GREAT DOCTOR LING RAN - ตอนที่ 745

คฤหาสน์ขนาดมหึมาของเทียนเกาเพิ่งตั้งอยู่ข้างทะเลสาบ ความลาดชันที่นุ่มนวลของทิวเขาอยู่ด้านหลังคฤหาสน์หนึ่งหรือสองไมล์ รายล้อมไปด้วยน้ําและภูเขา คฤหาสน์นี้ดูเหมือนเป็นที่พักที่สะดวกสบายมาก

คฤหาสน์ก็ค่อนข้างใหญ่เช่นกัน ประกอบด้วยอาคารหลักและอาคารขนาดเล็กสามหลังและสามารถรองรับคนได้เกือบร้อยคน หากคฤหาสน์เคยใช้จัดงานเลี้ยงเชิญแขกได้มากถึงหนึ่งหมื่นคน

ท้ายที่สุด คฤหาสน์ก็รายล้อมไปด้วยฟาร์มปศุสัตว์ คอกม้า โรงเบียร์ และสิ่งอํานวยความสะดวกอื่น ๆ ผู้คนนับหมื่นสามารถเข้ากับอาคารเหล่านี้ได้อย่างง่ายดายรวมกับคฤหาสน์

ลู่จุนเจี้ย ที่สวมชุดล่าสัตว์เพียงฟื้นความรู้สึกหลังจากที่เขาออกจากรถจี๊ป เขาพูดขณะที่มองหลิงรันด้วยสายตาที่เป็นศัตรู “หมอหลิง ในเมื่อเจ้าอยู่ที่นี่ ให้แน่ใจว่าได้สนุก คุณคงไม่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมชมฟาร์มแบบนี้เมื่อคุณอยู่ในประเทศจีนใช่ไหม”

หลิงรันพยักหน้าและถามว่า “คุณเป็นเจ้าของฟาร์มแบบนี้ในประเทศจีนหรือไม่”

ลู่จุนเจี้ยชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ฉันสามารถเป็นเจ้าของได้ถ้าต้องการ

“เขากําลังบลัฟ” เทียนฉี กล่าวและโบกมือให้พ่อบ้านที่กําลังเดินเข้ามาหาพวกเขา “ฉันอยากนอนบนชั้นสาม อย่าลืมมอบห้องให้ลูกชายคนที่สามของตระกูลหลู่ซึ่งอยู่ไกลจากฉัน”

“โรเจอร์” พ่อบ้านเป็นคนจีน แม้ว่าเขาจะอายุมาก แต่เขาก็ดูมีความสามารถ เขามีหน้าตาที่เป็นมิตร เขาเห็นด้วยกับคําขอของเทียนฉีทันที

ใบหน้าของลู่จนเจี้ยตกลงไปในทันที แต่เขาไม่มีทางหักล้างได้ เช่นเดียวกับที่เทียนฉีกล่าว เขาเป็นเพียงลูกชายคนที่สามของตระกูล

“ลุงฉันอยู่ไหน” เทียนฉีถามพ่อบ้าน

“เขารอพวกคุณอยู่ข้างใน” พ่อบ้านยิ้ม “มิสเตอร์เกาเจ๋งขอให้ฉันเตรียมงานเลี้ยงที่แสนอร่อย เพื่อที่พวกคุณจะได้มีช่วงเวลาที่ดี เนื้อวัวทั้งหมดบินมาจากที่ไกลออกไป 250 ไมล์ และรสชาติเยี่ยมมาก”

หลิงรันรอสักครู่ในคําพูดของพ่อบ้านและถามว่า “คุณเทียนเกาเจ๋งวางแผนที่จะรับการผ่าตัดที่บ้านหรือไม่? บ้านของเขามีอุปกรณ์ที่จําเป็นทั้งหมดหรือไม่?”

“มีโรงพยาบาลชื่อโรงพยาบาลการกุศลเกาเจิ้ง ในเมืองใกล้เคียง และได้รับการสนับสนุนจากมิสเตอร์เกาเจ๋ง คุณสามารถดาเนินการกับเขาที่นั่น ถ้าจําเป็นคุณยังสามารถสั่งอุปกรณ์ใหม่ได้” พ่อบ้านพูดต่ออย่างภาคภูมิใจเล็กน้อย “คิวบาทาวน์ไม่เคยมีคลินิกด้วยซ้ํา คนรวยที่นั่นขับเฮลิคอปเตอร์ไปยังเมืองใหญ่เพื่อรับการรักษา และเป็นเรื่องยากสําหรับชาวบ้านที่จะหาความช่วยเหลือ ทางการแพทย์นับตั้งแต่คุณเกาเจ๋งทุ่มเงินเพื่อสร้างโรงพยาบาลแห่งนี้ ผู้คนทั้งหมดที่อาศัยอยู่ในรัศมีไม่กี่ร้อยไมล์ของคิวบาทาวน์สามารถเข้าถึงบริการทางการแพทย์ได้อย่างง่ายดาย”

