HxH: Researcher - ตอนที่ 2

……

” และแบบนั้นเอง ฉันใช้เธอเป็นเหยื่อล่อ เพื่อให้ได้เป้าหมายทั้งหมดมารวมกันในที่เดียว ฮ่าฮ่า มันเป็นการสังหารหมู่ที่สวยงาม ฉันแทบรอไม่ไหวแล้วให้ลูกทั้งสองแสดงงานศิลปะที่น่าทึ่งแบบนั้น ” หนึ่งปีผ่านไป ฉันกับ อิรุมิ นั่งข้างแม่ในห้องครอบครัว นี่เป็นสถานที่เดียวที่ฉันเห็นเขา เราทั้งคู่มีห้องของตัวเอง ฉันเดาว่าพวกเขาไม่ต้องการให้เราเติบโตด้วยกัน ไม่ใช่ว่าด้วยบุคลิกของเรา เพราะฉันสังเกตว่าเขาอายุเท่านี้ แต่เขากลับค่อนข้างเย็นชา ฉันเดาว่าด้วยการฝึกฝนอีกเล็กน้อย เขาจะกลายเป็น อิรุมิ ที่ฉันรู้จัก

ฉันสังเกตเห็นว่าฉันมีความทรงจำที่ชัดเจนและกระบวนการคิดของฉันดีกว่าชีวิตที่ผ่านมามาก เดาว่าร่างกายใหม่ของฉันมาพร้อมกับประโยชน์เล็กน้อย ฉันสามารถเดินได้หลังจากนั้นประมาณสองเดือนครึ่ง แม้ว่า อิรุมิ จะใช้เวลาสี่เดือนในการทำแบบเดียวกัน เขาพยายามเลียนแบบทุกอย่างที่ฉันทำ นั่นเป็นประโยชน์ของการเกิดมาในครอบครัวของสัตว์ประหลาด คุณเป็นเพียงสัตว์ประหลาดอีกตัวหนึ่งที่มีความสามารถมากกว่าและใช่ นั่นแม่ของฉันกำลังพูดอยู่ คุณคาดหวังอะไรหรือ? นิทานก่อนนอน?

ภาษาไม่ใช่สิ่งที่ฉันจำเป็นต้องใช้ในการเรียนรู้แบบแกล้ง ๆ เพราะเป็นภาษาใหม่สำหรับฉัน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันแน่ใจว่าจะนั่งบนตักของเธอเสมอ เมื่อเธอเล่าเรื่องราวจากหนังสือ ไม่ใช่การผจญภัยที่ ‘มหัศจรรย์‘ ของเธอ เพื่อที่ฉันจะได้เรียนรู้วิธีการอ่าน ตอนนี้ฉันพูดได้คล่องมากและกำลังจะเรียนรู้วิธีการอ่าน

ฉันยังดื่มนมให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะฉันค่อนข้างแน่ใจว่ามันมีพิษ พวกเขายังให้ฉันสวมเสื้อผ้าที่มีน้ำหนักภายในเดือนที่สาม เมื่อฉันเริ่มชินกับการเดิน พวกเขาก็เพิ่มน้ำหนักตาม ฉันเคยชินกับมันแล้ว มันไม่ได้ยากขนาดนั้น

ฉันเคยชินกับการรักษาร่างกายให้ฟิตในชีวิตที่แล้วและไปยิมให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้และที่สำคัญที่สุด ร่างกายปัจจุบันของฉันปรับตัวได้ การฝึกของ อิรุมิ ยังไม่เริ่มจนกว่าจะถึงเดือนที่ 6 ซึ่งทำให้ฉันได้กำไรอีกอย่างของการเกิดในครอบครัวเช่นนี้ การฝึกซ้อมที่สร้างขึ้นมาเพื่อฉันโดยเฉพาะ

ฉันไม่รู้ว่าฉันสามารถรักษาอัตราการเต้นของหัวใจให้คงที่ภายใต้แรงกดดันที่รุนแรงได้หรือไม่ แต่ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าถ้าฉันโกหก อัตราการเต้นของหัวใจของฉันจะไม่เปลี่ยนแปลง ฉันพยายามอย่างเต็มที่ที่จะควบคุมให้ได้มากที่สุด ร่างกายของฉัน ฉันสามารถรักษาอัตราการเต้นของหัวใจให้คงที่ที่ 40 ครั้งต่อนาที ซึ่งเป็นของนักกีฬา แต่ดูเหมือนตอนนี้จะลดระดับลงไม่ได้แล้ว ร่างกายที่อ่อนวัยของฉันจะไม่อนุญาต เป้าหมายของฉันคือหยุดมันได้ด้วยความคิด ภาวนา เพื่อให้การควบคุมไปได้ด้วยดี….. ควบคุมหรือ ช่างเป็นคำที่ดีจริง ๆ

