Guild Master จอมราชันโลกออนไลน์ - ตอนที่ 121

ตอนที่ 121

ข้อห้าม

เปรี้ยง

ร่างของเจยืนหยัดอยู่ต่อหน้าจิ้งจอกมายา มอนสเตอร์หายากของเขตภูเขาหิมะทางเหนือ เจ้านี่นอกจากขนที่ขายได้ราคาแพงแล้วยังมีไอเทมอย่างเสื้อคลุมมายาเลเวล 90 ที่สามารถป้องกันเวทน้ําแข็งและเวทน้ําได้ 15 เปอร์เซ็นต์ด้วย ลําพังแค่เสื้อคลุมตัวนี้ก็ขายกันในตลาดหลักแสนแล้ว เพราะดันเจี้ยนทางเหนือส่วนใหญ่มีแต่มอนสเตอร์ธาตุน้ําแข็งทั้งนั้น เสื้อคลุมตัวนี้แม้จะจํากัดเลเวล 90 แต่เพราะความสามารถของมันเลยมีคนยินดีจะใช้อยู่ตลอด แต่เสื้อคลุมก็ไม่ใช่ไอเทมที่แพงที่สุดจากจิ้งจอกตัวนี้หรอก

ตูม…

เพราะกิลด์ของเจครอบครองพื้นที่แถบนี้มาหลายอาทิตย์แล้วทําให้พวกเขาเคยชินกับการสู้กับจิ้งจอกตัวนี้อย่างมาก พวกเขาทําเหมือนกับที่กิลด์อื่นๆนั่นล่ะตั้งแต่จดเวลาที่มันเกิดรวมไปถึงการรับมือมันอย่างละเอียด เจตอนนี้เลยสามารถชนกับจิ้งจอกมายาได้สบายและปล่อยให้คนในกิลด์คนอื่นๆฆ่าจิ้งจอกมายาได้ตามสบาย

“ท่าทางวันนี้จะดวงดีแล้วสินะ” เจว่าพลางหยิบเอามีดเล่มหนึ่งขึ้นมาจากพื้นหลังจากฆ่าจิ้งจอกมายาไป มีดวิญญาณจิ้งจอกเป็นมีดเลเวล 80 เท่านั้น พลังโจมตีค่อนข้างต่ําแต่มันมีผลอย่างหนึ่งที่น่าสนใจก็คือมันมีโอกาส 5 เปอร์เซ็นต์ที่จะทําให้เกิดเวทมนตร์แช่แข็งออกมาทันทีที่ทําการโจมตีถูกเป้าหมาย ซึ่งพลังของมันก็ขึ้นอยู่กับพลังเวททําให้ผู้เล่นสายเวทมนตร์บางคนเอามันไปใช้เวลาเจอคู่ต่อสู้ระยะประชิดเหมือนกัน นึกภาพกวีใช้มีดเล่มนี้ฟันเพื่อสร้างเวทน้ําแข็งแล้วก็คงน่ากลัวไม่น้อย นอกจากนี้ผลของมีดยังไม่ใช่พลังเวทอีกด้วย ทําให้เวลาพลังเวทหมดก็ใช้มีดเล่มนี้ได้หรือแม้แต่นักบวชที่มีแต่เวทฟื้นฟูและบัพเองก็สามารถใช้มันเพื่อโจมตีได้เพราะตัวนักบวชเองก็ต้องเพิ่มค่าปัญญาเช่นเดียวกับพวกจอมเวท เพราะแบบนั้นราคาของมีดเล่มนี้เลยพุ่งขึ้นไปหลายแสนเลยทีเดียว การได้มันมาแต่ละเล่มเลยทําให้คนในกิลด์ดีใจกันไม่น้อยเพราะเงินที่ขายจะถูกนํามาแบ่งให้สมาชิกกิลด์นั่นเอง

” หัวหน้า วันนี้เหนื่อยหน่อยนะคะ” หลังจากเจเดินกลับเข้ามาในที่พัก เหล่าสมาชิกกิลด์ก็เข้ามาทักทายเจทันที เพราะเจเป็นหัวหน้ากิลด์แถมยังเป็นคนที่พึ่งพาได้ทําให้สมาชิกกิลด์ทั้งเก่าและใหม่รู้สึกนับถือเจกันมาก ตอนนี้เจเลยกลายเป็นเหมือนหัวหน้ากิลด์คนอื่นๆที่มีแต่ลูกน้องคอยติดตามและพากันชื่นชมอยู่เสมอ ความรู้สึกมันเหมือนกับฝันไปเลย ราวกับเป็นภาพที่สมัยก่อนเคย แต่ฝันไม่เคยกล้าคิดว่าจะเป็นจริงเสียด้วยซ้ํา

