Guild Master จอมราชันโลกออนไลน์ - ตอนที่ 162

ตอนที่ 162 เชื่อมั่น

“อ๊ากกกกก”เสียงร้องโหยหวนของทหารนายหนึ่งดังออกมาหลังจากเจ้าตัวพยายามเข้าไปสู้กับกบที่กําลังบุกเข้ามาในเมือง กบแต่ละตัวมีขนาดใหญ่เหมือนวัว แต่ที่น่ากลัวไม่ใช่ขนาดของมันแต่เป็นเลเวลของมันต่างหาก กบแต่ละตัวเลเวลไม่ต่ํากว่า 70 เสียด้วยซ้ําทําเอาเหล่าทหารที่คอยปกป้องเมืองอยู่ตอนนี้รับมือกันแทบไม่ไหว

เปรี้ยง!!

แต่ก็ใช่ว่าทหารในเมืองทุกคนจะเลเวลน้อยๆ ในกลุ่มทหารของเมืองดานนิวมีทหารบางคนที่เลเวลเกิน 90 ไปแล้วเสียด้วยซ้ําทําให้พวกเขาสามารถสู้กับกบตัวลูกน้องได้ในระดับหนึ่งแต่…

ผลัก!!!

เพราะฝูงกบมีกันเป็นพันๆตัวทําให้คนเลเวลสูงเพียงคนเดียวไม่อาจรับมือได้นาน หลังจากโดนกบ 6 ตัวรุม ใช้ลิ้นยาวๆของมันพุ่งเข้ามาโจมตี ร่างของทหารคนนั้นก็ลอยไปติดกําแพงก่อนจะโดนพวกกบที่เข้ามารุมตนเอง ยิ่งลิ้นของมันเข้ากระแทกร่างของทหารคนนั้นจนดับดิ้นคากําแพง

“……”เหล่าทหารเฝ้าระวังเห็นแบบนั้นก็พากันขาสั่นทําอะไรไม่ถูก กําลังคนที่มีอยู่ในเมืองตอนนี้ไม่น่าจะต้านพวกกบไหว แบบนี้มีหวังเมืองได้พังพินาศแน่ๆ

“ท่านเจ้าเมือง ท่านเจ้าเมือง กองทัพกบครับ…กองทัพกบบุกมาแล้วครับ”อีกด้านหนึ่งในห้องของเจ้าเมือง ทันทีที่เห็นกองทัพกบผุดขึ้นมาจากดิน หัวหน้าทหารลาดตระเวนก็วิ่งกลับเข้ามาในเมืองเพื่อจะรายงานเรื่องนี้ให้เจ้าเมืองได้ทราบตั้งแต่แรกแล้ว แต่เพราะคําว่ากองทัพกบมันกลับทําให้เจ้าเมืองมีท่าทีหงุดหงิดนิดหน่อย

“มาจริงๆด้วยงั้นเหรอ กบพวกนั้นมันมีกี่ตัวกัน”เจ้าเมืองกุมขมับด้วยท่าทีไม่พอใจนักเพราะตอนนี้งานของตนก็ยุ่งอยู่แล้วยังจะมีเรื่องไร้สาระอย่างคําทํานายอีกงั้นเหรอ

“น่าจะราวๆพันตัวครับ”หัวหน้าทหารลาดตระเวนตอบตามที่ตนเห็นมา แต่เห็นท่าที่เจ้าเมืองเหมือนทราบเรื่องนี้อยู่แล้วก็ทําเอาเขาแปลกใจเหมือนกัน….ไม่สิ เมื่อวานมีเด็กสาวคนหนึ่งเดินไปเดินมาในเมืองเพื่อขอร้องให้คนมาช่วยจัดการกองทัพกบอะไรนี่ล่ะ หรือว่าเธอคนนั้นก็มาบอกเจ้าเมืองแล้วงั้นเหรอ

“เฮ้อ กับอีแค่กบพันตัว ปล่อยให้ชาวบ้านไปจับมาทําอาหารซะก็ได้นี่”เจ้าเมืองถอนหายใจเฮือกออกมาเพราะในหัวยังคิดว่าเป็นกบตัวเล็กๆอยู่กระมัง

“ท่านเจ้าเมือง กบที่ว่ามาเนี่ยมันเป็นมอนสเตอร์นะครับ แถมเลเวลของพวกมันยังน่าจะสูงมากด้วย”หัวหน้าทหารลาดตระเวนตอบด้วยใบหน้าจริงจัง กบพวกนั้นจะให้ชาวบ้านไปจับมาทําอาหารได้อย่างไร

