Guild Master จอมราชันโลกออนไลน์ - ตอนที่ 107

ตอนที่ 107

“ใช่จริงๆด้วย พวกกิลด์บูรพานี่มันคนเก่าของกิลด์สุริยันจันทราชัดๆ” การเดินทางมายังเมืองโบลินนั้นง่ายและรวดเร็วมาก เพียงพริบตาเดียวก็วาร์ปมาถึงแล้ว ทําให้ตอนนี้ในเมืองมีคนของกิลด์อัศวินนภาเมฆา รวมถึงคนของกิลด์บูรพา เรดซี และเซนด้วยแม้จะไม่ทั้งหมดแต่คนของกิลด์ใหญ่ในอาณาจักรทริชก็เริ่มลงมารวมตัวกันแล้วทําเอาเมืองโบลินที่แต่เดิมไม่ค่อยมีผู้เล่นนักกลายเป็นสถานที่คับแตบในพริบตา

และสิ่งที่เมษหนึ่งในสมาชิกของกิลด์เมฆาได้เห็นก็คือคนของกิลด์บูรพาที่กําลังเข้ามาในเมืองเรื่อยๆนั้นต่างเป็นคนที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดีทั้งนั้น ไม่ว่าจะคิดอย่างไรก็มีคําตอบเดียวนั่นคือกิลด์บูรพาก็คือกิลด์สุริยันจันทราในอดีตจริงๆไม่ผิดแน่

”เมษ แกคิดยังไงเรื่องที่เจ้านั่นกลับมา” ชายที่นั่งอยู่กับเมษถามพลางยกแก้วน้ําขึ้นดื่มด้วยท่าที่สบายๆตอนนี้อยู่ในเมืองแถมเมืองโบลินยังมีทหารเลเวลค่อนข้างสูงไม่มีใครกล้าเปิดศึกกันกลางเมืองก่อนจะมีกิจกรรมหรอก

“มันก็ต้องดีอยู่แล้วสิ” เมษตอบออกมาด้วยใบหน้ายิ้มๆแต่กลับเป็นรอยยิ้มที่แฝงจิตสังหารเอาไว้ด้านใน

“ไอ้เลวนั่นมันใช้วิธีสกปรกเล่นงานพี่แก้วกับพี่พายัพ แต่พวกเรากลับยังเอาชนะมันไม่ได้แถมยังหายไปอีก ตอนนี้มันกลับมาแล้วพวกเราก็มีโอกาสเล่นงานพวกมันอีก” เมษตอบด้วยท่าที่โกรธแค้นอย่างมาก สมัยก่อนที่เมษเล่นเกมคอมพิวเตอร์กับพวกแก้วเป็นช่วงที่เมษอยู่แค่ ม.ต้นเท่านั้น ตอนนั้นเขายังเด็กก็เลยรู้สึกแย่มากที่รู้ว่ามีการเล่นนอกจอเกิดขึ้น มันทั้งขี้โกงไร้ศักดิ์ศรี แต่ที่ เลวร้ายที่สุดก็คือพวกเขาทําอะไรไม่ได้ แม้จะแจ้งความไปแล้วตํารวจก็ยังจับคนร้ายไม่ได้แถมเจ้าพวกนั้นก็ยังทําเป็นไม่รู้เรื่องอีก

“ก็จริง พวกเราที่ได้พี่แก้วคอยช่วยเหลือมาตลอดรับเรื่องนี้ไม่ได้หรอก” ชายอีกคนตอบพลางวางแก้วน้ําลงด้วยท่าที่จริงจังขึ้น คนในกิลด์เมฆาที่เป็นกิลด์เล็กนั้นต่างมีฝีมือและความสามารถพอๆหรือมากกว่าคนในกิลด์ใหญ่เสียอีกอย่างแก้วหรือฮ่องเต้เองก็เคยโดนกิลด์ใหญ่ชวนให้ไป อยู่ด้วยแถมยังมอบตําแหน่งให้ตั้งหลายครั้ง แต่เพราะมีพี่น้องอยู่ที่นี่พวกเขาก็เลยไม่ไป เช่นเดียว กับสมาชิกกิลด์คนอื่นๆ พวกเขาก็ไม่คิดจะแยกตัวไปไหนเช่นกัน พวกเขาอยู่ด้วยกันเหมือนกับคร อบครัว เพราะงั้นเรื่องของแก้วก็เลยเป็นเรื่องใหญ่ที่คนในกิลด์ยอมรับไม่ได้กันสักคน 