“ไงหัวหน้า ไอเทมรอบก่อนพวกเราส่งเข้ากิลด์สาขาหลักหมดแล้วนะ เดือนหน้าส่วนแบ่งถึงจะออก”ไบรท์ว่าพลางเดินเข้ามาหาเจพร้อมเปิดหน้าต่างรายการที่ทําขึ้นเพื่อจัดการไอเทมต่างๆที่ล่ามาได้ ระบบของกิลด์กระทิงเหล็กนั้นเป็นการจ่ายเงินเดือนและเพิ่มส่วนแบ่งของผลงานเข้าไปด้วย ไอเทมที่ล่ามาได้จะถูกส่งเข้ากิลด์หลักแล้วตีราคา พอได้ยอดรวมแล้วทางกิลด์จะแบ่งเปอร์เซ็นต์มาให้กับหัวหน้ากิลด์อย่างเจ ที่เหลือก็เป็นหน้าที่ของเจที่ต้องแบ่งผลประโยชน์นอกเหนือจากเงินเดือนให้กับสมาชิกกิลด์

หลังจากสงครามแย่งชิงพื้นที่ที่ผ่านมา 2 อาทิตย์แล้ว ตอนนี้สมาชิกกิลด์ของเจมีด้วยกัน 150 คนเต็มจํานวนที่กิลด์หลักอนุมัติมาแล้ว หากจะเพิ่มจํานวนลูกกิลด์เจต้องสร้างผลงานให้มากขึ้นเพราะเงินเดือนของลูกกิลด์นั้นกิลด์หลักก็ต้องเป็นคนจัดการอยู่ดี และเมื่อคนเพิ่มขึ้นงานที่ได้รับมอบหมายก็จะใหญ่ขึ้นและได้รับค่าตอบแทนสูงขึ้นตามไปด้วย

“เลเวลเฉลี่ยของพวกเราเป็นหนึ่งร้อยมาแล้ว หวังว่ากิลด์หลักจะเปลี่ยนตําแหน่งล่าให้พวกเราเสียทีนะ”เก่งว่าพลางถอนหายใจออกมาช้าๆ ตอนนี้การล่าเริ่มง่ายเกินไปแล้ว แม้ไอเทมจะยังเอามาขายทําเงินได้อยู่ แต่เลเวลไม่ขยับเลยนี่สิ เรื่องนั้นทําให้เก่งเป็นห่วงไม่น้อยเลย

“ไม่ต้องห่วง ผมส่งเรื่องไปแล้วขอแค่พวกเราแสดงความสามารถได้มากพอคงได้เลื่อนไปที่ต่อไปเร็วๆนี้ล่ะ”เจตอบพลางตบบ่าเก่งเบาๆระหว่างเดินเข้าไปในบ้านกิลด์

ตอนนี้กิลด์ของเจยังเป็นกิลด์ย่อยขนาดเล็กที่มีกันแค่ 150 คนทําให้กิลด์ของเจตอนนี้ไม่จําเป็นต้องหาตึกใหญ่ๆเพื่อให้คนเข้าไปอาศัยแบบของกิลด์หลัก เจเช่าบ้านหลังใหญ่ใจกลางเมืองเพื่อเป็นสถานที่พักผ่อนของสมาชิกกิลด์ มันใหญ่พอที่จะให้คนนับร้อยคนอาศัยได้โดยไม่แออัดเลย แม้จะเรียกว่าบ้านได้ไม่เต็มปากเพราะมันเป็นเหมือนบ้าน 3 หลังใหญ่ๆตั้งเข้าหากันก็ตาม

“หัวหน้า วันนี้ท่าทางเหนื่อยนะคะมาพักดื่มอะไรกับพวกเราดีกว่า”ระหว่างเดินผ่านโซฟานั่งเล่นของบ้านหลังกลางซึ่งเป็นบ้านที่เจใช้พักผ่อนนั่นเอง สาวๆภายในกิลด์ก็ส่งเสียงเชิญชวนเจให้เข้าไปนั่งดื่มด้วยกันที่หน้าทีวี พวกเป็นสาวสวยที่คนในกิลด์หมายตากันเลยทีเดียวหากเป็นเจสมัย ก่อนอาจจะไม่แม้แต่จะได้รับความเหลียวแลจากพวกเธอเสียด้วยซ้ํา แต่เพราะตอนนี้เจเป็นหัวหน้ากิลด์ก็เลยทําให้พวกเธอยินดีที่จะออกปากชวนด้วยตนเอง

