ตอนที่ 167 ติดค้างความโรแมนติกครั้ง ใหญ่ที่สุดของเธอไว้
เธอไม่เคยเสียใจกับการตัดสินใจเลือก ของตัวเองเลยสักครั้ง หากจะต้องย้อน กลับไปใหม่ เธอก็ยังคงจะทำเช่นนี้
ทางญาณินี้คงจะได้เห็นการถ่ายทอดสด ไปแล้ว หลังจากที่รับน้องชายของพี่นัฎ กลับมาแล้วนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างเธอ กับโอเลนั้นก็คงจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ ค่อนข้างอันตราย ความท้าทายนี้เพิ่งจะ เริ่มต้นขึ้นเพียงเท่านั้น
เธอกล้าที่จะตบตีคน กล้าที่จะเรียกตัว คนกลับคืนมาแบบนี้แล้ว ก็ไม่กลัวญาณินี
แก้แค้นเธออยู่แล้ว เธอเพงจะเดินเข้ามาในคฤหาสน กฏการ ภาสที่เดินเข้ามาต้อนรับเธอนั้นดึงเข้าไป กอดไว้ “ลําบากคุณแย่เลยส
อ้อมกอดที่อบอุ่นทําให้รู้สึกลุ่มหลง จิดา ภายิ้มแล้วพิงไปที่ไหล่ของเขา “ทําไมไม่ บอกล่ะคะ?”
ทั้งๆที่เธอมอบอำนาจการตัดสินใจให้เขา แล้วแท้ๆ อีกทั้งยังเตรียมตัวยอมรับเอาไว้ แล้ว ว่าเธอจะเป็นภรรยาที่ผู้หญิงทั้งโลก จะต้องอิจฉา
“นี่เป็นครั้งสุดท้าย ถ้าหากมีครั้งต่อไป อีก ผมเองก็จะไม่ทนแล้วเช่นกัน
เขาจูบลงไปบนริมฝีปากของเธออย่าง แนบชิด แล้วเขาก็รวบตัวเธอ น พาเดิน เข้าไปในห้องนอน “ภรรยาของผมปรากฏ อยู่ในจอทีวีเธอสวยขนาดนั้น ทำไมผมถึง จะไม่อยากประกาศออกมากันว่าเธอคือผู้ หญิงของผม!”
แต่เขาก็ไม่ได้ทำแบบนั้น…
จิดาภายังต้องการเวลา ยังจะต้อง พยายามและทุ่มเทอีกมากถึงจะมาอยู่ ข้างๆเขาได้
“ที่ฉันโทรหาคุณในรายการเพื่อจะเปิด เผยเรื่องนี้แบบนั้น ดูจะเสี่ยงเกินไป หน่อยหรือเปล่าคะ? บางทีอาจจะมีคนจํ เสียงคุณได้”
จิรภาสก้มหน้าลงมามองเธอ ความเยือก เย็นราวกับทะเลลึกนั้นเต็มไปด้วยความ อ่อนโยน มีเพียงแค่เวลาที่อยู่กับจิดาภา เพียงเท่านั้น เขาถึงจะเปลี่ยนเป็นเพียง แค่ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งที่มีความรัก ต่อภรรยาของเขาเช่นนี้ กลับไม่ได้เป็น ประธานจิรภาสที่ดูสูงส่ง
“ก็ดีสิครับ…ผมจะได้ไม่ต้องทนต่อไปอีก ไง ผมรู้ว่าคุณยังไม่อยากให้ผมประกาศ ออกไปแบบนั้น ไม่เป็นไร จะต้องมีโอกาส อยู่แล้ว” เขาจึงไม่ได้พูดออกไป และยัง มีอีกเรื่องหนึ่งที่เขาต้องคำนึงถึง นั่นก็คือ เขาจะต้องจัดงานในการเปิดตัวครั้งนี้ของ พวกขาให้ยิ่งใหญ่
และโรแมนติกให้กับเธอ
เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาจะแต่งงานให้ ผ่านๆไปแบบนั้น แต่เธอเป็นสิ่งที่มีค่าที่ เขาจะรักไปตลอดชีวิต
จิดาภาพิงอยู่ที่หน้าอกของเขา ในใจเต็ม ไปด้วยความหวานซึ้ง ผู้ชายคนนี้เข้าใจ เธอจริงๆ อดทนยอมเพื่อเธอ ทั้งยังเคารพ
ในตัวเธอด้วย การได้มีคนรักที่ใส่ใจกันแบบนี้ นับว่าเป็น โชคดีของเธอจริงๆ
คมสรยังคงอยู่ที่ออฟฟิศของญาณินี ทั้งสองคนพากันดูการสัมภาษณ์รายการ ของจรินทร์ย้อนกลับไปมาอยู่แบบนั้น หวัง ว่าจะพอจะหาโอกาสที่เหลือได้บ้าง
“คำพูดของเธอนั้นไม่ตกหล่นเลยแม้แต่ น้อย ทําให้เราหาข้อผิดพลาดไม่ได้เลย มี เพียงข้อสงสัยเดียวที่เธอเคยยอมรับกับ ทางบริษัทไว้ ว่าเธอมีคนรักแล้ว และตอน นี้ก็ดูจะมาพัวพันไม่ชัดเจนกันกับชายผู้ ลึกลับคนนี้อีก”
ใบหน้าของญาณินีแสดงออกถึงความ เย็นชา “แต่เธอไม่ยอมรับ… “เธอเป็นศิลปินของเอเล เพียงแค่พวก เราส่งคนคอยจับตาดูเธอไว้ ยังจะกลัวว่า จะไม่ได้หลักฐานอะไรอีกหรือครับ?” คม สรรู้สึกว่าตอนนี้เรื่องนี้นั้นน่าสนใจขึ้นมา เสียแล้ว
เขาอยากที่จะค่อยๆกระชากหน้ากาก ของจิดาภาออกมา ให้คนภายนอกได้รู้จัก ธาตุแท้ของเธอ
“ได้ เรื่องนี้ให้คุณจัดการแล้วกันนะ ส่ง คนไปสืบหาให้ละเอียด เปิดโปงเรื่อง ความรักของเธอ บอกให้ทุกคนรู้ว่าเธอ กำลังเหยียบเรือสองแคม” ญาณินีเว้น วรรคไว้สักพัก “ฉันจะส่งคนไปสืบเรื่อง ของตฤณและพี่นัฏ ว่าสรุปแล้วเขาสองคน เป็นคู่หมั้นกันจริงๆหรือเปล่า!
“แล้วงานของจิดาภาล่ะครับยังจะต้อง พักไว้ก่อนหรือเปล่า? ญาณินีสูดหายใจเข้าลึกๆ “สัปดาห์หน้าที่ ปารีส งานสัปดาห์แฟชั่นเสื้อผ้า ให้เธอ ออกงานนี้ แล้วบอกทุกคนว่าพวกเราโอ เลไม่ได้ระงับงานเธอ จะได้ลดความระวัง ตัวของเธอลงไปด้วย แบบนี้จะได้หาหลัก ฐานได้สะดวก!”
ญาณินีสมแล้วที่เป็นคนเก่าแก่ในวงการ บันเทิงนี้ เธอจะทำอะไรด้วยความปราด เปรียวเสมอ
เธอยังอยากจะพูดอะไรขึ้นมาอีก แต่มี สายจากภพธรโทรเข้ามาเสียก่อน ขอให้ เธอปล่อยตัวน้องชายของพี่นัฏ ญาณินี โมโหเป็นฟืนเป็นไฟ ให้คมสรปล่อยตัวเขา กลับไป
ไม่คิดเลยว่าเธอจะถูกจิดาภาเล่นงาน แบบนี้ ในเมือเรื่องเป็นเช่นนี้ เธอเองก็จะไม่ยอม ออมมือให้แล้ว เพียงแค่ศิลปินตัวเล็กๆ เพียงแค่คนเดียวเท่านั้น จะพลิกผืนฟ้าได้ อย่างนั้นหรือ?
