Guild Master จอมราชันโลกออนไลน์ - ตอนที่ 104

ตอนที่ 104

เกลียดแค้น

“คุณเป็นใครกันแน่” แก้วจ้องมองไปทางกวีพลางถามคําถามออกไปด้วยท่าที่ดุดัน พอปะติดปะต่อเรื่องราวได้ก็รู้แล้วว่าเรื่องราวมันเป็นอย่างไร เพียงแต่แก้วยังไม่อยากเชื่อตัวเองเท่านั้น

“ผมก็คือกวีไงครับ”กวีตอบตัวยรอยยิ้มเป็นมิตรเช่นเดิม กวีไม่เคยโกหกแก้วเสียหน่อย เรื่องที่ตัวเองคือกวี เรื่องที่ตนเองคือหัวหน้ากิลด์เองก็ด้วย

“อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง แกรู้คําถามของฉันว่าฉันหมายถึงอะไร” แก้วถามกลับด้วยน้ําเสียงที่จริงจังขึ้นแถมยังเลิกเรียกกวีว่าคุณไปแล้วอีกต่างหาก

“คุณก็รู้คําตอบไปแล้วนี่ครับ”กวีตอบตัวยทําที่นิ่งๆเหมือนไม่ได้เห็นสกิลที่แก้วกําลังเล็งมาที่ตนเอง น่าเสียดายแก้วตอนเป็นมิตรก็น่ารักดีแท้ๆ น่าจะเป็นเพราะกิลด์อัศวินนภาให้แก้วเข้ามาทําเควสด้วยเพื่อเป็นการชดใช้เรื่องที่เป็นราชสีห์แน่ๆ และแก้วก็คงได้พบพวกเมมในเมืองแล้ว น่าเสียดายจริงๆถ้าความจริงยังไม่แตกก็คงได้เห็นด้านปกติของแก้วมากกว่านี้แท้ๆ

“ ตลอดมา แกต้องการอะไรกันแน่ แก้วถามออกมาด้วยท่าที่สับสนอย่างมาก ถ้ากวี เป็นคนเดียวกับกวีหัวหน้ากิลด์สุริยันจันทราจริงๆ งั้น…ทําไมต้องเข้ามาหาเธอด้วย เจ้าเลวนั่น ไม่น่าจะทําตัวเป็นมิตรขนาดนี้แท้ๆ ไม่มีทางที่กวีคนเมื่อห้าปีก่อนจะทําดีกับคนอื่นแบบนี้หรอก งั้นที่กวีเข้ามาก็ต้องหวังอะไรเอาไว้งั้นเหรอ

“สิ่งที่ต้องการงั้นเหรอ ก็คงเป็นตัวคุณแก้วละมั้ง” กวีตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าที่จริงใจ เขาไม่ได้พูดโกหกนี่นา คนมีฝีมืออย่างแก้วมีหรือที่ก็จะไม่อยากได้

“อย่ามาล้อเล่นนะ” แก้วได้ยินคําตอบกลับแสดงท่าที่ตกใจออกมาก่อนจะปล่อยลูกศรออกจากคันธนู พริบตานั้นลูกศรที่อาบแสงสีแดงเข้มก็พุ่งเข้าใส่ร่างของกวี เพียงแต่….

เปรี้ยง!!

กําแพงดินที่กวีร่ายเตรียมเอาไว้แต่แรกพุ่งขึ้นมาป้องกันลูกธนูของแก้วได้อย่างทันท่วงที สกิลของแก้วตอนนี้กวีรู้หมดแล้วเพราะได้ล่าด้วยกันมาทั้งวัน ทั้งความเร็วและความแม่นยําของสกิลกวี รู้ตั้งแต่แก้วเริ่มใช้สกิลแล้ว

“อย่าเพิ่งตัวแดงเอาตอนนี้เลย แบบนั้นมันจะเข้าเมืองลําบากนะ” กวีหัวเราะเบาๆออกมาก่อนจะโบกมือลาแล้วเดินจากไป หากสังหารผู้เล่นด้วยกันเอาตอนนี้นอกจากจะเข้าเมืองลําบากแล้วในเวลากิจกรรมที่สามารถโดนฆ่าจากผู้เล่นอื่นได้ทันทีโดยที่อีกฝ่ายไม่ติดโทษอะไรเลย แบบนั้นแก้วจะเสียเปรียบมากแน่ๆ แต่ทว่า

“ใครสนกันล่ะ” แก้วกัดฟันด้วยท่าที่โมโหก่อนจะเตรียมยิงลูกธนูใส่กวีอีกครั้ง

ฉึก!!