“ผู้คนในบราซิลกําลังมีช่วงเวลาที่ยากลําบากเช่นนี้?” มาหยานลินตกใจอย่างไม่น่าเชื่อเมื่อได้ยินเรื่องนี้

บัตเลอร์พยักหน้าด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า “ปกติแล้ว มีเพียงสามร้อยถึงสี่ร้อยคนที่อาศัยอยู่ในคิวบาทาวน์ เฉพาะเมื่อมีเทศกาลเท่านั้นที่จะมีคนถึงสองหรือสามพันคน มันเหมือนกับหมู่บ้านในประเทศจีน อีกทั้งบ้านที่อยู่ไกลกันและมีรถกันทุกคน ก่อนก่อตั้งโรงพยาบาลการกุศลเกาเพิ่งมีเพียงร้านขายยาในเมืองคิวบาเท่านั้น”

“สิ่งที่แย่กว่านั้นมากเมื่อเทียบกับหลายหมู่บ้านในจีน” หม่าหยานหลินแสดงความคิดเห็นและถามด้วยความอยากรู้ “โรงพยาบาลการกุศลเกาเพิ่งใหญ่ไหม”

“มันคือ! พวกเขามีเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์สามสิบคนและโรงละครสองแห่งในขณะนี้ โรงพยาบาลยังมีสิ่งอ่านวยความสะดวกที่ทันสมัย เช่น เครื่องเอ็มอาร์ไอ…” พ่อบ้านฟังดูเหมือนเขากําลังนับมรดกสืบทอดของครอบครัว

ขณะที่หม่าหยานหลินฟังพ่อบ้าน ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนกําลังหัวเราะ เขาอดไม่ได้ที่จะพูดกับหมูหยวน ว่า “ทําไมดูเหมือนเขากําลังพูดถึงสาขาโรงพยาบาลไปไห่เซียงแน่นอนว่าจะไม่มี เครื่องเอ็มอาร์ไอ ในสาขาโรงพยาบาลไปไห่เซียง พวกเขาไม่สามารถซื้อเครื่องซีที่แสกนได้ด้วยซ้ํา”

หยูหยวนบิดริมฝีปากของเธอ “มีแพทย์เพียงสองหรือสามคนและเครื่องเอ็กซ์เรย์ในสาข โรงพยาบาลปาไจเซียง และการผ่าตัดที่พบบ่อยที่สุดคือการผ่าตัด และการกําจัดข้าวโพด แทนที่จะเป็นไส้ติ่งและการตัดถุงน้ําดีออก

“แต่พวกเขามีโรงผ่าตัดสองโรงเหมือนกันใช่ไหม? ฉันคิดว่าสาขาโรงพยาบาลไปไห่เซียงอาจมีผู้ป่วยมากกว่าเมื่อเทียบกับโรงพยาบาลการกุศลเกาเจ๋ง” ขณะที่หม่าหยานหลินมองไปรอบๆคฤหาสน์อันโอ่อ่าของตระกูลเทียน เขารู้สึกเหมือนกําลังเปรียบเทียบสิ่งต่างๆ

หยหยวนมองไปที่มาหยานลิน ด้วยความเห็นอกเห็นใจ “ฉันเดาว่านี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นเมื่อคุณใช้เวลาส่วนใหญ่ในการทํางานกับหมอหลิง”

งงงวย มาหยานลินก้มศีรษะลงและมองไปที่ส่วนบนของศีรษะ หยูหยวนเขาถามว่า “คุณหมายความว่าอย่างไร”

“คุณคิดว่าเหมาะสมหรือไม่ที่จะตัดสินโรงพยาบาลโดยพิจารณาจากจํานวนห้องผ่าตัดและจํานวนผู้ป่วยในโรงพยาบาล” หยูหยวนส่ายหัวของเธอ “เป็นไปไม่ได้ที่โรงพยาบาลในหมู่บ้านและโรงพยาบาลในเมืองจะรักษาโรงละครไว้ได้ตลอดทั้งวัน ถือว่าเป็นความสําเร็จสําหรับพวกเขาในการผ่าตัดสองครั้งในห้องปฏิบัติการเดียวกันภายในหนึ่งวัน การทําศัลยกรรมต่อเนื่องในห้องผ่าตัดเดียวกันไม่ใช่เรื่องง่าย”

