Guild Master จอมราชันโลกออนไลน์ - ตอนที่ 122

ตอนที่ 122

งานรายได้ดี

“ขอบใจนะ…แต่ถ้าทําแบบนั้นเบลอาจจะได้อาชีพที่ไม่ดีเท่าไหร่นะ เผื่อเวลาต้องไปเข้าปาร์ตี้อื่นด้วย” เจว่าพลางส่ายหน้าช้าๆ ตอนนี้ตัวเขายังสามารถยืนไหว แม้จะใช้เวทรักษาไม่ได้แต่เจก็สามารถดื่มยาฟื้นพลังได้ มันเลยไม่ได้หมดหนทางเสียทีเดียวหรอก แต่เมื่อมองในมุมมองของเบลแล้ว หากเธอต้องย้ายไปอยู่ปาร์ตี้อื่นหรือย้ายไปอยู่กิลด์สาขาหลัก อาชีพที่เธอเลือกมาเพื่อจะซัพพอร์ตเจอาจจะไม่ดีพอสําหรับคนที่นั้นก็ได้ แบบนั้นมันจะเป็นปัญหากับเบลได้ในอนาคต

“ไม่หรอกค่ะ ฉันเป็นซัพพอร์ตของหัวหน้า ถ้าไม่ทําเพื่อหัวหน้าแล้วจะไปทําเพื่อใครได้ล่ะ”เบลได้ยินเจพูดแบบนั้นกลับไม่ได้ลดความตั้งใจเลยแม้แต่น้อย เพราะไม่สามารถรักษาเจได้ก็เลยรู้สึกเป็นกังวลตลอด มันเหมือนว่าเบลทําหน้าที่ได้ไม่เต็มที่ทั้งๆที่เจออกจะพยายามมากแท้ๆ

“งั้นเหรอ”เจได้ยินคําตอบที่หนักแน่นของเบลก็อดหัวใจพองโตไม่ได้ แม้ว่าที่เบลทําจะเพื่อกิลด์ก็ตาม แต่มีคนใส่ใจตนเองแล้วพยายามเพื่อตนเองขนาดนี้จะไม่ให้ดีใจได้อย่างไรกัน

“ถ้างั้นก็ได้ ผมจะหาอาชีพแบบนั้นให้ แต่ว่า….”ในเมื่อเบลพูดออกมาขนาดนั้นเจก็ได้แต่ยอมรับความตั้งใจของเธอเท่านั้น แต่จะให้หาอาชีพให้เบลฟรีๆมันก็คงไม่ดี แบบนั้นคนในกิลด์อาจจะไม่พอใจได้

“เบลต้องช่วยงานผมเป็นการตอบแทน” เจยิ้มก่อนจะพาเบลเดินเข้าไปในบ้านกิลด์ด้วยท่ายิ้มๆ

“แน่นอนค่ะ ถ้าเป็นงานที่หัวหน้าสั่งฉันก็ต้องทําอย่างเต็มที่อยู่แล้ว”เบลตอบพลางยิ้มเจื่อนๆ ออกมาเมื่อเห็นรอยยิ้มแปลกๆของเจ มันไม่เหมือนรอยยิ้มของคนกําลังคิดเรื่องดีๆอยู่เลย

“งั้นตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปเบลต้องออกไปซื้อกาแฟสําหรับผม ไบรท์ เก่ง แล้วก็…มายด์ มาให้ทุกครั้งที่จบการล่า เอาเป็นสักสามเดือนก็แล้วกัน”เจเสนอพลางหัวเราะออกมาเบาๆ งานแบบ นั้นมันนอกเหนือหน้าที่ของเบลก็จริง แต่ก็ไม่ใช่งานที่หนักอะไรเลย ก็แค่ออกไปซื้อกาแฟมาให้เองไม่ใช่หรือไง

“ไม่ต้องห่วง จะซื้อส่วนของเบลเองมาด้วยก็ได้นะ”เจว่าพลางเดินไปนั่งเล่นที่โซฟาภายในบ้านกิลด์ แค่งานซื้อกาแฟ 3 เดือน เทียบกับข่าวของอาชีพลับประหลาดๆแล้วถือว่าถูกมาก แต่ถ้าเบลได้อาชีพที่สามารถรักษาเจได้คนที่ได้ผลประโยชน์ที่สุดก็คือเจเองนี่ล่ะ

