HxH: Researcher - ตอนที่ 126

chapter 126: ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง

เขากําลังลอยอยู่บนความสูงมากกว่า 3 ไมล์มองลงมายังฉากที่สวยงาม แต่อันตรายอย่างเหลือเชื่อที่อยู่ข้างใต้ด้วยความระมัดระวังโดยไม่ละสายตาจากเขา แต่นี่คือสิ่งที่เขาเตรียมไว้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

ยาซูโอะ ในตอนนี้ทําท่าทางที่น่าสังเกตในขณะที่ลูบต่างหูสีเงินแวววาวที่หูซ้ายของเขา “ถึงเวลาที่จะรวบรวมหนี้…”

และเช่นนั้นเองโลกจึงได้เห็นเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดที่สุดเหตุการณ์หนึ่งจะบอกว่าโลกก็ไม่เชิง แต่ผู้คนจํานวนมากประสบสิ่งเดียวกันทั่วโลกพร้อม ๆ กันส่วนใหญ่เป็นคนที่สถานะสูงส่งหรือน่าสนใจพอที่ยาซุโอะ จะยอมรับคําขอของพวกเขา

และพวกเขาส่วนมากเป็นผู้ใช้เน็น ผู้ใช้เน็นจากทุกส่วนของโลกที่รู้จักรู้สึกถึงมัน… รู้สึกถึงการหายไปอย่างกะทันหันของออร่าของพวกเขาไม่ใช่ทั้งหมด แต่เปอร์เซ็นต์ของออร่าก็หายไปในทันทีจนรู้สึกถึงความแตกต่าง

พวกเขาแบ่งปันสิ่งที่เหมือนกัน ซึ่งพวกเขาอาจไม่รู้พวกเขาทั้งหมดเป็นหนี้ของ ยาซูโอะ พวกเขาทั้งหมดลงนามในสัญญาและพูดคําที่พวกเขาไม่สามารถกลับคําได้

แม้แต่ผู้ใช้เน็นบางคนก็ยังประสบกับเหตุการณ์นี้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้จักเห็น ดังนั้นสิ่งที่พวกเขาพบ คือความเหนื่อยล้าอย่างกะทันหันจนเกือบเสียชีวิตเนื่องจากการสูญเสียออร่าของพวกเขาอย่างกะทันหันและผู้คนจํานวนมากเป็นหนี้ของ ยาซุโอะ เขาทําให้แน่ใจในเรื่องนี้

ในขณะนั้นเองที่ผู้ใช้เน็นหลายคนสังเกตเห็นการหายไปของเปอร์เซ็นต์ออร่าของพวกเขา

บางคนสงสัยว่าเหตุใดจึงเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นเมื่อพวกเขาได้ข้อสรุปบางประการเกี่ยวกับ ยาซุโอะ ที่ต้องการช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครรู้ความจริงจริง ๆ จนกระทั่งสิ่งนี้เกิดขึ้น

จนกระทั่งพวกเขาได้ชดใช้หนี้ แต่พวกเขาเกือบทั้งหมดยังคงงุนงงเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยมีเพียงสองคนเท่านั้นที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หนึ่งในนั้นคือ คุโรโร่ หัวหน้าแก๊งกองโจรเงามายาที่สืบข้อมูลของยาซุโอะ อย่างหนักว่าทําไมเขาถึงอยากให้คนอย่างเขาเป็นหนี้เขา

คนอย่างเขาในฐานะหัวหน้ากองโจร คนโกหก และคนที่ไม่รักษาคําพูดและเขาไม่สามารถใช้กําลังบังคับเขาได้จริง ๆ เพราะนั่นเป็นตัวแปรที่คนอย่างยาซูโอะ ไม่น่าจะพึ่งพาได้

ดังนั้น คุโรโร่ จึงได้ข้อสรุปว่ายาซูโอะ มีความสามารถที่บังคับให้ผู้คนชดใช้หนี้ของพวกเขาและการคาดเดาของเขาไม่ได้เกินจริง เมื่อออร่าครึ่งหนึ่งของเขาหายไป เขาได้เหตุผลที่เป็นไปได้ทันที มันต้องเป็นชายลึกลับที่ชื่อว่า ยาโอะโซลด็ก

