Guild Master จอมราชันโลกออนไลน์ - ตอนที่ 126

ตอนที่ 126

ต้องใช้

” นั่งสิ”กวีที่นั่งอยู่ภายในร้านอาหารในโลกความจริงพูดพลางผายมือมาข้างหน้าเหมือนจะบอกให้เจนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม คนที่เจติดต่อไปก่อนหน้านี้ก็คือกวีนั่นเอง แต่ตอนนี้เจทําหน้าที่เป็นสายสืบให้กับกวี ความจริงไม่ควรพบเจอกันโดยตรงแบบนี้ แต่เรื่องนี้เจอยากจะบอกกับกวีตรงๆจริงๆ

“ที่นี่ปลอดภัยแน่นะครับ” เจถามพลางมองไปรอบๆ การมาพบกับกวีตอนนี้เสี่ยงกว่าเวลาปกติเสียอีก เพราะเก้าหนึ่งในอาวุโสของกิลด์กระทิงเหล็กกําลังจ้องเล่นงานเจอยู่อย่างโจ่งแจ้งเลย

“ไม่ต้องกังวล เจ้าของร้านเป็นคนของเรา นั่งได้ตามสบายเลย” กวีตอบพลางยิ้มออกมาบางๆ หากเป็นเจสมัยก่อนคงไม่คิดจะระแวงความปลอดภัยแน่ๆ ท่าทางจะเริ่มเล่นเกมเป็นบ้างแล้วสินะ

“ครับ”เจพยักหน้าช้าๆก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับกวี ถ้าเป็นกวีพูดเองละก็เจก็สามารถวางใจได้แน่ๆ แถมในร้านยังมีคนไม่กี่คนอีกด้วย นอกจากกวีแล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่เหมือนจะอยู่ในปาร์ตี้ของกวีตอนนี้กับผู้ชายที่เหมือนจะชื่อพี่วินเท่านั้นเอง

“แล้วเรื่องที่อยากจะพูดนี้เรื่องอะไรงั้นเหรอ” กวีถามพลางยกกาแฟขึ้นดื่มด้วยท่าทีสบายๆ กวีนัดเจมาเจอที่โลกความจริงแถมยังเป็นร้านที่คนในกิลด์เปิดอีกต่างหาก โอกาสที่จะโดนคนของกิลด์กระทิงเหล็กจับตามองเลยมีน้อยมากๆ

“เรื่องของมายด์ครับ” เจพูดออกมาด้วยท่าที่จริงจังมาก เรื่องนี้มันรบกวนจิตใจของเจอย่างมาก ลําพังแค่ต้องทนอยู่กับมายด์ทั้งๆที่ไม่ได้รักเลยสักนิดก็ทําให้เจต้องอดทนมากพอแล้ว แต่นี่ยังมีเรื่องอื่นเข้ามาอีก

“ทําไมงั้นเหรอ มายด์ก่อเรื่องอะไรหรือไง” กวีถามออกไป แต่ใบหน้ากลับไม่แสดงท่าที ประหลาดใจอะไรออกไปเลย เหมือนคิดเอาไว้แล้วว่าเจต้องมาหาเขาเรื่องนี้ในสักวัน

“เปล่าครับถึงจะมีปัญหาเดิมๆแต่ก็ไม่ได้ก่อเรื่องอะไรหรอกครับ”เจตอบพลางก้มหน้าลงน้อยๆ

” แล้วทําไมถึงอยากคุยเรื่องมายด์ล่ะ” กวีถามอีกครั้งพลางสังเกตท่าทีของเจ เขาดูเครียดมาก และท่าทางก็กดดันไม่น้อยเลย

“ผม อยากจะทิ้งมายด์ครับ…ผมเจอคนๆหนึ่งที่คิดว่ารู้สึกดีด้วย แต่เพราะทิ้งมายด์ไม่ได้ก็เลยไม่สามารถสานสัมพันธ์กับเธอคนนั้นได้”เจสารภาพออกมาตามตรง ตั้งแต่เบลเข้ามาในปาร์ตี้ เจก็เริ่มชอบเธอขึ้นมาเรื่อยๆ ยิ่งไม่ต้องเอาไปเปรียบเทียบกับมายด์เลย ลําพังแค่ได้อยู่ด้วยก็มีเรื่องให้สนุกสนานและมีความสุขเพิ่มขึ้นแล้ว เธอไม่ต้องเข้ามาอ่อยหรืออ้อนถึงเนื้อถึงตัวเหมือนมายด์ตอนแรกเสียด้วยซ้ำ

