Guild Master จอมราชันโลกออนไลน์ - ตอนที่ 157

ตอนที่ 157

เพื่อนเก่า

“ขอบใจมาก…”กวีที่กําลังเปิดระบบสื่อสารติดต่อกับใครบางคนอยู่พูดออกมาด้วยท่าที่ยิ้มแย้มอย่างที่กวีเป็นปกติ การกระจายข่าวของเทวรูปองค์ที่ 5 ไวกว่าที่กวีคิดเสียอีก อาจจะเพราะยุคสมัยมันใหม่ขึ้นการกระจายข่าวก็เลยเร็วขึ้นละมั้ง แต่แบบนั้นก็ถือเป็นข้อดีสําหรับกวีแล้ว เพราะ….

วูบ…..

อยู่ๆแสงสีขาวก็สว่างขึ้นเบื้องหน้ากวีพร้อมร่างของสาวงามที่ค่อยๆก่อตัวขึ้นมาจากแสงนั่น ตอนนี้เหล่าผู้เล่นของกิลด์ต่างๆน่าจะไปที่เกาะเริ่มต้น รีบเร่งเก็บเลเวลแล้วเข้าเคารพเทวรูปองค์ที่ 5 กันแล้ว กวีก็คิดเอาไว้แล้วว่าน่าจะถึงเวลาที่วิสจะมาพอดี

“… ”วิสที่โผล่หน้ามากะทันหันจ้องมองกวีด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์นัก เพราะเธอรู้สึกว่า ตอนนี้กวีกําลังตอกย้ําเธออยู่ในใจแน่ๆ เพราะเขาทําสิ่งที่รับปากเอาไว้ได้อย่างง่ายดายตามที่บอกจริงๆด้วย

“เจ้าทํายังไงถึงดึงคนขนาดนั้นมาเคารพเทวรูปได้กัน”วิสถามพลางถอนหายใจออกมาช้าๆ อยู่ๆจํานวนผู้ศรัทธาของท่านแม่ก็เพิ่มขึ้น เรื่องนั้นเป็นเรื่องที่ดีแล้วแต่เธอก็แค่ไม่เข้าใจ ถึงจะมีการกระจายข่าว แต่ทําไมคนถึงเข้าไปถล่มทลายขนาดนั้นกัน

“เรื่องนั้นท่านไม่จําเป็นต้องรู้หรอกครับ แล้ว….ท่านมาหาผมเพราะเรื่องอะไรงั้นเหรอ” กวีถามพลางมองไปที่ระบบสื่อสารที่ตนกําลังคุยอยู่เมื่อครู่ พอวิสปรากฏตัวการสื่อสารก็ถูกตัดไปทันทีท่าทางเทพเองก็สามารถแทรกแซงระบบได้เหมือนกันสินะ

“เพราะเจ้าทําได้ตามที่พูดเอาไว้ ข้าก็เลยจะมาบอกเจ้าว่าข้อตกลงระหว่างข้ากับเจ้านับว่าลุล่วงแล้ว ข้าจะมอบรางวัลให้กับเจ้าตามที่สัญญา”สิ้นเสียงของวิส กวีก็ได้รับสกิลพิเศษสําหรับเรียกหาเทพแห่งปัญญาอย่างวิสได้ขึ้นมาในช่องสกิล แน่นอนว่ามันมีจํานวนใช้งาน 3/3 ครั้งตามที่ตกลงกันเอาไว้พอดี

“เอาไว้ผมจะใช้พรข้อที่สามขอให้ท่านเป็นอิสระก็แล้วกัน” กวีหัวเราะออกมาพร้อมปิดหน้าต่างสกิลไป

“ข้าไม่ใช่จินนีสักหน่อย ต่อให้เจ้าเรียกหาข้า ข้าก็ไม่ให้พรเจ้าหรอกนะ”วิสตอบพลางสลายหายไปต่อหน้ากวีอย่างรวดเร็วพร้อมระบบสื่อสารของกวีที่กลับมาใช้ได้อีกครั้ง

“พี่กวี….พี่กวีเป็นอะไรไปครับ” เสียงของเจที่ดังมาจากระบบสื่อสารถามด้วยท่าทีกังวล เพราะอยู่ดีๆกวีก็เงียบไปเลยทั้งๆที่ยังพูดไม่จบเสียด้วยซ้ํา

