HxH: Researcher - ตอนที่ 73

ในขณะที่ ยาซูโอะ มีความคาดหวังที่สูงว่าความสามารถนี้จะค่อนข้างโกง แต่มันเหนือกว่าที่เขาคิดเสียอีก เนื่องจากความสามารถนี้กําจัดหนึ่งในจุดอ่อนของกุหลาบม่วงและระยะที่จํากัดของมัน

นื่องจากมันสามารถใช้ได้เฉพาะกับแขนของเขาเท่านั้น ซึ่งจะทําให้การต่อสู้กับคู่ต่อสู้บางคนหนักกว่าที่ควรจะเป็น โดยเฉพาะสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ แบบที่เขาจะเผชิญในทวีปมืด

ด้วยขนาดของสิ่งมีชีวิตดังกล่าว การกําหนดเป้าหมายพลังชีวิตของพวกมันจะค่อนข้างยากและแม้ว่าเขาจะใช้ความสามารถประตูมิติของเขาในการทําเช่นนั้น แขนของเขาก็เล็กเกินไปที่จะสร้างความเสียหายเพียงพอ

และการเผาผลาญเป็นอย่างต่อเนื่อง โดยใช้สิ่งที่คล้ายกับความสามารถของ อุโบกิน “บิคแบงอิมแพค” นั้นสูงเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อพิจารณาว่าทวีปมืดนั้นอันตรายแค่ไหน

นอกจากนี้ เขายังพบว่ายิ่งโครงสร้างที่เขาต้องการสร้างมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งต้องใช้เวลาในการสร้างมันให้สมบูรณ์มากขึ้นเท่านั้น

ด้วยบางสิ่งที่ใหญ่เท่ากับรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิมของ เนเทโร่ เขาพบว่าจะใช้เวลาราว ๆ 9 วินาทีในการสร้างมัน แต่เขารู้ว่ามันเป็นเพียงเรื่องของความชํานาญและยิ่งเขาฝึกฝนการสร้างโครงสร้างมันมากเท่าไหร่ มันก็จะยิ่งง่ายขึ้นเท่านั้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สิ่งที่ทําให้เขาสูญเสียการควบคุมร่างกาย และหัวใจของเขาหยุดทํางาน เหลือเพียงสมองและการควบคุมออร่าและพลังงานอื่น ๆ เขารวมพวกมันไว้ในกรณีที่เขาควบคุมพลังอื่น ๆ และสําหรับจิตวิญญาณแล้ว การสูญเสียการควบคุมมันนั้นค่อนข้างโง่ใช่ไหม?

ข้อจํากัดนี้อันตรายมากจนใคร ๆ ที่ใช้ก็จะตาย หากหัวใจหยุดทํางานและสูญเสียความ สามารถในการควบคุมร่างกาย แสดงว่าเลือดจะหยุดไหลในร่างกาย

หากใครก็ตามที่ไม่หายใจ สมองและอวัยวะทั้งหมดของร่างกายจะหยุดทํางาน ซึ่ง นหมายถึงความตาย

และในขณะที่ผู้คนสามารถหายใจได้ขณะนอนหลับ ข้อจํากัดนี้จะหยุดแม้กระทั่งการหายใจแบบปกติ ซึ่งหมายความว่าไม่มีออกซิเจนในเลือดนับแต่นั้น แม้แต่หัวใจก็หยุดเต้น

ดังนั้น เลือดจะหยุดไหลและข้อจํากัดจะไม่ยอมให้หัวใจเต้นเลย และ ยาซูโอะ จะต้อง เผชิญกับฟันเฟืองที่เป็นไปได้ ถ้าเขาพยายามทําให้หัวใจของเขาเริ่มเต้น ในขณะที่ใช้ความสามารถ

ทว่า ยาซุโอะ ยังคงยืนอยู่บนมือสีม่วงและในขณะที่ใบหน้าของเขาดูว่างเปล่า มีเพียงการเคลื่อนไหวเล็กน้อยบนใบหน้าของเขา

