Guild Master จอมราชันโลกออนไลน์ - ตอนที่ 124

ตอนที่ 124

ทดสอบ

“ยินดีต้อนรับครับ” ทันทีที่เจและเบลเดินทางเข้าไปในอาคารเป้าหมายตามที่นัดเอาไว้ ชายคนหนึ่งที่แต่งตัวเหมือนพ่อมดก็เดินเข้ามาหาเจด้วยท่าทีดีใจก่อนจะเข้ามาจับมือพร้อมพาเจและเบลเข้าไปในห้องด้วยท่าทียินดี

“ทางเราจัดเตรียมเอาไว้พร้อมแล้วครับ รับรองว่าคุณลูกค้าต้องพอใจแน่ๆ” ชายสวมชุดพ่อมดพูดพลางเปิดประตูห้องด้านหลังให้เจและเบลเข้าไปด้านใน แต่ท่าทีของชายคนนั้นกลับดูน่าสงสัยและดูไม่ค่อยน่าไว้ใจเท่าไหร่ เหมือนพวกพ่อมดที่เป็นตัวร้ายเลย

” หัวหน้า ทําไมคนถึงเยอะแบบนี้ละคะ”เบลถามด้วยท่าทีสงสัย เพราะทันทีที่เข้าไปในห้องด้านหลังเบลก็พบว่าภายในห้องนั้นมีผู้ชายอยู่อีก 7 คน และผู้หญิงอีก 2 คน ประกอบกับห้องด้านหลังยังดูแปลกๆทําเอาเบลรู้สึกกังวลขึ้นมาเลย

” คนพวกนี้ไว้ใจได้แน่นะ”เจถามพลางมองไปทางพ่อมดอย่างจริงจัง ปกติแล้วการซื้อขายข่าวเป็นเรื่องลับ ยิ่งเป็นข่าวอาชีพที่แปลกมากๆยิ่งต้องลับตาและมีคนรู้เห็นให้น้อยที่สุด แต่ถึงพ่อมดจะเอาคนมาด้วยเกือบสิบคนเจก็ยังไม่โวยวายเลยเหมือนกับรู้อยู่ก่อนแล้ว

“แน่นอนครับ คนพวกนี้ต่างเป็นลูกน้องที่ไว้ใจได้ ทันทีที่การซื้อขายจบลงแล้วพวกเขาจะลบตัวละครทิ้งทันทีครับ” พ่อมดพูดพลางก้มลงเล็กน้อยด้วยท่าทีนอบน้อมอย่างมาก ตอนนี้เจเป็นถึงหัวหน้ากิลด์สาขาย่อยของกิลด์ขนาดใหญ่ สําหรับพ่อค้าขายข่าวแล้วเป็นคนที่ต้องเกรงใจเลยทีเดียว

“งั้นก็ได้ เริ่มเลย”เจพยักหน้าช้าๆก่อนจะเดินไปหยุดอยู่กลางห้อง อาชีพของเจเองก็เป็นอาชีพลับ ดูจากที่เจ้าแห่งชีวิตอมตะบอกเจน่าจะเป็นคนเดียวด้วยซ้ําที่มีอาชีพนี้ เพราะงั้นเลยไม่มีใครรู้หรอกว่าอาชีพไหนที่สามารถรักษาตัวเจได้ ทางเดียวที่จะรู้คือการเอาอาชีพที่มีทักษะการรักษาแปลกๆมาทดลองใช้สกิลใส่เจทีละคน

“ครับ…” ทันทีที่สั่งให้เริ่ม ชายคนหนึ่งก็เดินออกมายืนตรงหน้าเจ ก่อนจะเริ่มร่ายสกิลรักษาใส่เจตามที่ได้รับคําสั่งมา จริงๆแล้วคนพวกนี้รู้แค่ว่าเจกําลังหาอาชีพสายรักษาดีๆเท่านั้น ไม่รู้ว่าเจเป็นอาชีพที่ได้รับผลรักษาไม่ได้ ขอเพียงเจไม่แสดงอาการอะไรออกไปพวกเขาก็ไม่รู้ความลับของเจแม้แต่น้อย

“ไม่ได้ คนต่อไป”เจส่ายหน้าช้าๆก่อนจะบอกให้คนต่อไปเข้ามาแทน สกิลเมื่อครู่ก็รักษาเจไม่ได้ แถมยังทําให้พลังชีวิตของเจลดลงอีกต่างหาก

