I Am A Prodigy ฉันนี่แหละอัจฉริยะ! - ตอนที่ 93

ตอนที่ 93 การยั่วยุในสนาม

การแข่งขันเริ่มต้นขึ้น!

กรรมการโยนบอลขึ้นฟ้า! เหอหยวนกระโดดด้วยพลังที่น่าทึ่ง เขารับลูกบอลได้อย่างง่ายดาย!

เขาตามมาทันทีด้วยการเลี้ยงลูก พัก พลิกกลับ ตามด้วยการสับหลอกสามขั้นตอน!

ได้แต้ม!

ตั้งแต่เริ่มเกม ทุกอย่างดําเนินไปอย่างราบรื่น การเคลื่อนไหวที่เยือกเย็นของเขาและวิธีที่เขาทําคะแนนได้ทําให้แฟน ๆ ของเหอหยวนคลั่งไคล้ใบหน้าของพวกเขาแดงก่ําด้วยความตื่นเต้น

“เหอหยวน คุณเก่งที่สุด! เหอหยวนดูดีที่สุด! เหอหยวนจะต้องชนะการแข่งขันแน่!”

ในสนาม กองเชียร์ลีดเดอร์ในชุดรัดรูปปรากฏตัวพร้อมกับปอมปอมที่แพรวพราวอยู่ในมือพร้อมส่งเสียงเชียร์ออกไป

“ผู้หญิงพวกนี้ตาบอดเหรอ? นั่นมันสัตว์ประหลาดชัด ๆ!” เซี่ยงพูดด้วยความอิจฉา

“แฟนคลับสมองฝ่อ!” โปเตโต้เสริม

ตั้งแต่เริ่มการแข่งขัน ขวัญกําลังใจของสาขาดนตรีลดลงเป็นประวัติการณ์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในขณะที่แผนกกีฬาเป็นเหมือนแมวที่เล่นกับหนู พวกเขาเหมือนแค่มาวิ่งเล่นไปมาในสนามอย่างง่ายดาย

ในครึ่งแรกผลคือ 10:80

ในครึ่งหลัง ผลลัพธ์คือ 16: 192

ชัยชนะที่สมบูรณ์ของสาขากีฬา

ถัดมาเป็นสาขาภาษา

“ถึงเวลาแล้ว ฉันไปก่อนนะ” เกิ้งกล่าว

“เกิ้ง ทําให้ดีที่สุดนะ!” เสียงเชียร์จากเพื่อน ๆ ในชั้นเรียนของเขา

เกาเหวินกล่าวกับทีมว่า “ไม่ต้องกังวล เล่นเหมือนเดิมแบบที่เคยฝึกกันมา ทําให้ดีที่สุดนะทุกคน!”

หลังจากวอร์มอัพง่าย ๆ การแข่งขันก็เริ่มขึ้น

ภาควิชาภาษา กับ ภาควิชาชีววิทยา

“หนาน ดีมาก!”

“เฮ้ย ไปเอามันมา!”

“ไอ้ลิงผอม อย่าขี้ขลาด จัดการมันซะ!”

“ลูกชาย อย่าทําให้ฉันอายล่ะ! ไปเร็ว!”

ในขณะนั้นการต่อสู้อันดุเดือดก็บังเกิด ทั้งสองแผนกต่างโห่ร้องเชียร์ด้วยสีหน้ากังวลใจ

อย่างไรก็ตามชื่อเล่นแปลก ๆ ถูกเรียกออกมาพร้อมกัน

แม้ว่าเกิ้งอาจจะไม่แข็งแรงมาก แต่เขาเกิดมาสูง ด้วยความได้เปรียบจากความสูงนั้น เขาจึงเป็นที่รู้จักในนามราชาแห่งการเด้งกลับ เขาเป็นกองหลังของทีม

ผ่าน แย่งบอล เลี้ยงบอล และพุ่งทะลุ!

การฝึกซ้อมหลายครั้งทําให้สนามเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและทําให้หัวใจของพวกเขาเต้นเร็ว

“ส่งลูกมา! นี่ไม่ใช่การแสดงเดี่ยวนะ ส่งต่อให้คนอื่นเร็วเข้า!”

“ไอ้เ*ย! พวกเขาบล็อกลูกได้ไง?!”

”วดฟ!? นั่นเป็นโอกาสที่ดีเลยนะ เขาชู้ทไม่ได้เหรอ?”

