Guild Master จอมราชันโลกออนไลน์ - ตอนที่ 103
ตอนที่ 103
บังเอิญพบ
“ไม่นึกเลยนะว่ากิลด์อัศวินนภาจะเกิดนึกใจดีขึ้นมา”ก่อนถึงเวลากิจกรรมยักษ์แห่งหุบเขากระดูก อยู่ๆที่แท่นวาร์ปของเมืองโบลิน ก็ปรากฏร่างของคนกลุ่มหนึ่งที่เพิ่งจะวาร์ปมาจากที่ใหนสักแห่ง
“ช่วยไม่ได้นี่นา เจ้าพวกนั้นอยู่ในเขตเดียวกับกิลด์สุริยันจันทรา ไม่รู้ว่าเจ้านั่นจะเริ่มรุกมาเมื่อไหร่” หญิงสาวผู้เป็นคนเดินนําหน้าสุดของกลุ่มพูดพลางพาทุกคนเดินเข้าไปในเมืองโบลินอย่างระมัดระวัง เมืองโบลินตอนนี้มีผู้เล่นเข้ามาเยอะกว่าปกติมาก โดยส่วนใหญ่แล้วเป็นคนของกิลด์อัศวินนภา ส่วนสาเหตุที่ว่าทําไมถึงเป็นแบบนั้นก็คงหนีไม่พ้นกิจกรรมยักษ์แห่งหุบเขากระดูกที่จะจัดขึ้นใกล้ๆเมืองโบลินแห่งนี้แน่ๆ
“หัวหน้ากิลด์คนนั้นหายไปตั้งห้าปีแล้ว ถึงจะกลับมาเอาตอนนี้จะทําอะไรได้งั้นเหรอ” ชายหกคนพูดพลางถอนหายใจออกมา หากเป็นคนละก็หัวกิลต์หายไปตั้ง 5 ปีคงไม่คิดจะรอหรอก
“ที่น่ากลัวก็เพราะเจ้านั่นมันทําได้ไงล่ะ ห้าปีที่ผ่านมานี้สมาชิกกิลด์ของเจ้านั่นยังมีมากกว่าครึ่งที่รอเจ้านั้นกลับมาไม่ยอมสลายตัวไปเข้ากิลด์อื่นเลยด้วยซ้ำ” ชายร่างเล็กอีกคนในกลุ่มตอบออกมาด้วยท่าทีเกร็งๆ กวีหายตัวไปโดยไร้สาเหตุ แต่สมาชิกกิลด์ก็ยังคงรอไม่ไปไหน เพราะแบบนั้นก็เลยไม่ควรประมาทกวียังไงล่ะ
“ใครจะไปรู้ บางทีพวกกิลด์สุริยันจันทราอาจจะมารวมตัวในเมืองแล้วก็ได้” หญิงสาวคนหนึ่งในกลุ่มพูดออกมาด้วยท่าที่ขําๆก่อนจะมองไปรอบๆ
“พูดอะไรกันแฟง ถ้าเจ้าพวกนั้นมาพี่แก้วต้องจําหน้าได้อยู่แล้ว” ชายคนหนึ่งในกลุ่มว่าพลางหัวเราะออกมาด้วยท่าที่สบายใจ เพียงแต่ยังไม่ทันจะได้หยุดหัวเราะ สายตาของชายคนนั้นก็บังเอิญไปพบเข้ากับร่างของชายคนหนึ่งเสียก่อน
“เจ้านั่น” แก้วที่ยืนอยู่ด้านหน้าย่อมมองเห็นได้ง่ายที่สุด และก็เป็นอย่างที่สมาชิกใน เรดของเธอบอก หากเธอมองเห็นคนของกิลด์สุริยันจันทราละก็ต้องสามารถจําได้อย่างแน่นอน และคนที่โผล่ออกมาให้เห็นก็เป็นคนที่ไม่ควรลืมที่สุดคนหนึ่งเลย
กึ๊ก…
ร่างของชายคนนั้นเองก็ชะงักฝีเท้าไปเช่นกันเมื่อสายตาของแก้วและชายคนนั้นหันมาสบกัน แม้ไม่ได้พูดอะไรออกมาจากปากแต่ก็ราวกับมีจิตสังหารแผ่พุ่งออกมาจากทั้งสองไม่มีผิด
“กิลด์เมฆาก็มาด้วยงั้นเหรอ นึกว่าจะเจอแต่กิลด์อัศวินนภาชะอีก” ระหว่างกําลังจ้องมองไปทางชายตรงหน้า อยู่ๆก็มีเสียงดังมาจากด้านหลังของพวกแก้วเสียอย่างนั้น
“คุณวิน” แก้วหันไปมองเจ้าของเสียงก่อนจะเลื่อนมือไปจับที่กระเป๋าอย่างช่วยไม่ได้ ข้างหน้ามีเมฆอยู่ด้านหลังก็มีวินเดินเข้ามาหา 2 คนนี้ไม่ใช่คนที่จะเล่นด้วยได้ง่ายๆเลย