อีกคนที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นคือไม่ใช่ใครอื่น นอกจากปิโต้ที่ได้ยินเขาชัดเจนว่าเขามีความสามารถที่จะบังคับให้คนอื่นชดใช้หนี้ของเขา ดังนั้นเธอจึงรวบรวมสิ่งต่าง ๆ แต่ไม่มีเวลามากพอที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

ยาซูโอะ จับเวลาทุกอย่างอย่างสมบูรณ์แบบ เพื่อนําไปสู่สถานการณ์ปัจจุบันด้านหน้าของปิโต้ เขาเทเลพอร์ตเมื่อก่อน เปลี่ยนแปลงร่างเต็มที่แล้วต่อยหมัดแรกไปที่ ปิโต้ จากนั้นต่อยครั้งที่สอง ซึ่งจะทําให้เธอเกือบจะหมดสติและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างสมบูรณ์

แน่นอน กอน สังเกตเห็นการหายตัวไปของออร่าส่วนใหญ่ของเขาแต่…เขาไม่สนใจ ตราบใดที่สิ่งที่เหลืออยู่เพียงพอที่จะฆ่ามดที่อยู่ข้างหน้าเขา เพื่อตอบสนองความปรารถนาปัจจุบันของเขาการสูญเสียออร่าส่วนใหญ่ของเขานั้นไม่สําคัญสําหรับเขา

นั่นไม่ได้สําคัญกับเขามากนัก เขามีออร่ามากเกินพอที่จะจบสิ่งที่เขาเริ่มโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาถึงความแข็งแกร่งทางกายภาพที่น่าสะพรึงกลัวในปัจจุบันของเขา

และเมื่อถึงจุดนั้นเอง เขาก็เปิดใช้งานความสามารถในสายแปรสภาพของเขา โดยใช้ออร่าของกอน ถึง 80%

แหล่งรวมออร่าที่เป็นคู่แข่งกับ เมลเอม และเขารับไป 80% ซึ่งเป็นจํานวนสูงสุดที่เขาจะรับได้ และนั่นไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะกับกอน เท่านั้น แต่ยังเกิดขึ้นกับปิโต้ ที่เปอร์เซ็นต์ของออร่าของเธอหายไปด้วย

แม้จะอยู่ในสภาวะหมดสติไปเกือบหมดเธอก็ยังสังเกตเห็นปรากฏการณ์ดังกล่าวได้อย่างชัดเจน เนื่องจากประสาทสัมผัสของเธอยังคงทํางานอย่างเต็มที่

เธอสังเกตเห็นว่ากอน ที่เปลี่ยนแปลงร่างสูญเสียออร่าเกือบทั้งหมดของเขาและเธอก็เป็นเช่นกัน แต่เธอรู้ว่าถึงแม้จะสูญเสียไปเขาก็ยังพบว่าการฆ่าเธอค่อนข้างง่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อพิจารณาจากสถานะปัจจุบันของเธอ

อย่างไรก็ตาม…เธอโล่งใจ…โล่งใจที่รู้ว่าเขาไม่คู่ควรกับราชาอีกต่อไป แม้ว่าเขาจะสามารถถึงตัวเขาได้…จนกระทั่งเธอรู้สึกหวาดกลัวในสิ่งอื่น ความคิดสุดท้ายของเธอเกี่ยวกับชายลึกลับ ยาซูโอะ…ถ้าความสามารถของเขาเป็นไปตามที่เธอคิดจริง ๆ แล้วล่ะก็…ตอนนี้เขาแข็งแกร่งแค่ไหนแล้ว???!