“งั้นผมขอตัวไปทําหน้าที่ก่อนนะ” เมษมองไปที่แท่นวาร์ปมาครูใหญ่แล้ว คนของกิลด์บูรพาเข้ามาในเมืองตลอดเวลา และคนที่เด่นสะดุดตาที่สุดก็คงเป็นเรย์และเจมส์ที่ตอนนี้ มีตราสัญลักษณ์กิลด์บูรพาที่อกแล้ว รวมกับข้อมูลที่แก้วให้มาสมาชิกรุ่นบุกเบิกของกวีอย่าง เมฆ วิน ไอช่า ไอซ์ เรย์ และ เจมส์ ต่างกลับมารวมตัวกันหมดแล้วเหลือเพียงเนตรคนเดียวเท่านั้นที่ยัง ไม่เห็นตัวแต่เท่านี้ก็พอจะประเมินกําลังของกิลด์บูรพาได้ระดับหนึ่งแล้ว

เมษเดินออกจากร้านก่อนจะเดินปะปนกับผู้คนเพื่อสังเกตสิ่งต่างๆในเมือง ไม่ใช่แค่กิลด์บูรพา เท่านั้น ศึกนี้เมษต้องจับตาดูกําลังของกิลด์เซนและกิลด์เรดซีด้วย

“พี่แก้ว?” ขณะกําลังเดินในตลาดอยู่นั้น เมษก็เจอเข้ากับแก้วที่กําลังซื้อของอยู่ข้างทางเข้าพอดี กิจกรรมใกล้จะเริ่มเต็มที่แล้ว ตอนนี้พ่อค้าในเมืองทริชต่างขนทั้งยาฟื้นพลัง อาวุธชุดเกราะรวมถึงของใช้สิ้นเปลืองทั้งหลายมาวางขายกันอย่างคึกคักทําให้มีหลายคนเข้ามาตุนไอเทมกันไม่เว้นแม้แต่แก้วเลย

“เมษเหรอ วันนี้มาเดินตลาดเหรอ” แก้วถามพลางหยิบน้ํายาฟื้นฟูที่พ่อค้ากําลังวางขายออกมาเรียงตรงหน้าตนเอง

“ครับ…พี่แก้วกําลังทําอะไรงั้นเหรอครับ” เมษถามพลางมองยาฟื้นฟูที่แก้วทําท่าจะซื้อนั่นมันจํานวนเยอะมากเลยนี่นาแก้วไม่ได้ซื้อไปใช้คนเดียวแน่ๆ

“ก็ซื้อของเผื่อเอาไว้นะสิ” แก้วตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าที่ใจดี ในฐานะรอง หัวหน้ากิลด์แล้วเรื่องของใช้ก็ต้องจัดการให้ลูกน้องเช่นกัน

“ไม่ใช่ว่ากิลด์อัศวินนภารับปากพวกเราเรื่องของใช้พวกนี้แล้วเหรอครับ” เมษถามด้วยท่าทีสุน งง ก็เงื่อนไขของกิลด์อัศวินนภาคือแบบนั้นนี่นา แล้วทําไมแก้วต้องมาเหมาซื้อยาแบบนี้อีกล่ะ

“เฮ้อ…ถึงจะบอกแบบนั้นแต่ไม้ก็ไม่มีทางเตรียมของให้เราใช้อย่างเหลือเฟือหรอก พวกเรากําลังจะสู้กับกิลด์บูรพานะ ของที่กิลด์อัศวินนภาเจียดมาให้ไม่มีทางพออยู่แล้ว” แก้วตอบพลางถอนหายใจออกมาเบาๆ เพราะต้องเจอกับกวีคนนั้นแก้วก็เลยไม่อยากประมาท

“แบบนี้ไม่เข้าเนื้อเอาเหรอครับ ไอเทมจากกิจกรรมพวกเราก็ไม่ได้นี่นา”เมษถามด้วยท่าทีเป็นห่วงไม่นึกเลยว่าแก้วจะมาแอบซื้อของเพิ่มเข้าคลังด้วยตัวเองแบบนี้

“ก็ทุกคนพยายามสู้อยู่นี่นา จะให้ของพวกนี้ขาดไม่ได้หรอก”แก้วตอบพลางยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน ไม่เปลี่ยนไปเลย แก้วเป็นแบบนี้เสมอ เธอเหมือนพี่สาวคนโตของกิลด์และคอยดูแลเรื่องเล็กๆน้อยๆในกิลด์ไม่เคยขาดเลย

“ขอบคุณครับพี่แก้ว” เมษว่าพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีซึ้งใจ เพราะแก้วเป็นแบบนี้เมษก็เลยอยู่กิลด์เมฆาตั้งแต่เล่นเกมใหม่จนถึงตอนนี้เลย