“เจ มาพักกับมายด์ดีกว่านะ”เจยังไม่ทันได้ตอบอะไรพวกเธอ อยู่ๆมายด์ก็เดินออกมาจากด้านในพร้อมท่าเท้าเอวเหมือนจะไม่พอใจที่มีผู้หญิงคนอื่นกําลังชักชวนเจ

“…..”แน่นอนว่าหากให้เลือกไปพักกับน้องๆในกิลด์หรือไปพักกับมายด์ เจย่อมเลือกน้องๆ ในกิลด์อย่างไม่ต้องสงสัยเลย แต่….

” ก็ได้ เดี๋ยวค่อยมาคุยกันต่อทีหลังนะ” เจว่าพลางเดินเข้าไปหามายด์อย่างช่วยไม่ได้ทําเอามายด์ยิ้มออกมาด้วยท่าทีของผู้ชนะเสียอย่างนั้น แน่นอนว่าพวกเด็กๆในกิลด์พากันหันไปมองทางอื่นเหมือนไม่สนใจกันถ้วนหน้า เรื่องเจเป็นแฟนกับมายด์ทุกคนก็รู้หรอก ก็แค่จะชวนเจมานั่งดื่มด้วยกันเท่านั้นเอง

“ทําไมหัวหน้าต้องไปคบกับยัยนั่นด้วยนะ” หญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงโซฟาบ่นพลางเหลือบมองมายด์ที่กําลังพาเจเข้าไปที่ห้องด้านหลัง เรื่องหน้าตาพวกเธอไม่เถียงหรอกว่ามายด์เป็นผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่ง แต่ในฐานะผู้หญิงแล้วเรื่องความสวยไม่มีการยอมกันเด็ดขาดในสายตาพวกเธอ เลยคิดเสมอว่าตัวเองสวยกว่ามายด์ แต่เรื่องนิสัยนี้สิ….

มายด์ แม้จะเจอหมูทิ้งมาแล้วรอบหนึ่ง แต่เรื่องนิสัยท่าทางจะแก้ไม่หาย เรื่องเป็นตัวถ่วงคนอื่นก็ยังคงเป็นอยู่แบบเดิมไม่เคยคิดจะพยายามให้ดีขึ้นเลย นอกจากเรื่องดูแลความสวยของตัวเองแล้วก็ไม่มีอะไรที่พยายาม เวลาอยู่ในสงครามก็ทําอะไรไม่ได้ เวลาล่ามอนสเตอร์ก็ไม่ได้ช่วยอะไรไปมากกว่ายืนสั่งเท่านั้น พวกเธอที่เป็นแนวกลางเหมือนกันกับมายด์โดนมายด์จิกหัวสั่งจนพากันเกลียดขี้หน้ามายด์กันหมดแล้ว แต่เพราะมายด์เป็นแฟนของเจทุกคนก็เลยทําอะไรไม่ได้ หากจะบอกว่ากิลด์ย่อยของเจนั้นดีหมดทุกอย่างยกเว้นการมีตัวตนของมายด์ก็ถือว่าไม่ผิดเลย

.

.

.

“เจ มานี่สิเดี๋ยวมายด์ช่วยให้หายเหนื่อยนะ” ทันทีที่เดินเข้ามาในห้องของเจ มายด์ก็เข้าไปควงแขนเจเอาไว้ก่อนจะพากันไปนั่งที่โซฟาภายในห้องด้วยท่าที่หวานแหวว เพียงแต่ภายในดวงตาของเจกลับไม่ค่อยรู้สึกมีความสุขเท่าไหร่

‘ห้ามทิ้งมายด์เด็ดขาด’ นั่นคือคําสั่งของกวีที่มีต่อเจ ไม่บอกเหตุผลว่าทําไมหรือต้องการจะใช้ประโยชน์อะไรจากมายด์ กวีเพียงสั่งเอาไว้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ห้ามทิ้งมายด์เด็ดขาด ตัวเจที่พยายามคิดแล้วคิดอีกก็ยังไม่เข้าใจว่ากวีต้องการอะไรจากมายด์กันแน่ ทั้งๆที่เจอยากจะเอาคืนมายด์ใจแทบขาดอยากจะทิ้งให้ไปตายที่ไหนก็ไปแท้ๆ

“ขอพักหน่อยนะ” เจเอนหลังพิงโซฟาก่อนจะดึงมายด์เข้ามากอดเอาไว้ แม้จะไม่ทราบว่าทําไมกวีถึงไม่ให้เขาทิ้งมายด์ไป แต่เพราะกวีสั่งเอาไว้แบบนั้นเจเลยต้องทําตามอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะมันเป็นหน้าที่ของเจที่ยอมติดตามกวีแล้วนั่นเอง

.