“งั้นเหรอ ผู้หญิงคนนั้นคงเป็นคนดีมากเลยสินะ” กวีพยักหน้าช้าๆเมื่อเห็นท่าทีของเจ ไม่แปลกหรอกพอมีตําแหน่งแล้วโอกาสที่จะได้เจอผู้หญิงมันก็มากขึ้น แล้วโอกาสที่จะเจอคนดีๆก็มีมากขึ้นด้วย ยิ่งต้องทนอยู่กับมายด์แล้วยิ่งแล้วใหญ่ เจจะใจอ่อนกับใครสักคนก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นเอง

“ครับ ดีมากๆเลยครับ”เจตอบพลางพยักหน้าช้าๆ เบลเป็นคนดีมากๆ แม้จะไม่ได้ใสซื่อบริสุทธิ์แต่ก็มีพื้นฐานเป็นคนดีแน่นอน

“น่าเสียดายนะ แต่มายด์จําเป็นกับพวกเรามาก คงยอมให้ทิ้งมายด์ไปตอนนี้ไม่ได้หรอก” กวีตอบพลางลุกขึ้นยืนแล้วทําท่าจะเดินจากไป

“… พี่กวี เดี๋ยวก่อนครับ”เจเห็นแบบนั้นก็เลยห้ามกวีเอาไว้ นี่มันเรื่องอะไรกันทําไมถึงต้องใช้มายด์ด้วย ทั้งๆที่เจอยากจะทิ้งมายด์เสียตอนนี้ด้วยซ้ำแต่กวีกลับบอกให้ทนงั้นเหรอ

“อย่างน้อยก็บอกผมหน่อยเถอะครับว่าต้องใช้มายด์เพื่ออะไร”เจถามด้วยท่าทีสงสัยอย่างมาก อย่างน้อยถ้าได้รู้ว่ากวีต้องการใช้อะไรจากมายด์ละก็ เขาอาจจะรับได้และทําตามโดยไม่ต้องกังวลแบบนี้

“ขอโทษนะ แต่เรื่องนี้บอกไม่ได้จริงๆ” กวีส่ายหน้าช้าๆก่อนจะเดินออกจากร้านไปโดยไม่สนเลยว่าเจจะขอร้องอย่างไร การทํางานของกวีเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แม้จะเป็นคนสนิทอย่างวิน เมฆ หรือแม้แต่ไอช่าเองก็ยังไม่ได้รับแผนการทั้งหมดของกวีเลย พวกเขาจะได้ทราบแต่ส่วนที่ต้องทําและทําให้ดีที่สุดเท่านั้น

“เจ ไปไหนมางั้นเหรอ” หลังจากได้รับคําตอบจากกวี เจก็กลับมาที่ห้องของตนเองอีกครั้ง แน่นอนว่าคนที่รอเจอยู่ก็คือมายด์นั่นเอง

“ไปเจอเพื่อนเก่ามานะ”เจตอบพลางมองไปทางมายด์ด้วยท่าที่นิ่งๆ ตอนนี้มายด์กําลังเล่นมือถืออยู่ไม่ได้เดินมาหาเจแบบทุกที จะว่าไปพักนี้มายด์เล่นมือถือบ่อยเหมือนกัน แต่ก็แน่ล่ะได้ยินว่าเธอกําลังคุยอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งในกิลด์กระทิงเหล็กนี่นา แม้จะอยู่กับเจเธอก็ยังไม่ทิ้งนิสัยเดิมสินะ

“งั้นเหรอ ทําไมไม่บอกล่ะมายด์จะได้ไปด้วย” มายด์ว่าพลางจ้องมือถือและหัวเราะคิกคักกับคู่สนทนาในแชทต่อไป เจไม่สนใจหรอกว่าเธอจะคุยกับใคร บอกตามตรงถ้าปล่อยให้มายด์ไปคบกับคนอื่นไปเลยเขาคงสบายใจกว่า แต่เพราะกวีสั่งเอาไว้ก็เลยทําไม่ได้

