Guild Master จอมราชันโลกออนไลน์ - ตอนที่ 148

ตอนที่ 148

ชวนร่วมกิลด์

“สบายใจขึ้นหรือยังครับ” กวีมองไปทางแก้วหลังจากปล่อยให้แก้วผ่อนคลายไปสักพักหนึ่ง ตอนนี้เธอกําลังนั่งจิบกาแฟที่สั่งมาอยู่ท่าทางจะสงบใจลงบ้างแล้ว

“ไม่หรอก เรื่องแบบนั้นยังไงก็รับไม่ได้”แก้วส่ายหน้าช้าๆก่อนจะวางแก้วกาแฟเอาไว้เบื้องหน้า เมื่อครู่แก้วบ่นอะไรออกไปตั้งเยอะแยะ แต่กวีกลับไม่ได้ทําอะไรเลย เพียงแต่นั่งฟังแก้วบ่นอยู่เบื้องหน้าเท่านั้นทั้งๆที่แก้วคิดว่าเขาจะใช้โอกาสที่เธอกําลังสับสนยื่นข้อเสนออะไรมาเสียอีก

“แล้ว ต่อจากนี้จะเอายังไงต่อครับ”กวีเห็นว่าแก้วเริ่มกลับมาตั้งสติได้แล้วก็เริ่มเอ่ยปากถามออกไปเสียที แก้วในตอนนี้ลาออกจากกิลด์เมฆาที่เคยเป็นที่อยู่ของเธอมาเนิ่นนาน การลาออกจากกิลด์เมฆาทําให้แก้วเคว้งอย่างไม่ต้องสงสัยเลย แต่ยังไงเธอก็ออกมาแล้วจริงๆ ยังไงก็ต้องตัดสินใจเดินทางต่อไปเท่านั้น

“จริงๆฉันก็มีเงินเก็บอยู่ไม่น้อยด้วย หยุดเล่นเกมไปสักพักก็คงไม่เลว” แก้วถอนหายใจออกมาก่อนจะตอบทางเลือกที่ไม่คาดคิดออกมาเสียอย่างนั้น ฝีมือระดับแก้วทําเงินได้มากมายมหาศาลในโลกของเกมเสมือนจริง หากไม่โดนพายัพโกงกับต้องคอยช่วยน้องๆในกิลด์แก้วเองก็คงมีฐานะพอตัวเลย แน่นอนว่าเงินที่เธอมีอยู่ตอนนี้ก็ทําให้เธอไม่ลําบากอะไรไปหลายปีเลยทีเดียว

“ก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ทิ้งไปไม่ได้หรอก” แก้วยื่นมือไปจับแก้วกาแฟอีกครั้งก่อนจะใช้ช้อนคนกาแฟในแก้วช้าๆ แก้วอยู่กับน้องๆในกิลด์มานาน รักกันเหมือนเป็นครอบครัวเลยก็ว่าได้ แก้วออกจากกิลด์มาแบบนี้ถึงจะไม่ได้บอกอะไรแต่พวกน้องๆก็คงตามออกมาแน่ๆ แต่น้องๆบางคนก็ไม่ได้สบายขนาดนั้น การออกจากกิลด์ก็เหมือนกับการออกจากงานประจําสําหรับน้องๆ บางคน พวกเขามีรายได้ที่ต้องจ่ายและเงินที่ต้องหามาสําหรับใช้ชีวิต หากแก้วลาออกแล้วหนีหายไปเลยใครจะดูแลพวกเขาเหล่านั้นเล่า

แต่…แก้วมีทางเลือกไม่มาก หนึ่งคือการสร้างกิลด์เอง..แต่กิลด์ขนาดเล็กต้องใช้เวลาในการเติบโต แม้จะพอใช้ฝีมือทดแทนได้แต่ถึงแก้วจะเข้าไปยึดพื้นที่ล่าจากกิลด์ใหญ่ได้สักจุดแล้วหาไอเทมกันอย่างหนัก แต่เพราะไม่มีเส้นสายในการขายไอเทมราคาที่ได้อาจจะน้อยกว่าที่พายัพเคยให้เสียด้วยซ้ํา หรือไม่อย่างนั้นก็ต้องไปเข้ากิลด์อื่นที่มีความพร้อมสําหรับจะรับพวกแก้วเข้าไป