“นี่หมายความว่าพวกเขาต้องการโรงผ่าตัดเพิ่มอีกสองสามโรงใช่หรือไม่” หม่าหยานลินถาม

“ฉันกําลังพูดถึงโรงพยาบาลอย่างสาขาโรงพยาบาลปาไจเซียง แทนที่จะเป็นโรงพยาบาลที่เหมาะสม นอกจากนี้ เนื่องจากโรงพยาบาลการกุศลเกาเพิ่งมีเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์สามสิบคน พวกเขาควรจะสามารถให้โรงละครทั้งสองแห่งใช้งานได้ตลอดทั้งวัน” หยูหยวนส่ายหัวและเตือนมาหยานลิน”อย่าสร้างปัญหากับหมอหลิงมีคนค่อนข้างมากที่รู้จักภาษาจีนกลางที่นี้ รวมทั้งหมอด้วย”

มาหยานลินไล่ตามสายตาของเธอและเขาก็สบตากับหมอสามคนที่มาที่นีพร้อมกับชายในชุดล่าสัตว์

มาหยานลินยึดร่างกายของเขาให้ตรง เช่นเดียวกับชายร่างกํายําในโรงอาบน้ําที่จ้องมองชายร่างผอมสองสามคน เขาจ้องดูหมออย่างดุเดือด

แพทย์สามคนซึ่งเป็นทั้งหัวหน้าแพทย์หรือหัวหน้าแพทย์ไม่ตรงกับมาหยานลิน

“พวกคุณไปพักผ่อนก่อนเถอะ มิสเตอร์เกาเจิ้ง ได้จัดงานเลี้ยงอาหารค่ําต้อนรับและปาร์ตี้ให้กับพวกคุณในตอนกลางคืน หลังจากคืนนี้ พวกคุณสามารถทําการตรวจร่างกายและจัดทําแผนการรักษาสําหรับมิสเตอร์เกาเจ๋ง…” บัตเลอร์ออกเสียงแต่ละคําอย่างชัดเจน เขารู้ว่ามันเป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะพูด ในขณะที่เขาไม่ต้องการให้มีการโต้เถียงระหว่างหม่าหยานหลินกับหมอทั้งสาม

หมอที่มาที่นี่พร้อมกับชายในชุดล่าสัตว์ไม่สะทกสะท้าน แม้ว่าพวกเขาจะต้องเดินทางค่อนข้างไกลสําหรับการผ่าตัดอิสระนี้ แต่พวกเขาก็คุ้นเคยกับงานที่เกี่ยวข้อง พวกเขาไม่เห็นความจําเป็นที่ต้องกังวล

หลิงรันขมวดคิ้วเล็กน้อย “ฉันพักผ่อนได้ดีระหว่างทางมาที่น”

“คุณสามารถไปที่ห้องจัดเลี้ยงก่อน เราจะจัดให้มีเซิร์ฟเวอร์สองสามแห่งเพื่อดูแลคุณ” พ่อบ้านยิ้ม

“ฉันขอเริ่มรักษานายเทียนเกาเจิ้งทันทีได้ไหม” หลิงรันตั้งใจที่จะประหยัดเวลา

“ฉันขอโทษ คุณไม่สามารถ” พ่อบ้านยืนยัน

เทียนฉี เข้าใจความหมายเบื้องหลังคําพูดของพ่อบ้านทันที เธอพูดพร้อมกับขมวดคิ้ว “หลิงรันไม่สามารถปฏิบัติต่อเขาได้ในทันที? นี่หมายความว่าเขาเรียกหมอคนอื่นมาด้วยหรือเปล่า”

พ่อบ้านยิ้มและพูดว่า “คุณต้องใส่รองเท้าของมิสเตอณ์เก่าเพิ่งด้วย เขาลังเลมากว่าจะทําอย่างไรกับอาการบาดเจ็บที่เข่าของเขา เขาเพียงตัดสินใจเข้ารับการผ่าตัดเพราะความเจ็บปวดนั้นทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องการฟังผู้เชี่ยวชาญสองสามคนออกมา คุณจินเฉิงไจ ซึ่งเป็นเจ้าของอสังหาจินหยบังเอิญได้ยินเกี่ยวกับอาการของมิสเตอร์เกาเจ๋ง และเขาได้เชิญแพทย์มาด้วย มิสเตอร์กัวเจิ้งต้องการปฏิเสธ แต่มิสเตอร์จินเฉิงไจยืนยัน หมอกําลังเดินทางมาแล้ว และเขาจะมาถึงพรุ่งนี้”