“มัวทําอะไรอยู่ล่ะ เริ่มวันนี้เป็นวันแรกไง”เจที่นั่งอยู่บนโซฟาหันไปมองหน้าเบลที่กําลังทําสีหน้างุนงงออกมาให้เห็น นี่เธอยังงงกับงานที่มอบหมายให้อยู่เลยงั้นเหรอ

“เอ๊ะ ค่ะ… รับทราบค่ะ จะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ” แม้จะประหลาดใจที่เจเลือกงานแบบนี้มาให้ แต่ก็ดีกว่าโดนใช้ทํางานหนักๆเป็นไหนๆ พอเจบอกว่าเริ่มตั้งแต่วันนี้เบลก็รีบวิ่งกลับออกไปจากบ้านเพื่อจะตรงไปยังร้านขายเครื่องดื่มที่ใกล้ที่สุดทันที

.

.

.

“เกมนี่มันสนุกกว่าที่คิดเอาไว้อีกนะ เล่นตอนจะนอนเฉยๆก็ยังได้”อีกด้านหนึ่งทางฝั่งของอาณาจักรโทรว่า อาร์ม ลูกน้องของเจมส์ที่เพิ่งจะเข้าไปในกิลด์เสียดฟ้ากลับกําลังนั่งเล่นอยู่ในห้องของพายัพอย่างด้วยท่าทีราวกับเจ้าของห้องเสียอย่างนั้น ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมานี้อาร์มเรียกคนของตัวเองเข้ามาในกิลด์เสียดฟ้าไม่น้อย แม้จะเป็นมือใหม่สําหรับเกมออนไลน์ แต่เพราะพวกเขาต่างเป็นคนที่เคยต่อสู้กันมาก่อนอยู่แล้วก็เลยเล่นเกมได้ดีพอสมควรเลย

“จริงสิพายัพ ระบบของกิลด์แกเป็นเหมือนคนรวบรวมไอเทมมาขายใช่หรือเปล่า”อาร์มถามพลางมองไปทางพายัพที่กําลังนั่งเขียนรายงานบัญชีอยู่

“ครับ ถูกแล้วครับ” พายัพตอบพลางพยักหน้าช้าๆ กิลด์เสียดฟ้าเป็นกิลด์สายนักล่าอันดับต้นๆของเกม โดยกิลด์เสียดฟ้าจะมีกิลด์ที่คอยหาไอเทมอย่างจริงจังแบบกิลด์เมฆาอยู่หลายๆกิลด์ เมื่อได้รับสินค้ามาก็จะนําไปขายต่อให้สมาคมการค้าเพื่อทํากําไร หากจะเปรียบเทียบกับโลกภายนอกพายัพก็เหมือนเจ้าของโรงงานที่มีคนคอยผลิตไอเทมต่างๆออกมาป้อนสู่ตลาดนั่นเอง

“ปกติแล้วสมาชิกกิลด์หรือพวกกิลด์ย่อยจะตั้งเรดหาไอเทมกันแล้วเอามารวมที่คลังกลางเพื่อส่งขายแล้วค่อยแบ่งบันผลกันทีเดียวสินะ” อาร์มว่าพลางมองไปทางเล่มบัญชีของพายัพด้วยใบหน้ายิ้มๆ เจ้านี่ทําบัญชีเองท่าทางขยันน่าดู หรือไม่ก็คงยอมให้คนอื่นดูบัญชีไม่ได้สินะ

“เอ๊ะ…ครับ เป็นแบบนั้นถูกแล้วครับ” พายัพที่เห็นว่าอาร์มเริ่มถามซอกแซกก็แสดงท่าที่ประหลาดใจออกมาทันที นึกว่าอาร์มจะเข้ามาเล่นเกมสนุกๆเท่านั้น ไม่นึกเลยว่าจะสนใจระบบของกิลด์ด้วย

“แบบนี้มันก็สบายเลยไม่ใช่หรือไง” อาร์มว่าพลางหันไปมองพวกพ้องของตนเองที่นั่งเล่นกันอยู่ในห้อง อย่างที่รู้กันอาร์มและพวกๆเข้ามาในเกมตามคําขอของกวี แต่เป้าหมายของพวกเขาไม่ใช่การทําลายกิลด์เสียดฟ้าหรือทําให้พายัพต้องตกที่นั่งลําบาก แต่กวีกลับบอกพวกอาร์มว่าที่ส่งพวกอาร์มมาก็เพราะต้องการเปิดเส้นทางธุรกิจใหม่ให้พวกอาร์ม แล้วมันก็เป็นอย่างที่กวีบอกจริงๆเสียด้วย