“งั้นขออนุญาตค่ะ” หญิงสาวที่ยืนอยู่ในกลุ่มเดินออกมาแทนที่ตําแหน่งของชายคนเมื่อครู่ก่อน จะเริ่มร่ายสกิลใส่เจอีกคน

“ไม่ได้ คนต่อไป”เจส่ายหน้าช้าๆก่อนจะบอกให้คนต่อไปออกมาแทน คนนี้แม้จะไม่ได้ทําให้พลังชีวิตของเจลด แต่ก็ทําให้เพิ่มไม่ได้เหมือนกัน แต่การจะหาอาชีพที่สามารถใช้เวทรักษากับผีดิบได้เนีย อาจจะไม่มีทางเสียด้วยซ้ํา ทําให้แต่ละคนที่ออกมาใช้เวทรักษาล้วนแล้วสร้างความผิดหวังให้กับเจทั้งสิ้น

วูบ..

ระหว่างที่เจกําลังคิดว่าท่าทางจะหมดหวังซะแล้ว อยู่ๆพลังชีวิตของเจก็เพิ่มขึ้นมาเสียอย่างนั้น คนที่ร่ายสกิลใส่เจเป็นชายหนุ่มสวมชุดสีดําซึ่งเป็นผู้เล่นคนสุดท้ายในการทดสอบครั้งนี้เสียด้วย

“นายอาชีพอะไร”เจถามพลางมองไปทางชายตรงหน้าด้วยท่าที่ตื่นเต้น ไม่นึกเลยว่าจะมีอาชีพที่สามารถรักษาผีดิบได้ด้วย

“นักบวชต้องสาปครับ…” ชายตรงหน้าตอบด้วยท่าทีตกใจ เพราะอาชีพนี้เป็นอาชีพที่ผู้เล่นว่ากันว่าเป็นอาชีพที่ผิดพลาด นักบวชต้องสาปจําเป็นต้องตอบคําถามของเควสเปลี่ยนอาชีพนักบุญผิดพลาดแบบร้ายแรง ก็เลยเป็นอาชีพที่ด้อยกว่านักบุญที่เป็นอาชีพลับของสายอาชีพนักบวชหลายเท่า แม้จะมีสกิลน่าสนใจอยู่บ้าง แต่เพราะเป็นนักบวชที่โดนสาปก็เลยมีสกิลรักษาที่เบามาก เมื่อเทียบกับอาชีพอื่นแล้วเรียกได้ว่าไม่น่าเล่นเลย อาชีพนี้เป็นเพียงอาชีพที่พ่อค้าข่าวเอามาอุดเพื่อให้ดูเยอะๆเท่านั้นเอง

“เอ๊ะ คุณลูกค้าต้องการอาชีพนี้เหรอครับ” พ่อมดที่เป็นพ่อค้าข่าวพูดด้วยท่าทีตกใจไม่ต่างกัน ก็ไม่คิดว่าเจจะเลือกอาชีพนี้จริงๆนี่นา

“อาชีพนี้ล่ะ”เจพยักหน้าอย่างมั่นใจ ในเมื่ออาชีพอื่นรักษาเขาไม่ได้ ต่อให้อาชีพนักบวชต้องสาปจะรักษาได้เบาแค่ไหนก็ยังดีกว่ารักษาแล้วพลังชีวิตลดเป็นไหนๆ

“ได้เลยครับ ส่วนเรื่องราคาจะมีค่าทดสอบอาชีพหนึ่งแสนบาทกับค่าข่าวของอาชีพนักบวชต้องสาปอีกสองแสนนะครับ” พ่อค้าข่าวว่าพลางเขียนบิลส่งให้เจด้วยท่าที่ยิ้มแย้ม จะอาชีพไหนก็ช่างมันสิ แค่ขายได้ก็พอแล้วไม่ใช่หรือไง

“สามแสน…” คนที่ตกใจไม่ใช่เจ เพราะเจพอจะทราบอยู่แล้วว่าราคาข่าวมันแพง แต่ที่เบลจะตกใจก็ไม่แปลก เพราะตอนที่กวีซื้อข่าวมาจากเรย์เองก็แพงเช่นกัน แต่ราคาข้างนอกที่ไม่ได้ซื้อผ่านเรย์กลับแพงเอาเรื่อง บางทีตอนนั้นเรย์อาจจะจงใจขายให้กวีถูกๆก็ได้

