Guild Master จอมราชันโลกออนไลน์ - ตอนที่ 106

ตอนที่ 106

“มันมาจริงๆด้วยสินะ”ไม้ หัวหน้ากิลด์อัศวินนภาพูดด้วยท่าที่ไม่พอใจนักการที่กวีกลับ มาแล้วย่อมสร้างปัญญาให้กับพวกตนแต่เพราะการพบกวีในอาณาจักรทริช ตัวไม้ที่ลงหลักปักฐานในอาณาจักรนี้ก็เลยทําใจเอาไว้ก่อนแล้วว่าต้องเจอกวีแน่ๆยิ่งเป็นกิจกรรมที่ได้ค่าตอบแทนสูงแบบนี้ด้วยแล้วยิ่งต้องปะทะเข้าไปใหญ่

“กิลด์บูรพาสินะ ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้เหน่งก็คงรู้แล้วเชียวว่ากิลด์ไหนเป็นกิลด์ของเจ้านั่น” สมาชิกคนหนึ่งในห้องประชุมตอบพลางถอนหายใจออกมา ถ้าไม่ใช่เพราะเหน่งหัวหน้ากิลด์ฮีทเฮดเอาชื่อกิลด์สุริยันจันทราไปทําเป็นกิลด์เด็กตัวเองละก็ กวีก็คงยังใช้ชื่อกิลด์สุริยันจันทราอยู่ แล้วพวกเขาก็จะทราบทันทีว่ากิลด์ของกวีคือกิลด์ไหน

“ว่าแต่เธอเห็นใครบ้าง”ไม้ถามพลางมองมาทางแก้วที่กลับเข้ามาในเกมเพื่อประชุมกับพวกไม้ด้วย แม้การได้รู้ว่ากวีที่เธอกําลังสนิทด้วยแท้จริงแล้วก็คือกวีคนนั้นทําให้เธอเสียกําลังใจไปมากเพราะก่อนหน้านี้แก้วถึงกับมีความรู้สึกดีๆกับกวีเสียด้วยซ้ํา แต่ไม่ว่าสภาพจิตใจจะเป็นอย่างไรแก้วก็ยังต้องทําหน้าที่ จะไม่มีทางปล่อยให้กิลด์เมฆาต้องโดนต่อว่าอีก

“เท่าที่เห็นก็มี เมฆ วิน ไอช่า แล้วก็ ไอซ์” แก้วตอบพลางไล่รายชื่อคนที่เห็นทั้งหมดไป เธอยังไม่เห็นว่าเรย์กลับมาหรือยังแต่การเคลื่อนไหวแปลกๆของสมาคมการค้าก็พอจะเดาได้ว่าเรย์รู้เรื่องกวีแล้วส่วนเนตรกับเจมส์นั้นแก้วยังไม่เห็น

“กลับมาเกินครึ่งแล้วนี่นา”ไม้กัดฟันกรอดด้วยท่าทีเจ็บใจ ตอนนี้ยังไม่ทราบกําลังรบที่แท้จริงของกวีแม้ในเกมคอมพิวเตอร์กิลด์ของกวีจะยิ่งใหญ่มาก แต่หากเอาจํานวนในตอนนั้นมาใช้ตอนนี้กิลด์ของกวีก็เป็นเพียงกิลด์ใหญ่ระดับล่างๆเท่านั้น เพราะความนิยมที่พุ่งพรวดของเกมออนไลน์ทําให้มีผู้เล่นเข้ามามากขึ้นหลายเท่าทําให้กิลด์ต่างๆขยายตัวกันมากกว่าสมัยเกมคอมพิวเตอร์มาก กิลด์ที่ได้ชื่อว่ากิลด์ใหญ่ต่างก็มีสมาชิกไม่ต่ํากว่าหมื่นคนทั้งนั้น

“งั้นให้กิลด์เมฆามาช่วยก็แล้วกัน ตอนนี้พวกเรามีกันสิบห้าเรดพอดี” แก้วเสนอตัวเข้าช่วยใน การปะทะกับกวีครั้งนี้ด้วยท่าที่ดุดัน ตอนแรกกิลด์อัศวินนภาอยากจะรับผิดชอบเรื่องที่ไม่ยอมให้แก้วเข้าไปในเขตเนินราชสีห์ก็เลยชวนเรดของแก้วมาร่วมกิจกรรมด้วยทําแบบนั้นแม้จะไม่ได้สั่ง หารบอสแต่ก็ยังได้ของรางวัลอยู่ แบบนั้นถือว่าช่วยเหลือกันก็ได้แต่ตอนนี้สถานการณ์มันเปลี่ยนไปถ้าเจอกับพวกกวีละก็มีพวกเยอะก็ถือว่าอุ่นใจ

