I Am A Prodigy ฉันนี่แหละอัจฉริยะ! - ตอนที่ 62

ข้าง ๆ ลี่มู่ซือมีผู้หญิงอีกคนหนึ่ง เธอไม่สูงนัก สวมชุดกีฬาลำลอง และใบหน้าของเธอถูกแต่งหน้าจัดหนักจนใคร ๆ จำหน้าเดิมไม่ได้ ผมหยักศกของเธอถูกย้อมให้เป็นสีสันฉูดฉาด รูปลักษณ์ภายนอกของเธอให้ความรู้สึกว่าเธอเป็นสาวนักเลง

“ฮึ่ม! นายทำลายชื่อเสียงของมู่ซือ ฉันหวงเสี่ยวหมิงมาที่นี่วันนี้เพื่อแสวงหาความยุติธรรม!” หวงเสี่ยวหมิงกล่าวสั่งสอนเหย่หลิงเฉินอย่างเข้มงวดโดยยืนด้วยแขนข้างหนึ่งในขณะที่อีกข้างชี้ตรงมาที่เขา

“แล้วเธอรู้ไหมว่าสิ่งที่ลี่มู่ซือเพื่อนของเธอพูดออกมาเป็นต้นเหตุก่อปัญหาให้ฉันมากมายแค่ไหน” เหย่หลิงเฉินโต้กลับด้วยการจ้องเขม็ง

ถ้าไม่ใช่เพื่อมู่ซือ เหอหยวนคงไม่ลองดีกับเหย่หลิงเฉินและทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายเช่นนั้น

ด้วยเหตุนี้ เหย่หลิงเฉินยังเกือบถูกซุนเหว่ยพยายามยิงเพื่อฆ่าเขาอีกด้วย!

ลี่มู่ซือกัดริมฝีปากของเธอ เธอรู้โดยทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นกับเหย่หลิงเฉินระหว่างการฝึกฝนการต่อสู้ มีเรื่องบางอย่างเกี่ยวข้องกับเธอ ดวงตาของเธอมีท่าทางขอโทษขณะที่เธอดึงหวงเสี่ยวหมิง “เสี่ยวหมิง ช่างมันเถอะ“

“ไม่มีทาง! เธอเป็นเพื่อนผู้หญิงของฉันและความไร้เดียงสาของเธอกำลังถูกทำให้ขุ่นเคือง! ฉันต้องล้างแค้นให้เธอ!” หวงเสี่ยวหมิงจ้องไปที่เหย่หลิงเฉิน “ชู ถ้านายจัดการไอ้บ้านี่ได้ ฉันจะตกลงเป็นแฟนนาย!”

หวงเสี่ยวหมิงยืนกรานอย่างน่าประหลาดใจ การกระทำของเธอทำให้การแสดงออกของเหย่หลิงเฉินเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย

ครึ่งแรกของการสนทนาของเธอทำให้ใบหน้าและร่างกายของลี่มู่ซือกลายเป็นสีแดงเข้ม ส่วนบทสนทนาครึ่งหลังทำให้เหย่หลิงเฉินอ้าปากค้าง

เขามองไปที่ชูที่ด้านหน้า จากนั้นเลื่อนสายตาไปที่หวงเสี่ยวหมิง

รูปลักษณ์ของผู้ชายนั้นดูดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งการแสดงความเป็นชายบนใบหน้าของเขา อย่างไรก็ตาม อะไรทำให้เขากลายเป็นนักเลงอย่างหวงเสี่ยวหมิง?