“ทหารของเมืองนี้เลเวลเกือบสองร้อยเชียวนะ อย่าหาเรื่องดีกว่า”วินว่าพลางมองไป ที่มือของแก้วที่กําลังจะหยิบธนูออกมา เกษแก้วกัลยา มือธนูที่สร้างความลําบากให้กับพวกกรี มาแล้วหลายต่อหลายครั้ง ไม่มีทางที่พวกเขาจะสิ้มหน้าของเธอหรอก
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”ฝ่ายเมฆเองพอเห็นพวกแก้วก็จําได้อยู่แล้ว เขาเดินเข้ามา หากลุ่มของแก้วด้วยใบหน้าเรียบนิ่งแต่ก็เต็มไปด้วยท่าที่คุกคาม
“แปลกจังเลยนะ นึกว่าปกติพวกคุณไม่ค่อยอยู่ด้วยกันแล้วซะอีก”แก้วว่าพลางมองไปทางเมฆที่เข้ามาใกล้ แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายจะไม่โจมตีเพราะทหารของเมืองเฝ้าอยู่ แต่คนของแก้วกลับกําลังจ้องมองเมฆอย่างจริงจังเหมือนพร้อมจะเปิดศึกได้เสมอ คนของแก้วแม้จะเหมือนเป็นเด็กเฮฮาทั่วๆไป แต่พอต้องสู้จริงๆก็ไม่เคยถอยเหมือนกัน
“แก้วยังไม่รู้งั้นเหรอ ตอนนี้พวกเรากลับมาอยู่กิลด์เดียวกันแล้ว”วินตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าที่เป็นมิตร ก่อนหน้านี้วินแยกตัวออกไปจากกิลด์สุริยันจันทราก็แยกไปเล่นเป็นอาชีพสายผลิตเต็มตัว และเพราะแก้วเป็นกิลด์สายล่าไอเทมก็เลยต้องติดต่อกับวินบ้าง อย่างในเกมก่อนๆก็มีบางครั้งที่แก้วมาขอร้องให้วินสร้างธนูให้ ด้วยความที่วินเป็นคนนิสัยดีและเป็นมิตรกับคนอื่นๆ แก้วเลยมองว่าวันนั้นต่างออกไปจากคนของกิลด์สุริยันจันทราคนอื่นๆ บางครั้งก็แอบคิดว่าบางที หากเจ้านั่นกลับมาวินก็อาจจะไม่ได้กลับเข้ากิลด์และกลายเป็นกลางก็ได้
“อย่างนั้นเหรอคะ ได้ข่าวว่าพวกคุณเป็นเพื่อนกันมาก่อน งั้นเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องน่ายินดีสินะคะ” แก้วว่าพลางมองไปที่ตราสัญลักษณ์ของกิลด์บูรพาที่อกของทั้งคู่ จริงด้วยตอนนี้ทั้งสองคนอยู่กิลด์เดียวกัน แต่ทําไมตรากิลด์ถึงได้ดูคุ้นเคยนักนะ?
“ใช่ พอกวิกลับมาพวกเราก็กลับมารวมตัวกันง่ายๆเฉยเลย น่าแปลกดีใช่ไหมล่ะ”วินหัวเราะออกมาราวกับเป็นเรื่องขําขัน แต่แก้วกลับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลําบาก คราวนี้เป็นคํายืนยันจากปากของเมฆกับในสินะ เจ้านั่นกลับมาแล้วแบบไม่ต้องสงสัยเลย และการที่เมมกับวินมาอยู่ในเมืองโบลินแบบนี้ก็หมายความว่ากิลด์สุริยันจันทรากําลังจะเข้ามาเล่นกิจกรรมนี้ด้วยแน่ๆ
“ว่าแต่…พวกแก้วมาที่เมืองนี้ก็มาเล่นกิจกรรมสินะ ไม่จําเป็นต้องปิดบัง ในเมื่อเจอตัวกัน แบบนี้แล้ววินก็เลยบอกแก้วไปตรงๆเลยว่าพวกตนกําลังจะมาร่วมกิจกรรมเช่นกัน และการที่กิลด์เมฆาที่อยู่คนละอาณาจักรจะวาร์ประยะไกลมาถึงนี้ก็คงมีเหตุผลเดียวกันแน่ๆ