“ว่าไงนะ…”พอเจ้าเมืองได้ยินเช่นนั้นก็ขมวดคิ้วทันที เพราะมันเป็นคําพูดของเด็กหญิงตัวเล็กๆก็เลยไม่ได้สนใจ แต่หากคําว่ากองทัพกบ เปลี่ยนเป็นกองทัพมอนสเตอร์ละก็มันย่อมไม่ใช่เรื่องเล่นๆอย่างแน่นอน

“เรียกรวมทหารทั้งเมืองมา พวกเราต้องออกไปตอบโต้”เจ้าเมืองดานนิวที่เหมือนจะรู้ตัวเสียทีว่าปัญหามาถึงหน้าเมืองแล้วสั่งให้รวบรวมทหารในกองทัพทันที แต่น่าเสียดายทหารบางส่วนยังอยู่ในปฏิบัติการนอกเมือง ทําให้กว่าจะกลับมารวมตัวได้ก็ต้องรอไม่ต่ํากว่าครึ่งวันเลยทีเดียว

“บ้าเอ้ย…”หลังจากพยายามรวบรวมคนแล้วแต่ก็ได้คําตอบน่าหดหูกลับมา เจ้าเมืองก็แสดงท่าที่โมโหออกมาขณะกําลังนั่งรถประจําตัวออกไปที่หน้าเมืองเพื่อดูสถานการณ์

“พระเจ้า…”ทันทีที่รถของเจ้าเมืองมาถึงหน้าประตูเมืองทางฝั่งที่พวกกองทัพกบโจมตี ใบหน้าของเจ้าเมืองก็ซีดเผือดทันที กบตัวยักษ์ที่กระโดดเพียงที่เดียวก็ลอยสูงกว่า 10 เมตรกําลังกระโดดไล่ทับร่างของทหารจนแหลกเละ บ้างก็ใช้ลิ้นของพวกมันโจมตีอัดกระแทกจนกระเด็น ไม่ใช่แค่นั้นกบพวกนี้ยังมีลักษณะแตกต่างกันอีกด้วย เห็นได้ชัดเลยว่ามีทั้งกบตัวหนาที่หนักกว่ากบทั่วไปหรือกบตัวเล็กสีสันแปลกตาที่น่าจะมีพิษแน่ๆ แต่ที่สะดุดตาที่สุดก็คงหนีไม่พ้นบอสทั้ง 3 ตัวที่กําลังกระโดดเข้ามาจากทางด้านหลังกองทัพกบ

“ไม่เป็นอะไรนะคะ” ท่ามกลางความวุ่นวายเบื้องหน้าฝูงกบ เจ้าเมืองดานนิวก็มองเห็นร่างของเด็กหญิงคนหนึ่งกําลังวิ่งวุ่นอยู่ในสนามรบ เด็กตัวน้อยคนนั้นกําลังพยายามใช้เวทรักษากับทหารของเขาแต่ถึงอย่างนั้นพลังของเธอก็มีน้อยเกินไปจนไม่สามารถรักษาได้ในทันที

“ทุกคน อย่าเพิ่งถอดใจ นี่เป็นภารกิจของพวกเรา”ท่านบิชอปที่ยืนอยู่ด้านหน้านิโคลพูดพลางใช้เวทรักษาวงกว้างออกมาเพื่อช่วยเหลือเหล่าทหารที่กําลังต่อสู้อยู่กับพวกกบอย่างเอาเป็นเอาตาย ตอนนี้ที่เหล่าทหารยังยืนอยู่ได้ก็เพราะยังมีท่านบิชอปคอยช่วยเหลืออยู่อย่างไม่ต้องสงสัยเลย

“ท่านบิชอป”เจ้าเมืองที่เห็นภาพตรงหน้าวิ่งเข้าไปหาพวกทหารอย่างรวดเร็ว ตัวเจ้าเมืองเองแม้จะทํางานนั่งโต๊ะมานาน แต่ก่อนจะขึ้นมาเป็นเจ้าเมืองก็เป็นผู้มีทักษะการต่อสู้เช่นกัน ตอนนี้ที่ทหารในเมืองมีไม่มากพอจะป้องกันเมืองตัวเขาจะหลบอยู่ด้านหลังก็คงไม่ได้

“ท่านเจ้าเมือง ท่านได้เรียกรวมพลทหารคนอื่นๆไปหรือยัง”บิชอปเห็นเจ้าเมืองออกมาร่วมต่อสู้ก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยท่านเจ้าเมืองมาก็หมายความว่าทหารทุกคนน่าจะได้รับคําสั่งแล้ว หนทางชนะของพวกตนยังไม่ดับสลายไป

เปรี้ยง!!