“เป็นไงบ้าง ได้ของที่ถูกใจหรือเปล่า” ระหว่างกําลังคุยกับแก้วอยู่นั้น อยู่ๆก็มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังเข้ามาจากด้านหลังของพวกแก้ว ก่อนที่ชายคนนั้นจะเข้ามาดูไอเทมที่กําลังขายอยู่ข้างๆแก้ว

” ”เมษไม่ทราบว่าชายคนนี้คือใคร แต่ที่อกของเขามีตราสัญลักษณ์กิลด์บูรพาอยู่แน่ๆ เจ้านี่เป็นคนของกิลด์บูรพาสินะ

” แก ยังจะมีหน้าโผล่มาอีกงั้นเหรอ…กวี”แก้วถามพลางมองไปทางกวีด้วยท่าทีโมโห เพราะอยู่ในเมืองเดียวกันการพบหน้ากันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่คนอย่างกวียังมาโผล่หน้ามาหาแก้วทั้งๆที่เพิ่งจะเปิดเผยฐานะไปเนี่ยนะ

” ” ทันทีที่ได้ยินชื่อของอีกฝ่าย เมษที่อยู่ข้างๆก็ถึงกับลืมหายใจ เจ้าหมอนี่คือกวี.. หัวหน้ากิลด์สุริยันจันทราที่หายตัวไปเมื่อ 5 ปีก่อน หน้าตาของมันเป็นแบบนี้เองงั้นเหรอ ดีเลยพอเริ่มสู้เมษจะได้เล็งหัวมันเอาไว้เลย

“ระบบของกิลด์เมฆานี่เสียเปรียบจังเลยนะ จะว่าไปราคาไอเทมตอนนั้นก็แปลกๆนี้ นา” กวีว่าพลางหยิบหินเสริมพลังขึ้นมาดู คราวก่อนที่หุบเขาหมาป่ากวีได้รู้ราคาที่กิลด์เมฆาขายไอเทมต่างๆให้กับพ่อค้า เพราะกิลด์เมฆาเป็นกิลด์ย่อยก็เลยต้องขายไอเทมให้กิลด์เสียดฟ้าอีกที หรือก็คือเป็นเหมือนชาวนาที่ส่งข้าวให้กับพ่อค้าคนกลางนั่นล่ะ ถึงจะบอกว่าเป็นราคาต้นทุนก็เถอะแต่มันถูกแปลกๆนี่นา

“อะไรของแก คิดจะมาว่ากิลด์คนอื่นงั้นเหรอ”แก้วถามพลางจ้องมองกวีด้วยท่าทีโมโห

“เปล่าก็แค่สงสัย” กวีตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีสบายๆตรงกันข้ามกับแก้วที่แทบจะ พุ่งเข้าหากวีมันตอนนี้เลย

“ไม่ใช่เรื่องของแก”แก้วว่าพลางบอกพ่อค้าให้คิดเงินของที่ตัวเองจะซื้อก่อนจะเดินหนีกวีไปที่

“ท่าทางจะเกลียดเข้าไส้เลยนะ” กวีหัวเราะออกมาก่อนจะเดินแยกไปอีกทางเพื่อจะทําธุระของตัวเอง เพียงแต่คนที่ตามกวีมาด้วยนั้นกลับมีคนหนึ่งที่ไม่ได้ตามกวีไปด้วย

“เมษ…”เพราะเมษมัวแต่จ้องกวีไม่วางตาก็เลยไม่เห็นว่าผู้ติดตามของกวีมีใครบ้าง แต่คนที่ตามกวีมานี่สิกลับมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าใครกําลังยืนอยู่ข้างๆแก้ว

“พี่มีน..” พอโดนทักเข้าแม้จะไม่เห็นก็ต้องเห็นแล้ว ทันทีที่เห็นหญิงสาวตรงหน้า เมษก็จํา ใบหน้าที่แสนจะคุ้นเคยได้ทันที มีนไม่ได้ปรับแต่งใบหน้าของตัวละครเลยแม้แต่น้อยแต่ถึงให้ปรับเมษก็ต้องจําพี่สาวคนเดียวของเขาได้อยู่แล้ว

“ทําไม…” แค่เรื่องที่มีนมาอยู่ที่นี่ก็น่าตกใจพอแล้ว แต่ทันทีที่เมษมองไปที่อกของพี่สาวก็ พบว่าเสื้อนั้นมีตราของกิลด์บูรพาติดเอาไว้ด้วย

“เมษอยู่นี่เอง ได้เจอจนได้” ระหว่างที่เมษกําลังตกใจอยู่นั้น ฝายมีนกลับไม่ได้มีท่าที่ตกใจเลยเธอแทบไม่ได้มองตรากิลด์ของเมษเสียด้วยซ้ํา

