Guild Master จอมราชันโลกออนไลน์ - ตอนที่ 174

ตอนที่ 174

กามเทพ

“ท่านน้ำหวาน เชิญทางนี้ครับ”องค์ชาย แฮโรลด์ องค์ชายคนแรกของอาณาจักรทริชพาตัวน้ำหวานแยกออกมาจากวงสนทนาก่อนจะเรียกตัวน้ำหวานเข้ามาพูดคุยกันภายในห้องส่วนตัวโดยไม่มีใครเข้ามาเลยแม้แต่ คนเดียว

“ค่ะ….”น้ำหวานมองซ้ายมองขวาด้วยท่าทีกังวลแต่ก็ยอมนั่งที่เก้าอี้แต่โดยดี อยู่ๆองค์ชายของอาณาจักรเข้ามาทักทายแถมขอพูดคุยเป็นการส่วนตัวอีกต่างหาก เรื่องนี้ทําให้น้ำหวานตกใจอย่างมากและยังไม่ทราบอีกด้วยว่าองค์ชายต้องการอะไรกันแน่ถึงได้เรียกตนมาพูดคุยตามลําพังแบบนี้

“ข้าได้ยินว่าท่านน้ำหวานช่วยเหลือเรื่องความรักของเหล่าบุตรสาวขุนนางอยู่งั้นเหรอครับ”ทันทีที่น้ำหวานนั่งลงกับที่ อยู่ๆองค์ชายแฮโรลด์ก็เอ่ยปากถามด้วยท่าทีแปลกๆ ท่าทีเช่นนี้ไม่เหมือนท่าที่ยามปกติขององค์ชายเลยแม้แต่น้อยเขาดูประหม่าแล้วก็ร้อนรนเป็นอาการที่น้ำหวานเห็นบ่อยๆในช่วงนี้ก็เลยแทบจะเดาได้แล้วว่าองค์ชายเรียกตนเองมาทําไม

“ท่านเองก็มีคนที่สนใจสินะคะ”น้ำหวานถามพลางมองเจ้าชายด้วยรอยยิ้ม พลังของความรักช่างน่ากลัวจริงๆแม้แต่องค์ชายของอาณาจักรทริชก็ยังต้องมาขอพบเธอเพื่อปรึกษาเรื่องความรักอย่างนั้นเหรอมิน่าเล่าอ้อนถึงได้บอกให้เธอทําแบบนี้ต่อไปยิ่งทําให้ความรักของคนนั้นสมหวังก็ยิ่งได้รับความไว้วางใจแม้แต่บุตรสาวที่ไม่ยอมรับเรื่องที่ให้กวีเป็นเจ้าเมืองก็ยังเชิญน้ำหวานไปทานอาหารค่ําร่วมกับครอบครัวหลังจากจัดการเรื่องความ รักของเธอได้สําเร็จเพียงแต่ใครกันนะที่ทําให้เจ้าชายถึงกับหมดหนทางต้องมาขอคําปรึกษาจากน้ำหวานเลย

“จริงๆแล้วเมื่อหลายเดือนก่อนข้าได้พบหญิงสาวคนหนึ่งในงานเลี้ยง”องค์ชายเห็นว่าน้ำหวานจับได้แล้วก็ถอนหายใจออกมาก่อนจะเริ่มเล่าสาเหตุที่ตนเรียกน้ำหวานมาพบออกไป

“เธอน่ารัก แล้วก็สดในร่าเริงมาก แค่พูดคุยกันเพียงครู่เดียวก็ทําให้ข้าไม่อาจลบเลือนเธอไปจากห้วงคํานึงได้แต่เพราะฐานะของเราต่างกันเกินไปมันเลยดูจะหมดหวังมากๆ”ได้ยินองค์ชายเล่าแบบนั้นใบหน้าของน้ำหวานก็เต็มไปด้วยความงุนงง หากสิ่งที่องค์ชายพูดออกมาจากปากขุนนางชั้นผู้น้อยก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่ท่านเป็น ถึงองค์ชายเลยนะ แม่ในโลกของเกมจะไม่สืบทอดบัลลังก์ตามเชื้อสาย แต่การเป็นองค์ชายก็ทําให้พระองค์ได้ รับสิทธิ์เข้าร่วมรายชื่อผู้สืบทอดบัลลังก์ทันทีเหมือนกัน อํานาจของเขายังมีสาวใดในอาณาจักรอีกหรือที่เขา เอื้อมไม่ถึง

“องค์ชาย ไม่ทราบว่าหญิงสาวท่านนั้นเป็นใครงั้นเหรอคะ”น้ำหวานนึกไม่ออกจริงๆว่าจะมีหญิงสาวคนไหนในอาณาจักรกล้าปฏิเสธองค์ชายได้ หรือว่าจะเป็นรักต่างอาณาจักรงั้นเหรอ?