เจ้าเมืองดานนิวเหวี่ยงขวานที่เป็นอาวุธประจําเมืองเข้าใส่ร่างของกบอย่างจังก่อนจะมองไปรอบๆเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ หากทหารทุกคนอยู่กันพร้อมละก็อาจจะต้านกองทัพกบพวกนี้เอาไว้ได้ แต่ทหารที่มีอยู่ตอนนี้ไม่มีทางพอเลย ลําพังคนที่สู้กับพวกกบไหวก็มีเพียงทหารระดับสูงกับตัวเจ้าเมืองเองเท่านั้น หากเมื่อวานตนไม่ปัดเรื่องที่ท่านบิชอปมาบอกละก็ป่านนี้คงเรียกทหารทุกคนกลับมาพร้อมกันแล้ว

“ขอโทษ….ข้าน่าจะเชื่อที่ท่านบอก”เจ้าเมืองกําหมัดแน่นก่อนจะมองไปที่บอสทั้ง 3 ตัวที่อยู่ด้านหลัง ต่อให้ทหารทุกคนกลับมา แต่พวกเขาจะสู้กับเจ้า 3 ตัวนั้นไหวจริงๆงั้นเหรอ

“นี่เป็นภารกิจของพระผู้เป็นเจ้า พวกเราจะต้องฝ่าฟันมันไปให้ได้” บิชอปพูดพลางกําด้ามไม้คทาด้วยท่าทีจริงจัง เขาเป็นนักบวชชั้นสูงทําให้มีเวทมนตร์ฟื้นฟูมากมายประกอบกับเวทมนตร์ซัพพอร์ตที่ดีเยี่ยมทําให้สถานการณ์รบไม่เลวร้ายเท่าไหร่ แต่พลังเวทของบิชอปนั้นมีจํากัด เขาเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะฝืนได้นานแค่ไหน

“พระเจ้า…ลูกควรทําเช่นไรดี”นิโคลที่อยู่ด้านหลังมองกองทัพกบเบื้องหน้าด้วยท่าที่หมดหวัง แม้แต่เธอก็ยังมองออกว่าไม่มีโอกาสชนะเลย แต่สิ่งที่เธอกังวลที่สุดก็คือเธอจะไม่สามารถทําภารกิจที่พระเจ้าส่งมาให้ได้สําเร็จ…

ติ้ง….

ระหว่างนิโคลกําลังจะสิ้นหวัง อยู่ๆเสียงสัญญาณบางอย่างก็ดังเข้ามาในหัวของเธอ มันเป็นเสียงก่อนที่สารจะถูกส่งลงมาจากเบื้องบนไม่ใช่หรือ

“เด็กน้อยเอ๋ย…..จงศรัทธาและเชื่อมั่น” ทันทีที่ได้ยินเสียงจากระบบสื่อสาร นิโคลก็นิ่งอึ้งไปพักหนึ่งเมื่อครู่ เธอกําลังจะถอดใจอย่างนั้นหรือ ทั้งๆที่พระเจ้ากําลังเฝ้ามองอยู่แท้ๆ เธอช่างอ่อนแอเสียจริงถึงกับต้องให้พระองค์ท่านต้องเสียเวลามาเตือนสติเธอ..

“นิโคล มีอะไรงั้นเหรอ”อยู่ๆนิโคลก็เดินออกมาข้างหน้าพร้อมกุมมือของตนเอาไว้แน่นราวกับกําลังสวดภาวนาไม่มีผิด นั่นเธอกําลังทําอะไรกันแน่

“พระองค์ท่าน…..กล่าวว่าจงมีศรัทธาค่ะ”นิโคลตอบก่อนจะกุมมือแล้วก้มหัวลงเบื้องหน้ากองทัพมอนสเตอร์ที่แม้แต่เหล่าทหารยังไม่กล้าบุกเข้าไป ภาพเบื้องหน้ายามนี้ราวกับเด็กน้อยกําลังจะเดินเข้าไปหาความตายไม่มีผิด

“ศรัทธา….”ท่านบิชอปนิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะมองไปทางนิโคลด้วยสายตาเลื่อมใส หรือว่าทั้งหมดนี่จะเป็นประสงค์ของพระเจ้า…..

