HxH: Researcher - ตอนที่ 64

……….

แขนทองคำอีกสองข้างที่เหลือต่อยเข้าหาเขาด้วยความเร็วที่เร็วกว่าอีก 2 เท่า ในขณะที่เขาสัมผัสได้ถึงอันตรายที่พุ่งเข้ามา ทำให้เขาจำเป็นต้องหลบหลีก แต่ไม่ทันเสียแล้ว…มันเร็วกว่าความเร็วสูงสุดของเขา เว้นแต่ว่าต้องเพิ่มอาเขตควบคุมเข้าไปในสมการ…

ขณะที่ ยาซุโอะ รวบรวมออร่าที่บริเวณเท้าของเขาและกระโดดกลับมา เพื่อหลบหลีกหมัด เว้นแต่ว่าหมัดทองคำนั้นเร็วกว่าความเร็วในการถอยของเขา…เขาจำเป็นต้องทำอะไรบางอย่าง สิ่งที่เขาทำนั้น ทำให้ เนเทโร่ ถึงต้องกับขมวดคิ้ว

เมื่อหมัดเข้ามาใกล้ ยาซุโอะ ขึ้นเรื่อย ๆ เขาก็เร่งความเร็วถึงระดับที่ต้องประหลาดใจ โดยออกจากระยะของมือทองคำ เขาดูราวกับบินถอยกลับไป จนกระทั่งหยุดลงในระยะไกลกว่าสิบเมตร

รอยยิ้มแปลก ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ เนเทโร่ เมื่อเห็นฉากนี้ ‘เขา.. สามารถหลบหลีกมันได้จริง ๆ และในที่สุด ฉันก็บังคับให้เขาใช้ความสามารถของเขา… ฉันสงสัยว่า…เขาจะบังคับให้ฉันใช้ ‘วิถีที่ศูนย์‘ หรือไม่ ฉันควรใช้มันหรือไม่ ถ้ามันจำเป็น? แต่ถ้าฉันใช้มัน เขาจะรอดหรือตาย? ฉันอยากรู้ว่าเขาจะรอดจากมันได้หรือไม่…‘ จากนั้น เขาก็เริ่มเดินไปหา ยาซุโอะ

ขณะที่ เนเทโร่ กำลังคิดนั้น ยาซุโอะ สังเกตเห็นสิ่งที่เขามองดูจากการต่อสู้ก่อนหน้านี้ ‘ฉันสามารถประเมินได้อย่างมั่นใจว่าความเร็วในการโจมตีของเขานั้นใกล้เคียงกับความเร็วที่เหนือเสียง และน่าจะประมาณ 7.5 มัค และความเร็วในการโจมตีของฉันเร็วกว่าเล็กน้อย แม้ว่าความเร็วโดยรวมของฉันจะเร็วกว่าเขามาก…‘

ฉันต้องผลักดันการควบคุมของฉันให้ถึงขีดจำกัด เพื่อถอยอย่างปลอดภัย หลังจากทั้งหมดที่ฉันทดสอบเมื่อเร็ว ๆ นี้การรวมกันของแรงของกล้ามเนื้อและอาเขตควบคุม ทำให้ฉันสามารถเข้าถึงความเร็วเกือบ 13-14 มัคและความรู้สึกถึงอันตรายที่พวกมันให้ฉันนั้นมากกว่าแขนทองคำอีกสองข้าง…‘

แสงสว่างจ้าปรากฏขึ้นในดวงตาของ ยาซุโอะ ขณะที่รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “นี่เป็นเหตุผลที่สำคัญที่สุดที่มาที่นี่ เพื่อพยายามเลียนแบบและเรียนรู้จากผู้ใช้เน็นที่ทรงพลังที่สุด เพื่อพยายามเลียนแบบความสามารถของเขา ความสามารถที่มีประโยชน์เกินกว่าจะพลาด…‘

จากนั้น ยาซุโอะ ก็เริ่มเดินไปหาเขา ในขณะที่สร้างแขนที่คล้ายกับของ เนเทโร่ โดยใช้แอโรเน็นของเขา สิ่งที่ เนเทโร่ สังเกตเห็น เพราะในขณะที่เขามองไม่เห็นแอโรเน็น เนื่องจากมันไม่สามารถมองเห็นได้ เขาก็ยังสามารถสัมผัสได้คร่าว ๆ มันทำให้คุณสมบัติการล่องหนไร้ประโยชน์กับคนระดับเขา

แม้ว่าฉันจะสร้างรูปร่างที่คล้ายกันได้โดยใช้สายเปลี่ยนแปลง แต่ก็ไม่ได้มีพลังและคุณสมบัติเหมือนกับ เนเทโร่ โดยเฉพาะกับเทคนิคที่เขาใช้อยู่ตอนนี้ การเลียนแบบเป็นไปไม่ได้