“เท่าที่ทราบมา เธอเป็นเหมือนน้องสาวของเจ้าเมืองคนหนึ่งครับ”องค์ชายตอบคําถามของน้ำหวานด้วยท่าที่ลําบากใจเหมือนไม่กล้าบอกว่าเธอคือใครกันแน่ ไม่สิไม่ใช่ไม่กล้าบอกแต่เหมือนกําลังเกรงใจอะไรบางอย่างมากกว่า

“เจ้าเมือง…..เป็นเจ้าเมืองในอาณาจักรทริชของพระองค์หรือเปล่าคะ”น้ำหวานถามด้วยท่าทิ้งนงงเพราะหากเป็นน้องสาวของเจ้าเมืองก็ไม่น่ามีปัญหาอะไรนี่ แล้วทําไมต้องใช้คําว่าเป็นเหมือนน้องสาวด้วยล่ะ

“เธอเหมือนว่าจะเป็นน้องสาวของเจ้าเมืองการ์กันครับ แล้วเธอก็เป็นนักผจญภัยด้วยองค์ชายตอบออกคําถามของน้ำหวานอย่างลําบากใจเพราะทราบดีว่าน้ำหวานเป็นคนของเจ้าเมืองการ์กันนั่นเองการมาบอกเธอเรื่องนี้ก็เท่ากับว่าเป็นการออกมายอมรับกับน้ำหวานว่าตนหลงรักน้องสาวของเจ้านายเธอนั่นล่ะ

“เจ้าเมืองการ์กัน งั้น….น้องสาวที่องค์ชายพูดถึงก็คือไอช่างั้นเหรอคะ”น้ำหวานเบิกตากว้างด้วยท่าที่ตกตะถึงเพราะไม่ได้คิดว่า NPC ในเกมจะตกหลุมรักผู้เล่นได้ แม้จะเหมือนใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน แต่ความสัมพันธ์ของ NPCกับผู้เล่นมันก็มีเส้นขีดกั้นอยู่นิดหน่อยการมีความรักกับ NPC เนี่ยสามารถทําได้ด้วยงั้นเหรอ

“ครับ….”องค์ชายพยักหน้าช้าๆด้วยท่าที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะคราวก่อนในงานเลี้ยงของมาทิลด้าองค์ชายได้พบเข้ากับไอช่าโดยบังเอิญและตกหลุมรักไอช่าในทันทีแต่เพราะเธอเป็นนักผจญภัยที่มาจากมิติอื่นทําให้องค์ชายไม่ทราบว่าจะทําอย่างไรดีแค่การยอมให้นักผจญภัยขึ้นมาเป็นเจ้าเมืองยังเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตเมื่อก่อนหน้านี้เลยแล้วการที่องค์ชายจะไปคบหากับไอช่าที่เป็นนักผจญภัยมีหรือจะไม่มีเสียงคัดค้านแต่ถึงอย่างนั้นองค์ชายก็ยังตัดใจไม่ได้เสียทีหลายเดือนที่ผ่านมานี้องค์ชายเดินทางไปเมืองการ์กันหลายต่อหลายครั้งแต่เพราะปกติไอช่าอยู่แต่ในห้องทํางานของกวีหรือไม่ก็ออกไปทําภารกิจกับคนในกิลด์ทําให้องค์ชายมีโอกาสได้เห็นใบหน้าของไอช่าไม่กี่ครั้งแต่ถึงอย่างนั้นความรู้สึกคิดถึงก็ยังไม่หายไปตรงกันข้ามเขายังนั่งเหม่อคิดถึงเธอทุกคืนเสียด้วยซ้ํา

จนกระทั่งวันหนึ่ง องค์ชายได้ยินข่าวลือเรื่องกามเทพผู้ทําให้ความรักสมหวังจากในวงสนทนาของชนชั้นสูงพวกเขาบอกว่าในงานเลี้ยงมีหญิงสาวคนหนึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องความรักและทําให้ความรักของเหล่าสาวน้อยสาวใหญ่สมหวังมาแล้วหลายต่อหลายคนตอนนั้นองค์ชายก็เพียงฟังหูไว้หูเท่านั้นเพราะคิดว่าปัญหาของตนไม่ใช่เรื่องที่หญิงสาวคนเดียวจะแก้ไขได้แต่หลังจากได้ทราบว่าจริงๆแล้วหญิงสาวคนนั้นเป็นนักผจญภัยแถมยังเป็นคนสนิทของเจ้าเมืองการ์กันอีกต่างหากทําให้เจ้าชายอดไม่ได้ที่จะเข้ามาหาน้ำหวานเพื่อขอคําปรึกษาที่อัดอันคาใจเสียที