แต่………….พายัพจะต้องเข้ามาขัดขวางแน่ๆ แม้พายัพจะลดบทบาทของแก้วลง แต่ก็ไม่ไล่แก้วออก เขายังต้องการกําลังของแก้วอยู่ ถ้าแก้วเข้าไปในกลุ่มของกิลด์พันธมิตร เขาจะต้องใช้ฐานะของหัวหน้ากิลด์เสียดฟ้ากดดันกิลด์ที่แก้วจะไปเข้าแน่ๆ ไม่ต้องพูดถึงกิลด์ขนาดเล็กหรือกลางเลย พวกเขาคงกลัวกิลด์เสียดฟ้ากันหัวหด เพราะงั้นกิลด์ที่แก้วจะเข้าได้ ก็คงมีแต่กิลด์ฝ่ายตรงข้ามอย่างกิลด์พวกนายทุน หรือไม่ก็

“คุณแก้ว..อยากสร้างกิลด์เองหรือเปล่าครับ” กวีเห็นแก้วลังเลเหมือนกําลังคิดอะไรอยู่ก็เลยเสนอสิ่งที่ตนคิดออกไป

“ไม่ใช่ให้เข้าไปอยู่ในกิลด์บูรพาหรอกเหรอ” แก้วได้ยินสิ่งที่กวีเสนอมาก็ขมวดคิ้วด้วยท่าทีประหลาดใจ กวีลงทุนมาหาเธอถึงที่นี่ในจังหวะแบบนี้นึกว่าเขาจะมาชวนให้เข้ากิลด์บูรพาเสียอีก

“คิดว่าการเข้ากิลด์บูรพาคงจะทําให้สมาชิกกิลด์เมฆาอึดอัดน่าดู…”กวียิ้มเจื่อนๆออกมาอย่างช่วยไม่ได้ แก้วไม่เท่าไหร่หรอก แต่กิลด์เมฆากับกิลด์สุริยันจันทราต่อสู้กันมานานไม่ต่างจากกิลด์นายทุนเท่าไหร่ แถมกวีก็ยังเล่นงานพวกเขาไว้เยอะ และเรื่องอย่างการโพสต์ด่ากันหรือใช้อารมณ์ปะทะกันบนช่องแชทนั้นมีแทบจะตลอดเวลาเลย อยู่ๆถ้าแก้วบอกว่าจะเข้าไปเป็นคนของกิลด์บูรพาละก็ต่อให้เป็นน้องๆที่อยู่ด้วยกันมานานก็อาจจะมีบางคนที่ไม่ยอมตามมาก็ได้

“เรื่องนั้นก็ไม่เถียงหรอก แต่ที่บอกว่าอยากจะสร้างกิลด์หรือเปล่าเนี่ย…หมายความว่ายังไง”แก้วถามพลางเลิกคิ้วด้วยท่าทีสงสัย

“ก็อย่างที่พูดไปเลยครับ ผมอยากจะเป็นคนกลางให้กิลด์ที่คุณแก้วสร้างขึ้นมา จะเรียกว่าเป็นพันธมิตรกันก็ได้” กวีตอบด้วยท่าที่ยิ้มแย้ม อย่างน้อยการเป็นกิลด์ของแก้วก็คงทําให้คนในกิลด์เมฆายอมรับได้ และกวีก็ไม่ได้ต้องการให้แก้วเข้ามาเป็นสมาชิกกิลด์บูรพามาตั้งแต่แรกแล้วด้วย กิลด์เมฆามีจุดเด่นที่ความอิสระ พวกเขาเป็นกิลด์ที่เก่งมากในรูปแบบการรบกองโจรกวีต้องการ ให้กิลด์ของแก้วเป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มเคลื่อนพลอิสระที่สามารถเคลื่อนไหวไปทัพต่างๆได้อย่างเสรี เขาไม่อยากเปลี่ยนให้แก้วเป็นเพียงมือธนในกิลด์ใหญ่เท่านั้นหรอก

“….”ถึงตอนนี้ในมือถือของแก้วก็ยังมีข้อความเด้งอย่างต่อเนื่องเพราะแก้วยังไม่ตอบคําถามของน้องๆเสียที่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นก็มีน้องๆบางคนลาออกจากกิลด์มาแล้วเสียด้วย พวกเขาต้องกังวลเรื่องของแก้วมากแน่ๆ

[ขอโทษนะทุกคน ที่ออกมาโดยไม่ได้บอกอะไร] แก้วเลื่อนมือลงมาที่มือถือก่อนจะเริ่มพิมพ์ข้อความลงไปบนมือถือด้วยท่าที่ลังเลนิดหน่อย หวังว่าน้องๆจะไม่โกรธเธอนะ

[พี่แก้ว ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น พี่ออกกิลด์ทําไมครับ]

[พี่แก้วเป็นอะไรหรือเปล่าคะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าบอกพวกหนูได้นะ]