คมสรมองดูญาณินีที่โมโหเสียจนหน้า เปลี่ยนสี คิดว่า ต่อไปทางที่จิดาภาจะเดิน ไปนั้นคงจะลำบากเสียแล้ว ไม่เพียงแค่ คนข้างนอกที่จะอิจฉาเธอ เพราะแม้แต่คน ภายในโอเลเองก็รู้สึกขัดหูขัดตาเช่นกัน
ตอนที่เขาไปส่งน้องชายของพี่นัฏนั้น เขายังเอ่ยทิ้งท้ายไว้ด้วยว่า
คุณญาณินีอยากจะช่วยให้เธอเข้า วงการ อายุของเธอขนาดนี้ก็ไม่ได้ส่งผลก ระทบต่อการเรียนหรอก แต่พี่สาวของเธอ มาหาพวกเรา บอกว่าจะไม่ยอมให้เธอเข้า วงการ “พี่สาวของเธอน่ะนําเพื่อจิดาภา จนยอม ไปเป็นของคนอื่น
“ถ้าเธอมีโอกาสก็ลองเกลี้ยกล่อมพี่สาว เธอเสียหน่อยแล้วกัน ถ้าไม่อย่างนั้นชีวิต ของเธอกับพี่สาวเธอจะต้องถูกจิดาภา ทําลายเข้าสักวัน
กนต์ธรนั่งฟังอยู่ที่นั่งด้านหลัง รู้สึกโมโห เป็นอย่างมาก
หลังจากนั้น คมสรมายังสถานที่ที่นัดพบ กับจิดาภา เขาตบบ่าของกนต์ธร แล้วพูด กับจิดาภาว่า “คุณญาณินีหวังดี พวกคุณนี่ ไม่รู้อะไรเอาเสียเลย
จิดาภาให้ภพธรพาน้องชายของพี่นักขึ้น รถไป มองไปยังคมสร “คุณญาณินพอใจ กับรายการไหมคะ?” “คุณว่าอย่างไรล่ะครับ? คุณจิดาภา คุณ ทําเกินไปแล้ว สุดท้ายแล้วคนที่จะเสีย เปรียบก็คือตัวคุณเอง คุณญาณินี้ไม่ได้ เก็บเอามาคิดเล็กคิดน้อยหรอกนะครับ เธอจัดงานให้คุณไปร่วมงานแฟชั่นเสื้อผ้า ที่ปารีสในสัปดาห์หน้า คุณทําสําเร็จแล้ว ครับ คุณแย่งงานไปจากภารดีสำเร็จแล้ว”
จิดาภาเหลือบมองเขาที่เดินกลับออกไป
เธอไม่เชื่อว่าญาณินีจะมีจิตใจดีขนาดนี้
หลังจากที่ขึ้นรถแล้วนั้น ภพธรเองก็รู้สึก ว่าเรื่องนี้ดูมีลับลมคมใน “โอกาสแบบนี้ มักจะเป็นการดีไปตลอด อยู่ๆคุณญาณินี เปลี่ยนตัวให้คุณไปแทน…เธอจะใจกว้าง ให้แหล่งสนับสนุนกับคุณแบบนี้เลยอย่าง นั้นหรือ?” จิตาภาสายหน้า “ดูไปทีละก้าวแล้วกัน
ของที่เป็นของเธอ ใครก็มาแย่งไปไม่ได้
หลังจากที่พวกเขาส่งตัวกนต์ธรกลับไป แล้ว พวกเขาก็กลับออกมา
ตฤณยังอยู่ที่บ้านของพี่นัฏ เขาอยากจะ เห็นกนต์ธรว่าเขากลับมาอย่างปลอดภัย เสียก่อน ถึงจะกลับไปได้
“เธอเป็นอย่างไรบ้าง! พวกเขาไม่ได้ทำ อะไรเธอใช่ไหม!” พี่นัฎดึงตัวกนต์ธรมา ด้วยความตื่นเต้น ทั้งเจ็บปวดและดีใจไป พร้อมๆกัน
ผมไม่เป็นไร…” กนต์ธรเหลือบไปมอง
ตฤณ แล้วดึงตัวพี่นัฎมาแล้วพูดกับเธอ “พี่ ดึกดื่นขนาดนี้แล้ว อย่าให้ผู้ชายมาอยู่ใน บ้านแบบ ”
ตฤณไม่รู้เลยว่าทำไมกนต์ธรถึงได้ดูไม่ เป็นมิตรกับเขาถึงเพียงนี้ ซึ่งจะว่าไปแล้ว ก็คงดึกไปอย่างที่เขาว่าจริงๆ
“กนต์ธร ทําไมพูดกับแขกแบบนี้?”