” หัวหน้า มันแพงเกินไปหรือเปล่าคะ ฉันไม่รู้ว่าจะต้องใช้เงินขนาดนี้”ฝ่ายเบลที่เพิ่งจะได้รู้ราคาถึงกับใจหาย แม้จะไม่ใช่เงินที่เบลแตะต้องไม่ได้เพราะถึงอย่างไรเบลก็เป็นผู้เล่นในกิลด์ใหญ่ แต่มันไม่ใช่ราคาที่เบลจะจ่ายเพื่อซื้อข้อมูลแน่ๆ

“ไม่แพงนะครับคุณลูกค้า ทางเราค้าขายตามราคาตลาดไม่ได้โก่งราคาเลยนะครับ” พ่อค้าข่า วว่าพลางนํากระดาษรายละเอียดอาชีพออกมาวางบนโต๊ะ

“แต่มันตั้งสามแสน…หัวหน้าฉันขอโทษที่ขอร้องอะไรแบบนั้นออกไปนะคะ อย่าเสียเงินข นาดนั้นเลยนะคะ” พอเบอรู้ราคาเข้าก็หน้าเสียพยายามจะขอร้องให้เจยกเลิกการซื้อเสีย

“คุณผู้หญิงครับ ผมไม่แนะนําให้ยกเลิกนะครับ เพราะยังไงก็ต้องเสียค่าทดลองอาชีพหนึ่ง แสนอยู่ดี และถ้าจะยกเลิกก็ต้องจ่ายค่าเสียเวลาครึ่งหนึ่งเป็นเงินสองแสนอยู่ดีนะครับ” พ่อค้าข่าวเตือนพลางยิ้มบางๆออกมา ถ้ายกเลิกการซื้อขายก็ต้องเสีย 2 แสนแถมไม่ได้ข่าวอะไรด้วย แม้จะฟังดูหน้าเลือดไปหน่อย แต่เรื่องนี้เขาตกลงกับเจมาก่อนแล้วเสียด้วย

“ไม่เป็นไรหรอก ผมรับปากเบลแล้วนี่นา”เจว่าพลางโอนเงินให้กับพ่อค้าข่าวไปตามข้อตกลง แม้แต่ตัวเจก็ยังประหลาดใจเหมือนกัน นี่ตัวเขากลายเป็นคนที่ซื้อของราคา 3 แสนได้โดยไม่รู้สึกเสียดายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

“แต่ว่าหัวหน้าฉันจะทํางานชดใช้ค่ะ”เบลเห็นเจจ่ายเงินไปแล้วก็ได้แต่ยอมรับชะตากรรม ในเมื่อซื้อมาแล้วก็ช่วยไม่ได้ งั้นเธอก็จะทํางานหาเงินมาใช้หนี้เจก็แล้วกัน

“นั่นเธอต้องทําอยู่แล้ว ที่ผมสั่งไปก่อนหน้านี้ไง”เจหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะพาเบลเดินออกมาจากห้องทดสอบสกิล

“งานซื้อกาแฟเนี่ยนะคะ ถ้างานแบบนั้นหาเงินได้สามแสนจริงคงไม่มีคนจนแล้วค่ะ”เบลโวยพลางเดินตามเจออกมา เธอรับของแพงขนาดนี้มาโดยไม่ทําอะไรตอบแทนไม่ได้หรอก

“งั้น…หน้าที่ซัพพอร์ตต่อจากนี้ไปก็ต้องฝากเบลด้วยนะ”เจตอบพลางมองไปทางเบลด้วยท่าทีอ่อนโยน ที่เจไม่เก็บเงินเบลก็เพราะมันเหมือนการทําเพื่อตัวเองไปด้วย เบลเสียสละมาเป็นซัพพอร์ตให้เจทั้งที่แล้วเขาจะไปเก็บเงินเธอได้ยังไง

“ระ เรื่องนั้นตั้งใจเอาไว้อยู่แล้วค่ะ”เบลตอบด้วยใบหน้าตกใจเพราะอยู่ๆเจก็ฝากฝังเรื่องซัพพอร์ตให้ตัวเองด้วยท่าที่จริงจังเสียอย่างนั้น ไม่รู้ทําไมถึงทําให้เธอรู้สึกเขินอย่างประหลาด