“ท่านบิชอป ท่านทําอะไรเจ้าเมืองดานนิวเห็นนิโคลเดินออกไปเบื้องหน้าก็ไม่ทราบว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่จะว่าไปเด็กคนนั้นก็เป็นคนที่บอกเรื่องกองทัพกบกับตนนี่นา หรือว่าเด็กคนนั้นจะเป็นคนที่ได้รับสารของพระเจ้า?

“ท่านเจ้าเมือง ท่านมีศรัทธาหรือไม่” บิชอปถามพลางหันไปมองท่านเจ้าเมืองด้วยสีหน้าที่สงบลงอย่างเห็นได้ชัด ยามนี้ราวกับว่าพวกมอนสเตอร์จะบุกเข้ามาเขาก็พร้อมตายไม่มีผิด

“แน่นอนข้าม แต่ถ้าปล่อยไปแบบนี้เธอจะตายนะ”เจ้าเมืองว่าพลางจับขวานเตรียมจะเข้าไปช่วยนิโคล หากเธอเป็นผู้ได้รับสารจากพระเจ้าจริง หากเธอตายมันก็ถือเป็นการสูญเสียที่ร้ายแรงมากไม่ใช่หรือ

ฟุบ….!!

เจ้าเมืองยังไม่ทันเข้าไปหานิโคล ร่างของพวกกบก็พุ่งขึ้นเหนือร่างของนิโคลพร้อมกันนับสิบตัว ทําเอาท้องฟ้าเบื้องหน้าของนิโคลดํามืดไปในพริบตา กับทหารที่ฝึกมาแล้วยังโดนทับตายจนร่างแหลกเละ หากเป็นเด็กหญิงที่น่าจะยังเลเวล 1 เท่านั้นมีหรือจะทําอะไรได้

วูบ!!!

ราวกับสายลมหอบใหญ่สายหนึ่งพุ่งผ่านศีรษะของนิโคลไป ดาบเล่มใหญ่ที่สามารถตัดคนขาดเป็นสองท่อนได้อย่างง่ายดายเหวี่ยงที่เดียวก็กวาดเอาพวกกบที่กําลังจะพุ่งลงมาใส่นิโคลจนร่างขาดวิ่นจนหมด

“……….”ไม่ใช่แค่เจ้าเมืองเท่านั้นที่กําลังตกใจ แม้แต่เหล่าทหารเองก็ยังตกใจเช่นกัน กบพวกนั้นเลเวลไม่ใช่น้อยๆ แต่คนที่พุ่งเข้าไปกลับฆ่าพวกมันได้ในดาบเดียวแถมยังกวาดทั้งหมดที่กระโดดขึ้นมาอีกต่างหาก ไม่ใช่เท่านั้นเขายังวิ่งมาจากด้านหลังของเจ้าเมืองอีกต่างหาก แสดงว่าเขาต้องเร็วมากแน่ๆ

“ฆ่าให้หมด”เมฆปักดาบลงบนพื้นพร้อมยืนประจันหน้ากับกองทัพกบที่กําลังเข้ามาใกล้ พริบตานั้นทั้งเวทมนตร์และลูกธนูก็ถล่มใส่พวกกบจนตายเป็นเบือในพริบตาก่อนที่คนของกิลด์บูรพาจะพุ่งออกมาจากประตูเมืองเพื่อเข้าเล่นงานกองทัพกบที่เหลือ เพียงอึดใจเดียวเหล่าผู้เล่นเลเวลสูงก็บุกถึงตัวบอสก่อนจะเริ่มรุมบอสกันอย่าง สนุกสนานเสียแล้ว

“พระเจ้า……”เจ้าเมืองที่เห็นภาพเบื้องหน้าเบิกตากว้างด้วยท่าที่ไม่อยากจะเชื่อ ปกติเมืองของตนไม่มีนักผจญภัยเข้ามาสักเท่าไหร่ แถมเพราะเป็นเมืองที่อยู่กลางพื้นที่เลเวลค่อนข้างต่ําก็เลยแทบไม่มีผู้เล่นเลเวลสูงโผล่มาเลย แต่ครั้งนี้กลับมีผู้เล่นกลุ่มใหญ่ปรากฏตัวในจังหวะที่เมืองกําลังย่ําแย่พอดี นี่มันปาฏิหาริย์ชัดๆ