กิลด์เมฆาเป็นกิลด์ย่อยของกิลด์เสียดฟ้า มีสมาชิกทั้งหมดราวๆ 600 คน แม้จะน้อยแต่คนที่อยู่ในกิลด์ล้วนแล้วมีแต่ยอดฝีมือการป่วนสนามรบของกิลด์เมฆาแม้แต่กิลด์ใหญ่ๆของฝั่งนายทุนก็ยังต้องระวัง

“แบบนั้น.”แต่ นี่ไม่ใช่สงครามชิงเมือง แต่เป็นการล่าบอสกิจกรรม การพาคนของกิลด์เมฆาเข้ามามากๆนั้นออกจะเสี่ยงไปสักหน่อย หากกิลด์เมฆาฆ่าบอสแล้วได้ไอเทม ไปละก็กิลด์อัศวินนภาหัวเราะไม่ออกแน่ๆ

“ไม่ต้องห่วง พวกเราจะไม่โจมตีบอสแล้วเน้นโจมตีกิลด์ของเจ้านั่นแทน” แก้วตอบออกมาด้วยท่าที่ไม่พอใจ เจ้าไม้ยังคิดว่าที่แก้วจะพาคนของกิลด์เมฆามาก็เพื่อสังหารบอสเพื่อรับรางวัลอยู่อีกอย่ามองสมาชิกกิลด์ของเธอต่ําไปแบบนั้น

“เปล่านะแก้ว ผมไม่ได้ห่วงเรื่องบอสสักหน่อย”ไม้ได้ยินแบบนั้นก็รีบปฏิเสธทันที แม้ใจจริงจะคิดไปแบบนั้นแล้วก็ตามไอเทมที่ได้จากยักษ์แห่งหุบเขากระดูกล้วนแล้วแต่เป็นไอเทมหายากบ้าง ใช้ทําอาวุธชุดเกราะบ้างใช้เพื่อผ่านเควส หากได้ไอเทมของมันมารับรองว่าขายได้ราคางามแน่ๆ

“เรื่องนั้นช่างมันเถอะ แต่นอกจากกิลด์ของเจ้านั่นแล้วยังมีกิลด์เรดซีกับกิลด์เซนที่ส่งคนเข้ามาสํารวจในเมืองแล้ว ลําพังแค่รับมือสองกิลด์นั้นพวกนายก็น่าจะตึงมือแล้ว จะปล่อย ให้พวกเราเรดเดียวไปสู้กับพวกนั้นจริงๆงั้นเหรอ”แก้วถามพลางถอนหายใจออกมานี่ถึงขนาดจะปฏิเสธไม่ยอมให้เธอช่วยเลยงั้นเหรอ

“เข้าใจแล้ว เอาอย่างนี้แล้วกันไอเทมสิ้นเปลืองอย่างยาฟื้นพลังพวกเราจะออกเงินให้กิลด์เมฆาทั้งหมดเอง”ไม้เสนอความช่วยเหลือเรื่องทรัพยากรแทน การมาช่วยรบแม้ไม่ตายก็ต้องใช้ของ เหล่านี้ไปเยอะอยู่ดี ทั้งยาฟื้นพลัง ลูกธนู รวมถึงอาหารต่างๆด้วย

“แบบนี้สิค่อยสมกับเป็นกิลด์พันธมิตรหน่อย”แก้วหัวเราะออกมาเบาๆหลังจากเห็นไม้ยอมตกลงถ้ากวีไม่เข้ามาไม้คงไม่ยอมง่ายๆแบบนี้หรอก เจ้าบ้านึ่งกจะตาย