มันเป็นไปได้ แต่ฉันจะเลียนแบบรูปร่างพื้นฐานได้เท่านั้น โดยไม่ต้องเพิ่มความเร็วหรือพลังใด ๆ แต่สิ่งที่ฉันสนใจ คือ เทพคันนอนร้อยวิถี เพราะฉันต้องการสร้างสิ่งที่คล้ายคลึงกัน แต่จะใช้เวลานานเกินไปกว่าจะสมบูรณ์แบบ เว้นแต่ฉันมีรูปแบบที่จะเลียนแบบอยู่แล้ว

ความสามารถเช่นนี้ยากที่จะเลียนแบบได้ เนื่องจากมีความเสี่ยงและเงื่อนไขที่ใช้กับพวกมัน ดังนั้น จึงควรสร้างใหม่ตั้งแต่ต้น

นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันพบว่ามันค่อนข้างง่ายที่จะเลียนแบบความสามารถประตูมิติ มันค่อนข้างง่ายโดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ที่ไม่สามารถคัดลอกได้ ดังนั้น ทั้งหมดจึงขึ้นอยู่กับว่ามีใครสามารถเลียนแบบพฤติกรรมของเน็นและการถูกโจมตีหรือมีรสนิยมของความสามารถ ก็เป็นข้อกำหนดที่ช่วยให้เน็นมีความรู้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นว่าจะเลียนแบบอะไร

ขณะที่ ยาซุโอะ เดินไปที่ เนเทโร่ เขาสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง อาเขตควบคุมของเขานั้นเผาผลาญเน็นมากเกินไป ดังนั้น หากเขาเพียงแค่หลบหลีก ในขณะที่ควบคุมตัวเองให้เร็วขึ้น เขาก็จะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้

และจากสิ่งที่เขาเห็น ความสามารถที่ เนเทโร่ ใช้อยู่นั้นไม่ได้ดูสิ้นเปลืองขนาดนั้น และเขามั่นใจว่าการเผาผลาญนั้นไม่ได้ใกล้กับอาเขตควบคุมของเขา เขาต้องฝืนใช้มันต่อไป ถ้าเขาต้องการหลบหลีกแขนทองคำตรงกลาง นั่นเป็นเหตุผลที่เขาต้องการใช้แอโรเน็น เนื่องจากการเผาผลาญนั้นน้อยมาก เมื่อเทียบกับปริมาณออร่าของเขา

ยาซุโอะ สร้างแขนคู่พิเศษสี่คู่พุ่งออกมาจากหลังของเขา แม้ว่าจะยาวกว่าแขนปกติเล็กน้อย ซึ่งทำให้เขามีแขนพิเศษถึง 8 แขน

เมื่อพวกเขาเข้าใกล้กันซึ่งกันและกัน ทั้งสองโจมตี ในขณะที่รวบรวมออร่าให้กับมือของพวกเขา พร้อมกับที่แขนพิเศษทั้งหมดทำท่าทางโจมตีแบบเดียวกัน

ยกเว้นแขนทองคำตรงกลางทั้งสองข้างที่เขาใช้แทนแขน โดยวางไว้บนศีรษะของเขา กระตุ้นส่วนอื่นของความสามารถ บาเรียสีทองโปร่งใสก็ปรากฏขึ้นรอบ ๆ ตัวเขาด้วยระยะห่างระหว่างมันกับผิวหนังของเขาเพียงไม่กี่เซนติเมตร

และด้วยเหตุนี้ เสียงปะทะจึงดังก้องไปทั่วห้องใต้ดิน โดยที่ เนเทโร่ โจมตีไปที่ ยาซุโอะ เหตุผลเดียวที่เขาอยู่ในที่ของเขาก็เพราะว่าเส้นใยเน็นที่เชื่อมต่อกับพื้นโลหะที่รั้งเขาไว้ในที่จุดที่เขาอยู่

ยาซุโอะ ยืนอยู่ตรงนั้น ในขณะที่หลับอย่างประหลาดในสถานการณ์เช่นนี้ แม้ว่าแขนขวาที่เขาใช้ป้องการโจมตีนั้นจะร้าวจนเลือดหยดลงกับพื้นก็ตาม การโจมตีที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น เมื่อพิจารณาว่าเขายังไม่ได้อยู่ในระยะของ เนเทโร่ กลับกันนั้น เนเทโร่ อยู่ในระยะของ ยาซุโอะ เนื่องจากแขนที่เขาสร้างนั้นยาวกว่ามาก

ทันใดนั้น แขนทองคำข้างหนึ่งก็หายไป ในขณะที่แขนที่เหลือเริ่มใหญ่ขึ้นจนใหญ่ขึ้นเป็นสามเท่า จากนั้น เขาก็จัดการให้มันกระแทกกับพื้นโลหะ ส่งผลให้เกิดการเสียดสี เพื่อหยุดเขาไว้กับที่ แบบเดียวกับที่เขาเคยใช้โจมตี ยาซุโอะ แม้ว่า ยาซุโอะ จะไม่ได้อยู่ระยะของเขา