“..”ไม่สิ ก็แค่ไม่ต้องสนใจคําสั่งของกวีแล้วปล่อยให้มายด์ไปเล่นสนุกกับผู้ชายคนอื่นแล้วทิ้งเธอซะ เขาก็จะได้เป็นอิสระเสียที บางทีก็แค่ลองถามเรื่องที่เธอคุยกับคนอื่นในมือถือแล้วบอกลากประเด็นออกมาให้มายด์แสดงท่าที่ไม่พอใจ ก็แค่ยุนิดหน่อย…

“ไม่ได้…”เจส่ายหน้าช้าๆก่อนจะนึกถึงใบหน้าของกวีขึ้นมา เขายังทิ้งมายด์ไปไม่ได้ ตอนนี้เจเป็นสายสืบของกวี จะปล่อยให้อารมณ์มาทําให้งานเสียไม่ได้…

“ไม่ได้อะไรเหรอเจ” มายด์ได้ยินแค่เจบอกว่าไม่ได้ก็เลยเงยหน้าขึ้นมาถามด้วยท่าทีสงสัย

“ไม่มีอะไรหรอก”เจส่ายหน้าช้าๆก่อนจะเดินเข้ามาหามายด์แล้วจับไปที่แก้มของมายด์ช้าๆแล้วก้มลงไปหอมแก้มเหมือนที่แฟนกันควรจะทํา จนกว่าแผนของกวีจะสําเร็จ เขาจะต้องอดทนเอาไว้

” พี่พายัพ…”อีกฝั่งหนึ่งทางด้านของกิลด์เสียดฟ้า อยู่ๆรองหัวหน้ากิลด์เสียดฟ้าก็เรียกหาพายัพผู้เป็นหัวหน้ากิลด์ขึ้นมาในห้องทํางานของพายัพเอง ตอนนี้ภายในห้องมีเหล่าผู้นําของกิลด์เสียดฟ้าอยู่เกือบครึ่ง แม้จะไม่ได้ประชุมกันก็ตาม

” พี่จําเรดของคนชื่ออาร์มได้หรือเปล่า”รองหัวหน้ากิลด์ว่าพลางเปิดประเด็นเรื่องของเรดที่อาร์มเอาเข้ากิลด์มา

“จําได้สิ” พายัพตอบพลางเช็ดเหงื่อของตัวเองเบาๆ พอพูดถึงเรดของอาร์มพายัพก็หลังเย็นวาบทันทีเพราะแผนการของอาร์มเริ่มขึ้นแล้ว ตอนนี้อาร์มตั้งเรดขึ้นมาด้วยผู้เล่นใหม่เกือบทั้งเรด แต่ในรายการระบุเอาไว้ว่าเรดของอาร์มหาไอเทมมาได้เยอะมาก แม้จะพยายามปรับให้มันไม่เวอร์เกินไปแล้วก็ตาม หรือว่ามันจะยังแปลกเกินไปจนคนอื่นจับสังเกตได้งั้นเหรอ

“ตอนแรกพวกเราก็สงสัยนะว่าพี่รับพวกเขาเข้ามาทําไม” รองหัวหน้ากิลด์อีกคนพูดพลางถอนหายใจออกมาเบาๆ อาร์ม เป็นผู้เล่นใหม่ถอดด้าม แม้จะมีทักษะต่อสู้ที่ดีแต่ก็ต่ำกว่ามาตรฐานที่กิลด์เสียดฟ้าจะรับ การที่พายัพรับอาร์มรวมทั้งคนของอาร์มเข้ามาในกิลด์หลักทั้งๆที่คนกําลังแน่นนั้นเป็นเรื่องที่น่าประหลาดอย่างมาก พวกรองหัวหน้ากิลด์และพวกเสนาธิการรวมถึงอาวุโสอย่างก็มีคําถามกันทั้งนั้น

“ใช่ แต่พอเห็นผลงานแล้วพวกเราก็ต้องยอมรับเลยนะว่าพี่ตาถึงจริงๆ” อยู่ๆรองหัวหน้ากิลด์ก็กล่าวชมพายัพออกมาเสียอย่างนั้น ทําเอาพายัพที่กําลังแตกตื่นกลัวว่าเรื่องที่ตนเองจะยักยอกเงินกิลด์จะแดงออกไปซะอีก