คราวนี้ไม่ใช่ลูกศรของแก้วที่พุ่งเข้าเป้า แต่เป็นลูกศรจากระยะไกลต่างหาก ลูกศรนั่นพุ่ง ข้าปักที่ขาของแก้วเข้าอย่างจังทําเอาพลังชีวิตของแก้วลดฮวบไปเป็นจํานวนมาก แต่วินาทีนั้นแก้วก็หันคันธนูไปทางที่ลูกศรพุ่งมาก่อนจะยิงสวนกลับไปทั้งๆ ที่หากมองจากทางของแก้วก็เห็นเพียงเนินเขาเปล่าๆเท่านั้น

“….ยอดจริงๆ “กวีที่กําลังเดินกลับเข้าไปในเมืองพูดออกมาด้วยท่าที่ประหลาดใจ ในหน้าต่างปาร์ตี้และเรดของกวีมีรายชื่อของไอซ์อยู่ด้วย พลังชีวิตของไอซ์ลดลงไปนิดหน่อย ท่าทางลูกศรที่แก้วยิงไปจะโดนตัวไอซ์เข้าให้แน่ๆ ระยะขนาดนี้ยังจะยิงกันโดนอีกสองคนนี้มันปีศาจขัดๆ

“แล้วเจอกันตอนกิจกรรมนะครับ” กวีทิ้งท้ายไปก่อนจะโบกมือลาแก้วที่ไม่สามารถเดินตามมาได้เพราะโดนธนูของไอข์ทําลายการเคลื่อนไหวตรงส่วนขาเข้าพอดี

“บ้าที่สุด” แก้วกัดฟันกรอดตัวยท่าที่เจ็บใจก่อนจะเส็งธนูไปทางกวีอีกครั้ง ต่อให้เป็นระยะนี้แก้วก็ยังโดนอยู่ดี

ฉึก!!

ไม่ทันได้เล็งไปทางกวี อยู่ๆก็มีลูกธนูลูกหนึ่งพุ่งเข้ามาทางแก้วอีกครั้ง แต่คราวนี้แก้วรู้ตําแหน่งของไอซ์แล้วก็เลยไม่ได้โดนโจมตีเหมือนครั้งก่อน แต่เพราะโดนขัดจังหวะก็เลยโจมตีกวีไม่ทันแล้วได้แต่ปล่อยก็เดินกลับเข้าเมืองไปทั้งๆแบบนั้น แต่การที่มีไอซ์เข้ามาเกี่ยวด้วยก็เป็นอีก สิ่งยืนยันได้เป็นอย่างดีว่ากวิศอก คนนั้นจริงๆ ไอซ์ เป็นอีกหนึ่งคนที่ไม่เคยเข้ากิลด์ไหน เลยตั้งแต่กิลด์สุริยันจันทรายุบตัวไป ด้วยชื่อเสียงลึกลับของเขาอย่าว่าแต่เข้ากิลด์ไหนเลย เขาแทบไม่ปรากฏตัวออกมาอีกเลยเสียด้วยซ้ํา

“พี่กวี พี่ไปทําให้อะไรให้เธอโกรธกันแน่ นี่มันตั้งหลายปีแล้วนะ” เสียงของไอซ์ที่ปกติจะส่งข้อความมาหากวีดังขึ้นมาจากระบบสื่อสารเสียอย่างนั้น หากไม่ใช่ตอนกําลังรบหรือมีเรื่องที่อยากจะพูดจริงๆไอซ์ก็ไม่ค่อยกล้าพูดอะไรหรอก

“ไม่รู้สิ ก็คงเป็นเรื่องของกิลด์เสียดฟ้าละมั้ง”กวีตอบด้วยท่าที่ช่วยไม่ได้ ระหว่างทําสงคราม แม้จะเป็นในเกมก็ตามทั้งสองฝ่ายก็ต้องพาทางเอาชนะกันเต็มที่ ระหว่างนั้นกวีก็คงใช้แผนอะไรบางอย่างเพื่อเอาชนะกิลต์ฝ่ายพันธมิตร แล้วแผนนั้นก็คงทําให้แก้วไม่ชอบละมั้ง