“แน่นอนค่ะ กิจกรรมนี้เป็นกิจกรรมฆ่าบอส เป็นเรื่องถนัดของพวกเรากิลด์เมฆาต่อให้ เป็นกิลด์ของคุณวินก็อาจจะสู้ไม่ได้นะคะ” แก้วว่าพลางจ้องมองไปทางเมมอีกครั้ง
“ใช่ เรื่องสู้กับบอสกิลด์เมฆาเก่งมากก็จริง แต่ต้องเข้าไปที่บอสให้ได้ก่อนนะ” เมฆยิ้มออกมาด้วยท่าที่กดดันทําเอาคนของแก้วที่อยู่ด้านหลังขนลุกไปทั้งตัว ก็จริงที่กิจกรรมยักษ์แห่งหุบเขากระดูกเป็นกิจกรรมสู้กับบอส แต่พื้นที่ต่อสู้ที่เป็นพื้นที่นอกเมืองลงไปทางใต้ ที่นั่นผู้เล่นสามารถจู่โจมกันเองได้โดยไม่มีใครเข้าไปขวาง
“คําพูดนั้นคงต้องคืนให้พวกคุณมากกว่านะคะ” แก้วตอบด้วยท่าที่แข็งกร้าวราวกับไม่คิดจะยอม ฝั่งนี้ก็มีกิลด์อัศวินนภาเข้าร่วมด้วย แถมตอนนี้กิลด์ของพวกเธอพัฒนาและยิ่งใหญ่ขึ้นมาก กิลด์ของเจ้านั้นในตอนนี้สู้ไม่ได้หรอก
“ดีแล้วเราจะได้เห็นกัน” เมมยิ้มออกมาด้วยท่าที่พึงพอใจก่อนจะพาวินและคนอื่นๆ เดินจากกลุ่มของแก้วไป
“พี่วิน ผู้หญิงคนนั้นใครเหรอคะ” มีนที่ยืนอยู่ในกลุ่มมาแต่แรกถามพลางมองไปทางแก้วที่พวกตนเพิ่งเดินผ่านมา เธอไม่เคยเห็นใครกล้าประจันหน้ากับเมฆแบบนั้นมาก่อน ปกติเวลาเจอคนอื่นพวกเขามักจะกลัวเมมเสมอ นี่เป็นครั้งแรกเลยที่มีนเห็นมีคนยืนจ้องหน้าเมฆตรงๆ
“เธอเป็นนักธนูของกิลด์เมฆา ถึงในตารางอันดับจะเป็นอันดับสองก็เถอะ แต่จริงๆแล้วน่าจะเป็นนักธนูอันดับหนึ่งนะ”วินตอบพลางยิ้มออกมาบางๆ ตอนนี้ในตารางอันดับ นักธนูอันดับ 1 ยังเป็นของไอซ์ นักซุ่มยิงที่ไม่มีใครเคยเห็นตัวมาก่อน เจ้านั่นยิงจากระยะไกลได้แม่นยําราวกับจับวาง ก็เลยไม่มีใครสามารถเข้าปะทะกับเจ้านั่นได้ สถิติการต่อสู้ของไอซ์ก็เลยมีแต่ขนะไม่เคยแพ้ยังไงล่ะ
แต่ในสายตาของกิลด์บูรพาแล้ว แก้วที่เป็นมือธนูครอบคลุมทุกระยะนั้นน่าจะสมกับ ตําแหน่งอันดับ 1 มากกว่า แก้วสามารถสู้ได้ทั้งในระยะไกล กลาง และ ใกล้ เธอมีการตอบสนองที่ยอดเยี่ยม และมีความคล่องตัวอย่างมาก ไม่ว่าจะวางเธอเอาไว้ตําแหน่งไหนก็สามารถแสดงศักยภาพออกมาได้ เพราะแบบนั้นก็เลยเป็นตัวปัญหาสุดๆเลยไงล่ะ
“เก่งขนาดนั้นเลยเหรอคะ” มีนได้ยินแบบนั้นก็เบิกตากว้างตัวยท่าที่ตกใจ นักธนูอันดับ 1 เชียวนะ
“เก่งสิ”เมฆตอบออกมาด้วยท่าที่ยิ้มๆ แต่แรงกดดันรอบตัวเมฆยามนี้กลับมากขึ้นหลายเท่า กิจกรรมล่ายักษ์ในครั้งนี้ท่าทางจะไม่ใช่เรื่องขําๆเหมือนตอนสงครามปกป้องเมืองการ์กันอีกแล้ว กิลด์อัศวินนภากิลด์เมฆา แม้จะเป็นหนึ่งกิลด์ใหญ่หนึ่งกิลด์ย่อย แต่เรื่องกําลังรบนั้นเหนือกว่ากิลด์บูรพาตอนนี้อย่างแน่นอน กิจกรรมครั้งนี้คงได้ฟาดดาบเต็มที่แน่ๆ