“กรรมการ! ผู้ชายคนนั้นตีมือเขา นี่มันฟาวล์!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันกําลังจะตายเพราะเสียงหัวเราะ คิดว่าเขาจะเดินได้อีกไหม…”

ในสนาม เกิดเสียงอึกทึกครึกโครม แสดงถึงความหลงใหลในวัยเรียนของนักศึกษาอย่างเต็มที่

ในเวลาเดียวกัน แม้ว่าเหย่หลิงเฉินจะเพียงแค่มองจากด้านข้างอย่างไม่ตั้งใจ แต่ก็มีการเพิ่มความชํานาญเป็นครั้งคราว

‘แรงบันดาลใจที่ได้จากการดูการแข่งขันบาสเกตบอล เทคนิคบอล +1’

‘แรงบันดาลใจที่ได้จากการดูการแข่งขันบาสเกตบอล เทคนิคบอล +1’

‘แรงบันดาลใจที่ได้จากการดูการแข่งขันบาสเกตบอล เทคนิคบอล +1’

แม้ว่าความเร็วของการเพิ่มความชํานาญจะช้าเมื่อเทียบกับการเรียนรู้หรือการศึกษาด้วยตนเอง แต่ก็สร้างขึ้นด้วยตนเองทีละนิดก็สะสมได้พอสมควร

ยิ่งไปกว่านั้น มันไม่ได้จํากัดอยู่ที่ความชํานาญในเทคนิคบาสเกตบอล แต่เทคนิคที่เกี่ยวข้องกับลูกบอลโดยทั่วไป กล่าวอีกนัยหนึ่ง ฟุตบอลและปิงปองรวมอยู่ในทักษะความเชี่ยวชาญด้านลูกบอล

ในที่สุดครึ่งแรกก็จบลง

ผลลัพธ์คือ 63. 52 โดยมีสาขาภาษาเป็นผู้นํา

นักศึกษาจากสาขาภาษามีกําลังใจในทันที เขานําน้ําที่พวกเขาเตรียมไว้สําหรับนักกีฬาไปเสิร์ฟอย่างกระตือรือร้น

“ทําได้ดีมาก ลุยแบบนี้ต่อในครึ่งหลังนะ!”

เหย่หลิงเฉินและคนอื่น ๆ ก็เดินไปหาเกิ้งเช่นกัน “เกิ้ง ไม่เลวเลย ฉันเก็บสถิติไว้ให้นายด้วย นายทําได้ 13 รีบาวน์บล็อกได้ 3 ครั้ง และทําคะแนนได้ 6 คะแนน!”

“เกิ้ง มาดื่มน้ําหน่อย ไปต่อไหวไหม”

ในอีกด้านหนึ่ง นักศึกษาจากสาขาชีววิทยาก็อยู่รายล้อมผู้เล่นในแผนกของตนเช่นเดียวกัน

“ไม่เป็นไร ช่องว่างของคะแนนไม่ห่างกันเกินไป เรายังมีโอกาสในครึ่งหลัง”

“นักศึกษาเทอมนี้จากสาขาภาษาเก่งกว่าเทอมก่อนหน้ามาก ทักษะบาสเกตบอลของพวกเขาค่อนข้างดี”

“ พวกนายยังมีแรงเหลืออยู่ไหม? ถ้าไม่ไหวเราจะขอเปลี่ยนผู้เล่น อย่าหักโหมจนเกินไป”

ครึ่งหลังเริ่มต้นขึ้น

การแข่งขันกลายเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดระหว่างทีมอีกครั้ง

แม้ว่าสาขาชีววิทยาและสาขาภาษาจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับกีฬา แต่ทีมก็เล่นบาสเกตบอลได้ดี อย่างน่าประหลาดใจ นั่นทําให้พวกเขาเป็นไฮไลท์ของการแข่งขันชุดที่สองทําให้แม้แต่คลาสอื่น ๆ ก็เข้ามารับชมการแข่งขันด้วย

ทันใดนั้น ฝูงชนก็เกิดความโกลาหล ผู้เล่นชุดดําของแผนกกีฬาค่อย ๆ เข้าไปในฝูงชน พวกเขากําลังดูการแข่งขันเช่นกัน แต่ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยการดูถูก

รูปลักษณ์ของพวกเขาทําให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในบรรยากาศของสนาม

ในที่สุดครึ่งหลังก็จบลงในที่สุด

102: 93 คะแนนติดต่ออย่างใกล้ชิดสําหรับสาขาภาษา

สาขาภาษาทั้งหมดส่งเสียงเชียร์ดังลั่นพร้อมสีหน้าตื่นเต้นของทุกคน

อย่างไรก็ตาม เหอหยวนที่อยู่ด้านหน้า เขานําผู้เล่นแผนกกีฬาเข้าสู่สนาม

สาขาภาษารู้สึกถึงการยั่วยุของฝ่ายตรงข้ามในทันที พวกเขาสูญเสียรอยยิ้มบนใบหน้า ทีมบาสเกตบอลของพวกเขาก็เดินหน้าไปพบกับพวกเขาเช่นเดียวกัน

“หึหึ ประหลาดใจดีหนิ ฉันไม่คิดว่าทีมมือใหม่ของพวกแกจะชนะ” ผู้เล่นสาขากีฬาพูดเยาะเย้ย

” แกหมายความว่าไง?!” มีคนโต้กลับทันที

ใบหน้าของนักศึกษาจํานวนมากรอบตัวพวกเขาเปลี่ยนเป็นสีดําในทันที

“ถือว่าพวกแกโชคดีไป หากเราเป็นคู่ต่อสู้ของพวกแก พวกแกจะพ่ายแพ้อย่างย่อยยับ!”