“ไม่มีอะไรหรอก จริงสิวันหยุดทั้งที่ไม่ไปเที่ยวเชียงใหม่บ้างเหรอ” กวีหันกลับไปตอบเจพลางหัวเราะออกมาเบาๆ เพราะเจรับบทหนักในงานครั้งนี้กวีก็เลยบอกให้เจไปพักผ่อนบ้างเท่านั้นเอง

“เบลเขามีธุระกับพ่อแม่พอดีครับ ก็เลยไม่ได้ไป…”ฝ่ายเจได้ยินคําถามเช่นนั้นก็ตอบกลับมาด้วยท่าที่เสียดาย จริงๆเขาก็ถามเบลเรื่องนี้แล้วแต่เบลกลับลางานเอาไว้ล่วงหน้าแล้วเพราะต้องไปทําธุระกับครอบครัวพอดี

“ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าให้ไปหาเบลนะ”

“เอ๊ะ…” ทันทีที่ได้ยินเสียงตอบกลับของเจ กวีก็หัวเราะออกมาเบาๆ กลายเป็นว่าพอแซวเรื่องเบล เจก็ตอบกลับมาอย่างเป็นธรรมชาติซะอย่างนั้น ท่าทางจะตกลงใจตัวเองได้แล้วสินะว่าคิดยังไงกับเบลกันแน่

“เอาเถอะ แล้ววันหยุดนี้จะไปไหนล่ะ” กวีปล่อยเรื่องของเจไปก่อนจะลองถามดูว่าเจจะไปไหนแทน ตอนนี้เจเริ่มจะมีชื่อเสียงแล้ว บางทีการไปไหนมาไหนตามใจอาจจะไม่ใช่เรื่องดีนัก อย่างพวกที่ชอบเข้ามาทําร้ายคนของกิลด์บูรพาเพื่อสืบข้อมูลก็ไม่ได้มีแต่ในเกมเสียด้วย

“เพื่อนเก่าสมัยเรียนชวนให้ไปเจอกันพอดีครับ ผมก็เลยว่าจะไปกับพวกนั้นสักหน่อย” คําตอบของเจทําให้กวีวางใจขึ้นไม่น้อย อย่างน้อยเจก็ไม่ได้ไปไหนคนเดียว ถ้ามีเพื่อนๆอยู่ก็ปลอดภัยนั่นล่ะ

“งั้นก็พักให้สบายล่ะ หลังจากนี้น่าจะงานหนักเลย” กวีหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะปล่อยให้เจออกไปพักผ่อนเสียที แต่เรื่องที่กวีบอกว่าหลังจากนี้จะเป็นงานหนักไม่ได้ล้อเล่นหรอกนะ เพราะ ข่าวของคริสเริ่มผ่านมาสักพักแล้ว เจ้านั่นจะขึ้นเป็นจักรพรรดิเมื่อไหร่ก็ขึ้นอยู่กับเวลา และพอถึงตอนนั้นเวลาเตรียมตัวของกิลด์บูรพาอาจจะหมดลงแล้วก็ได้ เมื่อถึงตอนนั้นกิลด์บูรพาก็อาจจะเข้าทําสงครามกับกิลด์พันธมิตรอย่างเต็มรูปแบบเลย

“อะไรนะ…เปลี่ยนที่งั้นเหรอ” หลังจากเจขับรถออกมาจากห้องของตนเองได้ไม่นาน อยู่ๆก็มีสายเรียกเข้าจากเพื่อนเก่าบอกว่าจะเปลี่ยนสถานที่นัดหมายเสียอย่างนั้น

“ใช่ ไอ้โป้งนะสิมันบอกว่ามันอยากจะเป็นเจ้ามือเอง แล้วให้ไปร้านหรูๆเลย” เพื่อนของเจที่อยู่ปลายสายตอบด้วยท่าที่ลําบากใจนิดหน่อย แต่ทันทีที่ได้ฟังเจก็พอเข้าใจทันทีว่าทําไมเพื่อนของเขาถึงได้มีน้ําเสียงแบบนั้น

“ไอ้โป้งเนี่ยนะ มันมาทําอะไรกับกลุ่มพวกเรา”เจขมวดคิ้วด้วยท่าที่งุนงง โป้ง เป็นเพื่อนในห้องเรียนเดียวกับเจก็จริง แต่ไม่ได้สนิทสนมอะไรกันมาก ทําเอาเจแปลกใจเลยว่าทําไมโป้งถึงมาอยู่ในวงเพื่อนเก่าของตัวเองได้