“เงินที่แกเอามาใช้หนี้คงโกงมาจากส่วนแบ่งของกิลด์ต่างๆสินะ” อาร์มพูดพลางมองเล่มบัญชีที่พายัพคุมอยู่ตลอด จํานวนรายการสินค้าที่กิลด์เสียดฟ้าส่งออกไปไม่ใช่จํานวนน้อยๆ มันไม่ใช่บัญชีที่คนๆเดียวจะจัดการได้สบายหรอกนะ แสดงว่าที่พายัพยังดึงงานตรงนี้ไว้ทําคนเดียวเพราะไม่อยากให้คนอื่นรู้แน่ๆว่ากําลังโดนพายัพโกงราคาสินค้าอยู่

“ระ เรื่องนั้น” พอพายัพได้ยินเข้าก็ลุกขึ้นยืนด้วยท่าทีตกใจ อาร์มไปรู้เรื่องนี้มาจากไหนกันหรือว่าสังเกตเอางั้นเหรอ

“ไม่ต้องกังวลไป พวกเราไม่ทําให้เพื่อนต้องเสียรายได้หรอก”อาร์มลุกขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปหาพายัพด้วยท่าที่เป็นมิตร แถมยังตบหลังตบบ่าพายัพเหมือนเป็นคนกันเองอีกต่างหาก

“แต่พวกเรารู้สึกว่ามันมีช่องให้พวกเราหาเงินมาใช้หนี้ของแกได้ง่ายขึ้น”อาร์มยิ้มออกมาบางๆก่อนจะวางไอเทมขยะชิ้นหนึ่งลงไปบนโต๊ะของพายัพ มันเป็นขนนกที่หาได้ทั่วไปเป็นไอเทมที่ไม่มีราคาเท่าไหร่ ขนนกแบบนี้คงจะมีแต่พวกมือใหม่เท่านั้นที่เสียเวลาเก็บ

“ฉันจะตั้งเรดของตัวเองขึ้นมา แล้วก็ขายสินค้าให้แก”อาร์มเลื่อนขนนกบนโต๊ะเข้าไปหาพายัพช้าๆเหมือนกําลังแทนที่ขนนกเป็นสินค้าของตนเอง

“ไม่ว่าไอเทมจะเป็นอะไร แต่แกก็สามารถทําเรื่องจ่ายเงินมาให้พวกเราได้ไม่ใช่หรือไง ถ้านายรับซื้อขนนกโง่ๆนี้ในราคาสูง พวกเราก็ยินดีเอามันไปหักกับหนี้ที่บ่อนได้นะ”อาร์มว่าพลางยิ้มออกมาบางๆ อาร์มกําลังเสนอให้พายัพใช้เงินทุนของกิลด์ซื้อสินค้าไร้ประโยชน์จากเขานั่นเอง พูดง่ายๆก็คืออาร์มจะแกล้งทําเป็นส่งสินค้าเข้าคลังกิลด์แล้วนําเงินทุนของกิลด์มาจ่ายให้กับอาร์มเปล่าๆ พอได้รับเงินมาอาร์มก็จะเอาเงินพวกนั้นไปหักลบหนีของพายัพให้

“ไม่ยากใช่ไหม พวกเราขอแค่…ห้าเปอร์เซ็นต์ก็พอ” ข้อดีของการทําแบบนี้ก็คือ พายัพไม่ต้องไปหักเงินจากสินค้าของกิลด์ต่างๆที่เอามารวมขาย แต่สามารถสั่งจ่ายค่าสินค้าให้อาร์มได้โดยตรง ก็แค่เขียนบัญชีปลอมของเรดอาร์มขึ้นมาเท่านั้น

