นต้องคอยดูแลผู้อื่น แต่ตอนนี้
แค่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลินเฉิงก็รู้สึกหงุดหงิดเขาส่ายหัวอย่างรวดเร็วและพยายามตั้งสติ แต่ทันใดนั้นเขาก็พบว่าด้านหน้าของเขามีเงาปรากฏขึ้น
“มันคืออะไร?”
เมื่อเห็นเงา หลินเฉิงขมวดคิ้วและรู้สึกเป็นกังวลบางทีเขาอาจถูกควบคุมโดยตัวกินคนบางชนิด!
เขารีบหันหลังกลับทันที!
ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเจ็บปวดที่หน้าอกและร่างกายของเขากระเด็นออกไปอย่างรุนแรง เขาพยายามลุกขึ้นแต่รู้สึกราวกลับเมาเหล้าเขาไม่สามารถยืนตรงได้
เมื่อมองเห็นตัวกินคนที่กําลังรออยู่ตรงหน้า หลินเฉิงรู้สึกกังวลเป็นอย่างยิ่ง เขาพยายามควงดาบของตัวเองและฟันไปเรื่อยๆอย่างไม่มีสติ
“ตูม!”
เขาถูกจู่โจมอีกครั้ง ทําให้จิตใจของหลินเฉิงรู้สึกสับสน เขาไม่สามารถยืนขึ้นบนพื้นได้ ไม่ว่าเขาจะส่ายหัวแรงแค่ไหนเขาก็ไม่สามารถหนีพ้นจากสภาวะมึนงงแบบนี้ได้
“ พระเจ้าเล่นตลกอะไรเนี่ย!”
หลินเฉิงรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากการถูกจับโดยตัวกินคนอย่างต่อเนื่อง เขาพยายามควบคุมตัวเองที่จะฟาดฟันพวกมัน แต่ดูเหมือนว่าเขายังคงอยู่ในสภาวะมึนงงและไม่สามารถทําอะไรได้ ด้วยความรู้สึกโกรธ หลินเฉิงจึงแลกเปลี่ยนระเบิดระดับ (ออกมาถือไว้ในมือและพร้อมที่จะโยนออกไป)
“โกววว!”
ในขณะที่เขาถือระเบิดอยู่ในมือเขาพยายามที่จะปกป้องศีรษะจากการถูกกัด จากนั้น หลินเฉิงได้ยินเสียงคํารามอย่างโกรธแค้นมาจากด้านหลังและรู้สึกถึงแรงกดดันรอบๆ
เสียงคํารามดังขึ้นอีกครั้งมันทําให้หลินเฉิงรู้สึกแปลกใจ
มีสัตว์กลายพันธุ์ตัวอื่นอยู่ที่นี่อย่างนั้นหรอ?
หลินเฉิงเงยหน้าขึ้นมองอย่างรวดเร็วและต้องตกตะลึง เขาเห็นรางๆเพียงสัตว์ที่มีรูปร่าง 4 ขายืนอยู่ด้านหน้าของเขา
ทันใดนั้นสัตว์ประหลาดตัวนั้นก็แสดงออกถึงความคล่องแคล่วและดุร้าย มันเริ่มสังหารตัวกินคนที่อยู่รอบๆ เมื่อหลินเฉิงฟื้นคืนสติและมองอย่างใกล้ชิดเขาพบสุนัขตัวใหญ่ดวงตาสีแดงกําลังอยู่ด้านหน้าเขา ในขณะที่กุ้งเท้าของมันเหยียบลงบนหัวของตัวกินคน!
เมื่อเห็นสัตว์ประหลาดที่รูปร่างคุ้นเคย หลินเฉิงตะโกนขึ้นมาว่า
“โคล่างั้นหรอ?”
“อว้”
เมื่อได้ยินเสียงเรียกของหลินเฉิง สุนัขตัวใหญ่ที่กําลังกัดตัวกินคนอยู่นั้นหันหลังกลับมาแล้ววิ่งมาหาหลินเฉิง
“ ให้ตายสิ มันเป็นนายจริงๆ!”
เมื่อมองเห็นร่างกายที่แข็งแกร่งดวงตาเต็มไปด้วยสีแดง และหางของมันที่เหมือนกับแส้ หลินเฉิงรู้สึกตกใจอย่างยิ่ง
ในเวลานี้รูปร่างของโคล่าแตกต่างจากที่เคยเป็นมาก่อนหน้านี้มาก ภายใต้รูปลักษณ์แบบใหม่ของมันดูราวกับสุนัขยักษ์ที่มาจากนรก
นายสามารถปลุกพลังขึ้นมาได้ยังไง?”
เมื่อเห็นว่าโคล่าเปลี่ยนไป หลินเฉิง อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ เขาเคยเห็นพลังมากมาย แต่เขาไม่เคยเห็นพลังที่สามารถเปลี่ยนแปลงรูปร่างได้
สุดท้ายเขาทําได้เพียงถอนหายใจและรู้สึกว่าช่างโชคดีจริงๆ แม้แต่นกกระจอกก็สามารถกลายเป็นนกฟีนิกซ์ได้
หลินเฉิงไม่คิดมากอีกต่อไป โคล่าที่อยู่ในรูปลักษณ์ของสุนัขจากนรกนั้นยอดเยี่ยมมาก หลินเฉิงลูบหัวของมันและพูดว่า
“เอาละเพื่อไม่ให้เสียเวลาตามฉันมา และออกตามล่าได้เลย!”
หลังจากที่โคล่าได้รับคําสั่ง มันคํารามต่ําและรีบตามหลินเฉิงไป หลินเฉิงพบว่าตัวเขาถูกบีบให้เข้ามายังถ้ําลึกจนไม่สามารถแยกแยะตําแหน่งที่อยู่ได้อย่างชัดเจน หลังจากพบว่าปากถ้ําได้หายไปแล้ว หลินเฉิงขมวดคิ้วเขารีบนําเข็มทิศออกจากแคปซูลจัดเก็บ
ในตอนที่เขาอยู่ด้านบนเขาเคยอยู่ทางทิศใต้มาก่อน แม้ว่าเขาจะถูกลากลงมายังถ้ําใต้ดิน แต่จัดการคํานวณในใจของเขาแล้ว ตอนนี้ทําให้เขารู้สึกกังวลใจ
ในขณะเดียวกันหลังจากที่เขาจัดการตัวกินคนเขาจ้องมองเข็มทิศในมือของเขา และระลึกความหลังอยากจะช้าๆหากเขาจําไม่ผิดเขาถูกดึงตกมายังหลุม 3 ครั้ง ครั้งแรกไปทางทิศเหนือจากนั้นหันไปทางทิศตะวันออกและสุดท้ายมาทางทิศตะวันตก หากการคาดเดาไม่ผิดพลาดตําแหน่งของเขาในตอนนี้อยู่ทางทิศตะวันออก!