“อ้อ หมายถึงเรื่องการล่าไอเทมสินะ” พายัพยิ้มเงื่อนๆออกมา เพราะตารางไอเทมที่พวกอาร์มหามาได้นั่นเขาเป็นคนสร้างขึ้นมาเอง แม้จะไม่สะดุดตาแต่ก็มากกว่าที่พวกมือใหม่จะหาได้แน่ๆ

“เรื่องนั้นก็อีกเรื่อง แต่พวกเขาฝีมือดีกันมากเลยนะ ในนั้นมีนักธนูกับจอมหมัดฝีมือสูงเยอะเลย แบบนี้กิลด์เราค่อยยืดได้หน่อย” รองหัวหน้ากิลด์พูดพลางหันไปมองคนอื่นๆ พวกเขาต่างพากันยิ้มและพูดด้วยท่าที่เห็นด้วยทันที

“ฝีมือดี งั้นเหรอ” พายัพได้ยินก็แสดงท่าที่ประหลาดใจออกมาทันที เขารู้ดีว่าผู้เล่นที่อาร์มพามาเป็นลูกน้องในโลกภายนอกของอาร์มทั้งนั้น พวกเขาน่าจะเป็นมือใหม่กันทั้งหมดเลยนี่นา

“อะไรกัน พี่ไม่รู้งั้นเหรอ ในเรดของคนที่ชื่ออาร์มเป็นมือใหม่ก็จริง แต่พอเริ่มเล่นก็สร้างผลงานได้ดีเลย ตอนนี้มีสองคนที่ขึ้นไปอยู่อันดับนักธนูสามสิบอันดับแรกและจอมหมัดสิบอันดับแรกแล้วนะ” รองหัวหน้ากิลด์ตอบด้วยท่าที่ชื่นใจ กิลด์เสียดฟ้าไม่ค่อยมีผู้เล่นมากฝีมือนัก เพราะเป็นกิลด์เน้นหาทรัพยากร พวกเขาเลยรวมผู้เล่นฝีมือกลางๆถึงดีเข้าด้วยกันเพื่อทําการล่าหาไอเทม แต่คนที่อยู่ระดับสูงจนต้องจับตามองก็มีแค่แก้วคนเดียวเท่านั้น คนที่อยู่อันดับ 1 – 10 ใน สายอาชีพต่างๆแทบไม่มีเลย

“อะไรนะ” พายัพแสดงท่าที่ตกใจออกมาก่อนจะเปิดตารางจัดอันดับในเกมเอคโค่ ปกติแล้วบนตารางแต่ละสายอาชีพจะมีแค่แก้วคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในเครือของกิลด์เสียดฟ้า แต่พอมาดูตอนนี้แล้วกลับมีคนจํานวนหนึ่งของกิลด์เสียดฟ้าทะลุขึ้นมาอยู่บนตารางหน้าแรกให้เห็น แถมคนพวกนี้ยังเป็นคนที่พายัพไม่คุ้นชื่ออีกด้วย

“อย่าทําเป็นไม่รู้เรื่องเลยน่า พี่รับพวกเขาเข้ามาเองไม่ใช่เหรอ” รองหัวหน้ากิลด์ว่าพลางแซวพายัพด้วยท่าทีสนิทสนม แต่พายัพต่างหากที่ถึงจริงๆ คนของอาร์มน่าจะเพิ่งเข้ามาเล่นเท่านั้น การขึ้นตารางอันดับของเกมนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเพราะต้องตามเก็บเลเวลขึ้นมาหลังจากคนอื่นๆเลเวลนํากันไปนานแล้ว หรือจะเป็นเพราะพวกอาร์มต่อสู้เก่งมาจากโลกภายนอกแล้วก็เลยพัฒนาได้เร็วกันนะ

“ชะ ใช่ ใช่แล้ว” พายัพหัวเราะก่อนจะรับคําชมอย่างร่าเริง ไม่นึกเลยว่าการรับพวกอาร์มเข้ามาจะมีผลดีขนาดนี้