มันแสดงให้เห็นว่าฉันมีพรสวรรค์ใน ‘ศิลปะ‘ ของการลอบสังหาร ฉันสามารถย่อตัวให้ต่ำลงจนทำให้ อิรุมิ ไม่สามารถสังเกตเห็นได้ แม้ในขณะที่ยืนอยู่ข้างเขา ดูเหมือนว่าความสามารถในการสัมผัสของฉันดีขึ้น บางครั้งฉันก็สัมผัสได้ถึงพ่อก่อนที่เขาจะเข้ามาในห้องของครอบครัว แม้ว่าฉันจะไม่คิดว่าเขากำลังพยายามปกปิดการมีอยู่ของเขา

การควบคุมและความรู้สึก นี่คือคุณสมบัติที่กำหนดฉันในตอนนี้ ประเภทออร่าของฉันน่าจะเป็นสายควบคุมหรือสายพิเศษ ซึ่งทั้งสองอย่างนี้เหมาะสำหรับ ฮัตสึ ที่ฉันคิดไว้

….

ฉันเริ่มกินอาหารแข็งในเดือนที่สองของการเกิดและฉันต้องกินให้ได้มากที่สุดเพราะฉันค่อนข้างแน่ใจว่าทุกอย่างในบ้านมีพิษ และฉันต้องการต้านทานพิษให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้

ความมืดปกคลุมภูเขาคูคูรู เพราะแหล่งกำเนิดแสงเพียงแหล่งเดียวที่เหลืออยู่คือดวงจันทร์ที่สว่างไสวบนท้องฟ้า ฉันนอนอยู่บนเตียงโดยที่หลับตาลง ถึงเวลาเริ่มฝึกของเน็นแล้ว

ฉันมีความทรงจำที่ดีในชีวิตที่แล้วและตอนนี้ก็ดีขึ้นด้วย ฉันเลยจำแบบฝึกหัดการฝึกทั้งหมดได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อพบว่าระบบการฝึกของเน็นค่อนข้างน่าสนใจ ฉันคิดว่าเวลาอยู่ใต้ผ้าห่มจะปลอดภัยเสมอ ดังนั้น ฉันจึงเอามือแตะกัน โดยเอานิ้วโป้งมาชิดกัน แล้วออกไปสัมผัสแรงผลักบางอย่าง…

ฉันวางแผนที่จะผลักดันขีดจำกัดของร่างกายของฉัน ความสามารถในการต่อสู้กับผู้ใช้เน็นที่แข็งแกร่ง โดยไม่ต้องใช้เน็น ฟังดูน่าสนใจ หลังจากทั้งหมดในโลกที่ผู้คนที่สามารถผลักประตูที่มีน้ำหนักนับตัน เมื่ออายุน้อยกว่าสิบเอ็ดมีอยู่จริง นั่นก็เป็นไปได้มากและนี่คือความแตกต่างอย่างมากระหว่างโลกเก่าของฉันกับโลกนี้ ซึ่งทำให้ฉันเชื่อว่าความแตกต่างของร่างกายจะต้องมีอยู่จริง หรือเป็นเพราะเน็น? เป็นอีกคำถามที่รอคำตอบ…..

ทันใดนั้น ฉันก็เริ่มจดจ่อกับการรับรู้ถึงแรงผลัก ในขณะที่ค่อย ๆ ขยับนิ้วออกจากกัน ฉันพบว่ามันง่ายที่จะจดจ่ออยู่กับเป้าหมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในใจ จากนั้นฉันก็รู้สึกเป็นแรงผลักดันเล็ก ๆ น้อยๆ ที่แทบจะสังเกตไม่เห็น ฉันก็ยืนกรานตามความรู้สึกนั้นจนรู้สึกได้ เหมือนเสื้อคลุมที่ปิดบังฉัน ฉันอาจใช้เวลากว่าหนึ่งชั่วโมงกว่าจะทำอย่างนั้นได้ ฉันจึงค่อนข้างเก่ง ฉันน่าจะอยู่ที่ ระดับของ กอน และ คิรัวร์ หรืออาจจะมากกว่านั้น

ฉันรู้สึกได้อย่างชัดเจน แม้ว่าจะรู้สึกควบคุมได้ยากสักหน่อย แต่นี่ไม่ใช่เรื่องปกติ การที่ฉันสามารถสัมผัสออร่าของฉันได้อย่างชัดเจนหลังจากที่ฉันตื่นขึ้น ความสามารถนี้ทำให้ฉันตั้งใจแน่วแน่ที่จะทำตามความคิดของฉัน แม้ว่าจะไม่ใช่ผลลัพธ์แบบทันทีทันใด แต่ศักยภาพนั้นไม่มีที่สิ้นสุด

……