“พี่ชาย รสนิยมของนาย… ดูเป็นเอกลักษณ์จริง ๆ” เหย่หลิงเฉินโบกมือ “นายกับฉันไม่มีความแค้นต่อกัน ฉันจะไม่สู้กับนาย กลับไปซะเถอะ”

ชูทำหน้าบึ้ง เขาครุ่นคิดเกี่ยวกับการเป็น “คนแกร่ง” เหล่านี้มาระยะหนึ่งแล้วและวางแผนที่จะใช้กับเหย่หลิงเฉิน อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดหวังว่าเหย่หลิงเฉินจะเป็นคนที่ใช้มันกับเขา ทำให้เกิดความเศร้าโศกในใจ

ในเวลานั้น นักศึกษาจำนวนมากได้สังเกตเห็นสถานการณ์แล้วและเริ่มรวมตัวกันรอบตัวพวกเขา

“โอ้พระเจ้า นั่นคือไอ้บ้าชู คนบ้าการต่อสู้ใช่ไหม”

“เชี่ย! ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้? เขามาที่นี่เพื่อหวงเสี่ยวหมิงอีกแล้วเหรอ”

“ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร? ล้ำเส้นหวงเสี่ยวหมิงเหรอ? ฉันว่าเขาต้องได้ดวลกับไอ้บ้าชูแน่”

“ฉันได้ยินมาว่ามีล่าสุดที่มีคนล้ำเส้นหวงเสี่ยวหมิง จุดจบของเขาคือเข้าโรงพยาบาล เขาโดนไอ้บ้าชูจัดการซะน่วมเลยล่ะ”

…

เมื่อฟังการสนทนารอบตัวเขา อารมณ์ของชูก็ดีขึ้น

“ฉัน ชู จากโรงเรียนกีฬาแคปิตอลซิตี้ ฉันได้รับการยอมรับในสมาคมนักรบเพื่อฝึกฝนเนื่องจากความสามารถพิเศษของฉันในการต่อสู้” ใบหน้าของชูเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ “คงจะไม่เป็นการพูดเกินไปถ้าบอกว่าไม่มีใครในมหาวิทยาลัยของนายล้มฉันได้ในครั้งเดียว!”

หลังจากสาธยายประวัติส่วนตัวแล้ว เขาก็พูดต่อว่า “เราไม่มีความแค้นต่อกัน หากนายขอโทษลี่มู่ซืออย่างจริงใจ ฉันจะไว้ชีวิตนาย”

เหย่หลิงเฉินมองดูชูด้วยสายตาแปลก ๆ ‘ไม่น่าแปลกใจที่ออร่าของชายผู้นี้เหมือนเป็นนักศิลปะการต่อสู้‘

เขาส่ายหัวแล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “นายไม่คู่ควรกับฉัน ออกไปเถอะ”

“ไอ้งั่ง! จองหองนัก นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นคนพูดกับชูด้วยน้ำเสียงแบบนั้น”

“นี่มันบ้าไปแล้ว! ผู้ชายคนนี้คงเป็นนักศึกษาใหม่ใช่มั้ย? ไม่แปลกใจที่เขาจะไม่กลัว! ช่างไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ”

“เด็กใหม่ปีนี้มีแต่พวกหัวแข็งเหรอ? ฉันได้ยินมาว่าเมื่อไม่นานมานี้มีรุ่นน้องคนนึงท้าทายครูฝึกการต่อสู้”

…

ชูหัวเราะกับคำพูดของเหย่หลิงเฉิน “เฮ้ ฉันว่านายคงจะไม่รู้ว่านายจะเจอกับปัญหาที่ใหญ่แค่ไหน”

“ขอโทษด้วย!”

เมื่อกล่าวเช่นนั้น ร่างใหญ่ของเขาพุ่งเข้าหาเหย่หลิงเฉิน เขากางแขนทั้งสองข้างแล้วจับที่ไหล่ของเหย่หลิงเฉิน!

เขามีรอยยิ้มที่มั่นใจบนใบหน้าของเขา ราวกับว่าคู่ต่อสู้ของเขาเป็นลูกแมวหรือลูกสุนัขที่ป้องกันตัวเองไม่ได้ จู่โจมอย่างครึ่ง ๆ  กลาง ๆ

เหย่หลิงเฉินยังคงสงบนิ่ง ยืนนิ่งอยู่ตรงจุดนั้น

ขณะที่มือของชูเกือบจะสัมผัสเหย่หลิงเฉิน เขาก็ย่อตัวของเขาลงและยืดขาของเขากวาดไปทางชู!