“ระ เรื่องนี้เป็นเรื่องค่อนข้างละเอียดอ่อนนะคะ เอ่อฉันคงต้องขอคิดดูก่อน”น้ำหวานตอบพลางไปเจ้าชายด้วยท่าทีตกใจแม้น้ำหวานจะให้คําปรึกษาเรื่องความรักได้สบาย แต่เรื่องนี้ก็ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนอย่างน้อยเท่าที่น้ำหวานทราบก็ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้

“ข้าเข้าใจครับ มันเป็นเรื่องที่ตัดสินใจได้ลําบากข้าจะไม่บังคับท่านน้ำหวานหรอกนะครับ”องค์ชายเห็นท่าทีของน้ำหวานค่อนข้างลําบากใจก็เลยไม่คิดจะกดดันอะไรการที่องค์ชายมาขอร้องใครคนหนึ่งปกติแล้วหากไม่ทําตามก็มีโอกาสจะถูกลงโทษได้ องค์ชายเพียงอยากบอกว่านี่ไม่ใช่คําสั่งแต่เป็นเพียงการขอคําปรึกษาเท่านั้น

“……….”สิ่งที่ทําให้น้ำหวานลุกลี้ลุกลนไม่ใช่เพราะกลัวองค์ชายจะลงโทษ แต่เพราะนี่เป็นโอกาสใหญ่ที่น้ำหวานจะคว้าเอาไว้ได้ หน้าที่จริงๆของน้ำหวานไม่ใช่แม่สื่อหรือกามเทพที่ไหน แต่หน้าที่ของน้ำหวานก็คือ การตีสนิทกับพวกขุนนางและหาความลับที่จะมีประโยชน์ต่อกิลด์บูรพาและองค์ชายก็เป็นแหล่งข่าวสําคัญที่หาโอกาสเข้าถึงได้ยากมากการที่เขาตกหลุมรักไอช่าจนมาขอร้องเธอถือเป็นการเปิดโอกาสครั้งใหญ่เลยทีเดียวเพราะงั้นตอนนี้น้ำหวานต้องจับจังหวะนี้เอาไว้ให้ดีๆห้ามทําพังเด็ดขาด

“องค์ชาย เรื่องนี้ฉันเองก็รับปากไม่ได้ค่ะ แต่…..ถ้าแค่หาโอกาสให้ท่านได้พบกับไอช่าละก็”น้ำหวานยังไม่ตัดสินใจรับปากเพราะเธอเองก็ไม่มั่นใจว่าจะทําได้ ไอช่าเป็นน้องสาวที่กวีรักแทบไม่ต่างจากน้องสาวจริงๆ เขาจะยอมเสี่ยงให้ไอช่าเข้ามาทําความรู้จักกับองค์ชายหรือไม่ก็ไม่ทราบ ไอช่าเป็นเพียงเด็กสาวผู้น่ารักและใสซื่อจะใช้งานเธอมาหลอกเจ้าชายได้งั้นเหรอ

“จริงงั้นเหรอครับ แค่นั้นก็พอแล้วครับ” ทันทีที่ได้ยินว่าน้ำหวานจะนัดพบให้ตน องค์ชายแฮโรลด์ก็ยิ้มกว้างด้วยท่าทีดีใจถึงกับลืมตัวคว้ามือของน้ำหวานขึ้นมาเขย่าเบาๆเหมือนกําลังพยายามขอบคุณเธอไม่มีผิดองค์ชายอาการเป็นแบบนี้ถ้าส่งไอช่าเข้ามาเป็นสายสืบละก็คงง่ายดายมากแน่ๆแต่น้ำหวานไม่คิดว่าไอช่าจะยอมทํานะสิ