“ก็ไอ้นกนะสิ มันบอกว่าไหนๆก็เจอเพื่อนเก่าแล้วก็เลยส่งข้อความไปชวนเพื่อนทั้งห้องเลย” เพื่อนของเจตอบพลางถอนหายใจออกมา นก เป็นเพื่อนเก่าในกลุ่มของเจเอง ไม่รู้ทําไมหมอนั่นถึงเล่นใหญ่ชวนเพื่อนทั้งห้องมาเลี้ยงรุ่นกันเสียอย่างนั้น

“แล้วไอ้โป้งก็มาด้วยเนี่ยนะ สนุกล่ะงานนี้”เจถอนหายใจออกมาด้วยท่าที่เหนื่อยใจ ส่งคําเชิญไปให้คนอื่นไม่เท่าไหร่หรอก แต่ไอ้โป้งเนี่ยแหละปัญหา บ้านมันมีฐานะแถมตัวโป้งเองก็เป็นคนขี้อวด งานนี้ก็บอกว่าอยากกินร้านหรูๆแล้วอยากจะเป็นเจ้ามือเอง ท่าทางคงจะไม่พ้นนิสัยเดิมแน่ๆ

“ก็…มากันทั้งห้องนั่นละ ตอนนี้เลยเป็นงานใหญ่เลย”เพื่อนของเจพูดจบก็ส่งรูปมาให้เจทางมือถือทันที และภาพที่เจเห็นก็เป็นงานใหญ่จริงๆอย่างที่เพื่อนบอกไม่มีผิด ทุกคนในห้องนั่งล้อมวงอยู่ในห้องส่วนตัวกันเสียด้วย ท่าทางโป้งมันจะเล่นใหญ่ไม่น้อยเลย

“ว่าไงเจ มาแล้วเหรอ” ทันทีที่เจเข้าไปในห้อง เพื่อนๆของเจก็เข้ามาทักทายทันที แถมยังพาเจเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ที่ว่างอยู่อีกด้วย

“ไง ไม่ได้เจอกันนานเลย ได้ยินว่าไปสมัครเข้ากิลด์กรีนโลตัสนี้เข้าได้หรือเปล่า” หมี เพื่อนคนหนึ่งของเจถามพลางวางแก้วเหล้าให้เจอย่างรวดเร็วราวกับเตรียมเอาไว้อยู่แล้ว

“ก็ไม่ได้เข้าหรอก”เจตอบพลางยิ้มเจื่อนๆออกมา น่าเสียดายที่เจไม่ได้เข้ากิลด์ก รีนโลตัสหรอกนะ

“กิลด์บ้านั่นมันมาตรฐานสูงจะตาย อย่าไปคิดมากเลย” ภูมิ เพื่อนอีกคนของเจยักไหล่ทั้งสองข้างด้วยท่าทีช่วยไม่ได้ ก่อนจะชวนเจดีมอย่างสนิทสนม ความจริงแล้วเพื่อนๆกลุ่มนี้ก็เล่นเกมมากับเจเหมือนกัน แต่เพราะตอนที่เจไปสมัครเข้ากิลด์กรีนโลตัสเป็นช่วงที่พวกเจเรียนจบกันพอดี ต่างคนต่างก็ไปหางานกันเองเลยไม่ได้เล่นเกมด้วยกันในตอนนั้น มีแค่เจเท่านั้นที่บังเอิญเห็นประกาศรับสมัครคนพิเศษของกิลด์กรีนโลตัสก็เลยสร้างตัวละครแล้วเข้าเกมไปในตอนนั้น ส่วนเพื่อนๆคนอื่นดันติดสมัครงานกันหมดไม่มีใครมาได้เลย

“แต่ตอนนี้ก็ได้อยู่กิลด์ดีๆแล้วล่ะ ถึงจะเป็นกิลด์เพิ่งสร้างก็เถอะ” เจหัวเราะพลางดื่มกับเพื่อนๆอย่างไม่ต้องเกรงใจ สภาพงานเลี้ยงรุ่นเฉพาะกิจงานนี้ก็เหมือนกับงานเลี้ยงรุ่นอื่นๆทั่วไป เพื่อนที่เคยสนิทกันจับกลุ่มคุยกันเป็นกลุ่มๆ มีเข้ามาทักทายกันบ้างนิดหน่อย โดยกลุ่มของเจก็เป็นกลุ่มเพื่อนผู้ชายทั่วๆไปไม่ได้โดดเด่นอะไรในห้องนัก

“เจ….ขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้หรือเปล่า” อยู่ๆเพื่อนเก่าคนหนึ่งของเจก็เดินเข้ามาหาเจก่อนจะขอคุยกับเจด้วยท่าที่จริงจังเสียอย่างนั้น

