I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - ตอนที่ 143

SC:บทที่ 143 การต่อสู้กับตัวกินคน!

ก่อนที่ หลินเฉิง จะมีเวลาสํารวจสภาพรอบตัวอย่างระมัดระวังทันใดนั้น หลินเฉิงก็พบว่าลวดสีเงินที่พันรอบตัวเขาขยับอีกครั้ง หลินเฉิงทําได้เพียงถอนหายใจอย่างไร้ประโยชน์ เพราะรู้สึกว่าร่างกายของเขากําลังถูกดึงอีกครั้ง

การถูกลากไปตามทางในครั้งนี้ หลินเฉิงได้ใช้เวลาในการสังเกตสภาพแวดล้อมโดยรอบและพบว่าเขายังคงอยู่ในถ้ําแคบๆ เขาไม่ได้ถูกลากลงลึกอีกต่อไปแต่ถูกลากขนานไปกับพื้น

เวลาในการลากครั้งนี้สั้นมากใช้เพียงประมาณ 2 นาที หลินเฉิงก็รู้สึกว่ามีลมพัดผ่านร่า งกายของเขาจากนั้น ร่างกายของเขาก็ถูกดึงลง

ปัก!

หลังจากที่ถูกดึงลงอีกครั้ง หลินเฉิง ถูกดึงลงมายังช่องไม่ใหญ่มากนัก เขาจึงไม่ได้รับความเจ็บปวดใดใดอาจเป็นเพราะในตอนนี้เขากําลังสวมชุดป้องกันระดับ D มันจึงเป็นเหตุการณ์ที่ทําให้เขารู้สึกตกใจเท่านั้น

แต่อารมณ์ของเขาในเวลานี้ไม่ใช่เรื่องที่จะมาสบายใจ เพราะหลังจากที่เขาถูกดึงลงมา เขาได้ยินเสียงคํารามอย่างต่อเนื่องของตัวกินคน หลินเฉิงพยายามเงยหน้าขึ้นมองอย่างรวดเร็ว และพบว่าตอนนี้เขาอยู่ในถ้ําที่มีขนาดเท่าสนามฟุตบอล 10 สนาม

ตัวกินคนหลายร้อยตัวนอนหมอบอยู่บนกําแพง ดวงตาของพวกมันส่องแสงสีเขียวและกําลังจ้องมองหลินเฉิงอย่างตื่นเต้น เมื่อเห็นสภาพโดยรอบของถ้ําแห่งนี้ หนังศีรษะของหลินเฉิงรู้สึกชา!

เขาพยายามกลืนน้ําลายลงไปอย่างลําบากและรู้สึกว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้คงไม่สามารถผ่านพ้นไปได้อย่างง่ายดาย

ในขณะเดียวกัน หลินเฉิง พบว่าลวดสีเงินที่พันรอบร่างกายของเขาไม่ได้เคลื่อนไหวอีกต่อไป ดูเหมือนว่าเจ้าของเส้นสีเงินนี้ต้องการชื่นชมการแสดงออกอย่างสิ้นหวังของหลินเฉิง

“ นี่มันมากเกินไป…”

หลินเฉิงส่ายหัวพร้อมกับรอยยิ้มขมขึ้นและเห็นว่าตัวกินคนกระโดดลงมาจากถ้ําทีละตัว พวกมันกําลังเดินมาหาเขาอย่างช้าๆและแสยะยิ้ม

โดยปกติแล้วตัวกินคนมักจะโจมตีอย่างรวดเร็วเพราะความหิวโหยของพวกมัน แต่ดูเหมือนตอนนี้พวกมันไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น ราวกับว่ามันกําลังคุยกันเกี่ยวกับการ “จัดสรร” เพื่อให้พอสําหรับทุกตัว

อย่างไรก็ตามพวกมันคิดผิดถ้าพวกมันคิดว่าหลินเฉิงจะเป็น “เหยื่อ” ที่จัดการได้ง่าย

ในขณะที่พวกตัวกินคนกําลังเข้าใกล้หลินเฉิง เขาเหวี่ยงกําปั้นอย่างรุนแรงและเกิดหนามน้ําแข็งนับไม่ถ้วนตกลงมาจากด้านบน ทันใดนั้นตัวกินคนชุดแรกที่เข้ามาใกล้ก่อนโดนเสียบเป็นเคบับเนื้อ!