เขาแข็งแกร่งเพียงใด นั่นเป็นคําถามที่ถูกต้อง ราวกับว่ามีคนรู้เกี่ยวกับ ยาซุโอะ และความสามารถของเขาจริง ๆ ความสยองขวัญ คือ สิ่งที่จะกลืนกินพวกเขาโดยจินตนาการถึงสภาพที่เขาอยู่ในปัจจุบัน…นักฆ่าที่มีงานที่ทําเพื่อเงินและ ซึ่งการจ่ายเงินเกิดขึ้นด้วยการจ่ายหนี้บุญคุณของเขา

เขาเป็นนักฆ่ามาหลายปีแล้วและเขาได้สร้างสถิติที่ไม่อาจทําลายได้สําหรับจํานวนภารกิจที่เขาทําสําเร็จในระยะเวลาอันสั้น

เส้นใยที่มองไม่เห็นของเขามีอยู่ทุกหนทุกแห่งในโลกด้วยความสามารถประตูมิติของเขาทําให้เขาสามารถเดินทางได้อย่างรวดเร็วไปยังทุกมุมโลกดังนั้นใคร ๆ ก็จินตนาการได้ว่าเขาทําภารกิจสําเร็จไปกี่ภารกิจและมีคนเป็นหนี้เขามากแค่ไหน

ความสามารถที่เรียบง่ายที่เขาสร้างขึ้นเมื่อหลายปีก่อนหลังจากพบว่ามันเป็นความสามารถที่ยากที่สุดจากความสามารถทั้งหมดของเขาและหน้าที่ของมันก็ค่อนข้างง่าย เพราะเขาไม่ต้องสมัครใจเพราะเขาสามารถทําให้คนอื่นติดหนี้เขาได้ภายใต้เงื่อนไขเดียวแน่นอน

เขาสามารถทําได้เดือนละครั้งเท่านั้น และสําหรับสิ่งนั้น เขาจําเป็นต้องควบคุมชีวิตหรือการดํารงอยู่ของเป้าหมายอย่างสมบูรณ์ยิ่ง ยาซูโอะ มีพลังเหนือเป้าหมายมากเท่าไหร่อีกฝ่ายก็ยิ่งติดค้างเขามากเท่านั้น

สําหรับหนี้ปกติเปอร์เซ็นต์การค้างชําระสูงสุดคือ 80% และนั่นก็เหมือนกันสําหรับหนี้ที่เกิดด้วยพลัง… ขีดจํากัดที่เขาต้องกําหนด เพื่อสร้างความสามารถดังกล่าว

และสิ่งที่เขาสะสมก็คือพลังงานที่ใช้งานได้ พลังงานที่เป็นประโยชน์ต่อเขา ซึ่งจะทําให้เขาได้รับประโยชน์มากขึ้น

เขารวบรวมเปอร์เซ็นต์ดังกล่าวซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมทั้งหมดของเขาราวกับว่ามันเป็นพลังของเขาจริง ๆ

แน่นอน มีเงื่อนไขอื่นที่ความสามารถดังกล่าวไม่สามารถเข้าใจได้หากอนุญาตให้เขารักษาพลังนั้นไว้อย่างถาวร

เงื่อนไขค่อนข้างง่าย พลังนั้นจะใช้ได้สําหรับเขาเพียง 10 วินาทีและจะหายไปหลังจากเวลานั้นผ่านไปแต่…มีข้อจํากัดอีกอย่างหนึ่งที่ ยาซูโอะ คาดไว้…เซลล์และวิญญาณที่อิ่มแล้วของเขาสามารถจัดการกับออร่าได้ขนาดนั้นหรือไม่?

แม้แต่ กอน ที่เสียสละทุกอย่างจนออร่าของเขาเทียบได้กับ เมลเอม

แต่เพื่อให้เป็นไปได้เขาต้องบังคับร่างกายของเขาให้แข็งแกร่งพอที่จะรับมือเป็นที่เกินมาทั้งหมดได้

ระดับของความแข็งแกร่งทางกายภาพที่ไม่มีใครเทียบได้เกือบถึงระดับของราชา…มีการจํากัดว่าร่างกายของบุคคลหนึ่งสามารถรับมือได้

ยาซูโอะ กําลังวางแผนที่จะกําจัดขีดจํากัด แต่ตอนนี้เขามีปัญหาที่ใหญ่กว่าก่อนหน้าเขา เนื่องจากออร่าทั้งหมดที่เขายืมมาปรากฏขึ้นภายในร่างกายและจิตวิญญาณของเขาอย่างกะทันหันปริมาณออร่าที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

การรวมออร่าของผู้คนมากมายทําให้เขากลายเป็นสัตว์ประหลาดที่แท้จริง อย่างน้อยที่สุดออร่าจํานวนหนึ่งที่ทําให้ เมลเอม ดูเหมือนแมลง…แต่ก็มีออร่าจํานวนหนึ่งที่ขู่ว่าจะทําลายร่างกายของเขาในไม่กี่วินาที