.

.

“หัวหน้า…ฉันมีเรื่องจะปรึกษาหน่อยค่ะ”ในวันต่อมาหลังจากล่ามอนสเตอร์ประจําวันจนเส ร็จเรียบร้อยแล้ว อยู่ๆเบลก็เข้ามาหาเจที่กําลังจะเดินทางกลับไปยังบ้านพักของกิลด์เสียอย่างนั้น แถมยังขอคําปรึกษาจากเจอีกต่างหาก

“มีอะไรงั้นเหรอ ถ้าเป็นเรื่องที่ผมช่วยได้ก็จะช่วยแล้วกัน” เจตอบพลางมองไปทางเบลด้วยท่าทีอ่อนโยน เบลเป็นผู้เล่นที่มีฝีมือระดับหนึ่ง อาจจะไม่แม่นยําเหมือนกับไอช่า แต่ก็สามารถแก้บัพและช่วยซัพพอร์ตเจและคนในปาร์ตี้ได้อย่างดี แต่เจไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับอาชีพสายนักบวชเสียด้วยสิ

“เรื่องอาชีพค่ะ ตอนนี้เบลยังเป็นนักบวชฝึกหัดอยู่เลย ถึงเพื่อนๆจะบอกว่าให้เปลี่ยนอาชีพเป็นแม่ชีไปเลย แต่ฉันก็อยากจะลองหาอาชีพที่ดีกว่านี้ด้วยค่ะ”เบลตอบพลางก้มหน้าลงด้วยท่าทีลําบากใจ เบลกําลังพูดถึงอาชีพสายอื่นของอาชีพนักบวชนั้นเอง แม้อาชีพแม่ชีหรือบาทหลวงจะเป็นอาชีพชั้นกลางที่ดีและมีสกิลรักษาที่แรงมากอยู่แล้ว แต่อาชีพสายอื่นก็มีข้อดีแตกต่างกันไปอยู่

“ทําไมล่ะ หรือว่าอยากจะได้อาชีพที่ดีกว่านี้”เจถามออกไปด้วยท่าทีสงสัย หรือว่าเบลกําลังเล็งอาชีพลับอยู่งั้นเหรอ?

“ก็…อาชีพแม่ชีใช้เวทศักดิ์สิทธิ์ในการรักษา แบบนั้นมันช่วยรักษาหัวหน้าไม่ได้นี่คะ ฉัน เป็นซัพพอร์ตของหัวหน้า ถ้าช่วยรักษาหัวหน้าไม่ได้ก็ไร้ความหมายนะสิ”เบลตอบพลางยิ้มเจื่อนๆ ออกมา ได้ยินว่ามีบางอาชีพที่ไม่ได้ใช้พลังธาตุศักดิ์สิทธิ์ในการรักษาแต่เป็นเวทมนตร์รูปแบบอื่น บางทีสกิลพวกนั้นอาจจะช่วยฟื้นฟูพลังชีวิตของเจระหว่างสู้ได้ก็ได้ แม้เจจะมีพลังชีวิตมหาศาล แต่ถ้าโดนพวกเลเวลสูงๆโจมตีเข้าแล้วรักษาไม่ได้เธอคงทําได้แค่ยืนมองดูเจตายไปเท่านั้นเอง

“……” ได้ยินที่เบลพูดเจก็ถึงกับนิ่งอึ้งไปเลย ก่อนหน้านี้ก็มีซัพพอร์ตหลายๆคนเข้ามาช่วย เจอยู่เหมือนกัน แต่ไม่เคยมีใครคิดแบบนี้มาก่อนเลย เพื่อจะรักษาเขาเบลถึงกับคิดจะเปลี่ยนอาชีพไปเป็นอาชีพสายอื่นเลยงั้นเหรอ เป็นผู้หญิงที่จริงจังน่าดูเลยนะ