“พ่อหนุ่ม เชิญทางนี้ๆเข้ามาดูของในร้านก่อนสิ” พวกเจที่ออกมาจากอาคารของพ่อค้าขายข่าวยังไม่ทันได้พูดอะไรกันต่อ ฝ่ายเจก็โดนพ่อค้าคนหนึ่งเดินเข้ามาลากคอเจไปดูของในร้านเสียอย่าง

“ว่าแต่พ่อหนุ่มมาจากไหน แล้วจะไปไหนงั้นเหรอ” พ่อค้าคนนั้นถามพลางพาเจเข้าไปในร้านข้างทางด้วยท่าที่กระตือรือร้นเสียอย่างนั้น ช่างเป็นการขายที่รุกหนักเสียเหลือเกิน

“ผมไม่ได้…”เจกําลังจะบอกปัดพ่อค้าคนนั้น แต่ในหัวกลับรู้สึกว่าคําพูดของพ่อค้าคนนี้คุ้นๆเหมือนได้ยินมาจากที่ไหน

” ผมมาจากทางตะวันตก กําลังมุ่งสู่ตะวันออกครับ”เจตอบพลางมองชายตรงหน้าด้วยท่าทีตกใจ ประโยคคําถามเมื่อครู่เป็นประโยคที่กวีบอกให้เจจําเอาไว้ ถ้าเขาถามแบบนั้นหมายความว่าเขาคือคนของกวีแน่นอน

“คนของเก้ากําลังตามนายอยู่ ระวังให้ดี” ชายคนนั้นพูดพลางพาเจไปเดินดูของในร้านด้วยท่าทีร่าเริงเหมือนพ่อค้าข้างถนนทั่วไป

“ดูนี่สิ ดาบเล่มนี้มาจากเมืองทางตะวันออกเลยนะ ถ้ามีศัตรูตรงหน้าละก็มันสามารถสร้างความเสียหายได้มหาศาลแน่นอน” พ่อค้าพูดจบก็ชักดาบออกมาแล้วชี้ไปทางหน้าร้านเหมือนกําลังพยายามโอ้อวดคุณสมบัติของดาบ แต่เจกลับทราบในทันทีว่าทิศทางที่เขาชี้ไปนั่นคือตําแหน่งของผู้เล่นที่เป็นคนของเก้านั่นเอง เขาเป็นชายหนุ่มแต่งตัวธรรมดาไม่สะดุดตาใคร แต่ทันทีที่เจหันไปมองเขาก็แอบหลบเข้าไปหลังร้านค้าแห่งหนึ่งเหมือนไม่อยากให้เจสะดุดตาเสียอย่างนั้น

“งั้นขอดาบเล่มนี้เลยแล้วกันครับ”เจยิ้มรับก่อนจะซื้อดาบของอีกฝ่ายมาอย่างง่ายดาย นี่คือสิ่งที่กวีสอนเอาไว้ หากเจอหนอนบ่อนไส้หรือสายข่าวของศัตรูอย่าขับไล่มัน แต่ต้องหลอกมันต่างหาก โชคดีที่วันนี้เจมาเจอพ่อค้าที่ทํางานกับฝ่ายกิลด์นายทุนอยู่แล้วไม่ได้ใช้เส้นสายของกวีหาพ่อค้าแต่อย่างไร ต่อให้คนของเก้ารู้ว่าเขามาติดต่อกับพ่อค้าข่าวก็เอามาใช้เล่นงานอะไรเจไม่ได้หรอก

“ได้เลย จริงสิพ่อหนุ่ม…งานฉลองที่เมืองสุดขอบบูรพากําลังจะเริ่ม เจอกันใหม่ที่งานฉลอง ณ สุดขอบบูรพา” พ่อค้าพูดพลางยื่นดาบให้เจเพื่อแลกกับเงิน ไอ้คําพูดรหัสพวกนี้พอพูดแล้วก็จักจี้นิดหน่อยแฮะ แต่มันก็เท่อยู่เหมือนกัน

“เจอกันที่งานฉลอง ณ สุดขอบบูรพา”เจพยักหน้าช้าๆก่อนจะพยักหน้าให้พ่อค้าที่หนึ่ง แล้วพาเบลเดินจากมา ท่าทางเก้าจะไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆสินะ หรือว่าเจ้านั่นจะสงสัยว่าเขาคือคนของกวีไม่เลิก….