แต่เขารู้บางสิ่งและมีหลายวิธีในการหยุด แม้กระทั่งสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด เขาค่อนข้างระมัดระวังดังนั้น เขาจะไม่ยอมให้ตัวแปรดังกล่าวยังคงอยู่ในบรรดาวิธีการเหล่านั้นคือการศึกษาของเขาเกี่ยวกับวิญญาณ

ไม่ใช่แค่วิญญาณของเขาเท่านั้น แต่คนอื่นๆก็ใช้วิธีเดียวกันกับที่เขาใช้หมอนโพลเตอร์ไกสต์และ… เขาพบว่าจิตวิญญาณของเขานั้นไม่มีที่ไหนเลยที่ใกล้จะอิ่มตัว

อันที่จริง ดูเหมือนว่าจะมีความสามารถที่ไร้ขอบเขต และเหตุผลเดียวที่มันไม่สามารถเก็บออร่าไว้ได้ทั้งหมด ก็คือการเชื่อมต่อกับร่างกายของเขา การเชื่อมต่อลึกลับทําให้ทั้งสองเชื่อมต่อกันอย่างแน่นหนา ซึ่งกําหนดขีดจํากัดสําหรับทั้งคู่ด้วย

ความสามารถที่เรียบง่ายแต่ซับซ้อน ไร้ประโยชน์หากอยู่ในมือคนผิด แต่โกงเกินไปหากอยู่ในมือที่ถูกต้อง แล้วหากอยู่ในมือของ ยาซูโอะ ล่ะ?

ในมือของ ยาซูโอะ สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ก็เกิดขึ้นได้ ปริมาณออร่าที่เขาถือไว้ ในขณะที่เขาลอยอยู่บนท้องฟ้านั้นช่างหยั่งไม่ถึง

ยาซุโอะ ที่หลับตาลงเพียงแค่เพลิดเพลินกับความรู้สึกแปลกปลอมที่เขาไม่เคยรู้สึก ความรู้สึกของพลังและ การควบคุมที่สัมบูรณ์…ภาพมายาที่เขารู้ดีว่าตอนนี้เขาอ่อนแอแค่ไหน

แต่นั่นไม่ได้หยุดเขาจากการเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกที่สวยงาม ในขณะที่เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ ซึ่งเป็น สิ่งที่เขาไม่ค่อยทํา ก่อนที่จะยิ้มเล็กน้อย ซึ่งเพียงพอที่จะแสดงความสุขของเขาโดยไม่สนใจความเจ็บปวดที่เขารู้สึกไปทั่วทั้งร่างกาย

เซลล์ที่ได้รับการฝึกมาอย่างดีของเขา เซลล์ที่ได้รับการฝึกฝนจนถึงขีดสุดกําลังใกล้จะพัง

ทุกเซลล์ในร่างกายของเขาตั้งแต่เซลล์ที่เปราะบางที่สุดไปจนถึงเซลล์ที่แข็งแรงกว่าเริ่มยุบตัวด้วยความเร็ว ที่ต่างกันไปในขณะที่เลือดกําลังจะเริ่มกระเซ็นออกจากร่างกายของเขาด้วยแรงกดอันมหาศาลของออร่าที่ส่งเข้ามา

ทุกอย่างที่อยู่ห่างออกไปหลายไมล์ดูเหมือนจะใช้แรงดึงดูดบางอย่าง เพื่อผลักทุกอย่างออกไป เมื่อมีเสียงลมแรงดังก้องไปทั่ว

ลมแรงพัดมาจากต้นตอของมันขู่ว่าจะโค่นต้นไม้สูงและทุกสิ่งภายใน

สิ่งมีชีวิตที่ขู่ว่าจะเป็นอันตรายต่อเขาจากภายในนั้นไม่มีอีกต่อไปแล้ว ขณะที่พวกมันซ่อนตัวอยู่ในต้นไม้ไม่กล้าเคลื่อนไหวแม้แต่น้อยด้วยความสยดสยองอย่างแท้จริง….