เมื่อเห็นผลจากการจัดการเพียงครั้งเดียว หลินเฉิงรู้สึกดีใจ เขากําลังรอที่จะเรียกน้ําแข็งชุดต่อไปเพื่อจัดการพวกมัน แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าลวดสีเงินกําลังเคลื่อนไหวอีกครั้ง

คราวนี้เขาถูกลากเข้าไปยังกลุ่มของตัวกินคนนับไม่ถ้วน

“ไอ้เวรเอ้ย!”

เมื่อพบว่าลวดสีเงินวางแผนที่จะทําให้หลินเฉิงสิ้นหวังอีกครั้ง หลินเฉิงตะโกนด่าออกมา แต่ดูเหมือนเส้นสีเงินยังคงลากหลินเฉิงด้วยความเร็วมากยิ่งขึ้น เมื่อเขากําลังคิดว่าจะทํายังไงดีเขาก็ได้ยินเสียงบางอย่างคมชัด!

เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยไปหน้าของหลินเฉิง เปลี่ยนเป็นความปิติยินดี เมื่อตามการทิศทางของเสียง หลินเฉิงรีบขยับเท้าของเขาอย่างรวดเร็วและกดลงอย่างแรง จนในที่สุดแคปซูลก็เปลี่ยนเป็นดาบดํา!

หลินเฉิงรีบคว้าดาบดําจากนั้นยกขาขึ้นแล้วเล็งก่อนที่จะสับลงบนลวดสีเงิน

ฉับ!

ดาบสีดําของเขาสามารถตัดลวดสีเงินได้อย่างง่ายดาย

โอ้วววว!!!

ในขณะเดียวกันลวดสีเงินก็ส่งเสียงคํารามด้วยความโกรธแค้นจากส่วนลึกของถ้ํา เมื่อได้ยินเสียงคํารามนี้ตัวกินคนที่เหลือต่างคุกเข่าลงกับพื้นร่างกายของพวกมันสั่นเทา

เมื่อเห็นฉากที่แปลกประหลาดนี้หัวใจของหลินเฉิงทรุดฮวบ เขารีบกลิ้งตัวหลายตลบ เพื่อสร้างระยะห่างจากกลุ่มของพวกมัน

เสียงกรีดร้องชนิดนี้สามารถทําให้ตัวกินคนเหล่านี้เชื่อฟังแล้วหวาดกลัว หลินเฉิงสามารถเดาได้ว่าเจ้าของลวดสีเงินนี้คงเป็น “บอส”ของที่นี่!

เมื่อคิดได้ดังนั้น หลินเฉิงรีบใช้ดาบในมือตัดลวดสีเงินที่ยังคงพันร่างกายของเขาเอาไว้อย่างรวดเร็ว หลังจากที่เขาได้รับอิสรภาพอีกครั้งเขาไม่กล้าคิดที่จะโจมตีเหล่าตัวกินคนที่อยู่ที่นี่ เขาหันหลังกลับและพร้อมที่จะหลบหนีไปจากสถานที่นี้โดยเร็วที่สุด

เมื่อเห็นว่าอาหารของพวกมันกําลังจะหนีไปตัวกินคนทั้งหลายเริ่มรู้สึกกังวลพวกมันยืนขึ้น และรีบวิ่งมาหาหลินเฉิง

“โกววว”

ทันใดนั้น หลินเฉิงก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยอีกครั้ง หลังจากประสบเหตุในครั้งก่อน หลินเฉิงรีบพุ่งตัวไปทางซ้ายเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของลวดสีเงิน เขาเรียกกําแพงน้ําแข็งขึ้นมา 6 ชั้นเพื่อปิดกั้นด้านหลังของเขาทันที จากนั้นเขารีบปีนขึ้นไปจากหลุมแห่งนี้

ตุ๊บ!