การเคลื่อนไหวในการหายใจและในขณะที่หัวใจของเขาไม่เต้นเลย เลือดยังคงไหลผ่านร่างกายของเขา ส่งออกซิเจนไปยังสมองของเขาโดยเฉพาะ เนื่องจากสมองส่วนใหญ่รับผิดชอบต่อความผิดปกตินี้

เหตุผลเดียวที่ ยาซูโอะ กําหนดข้อจํากัดดังกล่าวก็เพราะอาเขตควบคุมของเขา ซึ่งทําให้เขาควบคุมการไหลเวียนของเลือดและร่างกายของเขาทําให้หายใจได้อย่างแม่นยํา

แม้ว่าส่วนที่สําคัญที่สุดของข้อจํากัดคือ “โครงสร้างวิชชั่นสามารถถือได้ว่าเป็นร่างกายที่แท้จริงของเขา” ซึ่งใช้ช่องโหว่ใน “กุหลาบม่วง” ทําให้เขาสามารถใช้มันกับแขนของโครงสร้างได้

ยาซูโอะ ฝึกฝนต่อไปจนกระทั่งถึงชายฝั่ง ในขณะที่เขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งรอบตัวได้อย่าง ชัดเจน เนื่องจากเส้นใยแอโรเน็น ทั่วทั้งโครงสร้างหกแขน ซึ่งเป็นช่องโหว่อีกช่องหนึ่งที่เขาใช้ 

เนื่องจากเขามองไม่เห็น อันที่จริง เขาไม่สามารถใช้ประสาทสัมผัสใด ๆ ของเขาในขณะที่ใช้วิชชั่นได้ นอกจากนี้ เมื่อใช้แอโรเน็น เขาสูญเสียความสามารถในการมองเห็นด้วยดวงตา ดังนั้นเขาจึงใช้ความสามารถ แอโรอาย” ในการข้ามขีดจํากัด

เขายกเลิกความสามารถวิชชั่น ในขณะที่เขาควบคุมร่างกายของเขา จากนั้น เขาก็ใช้อาเขตควบคุมของเขา เพื่อเอาเส้นใยแอโรอายที่เขาทิ้งไว้ใต้น้ําและใช้มัน เพื่อมองผ่านอีกด้านของเส้นใยในขณะที่รวบรวมเน็นจากตัวเขา สร้างประตูมิติจน…เขาสัมผัสได้ถึงบางอย่าง

ยาซูโอะ หรี่ตาลง ในขณะที่เขาเริ่มจดจ่อกับความรู้สึกระดับสูงของเขา พยายามตรวจจับสิ่งที่เขารู้สึก

“อีกครั้ง ที่ความรู้สึกของใครบางคนกําลังมองฉันอยู่ แต่กลับรู้สึกแตกต่างและห่างไกล เหมือนกับว่าพวกเขาไม่ได้มองมาที่ฉันในปัจจุบัน

อย่างที่ฉันคิด มีคนกําลังดูวิดีโอของฉันด้วยความตั้งใจบางอย่างที่กระตุ้นความรู้สึกของฉัน

สิ่งนี้เริ่มต้นเมื่อประมาณสองสัปดาห์ก่อน ดังนั้น วิดีโอน่าจะมาจากกล้องวงจรปิดของสมาคมฮันเตอร์

แต่ความรู้สึกของฉันแข็งแกร่งแค่ไหน? รู้สึกได้ถึงสายตาของใครบางคน แม้ว่าคน ๆ นั้นกําลังดูวิดีโอเก่า ๆ ของฉันอยู่ก็ตาม..