[เป็นเพราะเรื่องแพ้กิลด์กระทิงเหล็กหรือเปล่าครับ เรื่องนั้นเป็นความผิดของพวกเราด้วยเหมือนกันนะพี่อย่าคิดมากสิ]

[พี่แก้ว พี่ไม่ต้องขอโทษหรอก แค่บอกพวกเราก็พอว่าพี่ไม่เป็นไร…]

แม้จะทราบอยู่แล้วก็เถอะว่าน้องๆในกิลด์ต้องเป็นห่วงแน่ๆ แต่เห็นข้อความเหล่านี้แล้วก็ทําให้ แก้วโล่งใจขึ้นมามาก พายัพ อาจจะเป็นพี่ชายเลวๆที่หลอกใช้เธอมานาน แต่น้องๆในกิลด์เมฆา ก็เป็นครอบครัวของเธอจริงๆ ในเวลาแบบนี้พวกเขาก็ยังเป็นห่วงและกังวลเกี่ยวกับแก้วเสมอเลย แล้วแบบนี้เธอจะมัวแต่เสียใจเรื่องของพายัพแล้วปล่อยให้น้องๆเป็นห่วงได้ไง

[พี่จะสร้างกิลด์ใหม่ แต่คราวนี้เราจะไม่ได้อยู่กับกิลด์เสียดฟ้าแล้ว ทุกคนจะตามมาหรือเปล่า] แก้วนิ่งคิดไปครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจพิมพ์ข้อความลงในช่องแชททีละคําอย่างตั้งใจ แต่ถึงอย่างนั้น ก็เหมือนว่าแก้วจะรู้คําตอบอยู่แล้ว

[พี่แก้วไปที่ไหนพวกเราก็ไปด้วยทั้งนั้นล่ะ]

[เย่ หนูเบื่อหน้ารองกิลด์เสียดฟ้ามาตั้งนานแล้ว อ๊ะ ขอโทษค่ะไม่ควรพิมพ์ในนี้สินะ]

[พวกเราก็ต้องตามพี่แก้วอยู่แล้ว ในที่สุดพี่แก้วก็เป็นหัวหน้ากิลด์ซะที]

[พี่จะสร้างจริงๆนะ ผมรอพี่ออกมาสร้างกิลด์เองตั้งนานแล้ว นี่มันข่าวดีชัดๆเลยนี่นา]

“ พวกเขาคงดีใจกันน่าดูเลยนะ” กวีเห็นแก้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่หลังจากพิมพ์อะไรบางอย่างลงไปในมือถือก็พอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“ก็ได้…ฉันจะสร้างกิลด์ใหม่ขึ้นมา แล้วก็จะทําการค้ากับกิลด์ของนายเป็นหุ้นส่วนของกันและกัน” แก้วตอบพลางกระแอมกระไอออกมาเบาๆ แม้จะไม่อยากพูดตรงๆแต่การเป็นพันธมิตรกับกิลด์บูรพาที่มีสมาคมการค้าของเรย์อยู่ด้วยถือเป็นเรื่องดีมากเลย

“งั้นก็ เซ็นสัญญาตามนี้”กวียิ้มรับก่อนจะยื่นกระดาษสองแผ่นให้กับแก้ว การตกลงเป็นหุ้นส่วนกันในเกมตอนนี้ไม่ต่างจากการทําธุรกิจจริงๆ เพราะงั้นการทําสัญญาระหว่างกิลด์ด้วยหนังสือสัญญาในชีวิตจริงเลยไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

“เกลียดความเตรียมพร้อมแบบนี้ของนายจริงๆ”แก้วว่าพลางมองค้อนกวีนิดหน่อย หมอนี่มั่นใจว่าเธอต้องยอมรับข้อเสนอแน่ๆก็เลยเตรียมสัญญาสําหรับทั้งสองฝ่ายมาพร้อมเลยงั้นเหรอ แถมเนื้อหาสัญญายังไม่เลวอีกด้วย ไม่สกิลด์ของเธอได้เปรียบนิดหน่อยด้วยซ้ํา

“จริงสิ ไหนๆก็จะร่วมมือกับคู่แค้นเก่าอย่างนายแล้ว ขออะไรอย่างได้หรือเปล่า” แก้วยิ้มบางๆออกมาก่อนจะจรดปลายปากกาเอาไว้บนช่องเซ็นชื่อของตัวเอง ราวกับจะบอกว่าถ้าไม่ตกลงเธอก็จะไม่เซ็น

“ว่ามาสิ”กวียิ้มรับก่อนจะเปิดโอกาสให้แก้วได้เสนอคําขอออกมา แม้ในสัญญาจะ เป็นข้อตกลงที่กวีคิดมาอย่างดีแล้วก็ตาม แต่หากแก้วจะขออะไรเพิ่มก็ไม่ใช่ว่ากวีจะรับไม่ได้เสียหน่อย