“ดึกไปแล้วจริงๆแหล่ะครับ ถ้าอย่างนั้น ผมขอตัวก่อน พวกคุณพักผ่อนเถอะ”
พี่นัฏยิ้มออกมาอย่างกระอักกระอ่วน หลังจากที่ส่งตฤณกลับไปแล้วนั้น พอหัน กลับมา กนต์ธรก็จ้องมองไปที่เธอ “ผมรู้ หมดแล้วนะ ว่าพี่เป็นคนบอกกับคุณญาณิ ว่าจะไม่ยอมให้ผมเข้าวงการ พี่ ตัวพี่เอง ก็เป็นคนในวงการนี้ ทำไมถึงไม่ให้ผมเข้า วงการเป็นนักแสดง!”
“พี่….” พี่นัฎไม่รู้ว่าควรจะอธิบายให้น้อง ฟังอย่างไรดี จึงเอ่ยออกมาด้วยคําพูดที่ เต็มไปด้วยความจริงจังกับเขา “เธอเข้าใจ ผิดแล้ว ในวงการนี้มันไม่ได้ง่ายอย่างที่ เธอคิดนะ พูดถึงเรื่องนี้ก็ได้ ที่คุณญาณินี เรียกเธอไป ไม่ใช่ว่าเขาต้องการจะฝึกฝน เธอ แต่เป็นเพราะเขาจะใช้เธอเป็นเครื่อง มือในการบีบฉันเพื่อทำร้ายจิดาภา ถ้าหาก ไม่ใช่เป็นเพราะจิดาภาออกหน้าช่วยพวก เราแบบนี้ ตอนนี้เธอเองก็ยังไม่รู้เลยว่าจะ เป็นอย่างไรกัน!
“พี่อย่าหลอกผมเลย!
เป็นเพราะพวกพี่เห็นแก่ตัวมากกว่า ขัด ขวางไม่ให้ผมเข้าวงการ แล้วยังมีเรื่องที่พึ่ ยอมไปเป็นชู้คนอื่นเพื่อจิดาภา นั่นอีก แต่กลับไม่ยอมที่จะปูทางให้ผม
บ้างเลย ผมเกลียดพี่!”
กนต์ธรตะโกนออกมา แล้ววิ่งเข้าไปใน ห้อง ข้งตัวเองไว้ในนั้น
พี่นัฏยืนอยู่ในห้องรับแขกด้วยความตก ตะลึง
เธอไม่รู้เลยว่าควรจะอธิบายอย่างไร เกี่ยวกับเรื่องราวในวงการบันเทิงนี้ ซึ่งถ้า หากกนต์ธรต้องการจะเข้าวงการนี้จริงๆล่ะ ก็ เธอจะขัดขวางเขาได้อย่างไรกัน