เนเทโร่ ได้สมดุลของเขากลับมาและเริ่มเดินไปหา ยาซุโอะ อีกครั้ง จากนั้น เขาปิดการใช้งานบาเรียสีทองรอบ ๆ ตัวเขา เพื่อใช้มือทองคำอีกข้างสร้างบาเรียอีกครั้ง

ความแตกต่างก็คือ การใช้แขนทองคำท่อนบนเพียงข้างเดียว เพื่อสร้างมันขึ้นมาแทนแขนทองคำตรงกลางที่แข็งแกร่งที่สุด “โฮ่โฮ่ ในตอนแรกฉันกังวลเรื่องความปลอดภัยของฉัน ฉันจึงใช้ความสามารถในการป้องกันอย่างเต็มที่ แต่หลังจากถูกการโจมตี ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าพวกมันจะไม่ผ่านบาเรียระดับต่ำสุด ไม่ว่านายจะเปลี่ยนแปลงออร่าของนาย ซึ่งมีคุณสมบัติล่องหน ในขณะที่มันดูแข็งแกร่งและรวดเร็ว แต่ความสามารถในการโจมตีนั้นไม่มีความหมายอะไรมากมาย…ดูเหมือนว่าฉันจะได้เปรียบ” เนเทโร่ พูด ในขณะที่ลูบเคราของเขาด้วยแสงระยิบระยับในดวงตาของเขา

ยาซุโอะ ยิ้มออกมา ในขณะที่มองแขนที่ถูกทำลายทั้งหมดด้วยสีหน้าครุ่นคิด “น่าสนใจ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าคุณเปลี่ยนแปลงออร่าของคุณไปเป็นอะไร แต่ฉันพอจะเดาได้อยู่บ้างว่ามันเป็นภาพลวงตา…เหมือนพลังของความเชื่อหรืออะไรทำนองนั้น?”

เนเทโร่ หัวเราะแปลกๆ ออกมา จนกระทั่งมีการแสดงออกอย่างสง่างามบนใบหน้าของเขา “บางอย่าง.. คล้ายคลึงกัน แต่… มันของจริง… ฉันเชื่อว่ามันเป็นของจริงมาก…”

แสงสว่างจ้าปรากฏขึ้นในดวงตาของ ยาซุโอะ ขณะที่เขามองแขนของเขาด้วยท่าทางแปลก ๆ “แน่นอน… เน็นช่างน่าหลงใหลจริง ๆ ใช่ไหม ทำให้ความฝันเป็นจริง แสดงออกถึงจินตนาการ และมีเพียงไม่กี่อย่างเท่านั้นที่จำกัดมัน ความสามารถ ความขยัน จินตนาการ…และที่สำคัญ คือ จิตใจและความตั้งใจ…”

ขณะพูดนั้น เขาเริ่มรวบรวมออร่าที่แขนซ้าย ‘กุหลาบม่วง- M=-1, T=0.2‘ เขาเปิดใช้งานฮัตสึ ในขณะที่ใช้มือแตะไปที่บริเวณหัวใจและออร่าทั้งหมดที่อยู่ตรงนั้นหายไปอย่างสมบูรณ์

เขาดึงมือของเขา ขณะที่เส้นสีม่วงเริ่มลามไปทั่วร่างกายโดยเฉพาะที่แขนขวา พวกมันยังคงแผ่ไปเป็นเวลาครึ่งวินาทีหลังจากหมดเวลา เขารู้สึกว่ากระดูกที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ เชื่อมต่อกันด้วยเส้นสีม่วงที่นำทางพวกมัน ด้วยบาดแผลทั้งหมดที่เป็นประกายสีม่วง ขณะที่ปิดลงอย่างรวดเร็วจน…แขนหายสนิท

นี่คือสิ่งที่ ยาซุโอะ ได้เรียนรู้เมื่อเร็ว ๆ นี้ ถ้าเขาใช้ตัวคูณลบและใช้ความสามารถกับตัวเอง เขาสามารถตัดสินใจได้ว่าขั้นตอนการฟื้นฟูจะเน้นไปที่ใดเหมือนตอนนี้ เขาเน้นการฟื้นฟูส่วนใหญ่บนแขนที่เสียหาย ซึ่งทำให้เขารักษาได้อย่างสมบูรณ์แบบ แม้ว่าการเผาผลาญเน็นจะมีผล

นั่นทำให้ เนเทโร่ ครุ่นคิดคำพูดของ ยาซุโอะ เขาขมวดคิ้ว ในขณะที่เห็นภาพเบื้องหน้า ยาซุโอะ หลับตาลงรวบรวมแอโรเน็นทั้งหมดไปที่แขน