“นั่นไง มันอยู่นั่น” ระหว่างที่พวกเมฆกําลังอยู่ในเมือง ตัวกวีก็เดินทางออกมายัง จุดกิจกรรมร่วมกับเจ้าเมืองโบลิ้นพอดี
กิจกรรมยักษ์แห่งหุบเขากระดูกนั้นมีเนื้อเรื่องเป็นการโดนโจมตีของเมืองโบลิน ยักษ์ที่ถูกขัง เอาไว้ในหุบเขากระดูกกําลังจะบุกเข้ามาในเมืองนั่นคือที่มาของเควส สําหรับคนอื่นๆแล้วก็คงหวังรางวัลจากบอส แต่กับกรีกลับมีรางวัลอื่นให้รับด้วยนั่นก็คือความเชื่อถือของเจ้าเมืองโบลินนั่นเอง
“ไม่ต้องห่วงครับท่าน พวกเราจะช่วยปกป้องเมืองโบลินเอาไว้เอง”กวีตอบพลางมองยักษ์ตาเดียวที่กําลังนอนหลับอยู่ในหุบเขาด้วยท่ามั่นใจ ไม่เหมือนตอนเมืองการ์กันตอนนี้ผู้เล่นสามารถรับมือเจ้ายักษ์นั่นได้ เพียงปล่อยผู้เล่นสังหารเจ้ายักษ์นั่นในกิจกรรมกรีก็จะได้รับความดีความชอบในการปกป้องเมืองไป ช่างเป็นเรื่องที่น่าขําจริงๆ
“ฝากด้วยนะครับท่านกวี หากเจ้ายักษ์นั่นเข้ามาในเมืองได้ ต้องเป็นฝันร้ายแน่ๆ “เจ้าเมือง โบลินตอบพลางถอนหายใจออกมาช้าๆก่อนจะพากองทหารกลับเมืองไปแล้วปล่อยให้กวีสํารวจสนามรบต่อไป
“คุณกวี” ระหว่างกวีกําลังเดินสํารวจชัยภูมิของหุบเขากระดูกอยู่นั้น อยู่ๆก็มีเสียงของแก้วดังมาจากด้านหลัง เพราะพื้นที่ต่อสู้มีผลกับการรบอย่างมาก แก้วที่เป็นรองหัวหน้ากิลต์เมฆารวมถึงเป็นหัวหน้าเรดก็เลยออกมาสํารวจพื้นที่ด้วยตัวเอง
“คุณแก้ว มาได้ยังไงกันครับ” กวถามพลางมองแก้วด้วยท่าที่ยิ้มแย้ม แก้วมาที่นี่งั้นกิลด์เมฆา
“แก้วเองก็มาเข้าร่วมกิจกรรมกับกิลด์คนรู้จักค่ะ ว่าแต่คุณกวี “แก้วกําลังจะเข้าไปทักทายกวีตามปกติ แต่อยู่ๆสายตาของแก้วก็มองเห็นตราที่อกของกวีเข้าเสียก่อน สัญลักษณ์นั่นมันของกิลด์ที่พวกเมฆอยู่ไม่ใช่หรือไง
“มีอะไรงั้นเหรอครับ” เห็นแก้วชะงักไปกวีก็เลยถามว่าเธอมีอะไรหรือไม่ แต่เห็นสาย ตาของแก้วจ้องมาที่ตรากิลด์กวีที่สัมผัสได้ถึงอะไรแปลกๆแล้ว
“คุณกวี เป็นสมาชิกกิลด์ของกิลด์นั้นเหรอคะ” แก้วถามพลางมองไปที่ตรากิลด์ไม่วางตา ไหนจะชื่อกวีฝีมือนั่นอีก แม้จะมีบางคําตอบเข้ามาในหัวแล้วแต่แก้วก็ยังไม่อยากคิดไปทางนั้นเลย
“พูดอะไรกันครับ ผมก็บอกคุณแก้วแล้วนี่นาว่าผมจะสร้างกิลด์เอง” กวีตอบพลางยิ้มออกมาบางๆ ท่าทางแก้วจะรู้เข้าแล้วสินะ
“อะไรกันครับ ทําไมถึงเลิงธนูมาทางผมล่ะ”กวีถามออกไปด้วยท่าทีสบายๆราวกับรู้อยู่ แล้วว่าแก้วต้องทําแบบนี้ เพื่อรู้ว่าจริงๆแล้วกวีเป็นหัวหน้ากิลด์ของกิลด์อะไร และมีใครเป็นสมาชิก แก้วก็เสิ่งธนูมาทางกวีทันที แถมดวงตาของแก้วยังเอาจริงเหมือนจะฆ่ากันตรงนี้เสียด้วยซ้ำ