ความคิดนั้นนํารอยยิ้มมาให้เขา ในขณะที่เขาติดเส้นใยใต้น้ําอีกครั้ง จากนั้นเดินผ่านประตูมิติเพื่อจะปรากฏตัวใต้น้ําใกล้ ๆ กับชายฝั่งของทวีปออเชียนติก้า

ดูเหมือนว่าน้ําจะหลีกเลี่ยงเขาราวกับมีบาเรียรายล้อมรอบตัวทําให้เขาไม่เปียกแม้แต่น้อยจากนั้น เขาจึงบินขึ้นจากน้ําไปยังเมืองหลวงของอาณาจักรคาคินเอง

ในเวลาเดียวกัน ณ ที่ใดที่หนึ่งในโลกที่รู้จัก ในห้องมืดขนาดใหญ่ที่มืดมิด สามารถมองเห็นชายวัยกลางคนนั่งอยู่บนโซฟา ขณะดูวิดีโอสองสามรายการบนหน้าจอขนาดใหญ่ตรงหน้าเขาด้วยสายตาที่ให้ความสนใจ

วิดีโอทั้งหมดมีฉากของ ยาซูโอะ ที่เดินผ่านไป จากวิดีโอที่ถ่ายด้วยกล้องวงจรปิดของร้านค้าที่เขาเดินผ่าน วิดีโอของกล้องวงจรปิดภายนอกบ้านของผู้คนและภายนอกโรงแรม

คนที่ดูวิดีโอมีผมสีดําที่รัดไว้และมีเคราสีดํายาว ลักษณะเด่นที่สุดของเขา คือ แผลเป็นซึ่งมีรูปร่างเหมือนตัว X ซึ่งอยู่บนใบหน้าของเขา เครื่องแต่งกายของเขาคล้ายกับผู้บังคับบัญชาชาวจีนโบราณ ด้วยเสื้อคลุมยาวที่ปกคลุมทั้งแขน นี่คือ บียอนด์ เนเทโร่ บุตรชายของ ไอแซก เนเทโร่

บียอนด์ เริ่มลูบเครายาวสีดําของเขาพร้อมกับพูดว่า “สัญชาตญาณของฉันบอกว่าเขาค่อนข้างแข็งแกร่ง แต่ฉันไม่แน่ใจมากนัก คนที่กลายเป็นฮันเตอร์ระดับ 2 ดาวก็กลายเป็นฮันเตอร์ระดับ 3 ดาวในอีกไม่กี่วันต่อมาเขาทําอะไรให้พ่อของฉันยกเว้นอย่างนั้นเหรอ?”

ประกายแสงปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา “ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร เขาต้องค่อนข้างแข็งแกร่งและมีประโยชน์และสิ่งต่าง ๆ จะง่ายขึ้น ถ้าเขาต้องการไปยังทวีปมืด ฉันแค่ต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสามารถของเขา และชื่อของเขาก็ได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับตัวเขามาบ้างแล้ว ยาซูโอะ โซลด็ก อย่างนั้นหรือ… คุณคิดว่าอย่างไรบ้าง?”

“อืม เขาดูเหมือนของเล่นที่น่าสนใจที่ฉันสามารถเล่นได้ บางทีเขาอาจะต้องการการต่อสู้อยู่บ้าง ฉันตั้งตารอที่จะได้เล่นกับเขาจริง ๆ”

เสียงมาจากคนที่ยืนอยู่ข้างห้อง ดูเหมือนคน ๆ นั้นกําลังพูดกับตัวเองมากกว่าตอบคําถามด้วยน้ําเสียงร่าเริง

ในห้องใต้ดินขนาดใหญ่ใต้สํานักงานใหญ่ของตระกูลเอย์อิ ได้ยินเสียงที่สวยงาม เสียงของโม เรน่า กําลังวาดนิ้วของเธอที่สัมผัสศพจากตัวเธอ

เพียงหนึ่งในร่างมนุษย์และสัตว์ในห้องใต้ดิน แม้ว่ามีร่างของมนุษย์เท่านั้นที่ตาย ในขณะที่ร่างอื่น ๆ ดูเหมือนจะลอยอยู่ในโหลแก้วขนาดใหญ่ที่มีท่อสองสามท่อเชื่อมต่ออยู่