“เวลาผู้หญิงโกรธมันน่ากลัวนะครับ “ไอซ์ว่าพลางมองลูกธนูที่ปักอยู่บนไหล่ของตนเอ งด้วยท่าที่หวาดๆ นานเท่าไหร่แล้วนะที่เขาไม่โดนโจมตีแบบนี้ แต่ที่น่ากลัวจริงๆ คือสายตาของแก้วที่จ้องมองมาทางตนเองระหว่างกําลังจะยิ่งสวนมากต่างหาก

“เฮ้อ ผู้หญิงเนี่ยไม่ขอยุ่งด้วยอีกแล้ว”ไอซ์ที่ซ่อนตัวอยู่ในเงาต้นไม้ต้นหนึ่งถอนหายใจออกมาช้าๆก่อนจะพิงต้นไม้เพื่อพักเหนื่อย หากมีคนเดินผ่านมาเห็นเข้าตอนนี้คงไม่มีทางศิดว่าเด็กหนุ่มผู้มีหน้าตาน่ารักราวกับเด็กสาวคนนี้จะเป็นอธนูอันดับ 1 ในตารางจัดอันดับแน่ๆ เพราะนอกจากจะตัวเล็กแล้วยังเสียงออกไปทางหวานอีกต่างหาก เพราะแบบนี้ไอซ์ก็เลยไม่อยากจะ พูดนัก

หลังจากรักษาอาการบาดเจ็บจนหายดี แก้วก็กลับมาที่เมืองก่อนจะเข้าไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ อีกครั้งแต่ไม่รู้ทําไมแก้วกลับไม่ได้เล่าเรื่องของกวีให้คนในกิลด์รู้ หลังจากจัดการเรื่องแผนและการร่วมมือกับกิลด์อัศวินนภาเรียบร้อยแก้วก็ออกมาจากเกมแล้วกลับมาอยู่ในชีวิตจริงบนเครื่องสร้างโลกเสมือนจริง

“ ….” แม้จะออกมาข้างนอกแล้ว แก้วก็ยังเหม่อลอยไม่ได้ขยับไปไหน ตอนนี้เธอเจ็บใจที่โดนกวีหลอก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเจ้าเลวนั่นจะเป็นคนเดียวกับกวีคนนั้น ทั้งๆที่ออกจะดูนิสัยดีแท้ๆ

ไม่จะโดนหลอกไม่ได้ เจ้านั่นก็คงแกล้งทําตัวเป็นคนที่ต่อหน้าคนอื่น พอลับหลังก็ต้องกําลังคิดแผนชั่วร้ายอยู่แน่ๆ อย่าโดนมันหลอกสิ จําไม่ได้งั้นเหรอว่าเธอโดนเจ้านั่นปั่นหัวมาแล้วหลายต่อหลายครั้งแล้ว

แก้วลุกออกมาจากเครื่องสร้างโลกเสมือนจริงก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำเพื่อเข้าไปอาบน้ำให้เรียบร้อย แม้แก้วจะเป็นรองหัวหน้ากิลด์ย่อยของกิลด์เสียดฟ้า แต่ชีวิตความเป็นอยู่ของแก้วค่อนข้างธรรมดาเลยทีเดียว อาจจะเพราะแก้วถือคติใส่ใจพวกพ้อง ก็เลยไม่ค่อยเอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองเท่าไหร่ เงินที่หามาได้ก็แบ่งให้ลูกกิลด์คนอื่นๆอย่างเท่าเทียมกัน แม้จะไม่ได้หรูหรานักแต่แก้วก็ไม่ได้ขัดสนอะไร

“แต่ถึงจะคิดแบบนั้นแก้วที่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่อาจมองข้ามได้ยามส่องกระจกที่ท้องของแก้วหากมองดีๆจะมีรอยแผลเป็นรอยหนึ่งอยู่แถวๆสีข้าง แม้จะไม่สะดุดตามากแต่ แผลนั่นก็ทําให้แก้วฝังใจเสมอ

ในสมัยเป็นเกมคอมพิวเตอร์ แก้วเป็นคนผู้เล่นแนวหน้าไม่กี่คนที่เลือกอยู่คนละฝั่งกับกวี ตอนนั้นเธอก็แค่มีเพื่อนอยู่ในกิลด์พันธมิตรเท่านั้น ไม่ได้โกรธเกลียดอะไรกวีขนาดนี้หรอก แต่วันหนึ่งตอนที่สถานการณ์ระหว่างกิลด์กําลังตึงเครียด แก้วกับหัวหน้ากิลด์เสียดฟ้ากลับโดนดักเล่นงาน ระหว่างกําลังอยู่นอกบ้าน เจ้าเลวนั่นส่งคนมาลอบทําร้ายเธอนอกเกม แผลนี้เหมือนจะเป็นแผลจากขวดที่พวกมันใช้เป็นอาวุธ แต่เพราะตอนนั้นมันชุลมุนมากกว่าแก้วจะรู้ตัวอีกทีก็อยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว

แน่นอนว่าสงครามในวันนั้นพวกกวีชนะไปอย่างง่ายดาย แถมเพราะกิลด์เสียดฟ้าไม่มีหัวหน้ากิลด์รวมถึงแก้วไม่มานเรดของกิลด์เมฆา ผลก็เลยย่ำแย่กว่าที่คิด ทําให้ตอนนั้นแก้วและพายัพโดนต่อว่าอย่างหนักจากคนในพันธมิตร ทําให้แก้วรู้สึกแค้นอย่างมาก แค้นจนไม่อาจอยู่ร่วมโลกกันได้เลย

“ ในขณะที่แก้วออกมาจากเกม ฝ่ายของกวีเองก็มีคนคนหนึ่งออกมาจากเกมเช่น เดียวกัน ตอนนี้เวลากิจกรรมยังมาไม่ถึง แถมหน้าที่ของเธอตอนนี้ก็ยังไม่ค่อยมีอีกด้วยมีนที่เพิ่ง จะเปลี่ยนอาชีพมาหมาดๆก็เลยออกมาพักในโลกความจริงบ้างเช่นกัน

“ พี่ ออกมาจากเกมแล้วเหรอ” พอเห็นว่ามีนออกมาจากเกมแล้วลงมายังชั้นล่าง มันก็พบว่านองค์ชายของเธอกําลังนั่งกินข้าวอยู่ที่โต๊ะอาหารเสียอย่างนั้น

“นี่ไม่ได้ไปทํางานเหรอ” มันถามพลางมองชุดใส่อยู่บ้านของน้องชายด้วยท่าที่งุนงง ปกติเวลานี้น้องชายต้องออกไปทํางานนี้นา

“นี่มันวันอาทิตย์นะพี่ นี่พี่ติดเกมจนลืมเวลาเลยงั้นเหรอ”ฝ่ายน้องชายได้ยินแบบนั้นก็มองค้อนพี่สาวตัวเองทันที แม้น้องชายจะเพิ่งอายุ 19 แต่เพราะมีระบบเรียนในโลกเสมือนจริงทําให้สามารถเก็บหน่วยกิตเวลาเรียนได้ทั้งกลางวันกลางคืน น้องชายคนเก่งของมันก็เลยเรียนจบหางานทําได้นานแล้ว

“งั้นเหรอวันอาทิตย์แล้วงั้นเหรอ” มีนที่เพิ่งจะรู้ตัวว่าข้ามวันมาโดยไม่รู้ตัวพยักหน้าช้าๆก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะอาหารเช่นกัน แต่ทันที่ที่มีนนั่งลงน้องชายก็ลุกขึ้นยืนพอดี

“งั้นผมขอตัวก่อนล่ะ”น้องชายของมันพูดจบก็เอาจานไปใส่ไว้ในอ่างล้างจานทันที

“เอ พี่ว่าจะไปเที่ยวข้างนอกสักหน่อย ไม่ไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยเหรอ มันเห็นน้องชายทําท่าจะเดินเข้าห้องก็รั้งตัวน้องชายเอาไว้ ตั้งแต่เริ่มเล่นเกมมันก็ติดเกมอย่างที่น้อง ชายบอกจริงๆนั่นล่ะ ไม่มีอะไรจะเถียงเลยสักคํา

“ไม่ได้หรอก ผมต้องฆ่าบอสกับเพื่อน” น้องชายของมันตอบกลับมาก่อนจะปิดประตูหายเข้าไปในห้องทันที

“เมื่อกี้ยังว่าพี่ติดเกมอยู่เลย”ปืนมองไปที่ห้องของน้องชายพลางหัวเราะออกมาเบาๆ เหตุผลที่น้องชายเรียนให้จบเร็วๆแล้วก็หางานที่มีเวลาว่างเยอะๆทําก็เพราะอยากมีเวลาเล่นเกมนี้ล่ะ ความจริงมันเข้าไปเล่นเกมก็เพราะเห็นน้องชายชอบเล่นเกมนี่ล่ะ จะว่าไปยังไม่ได้บอกน้องชายเลยนี่นาว่าเธอเองก็เข้าไปเล่นเกมเดียวกับน้องชายด้วย