“งั้นเหรอ ได้…เดี๋ยวผมจะคุยกับไอช่าให้” หลังจากกวีได้รับรายงานจากน้ำหวาน กวีที่กําลังเดินซื้อของอยู่ในเมืองเพื่อช่วยให้ปาร์ตี้ในตอนนี้เก็บเลเวลได้ไวขึ้นก็ตอบกลับน้ำหวานด้วยท่าที่พึงพอใจไม่นึกเลยว่าน้ำหวานจะเข้าถึงตัวองค์ชายได้แบบนี้แถมองค์ชายยังมีความรู้สึกรักใคร่กับไอช่าอีกต่างหากเรื่องแบบนี้ช่างบังเอิญจริงๆ จะว่าไปต้อนรับตําแหน่งเจ้าเมืองก็มีองค์ชายให้การสนับสนุนด้วยท่านคงตกหลุมรักไอช่าเข้าจริงๆแน่ถึงได้ทําขนาดนี้แต่น่าเสียดายองค์ชายเป็นหนึ่งในศัตรูที่ต้องกําจัดให้ได้หากถึงวันที่กวีจะชิงตําแหน่งองค์จักรพรรดิของอาณาจักรทริชมาให้ได้

ตอนนี้บนกระดานหมากของกวี ตัวหมากแต่ละตัวกระจายไปทั่วอาณาจักรทริชราวกับผึ้งแตกรักทุกคนต่างแยกกันไปทําหน้าที่ของตัวเองทั้งเรื่องการค้าสืบข่าวรวมถึงการต่อสู้ในอีเวนท์เกมตามคําทํานายของนิโคลด้วยที่กวีทําแบบนั้นก็เพื่อทําให้หมากของอีกฝ่ายจนมุมในที่สุดแต่ระหว่างกําลังค่อยๆใช้ตัวหมากสําคัญโอบล้อมกลุ่มหมากของอีกฝ่ายอยู่นั้นก็เหมือนกับว่ามีเบี้ยตัวหนึ่งของตนทะลุผ่านเข้าไปในแนวหลังของศัตรูอย่างไม่ได้ตั้งใจและเบี้ยตัวนั้นก็เปลี่ยนเป็นควีนที่มีความสามารถหลากหลายให้ใช้สอยได้เสียอย่างนั้น

“ไอช่า มีเวลาว่างหรือเปล่า”กวีเปิดระบบสื่อสารออกมาก่อนจะติดต่อไปทางไอช่าที่น่าจะกําลังเข้าร่วมอีเวนท์หนึ่งอยู่พอดี

“ว่างค่ะ พี่กวีมีอะไรเหรอ”ไอช่าถามกลับมาด้วยน้ำเสียงยิ้มแย้มแจ่มใสชนิดไม่ต้องเปิดกล้องก็นึกภาพใบหน้าของไอช่ายามนี้ออกแต่เสียงที่ดังออกมาไม่ได้มีแค่เสียงของไอช่านี้สิแต่มีเสียงระเบิดตูมตามดังเข้ามาด้วยแสดงว่าตอนนี้ไอช่ากําลังเล่นอีเวนท์อยู่แน่ๆ

“พอจบงานนี้แล้วช่วยไปที่เมืองหลวงแล้วติดต่อกับน้ำหวานอีกที พี่มีงานอยากให้ไอช่าทํา”กวีตอบพลางยิ้มบางๆอกมาด้วยท่าที่อ่อนโยนไม่เหมือนรอยยิ้มของคนที่กําลังจะส่งน้องสาวตัวเองให้ไปล่อลวงผู้ชายคนหนึ่งเลย

“งานแบบไหนเหรอ ทําไมต้องให้ไอช่าไปทําด้วยล่ะ”ไอช่าถามกลับมาด้วยท่าทีสงสัย งานที่ให้ไอช่าไปทําคนเดียวหรือว่าจะเป็นงานเกี่ยวกับวงการบันเทิงงั้นเหรอ

“ดูเหมือนองค์ชายของอาณาจักรทริชจะตกหลุมรักไอช่าเข้านะสิ ช่วยไปใช้งานเขาหน่อยได้หรือเปล่า”กวีตอบออกไปตามตรงโดยไม่คิดจะปรุงแต่งค่าให้ดูดีแต่อย่างไร แต่พอได้ยินกวีพูดแบบนั้นแล้วสีหน้าของไอช่าเองกลับไม่เปลี่ยนแปลงเลยแม้แต่น้อย

“ได้ค่ะ ไอช่าถนัดอยู่แล้ว”ไอช่าตอบกลับด้วยรอยยิ้มสดใสน่ารักเหมือนกับรอยยิ้มของเด็กน้อยไร้เดียงสาหากคนอื่นที่ได้เห็นรอยยิ้มนี้ได้ยินเนื้อหาของงานเข้าละก็คงตกใจกันถ้วนหน้าแน่ๆ