“นั่นมันแก้วงั้นเหรอ” ภายในเกมหลังจากทําข้อตกลงกับกวี แก้วก็เดินทางมายังเมื่อ งการ์กันเมืองที่กวีและกิลด์บูรพาตั้งถิ่นฐานเอาไว้ แน่นอนว่าการที่เธอโผล่มาที่ตึกของกิลด์บูรพา สร้างเสียงฮือฮาแทบไม่ต่างจากตอนที่คริสเดินทางมาเลย

“ได้ยินว่าออกจากกิลด์เมฆาแล้วไม่ใช่เหรอ อยู่ๆก็เดินทางมาเลยหรือว่า…”ข่าวเรื่องแก้วออกจากกิลด์เมฆาแล้วแพร่ไปไวมาก ยิ่งเป็นสมาชิกกิลด์ของกิลด์บูรพายิ่งจมูกไวกว่าคนปกติเสียด้วย

“เข้ามาสิ” กวีที่เดินออกมาต้อนรับแก้วพูดด้วยท่าที่เป็นมิตร ก่อนที่ทั้งสองจะเดินเข้าไปในตึกของกิลด์บูรพาด้วยกัน ยิ่งเห็นภาพแบบนี้ยิ่งทําให้เหล่าสมาชิกกิลด์บูรพาพากันคิดไปใหญ่เลยทีเดียว แต่พวกเขาคงต้องคิดผิดไปเสียหน่อยเพราะแก้วไม่ได้มาเข้ากิลด์บูรพาแต่อย่างไร

“พี่กวี เรียกหาผมเหรอครับ” ทันทีที่กวีเดินเข้ามาในห้องทํางานของตนเองพร้อมๆกับแก้ว คนที่ยืนรอกวีอยู่ในห้องกลับไม่ใช่ไอช่าเหมือนปกติ แต่เป็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ดูภายนอกแล้วดูน่ารักน่าเอ็นดูไม่น้อยเลย ใบหน้าของเขาออกไปทางหวานแถมยังมีเค้าโครงเหมือนใบหน้าของไอช่าอีกต่างหาก แถมขนาดตัวก็ยังไม่สูงใหญ่เหมือนเด็กหนุ่มทั่วไปดูแล้วเหมือนเด็กผู้ชายผู้มีใบหน้าน่ารัก น่าเอ็นดูเลย

“เอ๊ะ…คุณแก้ว” แต่ทันทีที่เห็นว่าใครมากับกวี เด็กหนุ่มคนนั้นก็มีท่าทีตกใจอย่างเห็นได้ชัด ไม่ใช่แค่นั้นเขายังมีท่าที่กลัวๆอีกด้วย

“ไม่จริงน่า…”ฝายแก้วเองก็มีท่าทีตกใจไม่แพ้กัน เพราะคนตรงหน้าต่างจากที่แก้วคิดเอาไว้มากเลย

“บ้านนี้เขาหน้าเด็กกันทั้งบ้านนะสิ เห็นแบบนี้ไอซ์อายุพอๆกับคุณแก้วเลยนะ” กวีว่าพลางเดินเข้าไปในห้องทํางานปล่อยให้ไอซ์ยืนทําหน้างงอยู่คนเดียว อยู่ๆกวีก็เรียกให้เขามาพบนึกว่ามีเรื่องอะไรเสียอีก แต่กวีกลับพาแก้วคนที่ไอซ์กลัวที่สุดเข้ามาซะได้

“สวัสดีค่ะ ฉันอยากเจอคุณมานานแล้ว”แก้วว่าพลางเดินเข้าไปหาไอซ์ด้วยท่าที่เป็นมิตร มือธนูที่ไม่เคยมีใครเห็นตัวของกิลด์สุริยันจันทรา แม้แต่ในเกมโลกเสมือนจริงก็เป็นพลซุ่มยิงจากระยะไกลที่แข็งแกร่งที่สุด ไม่น่าเชื่อเลยว่าตัวตนที่แท้จริงของเขาจะเป็นหนุ่มน้อยท่าทางขี้กลัวแบบนี้

“สะ สวัสดีครับ…”ไอซ์เดินถอยออกมาจากแก้วแทบจะทันทีที่แก้วเข้ามาทักทายเลยทีเดียว ก็ใครใช้ให้แก้วเป็นคนเดียวที่โจมตีเขาโดนล่ะ สัญชาตญาณของเขาเลยบอกให้ระวังแก้วเอาไว้ตลอดเวลาเลย