ขณะที่มือขวาของเขาจับอยู่ที่ขอบของหลุม หลินเฉิงก็รู้สึกเจ็บปวดที่ศีรษะของเขาและถูกเตะลงมาจากปากหลุม!

หลินเฉิง ลูบหัวตัวเองที่รู้สึกเจ็บปวดเขาจงมองไปด้านหน้าและพบว่ามีตัวกินคนมากกว่า 1 โหลปิดทางอย่างแน่นหนาในขณะที่พวกมันกําลังแยกเขี้ยวต่อหน้า หลินเฉิง

หลินเฉิง กัดฟันและหันกลับไปมองด้านหลัง ในขณะนี้กลุ่มตัวกินคนที่อยู่ด้านหลังยังไม่สามารถทะลวงกําแพงน้ําแข็ง 6 ชั้นเข้ามาได้ดังนั้นมีเพียงทางเดียวคือหลินเฉิง จะต้องจัดการตัวกินคนที่อยู่ด้านหน้าให้หมด!

ตูม!

ภายในหัวใจของ หลินเฉิง เต็มไปด้วยความวิตกกังวลดังนั้นเขาจึงลงมืออย่างรวดเร็วโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออาศัยชุดป้องกันของเขาแล้ว เขาไม่จําเป็นจะต้องหวั่นเกรงกับตัวกินคนพวกนี้ หลินเฉิง ควงดาบดําในมือและจัดการพวกที่อยู่ด้านหน้าอย่างรวดเร็ว

แต่ไม่ว่าเขาจะสับดาบเร็วสักเท่าไหร่และจัดการพวกมันได้ต่อเนื่อง แต่ดูเหมือนตัวกินคนก็ไม่ลดลงเลย นอกจากการต่อสู้กับตัวกินคนเหล่านี้แล้ว หลินเฉิงยังต้องหลีกเลี่ยงเส้นลวดสีเงินที่พยายามโจมตีเขาเป็นครั้งคราว 10 นาทีต่อมา หลินเฉิงแทบหมดแรงและหอบหายใจ!

แต่เขาไม่สามารถที่จะหยุดพักหายใจได้ เขารีบเรียกเมนูของระบบเพื่อเข้าสู่หมวดอาวุธร้อน และกดลงไปที่ระเบิดระดับ (ซึ่งมีมูลค่า 1000 คะแนนด้วยความเจ็บปวดใจ จะนั้นเขาเขวี้ยงระเบิดไปยังจุดที่มีตัวกินคนมากที่สุด

บูม!

หลังจากนั้นเพียงไม่กี่วินาทีเสียงระเบิดครั้งใหญ่ก็ดังกล้อง ผลกระทบอันยิ่งใหญ่เกือบทําให้เขาล้มลงภายในถ้ําสั่นสะเทือนแม้แต่ส่วนบนสุดของถ้ําก็ดูเหมือนจะตกลงมา

ในขณะที่พวกตัวกินคนที่อยู่ในรัศมีของระเบิดพวกมันถูกเปาเป็นจุลไม่เหลือแม้แต่ซาก สถานที่ที่มีสัตว์ประหลาดเหล่านี้หนาแน่นได้ถูกระเบิดจนเป็นช่องว่าง

เมื่อเห็นว่าระเบิดระดับ C มีความแข็งแกร่งเพียงใด หลินเฉิงได้แต่กลืนน้ําลาย

ในเวลาเดียวกันกําแพงน้ําแข็ง 6 ชั้นที่เขาปิดกั้นเอาไว้ก็ถูกทําลายอย่างไร้ความปราณีจากพวกตัวกินคนที่อยู่ด้านหลัง พวกมันมีจํานวนมากและพยายามที่จะพุ่งเข้ามาหาหลินเฉิง เขาจึงรีบมุ่งหน้าไปยังทางปากถ้ําพร้อมกับควงดาบสีดําสังหารตัวกินคนที่เหลืออยู่ข้างหน้าและพยายามวิ่งต่อไป!