“แต่ว่าแบบนี้มัน…” พายัพได้ฟังก็มีท่าทีลังเลอย่างเห็นได้ชัด การทําแบบนั้นจะทําให้เขาใช้หนี้ได้ง่ายขึ้นก็จริง แต่ก็ต้องเอาเงินกองกลางของกิลด์ออกมาใช้เหมือนกัน ถ้ามันหายไปเฉยๆโดยแลกมากับไอเทมขยะทั่วไป กิลด์เสียดฟ้าก็จะขาดทุนไปเรื่อยๆ หากทําแบบนี้นานๆเข้าบางทีอาจจะทําให้กิลด์ติดตัวแดงเลยก็ได้

“ไม่ต้องห่วงหรอก…”อาร์มยิ้มบางๆออกมาก่อนจะใช้แขนของเขาโอบบ่าของพายัพเอาไว้ หากเป็นคนธรรมดาคงไม่คิดจะรับข้อเสนอแบบนี้หรอก แต่พายัพเป็นผีพนันนี่สิ

“เดี๋ยวพอใช้หนี้หมด เวลาแกเล่นชนะก็จะได้เงินกลับมาไง ก็แค่เอาเงินก้อนนั้นมาคืนคลังกิลด์ ก็พอไม่ใช่หรือไง”อาร์มเปาหูพายัพด้วยภาพฝันอันสวยหรูแทบจะทันที แต่ในความเป็นจริงแล้ วอาร์มไม่คิดว่าพายัพจะทําได้หรอก พายัพเคยชนะมากสุดถึงหลักล้าน แต่สุดท้ายก็เล่นต่อจนหม ดอยู่ดี พายัพมันจะหยุดเล่นก็ต่อเมื่อหนี้เริ่มเยอะเกินไปเท่านั้น แต่ถ้าหนี้มันโดนกลบไปหมดแล้ว อะไรจะมาหยุดพายัพได้เล่า

“นะ นั่นสินะ พอชนะแล้วก็เอามาคืนก็พอ” พายัพได้ยินแบบนั้นก็เริ่มคิดเอนเอียงไปทางที่อาร์มเสนอทันที ทําไมก่อนหน้านี้เขาคิดไม่ได้นะ

“ดี ฉันจะไปตั้งเรดกับพาพวกที่เหลือมาเข้ากิลด์ แกจัดการเรื่องบัญชีปลอมไปแล้วกัน” อาร์ม ตบบ่าของพายัพเบาๆก่อนจะพาคนของตนเองเดินออกไปจากห้องไป การหลอกล่อผีพนันมันไม่ยากเลย ก็แค่บอกว่าคนๆนั้นมีโอกาสชนะและจะได้รางวัลใหญ่ ผีพนันพวกนั้นก็เชื่อได้อย่างง่ายดายทั้งๆที่ถ้าลองคิดดูสักหน่อยแล้วจะรู้ว่าโอกาสที่มันจะพลาดก็มีไม่ต่างกันแท้ๆ

“งานนี้หัวหน้าคงตกรางวัลให้พี่อาร์มแน่ๆเลยนะ”ระหว่างเดินออกจากห้องไป เหล่าลูกน้องของอาร์มก็กล่าวชื่นชมอาร์มอย่างออกนอกหน้า แม้ความจริงแล้วคนที่เสนอแผนมาก็คือกวีนั่นเอง อาร์มมีหน้าที่แค่พูดจูงใจพายัพเท่านั้น

“ไม่ต้องกลัว พวกเราจะได้รางวัลกันทุกคนแน่นอน”อาร์มหัวเราะลั่นก่อนจะยืดอกด้วยท่าทีมั่นใจ กลุ่มของอาร์มเสียงดังเอะอะกันไม่น้อยทําให้คนในกิลด์เสียดฟ้าหันมามองกันด้วยความสนใจ แต่ทว่าในตึกของกิลด์เสียดฟ้านั้นกลับมีคนๆหนึ่งที่กําลังเดินเข้ามาพอดี

“…………..” สายตาของแก้วมองไปทางกลุ่มของอาร์มด้วยท่าทีตกใจ คนพวกนั้นแก้วจําหน้าได้ดีเพราะเป็นคนที่ทําให้แก้วโกรธแค้นกวีมาจนถึงตอนนี้ ทําไมเจ้าพวกนั้นถึงมาอยู่ที่นี่ได้ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้แก้วพยายามสืบเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ แถมที่น่าประหลาดใจที่สุดก็คือ คนพวกนั้นมีตรากิลด์เสียดฟ้าที่หน้าอกได้ยังไง?