“เดี๋ยวสิ พี่มีนทําไมถึงไปอยู่กิลด์นั้นได้ล่ะ”เมษถามด้วยท่าที่สับสนเป็นอย่างมาก ถ้าเป็นกิลด์ของกวีคนนั้นมันต้องเป็นกิลด์ระดับสูงมาก การจะเข้าไปไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแน่ๆ แล้วเธอยังมากับหัวหน้ากิลด์อีกด้วยแบบนั้นไม่ใช่ตําแหน่งธรรมดาแล้ว

“ก็ ตอนที่เกาะเริ่มต้นเขาช่วยพี่ไว้นะสิ ก็เลยอยู่กับพี่กวีเขาตลอดเลย”มีนตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าที่ร่าเริงกว่าปกติพอเป็นต่อหน้าน้องชายท่าทีขี้อายของมีนก็หายไปเลย

“เจ้านั่นต้องหลอกพี่อยู่แน่ๆ พี่มีนออกมาจากกิลด์นั้นเถอะ” แทบจะทันทีที่ได้ยินคําตอบของ มีน เมษก็บอกให้มีนออกมาจากกิลด์ของกวีทันที ไม่มีทางที่กวีจะช่วยยืนเฉยๆแล้วให้มือใหม่อย่าง มีนอยู่ในกิลด์แน่ๆ สมัยก่อนกวีขึ้นชื่อเรื่องคัดคนที่จะเข้ากิลด์เข้มงวดมาก บางคนที่เก่งมากๆ ไปสมัครยังเข้าไม่ได้เลย

“ไม่หรอก พี่อยากจะอยู่กิลด์นี่ต่อ”มีนตอบพลางส่ายหน้าช้าๆ สําหรับพื้นแล้วกวีเป็นคนที่ ช่วยเธอเอาไว้ แล้วเขาก็ดีกับมีนเสมอ

“ทําไมล่ะ เจ้านั่นมันเป็นคนชั่วนะ” เมษได้ยินคําตอบของมันก็มีท่าที่งุนงงทันที ทําไมพี่มีน ถึงไปอยู่กับเจ้านั่นได้ล่ะ

“พี่รู้ แต่เพราะเขาพี่ก็เลยรู้สึกสนุกกับเกมมากๆไงล่ะ เพราะงั้นพี่ยังไม่ออกหรอก”มีนตอบ พลางยิ้มกว้างออกมาด้วยท่าที่มีความสุข หลังจากวันนั้นที่กวีบอกให้เธอเข้าไปสู้ มีนก็ได้รู้ว่าตัวเอง ชอบการต่อสู้มากแค่ไหน และคนในโลกนี้ก็มียอดฝีมือมากมาย ตอนนี้มีนกําลังสนุกมากๆ เพราะงั้นไม่ออกหรอก

“แต่…เจ้านั่นมันส่งคนไปดักทําร้ายพี่แก้วนอกเกมเลยนะ พี่อยู่กับคนที่ทําแบบนั้นได้ จริงๆงั้นเหรอ” เมษตัดสินใจบอกเรื่องของแก้วให้มันฟัง เรื่องแผนร้ายหรือใช้เล่ห์เหลี่ยมชิงชัยกันนั้นยังพอรับได้ แต่การเล่นนอกเกมนั้นมันน่ารังเกียจ

“ พี่ ไม่คิดว่าพี่กวีจะทําแบบนั้นนะ”นส่ายหน้าช้าๆออกมาหลังจากได้ยินคําตอบของ เมษ แม้กวีจะดูเป็นคนที่ทําแบบนั้นได้ก็เถอะ แต่มีเรื่องหนึ่งที่มีนมั่นใจแน่ๆ กวี และคนอื่นๆในกิลด์บูรพาต่างเป็นยอดฝีมือกันทั้งนั้น พวกเขามีความเย่อหยิ่งมากพอที่จะไม่ใช้วิธีแบบนั้นและเลือกที่จะสู้กันตรงๆมากกว่า

“พี่เพิ่งจะรู้จักเจ้านั่นนี่นา บางทีเจ้านั่นอาจจะยังทําตัวเป็นคนดีต่อหน้าพี่ก็ได้”เมษส่าย หน้าพลางเสนอความคิดของตัวเองเช่นกัน

“งั้น..ไปถามเขากับพี่กันเถอะ”มีนยิ้มหวานก่อนจะจับมือของเมษเอาไว้แน่น ก่อนจะลากเมษเดินตามกวีไปทันที