ท่อหนึ่งมีหน้าที่ส่งออกซิเจนไปยังร่างกาย เนื่องจากโหลแก้วเต็มไปด้วยของเหลวบางชนิด

ท่อที่เหลือเชื่อมต่อกับแขนและมีหน้าที่ฉีดยาที่จําเป็น เพื่อให้อยู่ในอาการโคม่า

ดูเหมือนว่าเธอจะสัมผัสร่างกายในบริเวณที่มีเลือดออกเล็กน้อย เพื่อให้เลือดไหลเข้าสู่นี้ วของเธออย่างต่อเนื่องและหายไป

เธอวาดนิ้วอย่างสง่างาม โดยหลับตาอย่างสบายแม้ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ในความเป็นจริงเธอพบว่าตัวเองสบายขึ้นในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ที่วุ่นวายแต่เงียบสงบ

“ฮีม ฮีม ฉันไม่เคยสนใจที่จะหามันเลย แต่ฉันคิดว่าฉันควรจะหางานอดิเรกสักอย่าง ค วามหลงใหลของยาซูโอะ คือ การค้นคว้าสิ่งต่าง ๆ และเขาอาจจะใช้เวลานานในการค้นหาความหลงใหลของเขา ดังนั้น การหาบางอย่างสําหรับฉันจึงเป็นสิ่งจําเป็น ฉันชอบอะไร สิ่งที่ฉันสนใจ” หลังจากฮัมเพลงอยู่ครู่หนึ่ง โมเรน่า ก็เริ่มพูดกับตัวเองด้วยสีหน้าครุ่นคิด

สังเกตได้ว่าปริมาณออร่าของเธอเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่ดูดซับร่างกายจนแห้งสนิท

“มันน้อยไป แต่หาคนเก่งเรื่องเน็นนี้หายากจริง ๆ”

เธอสังเกตเห็นว่าออร่าของเธอเพิ่มขึ้นเล็กน้อย เมื่อเทียบกับการเพิ่มขึ้น เมื่อเธอดูดซับเลือดของรองหัวหน้าคนก่อน

สาเหตุของความแตกต่าง คือ ความสามารถของเป้าหมาย เนื่องจากเธอพบว่ามันยากอย่างเหลือเชื่อที่จะหาคนที่มีความสามารถเท่าอดีตหัวหน้าและรองหัวหน้า ซึ่งทําให้ปริมาณออร่าของพวกเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากและในทางกลับกัน เธอได้รับผลตอบแทนที่สูงขึ้น เมื่อเธอดูดซับพวกเขา

และเธอสามารถดูดซับออร่าของเป้าหมายได้สูงสุด 50% เท่านั้น นอกจากนี้ เธอยังพบว่าการได้รับความสามารถนั้นยากกว่ามาก โดยส่วนใหญ่แล้ว มีเพียงออร่าที่เพิ่มมากขึ้นเท่านั้น

จากนั้น โมเรน่า ก็มุ่งหน้าไปยังส่วนที่มีการวางสิ่งมีชีวิตอื่นที่ไม่ใช่มนุษย์ แม้ว่าจะมองเห็นสิ่งมีชีวิตเพียงสองตัวเท่านั้น

สัตว์สองเท้าขนาดใหญ่ปกคลุมด้วยขนสีน้ําตาลอ่อน สิ่งมีชีวิตมีลักษณะเหมือนมนุษย์และเหมือนสุนัขจิ้งจอก มือและเท้าแต่ข้างมีนิ้วจํานวนสามนิ้ว พวกมันทั้งหมดค่อนข้างยาวและมีเล็บที่แหลมคม

ดูเหมือนว่าสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่จะอยู่ในรูปแบบนั้น แม้ว่ามันจะเปลี่ยนสีเป็นแบบสุ่มและมีลักษณะเหมือนมนุษย์มากขึ้น แม้ว่าจะไม่ได้สติก็ตาม นี่คือ คิริโกะ หนึ่งในสัตว์อสูรที่สามารถเปลี่ยนรูปร่างหน้าตาของมันเองได้