“หยุดพล่ามเรื่องไร้สาระได้แล้ว! ผลของผู้ชนะยังถูกไม่ตัดสิน!” เกิ้งเถียง

“เฮ้ แค่พวกแกเหรอ?” เหอหยวนหัวเราะเยาะ “แกควรอธิษฐานให้มากกว่านี้นะ ช่วงเวลาที่แกพบกับพวกเราคือเมื่อการแข่งขันของแกสิ้นสุดลง!”

“ระวังคําพูดหน่อย!” แม้ว่าเกาเหวินจะเป็นเด็กผู้หญิง แต่เธอก็ไม่ขี้ขลาด “พวกเราทุกคนเป็นนักศึกษานะ มิตรภาพต้องมาก่อน การแข่งขันมาทีหลัง ถ้านายล้ําเส้นล่ะก็ ฉันจะรายงานนายต่อเจ้าหน้าที่ของโรงเรียน!”

“มิตรภาพ?” เหอหยวนส่ายหัว “เราไม่ใช่เพื่อนกับไอ้พวกถังขยะจากสาขาภาษาพวกนี้หรอกแค่ต้องการดูความพ่ายแพ้ของพวกมันเท่านั้นแหละ!”

“ไอ้เ*ย! ไอ้มัดกล้ามไร้สมอง นี่มันมากไปแล้วนะเว้ย!” ผู้เล่นคนหนึ่งของสาขาภาษาไม่สามารถยับยั้งได้อีกต่อไปและพยายามต่อสู้

น่าเสียดายที่แม้ว่าเขาจะตัวโต แต่เขาก็ไม่ได้สร้างร่างกายให้หนักมากนักเมื่อเทียบกับแผนกกีฬา เขาถูกคนอ้วนผลักกลับทันที เกือบจะทิ้งเขาลงกับพื้น

“ทําไม ฉันเรียกแกว่าขยะแล้วมันทําไม? อยากมีเรื่องเหรอวะ?”

“ก็มาดิวะ!”

เกาเหวินวางตัวเองไว้ระหว่างทีม คอยปรามพวกเขา “ใจเย็น ๆ พวกนายยังมีการแข่งขันพรุ่งนี้อีกนะ ไปเตรียมตัวให้พร้อมเถอะ”

“ฮึ่ม เจอกันที่สนาม!”

เหอหยวนกวาดสายตาไปที่เหย่หลิงเฉิน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความยั่วยวน เมื่อจบคําพูดของเขา เขาก็นําทีมออกไป

เหตุการณ์นี้กลายเป็นประเด็นร้อนในมหาวิทยาลัยทันที และกลายเป็นหัวข้อถกเถียงยอดนิยมสําหรับหลาย ๆ คน

“ได้ยินไหม? สาขากีฬาและสาขาภาษาทะเลาะกัน! ทั้งสองฝ่ายต่างก็เกลียดชังอีกฝ่ายและเกือบจะเริ่มมีเรื่องกันแล้ว!”

“นั่นเป็นข่าวที่ใหญ่ที่สุดในมหาวิทยาลัยของเรา! ฉันได้ยินมาว่าทั้งหมดนี้เริ่มต้นเพราะมีคนจากสาขาภาษาขโมยลี่มู่ชื่อนางฟ้าของมหาวิทยาลัยไป! เหอหยวนคงกําลังหาทางแก้แค้น!”

“ผู้ชายคนนั้นเป็นตํานานในมหาวิทยาลัยของเรา เขาเคยนอนกับลี่มู่ชื่อด้วย!”

“ฝ่ายภาษาจะไปสู้ฝ่ายกีฬาในการแข่งขันกีฬาบาสเกตบอลได้อย่างไร? ฉันเดาว่าพวกเขาจะต้องถูกขยี้ในสนามแน่”

“ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องอะไร แต่พวกเราจะมีละครดี ๆ ให้ดูแน่พรุ่งนี้”

เมื่อต้องเผชิญกับการเยาะเย้ยจากแผนกกีฬา สาขาภาษาทั้งหมดก็เต็มไปด้วยบรรยากาศที่มืดมน การแสดงออกของพวกเขามืดมน

เกาเหวินหัวเราะ พยายามทําให้อารมณ์แจ่มใส “อย่าเครียดนักเลย เราเพิ่งชนะรอบคัดเลือกมานะ งานนี้ต้องฉลอง! พรุ่งนี้เจอสาขากีฬา เราต้องสั่งสอนและให้บทเรียนพวกเขาให้รู้สํานึกซะบ้าง!”

“ถูกต้อง! เราต้องสอนบทเรียนให้กับไอ้พวกหยิ่งผยองเหล่านั้น!”

“บ่ายนี้ไปหาที่ซ้อมกัน ฉันจะต้องเป็นบ้าแน่ถ้าเราไม่เอาชนะไอ้สัตว์เหล่านั้นจากสาขากีฬาได้!”

“ฉันไปด้วย!”

“ฉันด้วย!”