**ขโมยมาจาก ThaiNovel / My Novel **

อ่านเรื่องนี้ที่ www.thai-novel.com หรือ mynovel.co ด้วยนะคะ ผู้แปลจะได้มีกำลังใจแปลต่อ ขอบคุณค่ะ 🙂

FB : June6 Translate นิยายแปลไทย

ตู้ม!

ร่างของชูล้มลงกับพื้น

“ฉันประเมินนายต่ำไป นายเป็นคู่ต่อสู้ที่น่าเกรงขาม!” ชูกระโดดขึ้นโดยไม่ลังเล จิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาเดือดพล่าน

“ฉันขอเตือนนะ นายอาจจะตายหรือพิการก็ได้ ระวังเดี๋ยวนี้!”

ทันทีที่เขาพูดจบ สีหน้าของเขาเย็นลง เขาก็รีบเข้าไปโจมตี กำปั้นของเขาแน่นขึ้นสร้างหมัดอันทรงพลัง

เหย่หลิงเฉินยืนนิ่ง ขาของเขาขยับอีกครั้ง

ท่าเดิมแบบไม่ลังเล เรียบง่ายและเป็นธรรมชาติราวกับกวาดพื้น

วูชชช~

คราวนี้เนื่องจากแรงผลักดันจากตัวชูเอง ร่างกายของชูจึงบินไปข้างหน้ามากกว่าห้าเมตรก่อนที่จะกระแทกลงบนพื้น

“ร่างกายส่วนล่างของนายไม่มั่นคง กำลังทั้งหมดที่พยายามมานั้นสูญเปล่า” เหย่หลิงเฉินส่ายหัวพร้อมจ้องมองไปที่หวงเสี่ยวหมิงและลี่มู่ซือ

“มองอะไร? เข้ามาดิวะถ้านายกล้า!” หวงเสี่ยวหมิงยืดร่างกายของเธอขณะมองไปยังเหย่หลิงเฉิน

“ตอนนี้ฉันยุ่งมาก อย่าทำแบบนี้อีก!”

เหย่หลิงเฉินเดินตรงผ่านพวกเขาหลังจากพูดจบและมุ่งหน้าออกจากมหาวิทยาลัย

ลี่มู่ซือจ้องไปที่ร่างของเหย่หลิงเฉินและรู้สึกขัดแย้งในใจ เธอพยายามหลายครั้งที่จะพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับไม่มีคำพูดใดออกมา

ชูลุกขึ้นจากพื้นดินด้วยความพ่ายแพ้ ความเย่อหยิ่งบนใบหน้าของเขาถูกแทนที่ด้วยรูปลักษณ์ของความสับสน

เขามองไปที่หวงเสี่ยวหมิงด้วยท่าทางไม่เชื่อ “มหาวิทยาลัยเธอมีคนฝีมือดีแบบนี้ด้วยเหรอ!”

หวงเสี่ยวหมิงตอบ “หึ นายก็แค่พวกไร้ประโยชน์ อย่ากล้าที่จะมาจีบฉันอีกถ้ายังเอาชนะเขาไม่ได้! อยู่ให้ห่างจากฉันไว้!”

“เอาล่ะ ฉันเข้าใจแล้ว! ฉันจะส่งใบสมัครไปที่สมาคมนักรบเพื่อเข้าร่วมการฝึกอบรม ฉันจะเอาชนะเขาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้!” ดวงตาของชูเต็มไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ เขาลุกขึ้นยืนและจากไปอย่างรวดเร็ว

“มู่ซือ! ในที่สุดฉันก็กำจัดเขาออกไปได้!” หวงเสี่ยวหมิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอมองลี่มู่ซืออย่างตื่นเต้นด้วยสายตาที่หลงใหลในดวงตาของเธอ