“ครับเจ้” หลังจากที่แก้วและคนของกิลด์อัศวินนภาตกลงกันเสร็จ แก้วก็ติดต่อไปยังสมาชิ กกิลด์ทันที ตอนนี้แก้วเป็นรองหัวหน้ากิลด์เมฆา แต่คนคุมงานส่วนใหญ่ก็เป็นแก้วเพียงคนเดียว เท่านั้น หัวหน้ากิลด์เมฆาอย่าง ปอง นั้นแทบไม่ได้เข้ามายุ่งเลยเพราะเขาแต่เดิมเป็นคนของกิลด์ เสียดฟ้า เพียงแค่รับหน้าที่มาดูแลกิลด์เมฆาในนามของคนกิลด์เสียดฟ้าเท่านั้น

“เอ๊ะ อาณาจักรทริช.เมืองโบลินเหรอครับ นั่นมันที่จัดกิจกรรมนี่นา” ชายที่กําลังอยู่ปลายสายของแก้วถามด้วยท่าที่ประหลาดใจ กิจกรรมพวกนี้มีทุกอาณาจักรอยู่แล้ว ในเมื่อรางวัลมันต้องแย่งกันคนในกลุ่มพันธมิตรก็เลยไม่เข้าไปแย่งกันเอง

“เอ๊ะ กิลด์อะไรนะครับ”ไม่ทราบแก้วพูดอะไรออกมา แต่ชายที่อยู่ปลายสายมีท่าทีตกใจอย่างมากแถมยังถามเรื่องกิลด์อีกต่างหาก บางทีแก้วอาจจะบอกลูกกิลด์คนนั้นเรื่องของกวีไปแล้วแม้ จะมีข่าวในหมู่ผู้นํามาก่อน แต่พวกลูกกิลด์ทั่วไปแทบจะไม่รู้อะไรเลย

“ครับเข้าใจแล้ว” ชายคนนั้นตอบพลางรับคําแก้วอย่างขันแข็ง แต่ถึงอย่างนั้นท่าที่ตกใจของเขาก็ยังไม่หายทําเอาสมาชิกเรดพากันหันมามองด้วยท่าที่งุนงง

“พักงานก่อน พวกเราจะไปเมืองโบลินกัน” พอวางสายจากแก้ว ชายคนนั้นก็หันมาประกาศให้เพื่อนร่วมเรดของตนว่าจะทําอะไรต่อไป แน่นอนว่าพวกเขาไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทําไมต้องทิ้งงานไปเมืองโบลินด้วย

“ตอนนี้กิจกรรมตียักษ์แห้งเขากระดูกของเมืองโบลินมีกิลด์อัศวินนภาจองที่เอาไว้ แต่เพราะมีเรื่องนิดหน่อยก็เลยยอมให้กิลด์เมฆาของเราเข้าไปยุ่ง” ชายคนนั้นตอบออกมาก่อนจะเก็บอาวุธของตนเข้ากระเป๋า พวกเขาเพิ่งจะฆ่าบอสไปหมาดๆกว่าบอสจะเกิดอีกครั้งก็ใช้เวลานานมาก เพราะงั้นเรื่องไปร่วมกิจกรรมเลยไม่มีปัญหาอะไร

“อะไรกัน แบบนี้ก็เหมือนยืมมือพวกเราไปช่วยยันกิลด์อื่นมากกว่านี่นา”ชายคนหนึ่งในเรดท้วงด้วยท่าทีไม่พอใจ จากที่ฟังมา กิลด์อัศวินนภาคงรับมือกิลด์อื่นไม่ไหวเลยยอมให้เข้าไปช่วย แต่คนของกิลด์เมฆาน้อยกว่ากิลด์อัศวินนภาเกือบสิบเท่า แถมต่อให้ฆ่าบอสได้จริงก็คงเอาของรางวัลมามากไม้ได้แบบนี้มันไม่คุ้มเลยไม่ใช่หรือไง

“ใช่ ตอนแรกก็คิดจะปฏิเสธเหมือนกัน แต่เพราะกิลด์ที่เราต้องไปรับมือคือกิลด์บูรพา เรื่องนี้เลยไม่เกี่ยวกับผลประโยชน์เลย” ชายที่เป็นหัวหน้าเรดตอบด้วยท่าที่มุ่งมั่นอย่างมากแต่สมาชิกเรดกลับทําหน้างงเป็นไก่ตาแตก กิลด์บูรพามันกิลด์อะไรกัน ยิ่งใหญ่มาจากไหนกันเชียว