“ผู้ป่วยมีสิทธิ์เลือกแพทย์ที่ต้องการ” หลิงรันดูเหมือนจะไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้มากนัก

เขาบินไปทั่วมณฑลฉางซีและทําการผ่าตัดอิสระมานานกว่าหนึ่งปีแล้ว และสิ่งต่างๆ ก็ไม่ได้เป็นไปตามที่เขาต้องการเสมอไป ไม่ใช่ทุกคนที่เชื่อในตัวเขาและสนับสนุนเขา

สมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่ทราบเกี่ยวกับการตัดตับมากนัก อาจเป็นครั้งแรกที่สมาชิกในครอบครัวคนหนึ่งเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลและต้องได้รับการผ่าตัดยิ่งไปกว่านั้น การทําศัลยกรรมอิสระเป็นสิ่งที่ค่อนข้างใหม่ ดังนั้น บ่อยกว่าไม่ สมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วยจะมีข้อสงสัยเมื่อเห็นหลิงรัน

หลิงรันมักจะใจเย็นเมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น ท้ายที่สุด ผู้ป่วยหรือสมาชิกในครอบครัวของพวกเขาได้ตัดสินใจจ้างศัลยแพทย์อิสระด้วยเหตุผล การมีเวลาและพื้นที่เป็นประโยชน์ต่อพวกเขาเพราะช่วยให้พวกเขาตัดสินใจได้ถูกต้อง

และสิ่งที่ถือว่าเป็นตัวเลือกที่ถูกต้องสําหรับผู้ป่วยก็ไม่ใช่ตัวเลือกที่สมเหตุสมผลที่สุดเสมอไป เมื่อใดก็ตามที่สิ่งนี้เกิดขึ้น แพทย์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปล่อยให้เป็นไป

“ไปเถอะ ไปทานเนื้อกันเถอะ” หลิงรันไม่สบายใจในขณะที่เขาโบกมือและพูด

เมื่อเทียนฉีเห็นว่าสิ่งที่พ่อบ้านเพิ่งพูดไม่มีผลกับอารมณ์ของหลิงรันเธอก็มีความสุขในทันที เธอรีบตามหลิงรันไปที่ห้องจัดเลี้ยง

ลูกชายคนที่สามของตระกูลหลซึ่งยืนอยู่ข้างบัตเลอร์เบิกตากว้าง เขาดูเหมือนอยากจะพูดอะไร

“ขอโทษนะครับ มิสเตอร์ราวน์” มาหยานลินเดินผ่าน ลู่ จุนเจีย

ลู่จุนเจี้ยชะงักไปครู่หนึ่ง เขาเพิ่งรู้ว่า มาหยานลิ้นกําลังพูดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้เมื่อเทียนฉีกล่าวว่าเขามีไหล่ที่กลม เขาโกรธจนตัวสั่นไปทั้งตัว

“พวกเจ้าทําได้ดีกว่านี้” ล่ จนเจี้ยพูดพลางกัดฟัน ขณะที่เขาหันไปมองหมอสามคนที่อยู่ข้างหลังเขา

แพทย์ทั้งสามมองหน้ากันและจากไปอย่างเงียบๆ พวกเขามากับลูจุนเจี้ยเพียงเพราะว่าตระกูลหมูนั้นร่ํารวยและมีอํานาจมาก ทําไมพวกเขาถึงมีส่วนร่วมในการสนทนาที่งี่เง่ากับ ลู่จุนเจี๊ย?”

แม้ว่าทั้งสามคนจะเดินออกไปไกลมาก แต่ก็ยังได้ยินเสียงของพวกเขาจากระยะไกล

“เขาคือหลิงรันจากโรงพยาบาลหยุนฮัว”

“ใช่ หมอที่ผ่าตัดหลิวเหว่ย”

“ฉันได้ยินมาว่าเขากําลังโฟกัสไปที่การตัดตับอยู่ตอนนี้ ทําไมเขาถึงมาที่นี่เพื่อทําการผ่าตัดหัวเข่า?”

“คุณไม่รู้หรือว่านักวิชาการ คิดอย่างไรกับเขา? เขาจะสามารถหาเลี้ยงชีพได้ด้วยการผ่าตัดหัวเข่าถ้าเขาต้องการ

“คราวนี้เราบ้าไปแล้วจริงๆ”

“มันต้องใช้ความพยายาม เราจะรู้จักเขาดีขึ้นหลังจากที่เราดื่มกับเขาหลังจากนี้”