“ได้ป้อกจะคุยอะไรเหรอ” เจถามพลางมองเพื่อนเก่าตรงหน้าด้วยท่าที่งุนงง ป้อก เป็น เพื่อนอีกกลุ่มที่ไม่ค่อยได้คุยกันนัก มันเป็นพวกกลุ่มเก่งที่ทําคะแนนได้ดีตลอด แถมเป็นคนเก่งมากด้วย

“กิลด์ของเจ…ช่วยแนะนําเราเข้าไปด้วยได้หรือเปล่า” ป๊อกพูดด้วยท่าที่จริงจังอย่างมากเล่นเอาเจตกใจเลย ท่าทีแบบหรือหรือว่าปอกมันจะรู้ว่ากิลด์ของเจเป็นกิลด์อะไรเลย หรือว่าเจ้าหมอนี่จะเป็นติ่งเก่าของพวกพี่กวี

“แนะนําก็ได้แหละ แต่เวลาทดสอบความสามารถเราก็ช่วยไม่ได้หรอกนะ” เจตอบออกไปด้วยท่าทีไม่มั่นใจ ถึงตําแหน่งของเจในกิลด์จะไม่ได้ต่ําๆ แต่เจก็ไม่มั่นใจว่าตนเองจะมีอํานาจขนาดพาคนเข้ากิลด์มาได้หรอก ตอนนี้กิลด์บูรพายังมีคนเก่าที่ยังเข้ากิลด์ไม่ได้อีกหลายคน พอเลเวลกิลด์ของกวีอัพจนรับคนได้เพิ่ม คนก็เทเข้ากิลด์จนเต็มในพริบตา คนพวกนั้นเป็นสมาชิกที่รอพี่กวีกลับมาตั้งหลายปี เจไม่กล้าขอเอาเพื่อนเข้าไปลัดคิวเท่าไหร่

“แค่นั้นก็พอแล้ว ขอบใจนะ” ป้อกว่าพลางยิ้มออกมาด้วยท่าที่โล่งอก สําหรับคนที่รู้ว่ากิลด์บูรพาจริงๆแล้วเป็นกิลด์ของใครก็คงอยากเข้ากิลด์กันทั้งนั้น ไม่ใช่แค่เจหรอกที่ตัดสินใจเข้ามาในโลกเสมือนจริงเพื่อหาเงินจากกิลด์ใหญ่ๆ ในห้องนี้ก็มีคนหลายคนที่เลือกเส้นทางนั้นเช่นกัน

“แนะนําเข้ากิลด์อะไรกันงั้นเหรอ”การสนทนาของเจและป๊อกแม้จะไม่ได้พูดกันเสียงดังอะไร แต่ท่าทางจะมีคนหูดีอยู่เหมือนกัน แถมเจ้าคนหูดีดันเป็นเจ้าโป้งเสียด้วย

“ไม่มีอะไรหรอก โป้งเขาแค่ให้เจแนะนํากิลด์ที่อยู่ตอนนี้ให้เท่านั้นเอง” นก เพื่อนของเจที่อยู่ข้างๆตอบเหมือนไม่มีอะไรมาก ก็แค่เพื่อนขอให้เพื่อนช่วยไม่เห็นมีอะไรแปลก

“กิลด์เหรอ…ป้อกอยากเข้ากิลด์ทําไมไม่มาหาเราล่ะ เรารู้จักกิลด์ดีๆเยอะแยะเลยนะ ในเกมเอคโค่เราฝากได้หมดล่ะ”โป้งพูดพลางยิ้มกว้างออกมาด้วยท่าที่มั่นใจ แต่น่าเสียดาย ป้อกเป็นพวกที่ศึกษามาไม่น้อย ก็เลยรู้ว่ากิลด์ไหนใครแนะนําได้หรือไม่ได้ ตอนแรกบ๊อกไม่คิดจะมางานเลี้ยงกับเพื่อนเก่าด้วยซ้ํา ถ้าไม่บังเอิญไปเจอคลิปของมีนาเข้าเสียก่อน

“ไม่เป็นไรหรอก เราอยากเข้ากิลด์ของเจมากกว่า”ป้อกตอบปฏิเสธโป้งไปอย่างสุภาพที่สุดเท่าที่จะทําได้ แน่นอนว่าคนรับไม่อยากได้ จะไปยัดเยียดก็ใช่ที่แต่ใบหน้าของโป้งก็มีท่าที่ไม่ชอบใจแสดงออกมาให้เห็นจนได้