“จริงสิ พวกนายคงยังไม่รู้” หัวหน้าเรดว่าพลางยิ้มบางๆออกมาเหมือนกําลังจะเล่าเรื่องน่าตื่นเต้น

“หัวหน้ากิลด์ของกิลด์บูรพา เคยเป็นหัวหน้ากิลด์ใหญ่ที่โด่งดังมากเมื่อห้าปีก่อน” แม้จะยังไม่บอกชื่อกิลด์ แต่คนส่วนใหญ่ที่ได้ยินแบบนั้นก็มีท่าที่ครุ่นคิดไปเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่คิด

“แล้วมันยังไงละครับ ก็แค่หัวหน้ากิลด์สมัยก่อนเอง” ชายคนหนึ่งในเรดถามด้วยท่าที่ไม่เข้าใจ

“หัวหน้ากิลด์บูรพา…ก็คือกวีไงล่ะ” หัวหน้าเรดว่าพลางยิ้มกว้างออกมาด้วยท่าที่ดุดันกว่าเดิมพอบอกว่าหัวหน้ากิลด์คือกวีแล้ว คนในเรดก็พากันส่งแรงกดดันออกมาทันที นอกจากสมาชิกใหม่แล้วทุกคนแทบจะหาอาวุธขึ้นมาถือกันทันที

“กิจกรรมนี้ไม่บังคับ แต่ถ้าใครอยากจะจัดการมันละก็ตามมาได้เลย” หัวหน้าเรดพูด จบก็หันหลังเดินออกไปจากสถานที่ล่าของพวกตนทันที

“แล้วกวีที่ว่ามันใครล่ะ” ชายคนหนึ่งถามด้วยท่าที่งุนงงไม่หาย ท่าทางชายคนนั้นจะเป็นคนที่เข้ามาหลังจากวันนั้นเมื่อ 5 ปีก่อนสินะ

“ฆ่ามัน…” แต่คําถามของชายคนนั้นกลับไร้ซึ่งคําตอบ สมาชิกเก่าในเรดพอได้ยินว่ากวีคือหัวหน้ากิลด์แล้วก็มีท่าทีอีกเหิมออกมาทันที พวกเขามีทั้งความแค้นและเจ็บใจที่มีต่อกิลด์สุริยันจันทรากันอย่างมาก วันนี้พวกมันกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง ถือเป็นโอกาสอันดีเลยทีเดียว

“เอ๊ะ…อะไรกัน” ชายที่เป็นสมาชิกใหม่มองเหล่าคนในเรดที่เดินตามหัวหน้าเรดไปอย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย พวกเขากําอาวุธแน่นเดินกลับเมืองไปโดยไม่สนใจเลยว่าจะมีคนมาแย่งสถานที่ล่าหรือไม่

“เมษ…ฝากเรื่องสืบข่าวด้วยล่ะ” ระหว่างเดินกลับเมือง ชายคนหนึ่งในเรดก็เดินมาหาเมษก่อนจะมอบหมายงานให้เมษอย่างที่เคยทําประจํา

“ได้เลย ปล่อยเป็นหน้าที่ของผมเอง”เมษตอบพลางยิ้มออกมา ตัวเมษนั้นแต่งกายด้วยชุดสบายๆเคลื่อนไหวสะดวก และที่เอวของเขาก็มีมีดติดตัวเอาไว้ด้วย เมษนั้นไม่ว่าจะมองมุมไหนก็เล่นเป็นอาชีพสายความเร็วแน่ๆ แถมเพราะโดนส่งไปสืบข่าวก็เลยทําให้เขาเหมือนนินจาหรือหน่วยลับอะไรสักอย่างเลย

“โชคดีจริงๆเลยนะที่วันกิจกรรมไม่ชนกับงาน”เมษพูดกับตัวเองก่อนจะเดินเข้าประตูวาร์ปไปตอนแรกเขาว่าจะลองติดต่อไปหาพี่สาวผ่านระบบเพื่อนอยู่เลย แต่เพราะไม่รู้ว่าพี่สาวใช้ชื่ออะไรรวมถึงรหัสคลื่นสมองหมายเลขอะไรก็เลยยังไม่ได้ติดต่อ เรื่องนั้นเอาไว้ออกไปค่อยทําก็ได้แต่ไม่นึกเลยว่าเจ้าเลวนั่นจะกลับมาก่อน คราวนี้จะต้องป่วนให้เละเลย