“นี่สินะคือเหตุผลที่เธอมาที่นี่วันนี้ คือต้องการใช้เหย่หลิงเฉินกำจัดชูออกไปใช่ไหม” มู่ซือพูดอย่างไม่มีความสุขเล็กน้อย

“ฮิฮิฮิ ก็แค่ผู้ชายโง่ ๆ สองคนเท่านั้นแหละ ตอนแรกฉันอยากจะล้างแค้นให้เธอ แต่ผู้ชายคนนั้นดีเกินไป อืมม ไว้ฉันหาวิธีให้ใหม่นะ ไปกันเถอะ! “

นักศึกษาที่เหลือแลกเปลี่ยนสายตากัน พวกเขาใช้เวลาสักพักก่อนจะหายจากอาการงุนงง

“พระเจ้า.. นั่นชูพ่ายแพ้อย่างง่ายดายขนาดนี้เชียวเหรอ?”

“ฉันจำได้แล้ว! ผู้ชายคนนั้นเป็นคนโหดเหี้ยมที่เอาชนะครูฝึกการต่อสู้ไง!”

“เชี่ย! มันเป็นเขา! เขาจริง ๆ ด้วย! ผ่านไปครึ่งเดือนแล้วเขาก็กลับมา!”

…

ในเวลานั้นเหย่หลิงเฉินอยู่ที่อินเทอร์เน็ตคาเฟ่ เขาจองห้องส่วนตัวและเริ่มสตรีมแบบสดอย่างเชี่ยวชาญ

วิธีการแจกจ่ายวรรณกรรมของเขาคือการสตรีมแบบสด

การเขียนนวนิยายเป็นไปได้ แต่เวลาที่ต้องใช้เพื่อให้ได้ผลลัพธ์นั้นช้าเกินไป เทียบไม่ได้กับความสะดวกของการสตรีมสด

ตื่อดือดึ๊ง! ตื่อดือดึ๊ง!

ขณะที่เขาออนไลน์ Cold ก็ส่งข้อความถึงเหย่หลิงเฉิน

[Y-God ในที่สุดก็ออนสักที! เป็นไงบ้าง? สักเกมไหม?]

[ขอผ่านก่อนล่ะ ฉันกำลังเตรียมที่จะสตรีมอย่างอื่น]

[สตรีมอย่างอื่น? อย่าเลย! ทักษะการเล่นเกมของนายนั้นเหนือชั้น มีผู้เล่นมากมายที่ใช้คลิปของนายเป็นตัวอย่างในการเล่น ถ้านายยังสตรีมเกมต่อไป รับรอง! นายเป็นตำนานแน่!]

[ฉันตัดสินใจแล้ว สำหรับเกม เอาไว้คราวหน้าละกัน]

เหย่หลิงเฉินไม่มีทางเลือกอื่น พูดตามตรง การเล่นเกมไม่ใช่ทางสำหรับเขา มันขาดความท้าทาย มันไม่สามารถกระตุ้นความสนใจของเขาได้

[แล้วนายวางแผนจะสตรีมอะไร?] Cold ถามด้วยความอยากรู้

[เล่าเรื่อง!]

[เล่าเรื่องเหรอ?] Cold ถึงกับอึ้งไปเลย เธอคิดสิ่งต่าง ๆ มากมายเต็มไปหมด

[Y-God ฟังฉันนะ ได้โปรดอย่าโกรธเลย เป็นเรื่องยากมากที่จะสร้างฐานผู้ชมจากการสตรีมแบบสด ความนิยมในการเล่นเกมของนายเพิ่งเพิ่มขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ ทำอะไรก็ทำด้วยความระมัดระวังล่ะ! ยังไงฉันก็เชียร์การสตรีมเกมมากกว่าอยู่ดี]

Cold พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อแนะนำเขา [แล้ว… ถ้าเรานัดเจอกันตัวต่อตัวล่ะ? ลองคุยกันก่อนไหม?]

[ขอบคุณที่เป็นห่วง แต่ไม่จำเป็น ฉันพร้อมที่จะเริ่มสตรีมแล้ว]

…