GREAT DOCTOR LING RAN - ตอนที่ 741

ค่าว่าผู้บุกเบิกมันมีอิทธิพลมากพอกสําหรับการเป็นแพทย์

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโรงพยาบาลเกรด A ของปักกิ่ง แพทย์ทุกคนพยายามอย่างหนักในการทําวิจัย แต่ไม่ใช่ทุกคนที่มีโชคที่จะเป็นผู้บุกเบิก ตอนนี้พวกเขาสามารถเป็นพยานได้แบบเรียลไทม์ เป็นธรรมชาติที่พวกเขาอยากรู้อยากเห็นอย่างมาก อิจฉาริษยา และอิจฉาริษยา

เมื่อหยหยวนกล่าวเช่นนี้ ค่าพูดของเธอก็ทําให้เกิดความเหลื่อมล่าภายในในหมู่แพทย์ทันที

ตามธรรมชาติแล้ว แพทย์บางคนจะพูดจาเย้ยหยันออกมา บางคนก็รู้สึกสงสัย และบางคนก็รู้สึกรังเกียจ แต่ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นแบบไหน พวกเขาจะต้องเข้าสู่ระบบถ่ายทอดสดและดูการผ่าตัดของหลิงรัน

การออกอากาศเพิ่มขึ้นเป็นแปดสิบก่อนที่จะหยุดลงที่จํานวนที่แน่นอน

ในเวลานี้ การผ่าตัดของหลิงรันได้คืบหน้าไปถึงขั้นตอนสุดท้ายแล้ว หยูหยวน มองดูต่อมน้ําเหลืองที่ได้รับการทําความสะอาดที่ละชั้น และเธอรู้สึกว่าเนื่องจากเป็นโอกาสที่หายาก เธอจึงโดดเด่นและแนะนําสถานการณ์ “ปัจจุบันวิธีการผ่าตัดที่หมอหลิงใช้คือการตัดตับเพื่อตรวจภายใน และได้รับการส่งเสริมในโรงพยาบาลหลายแห่ง หากใครสนใจสามารถติดต่อได้ทางอีเมล์แล้ว ผมจะจัดส่งให้ข้อมูลให้กับคุณ

“วินิฉัยโรคสําหรับการผ่าตัดของหมอหลิงนั้นดีมากเสมอมา จนถึงตอนนี้ ฉันได้ติดตามผลมาเป็นเวลาหนึ่งปีแล้ว เรายังมีข้อมูลสนับสนุนคําแถลงของฉันเกี่ยวกับสภาพหลังการผ่าตัดของผู้ป่วย

“หากใครต้องการอ่านกรณีใดกรณีหนึ่ง การผ่าตัดของหมอซูจินหยซึ่งเป็นผู้อํานวยการแผนกศัลยกรรมทั่วไปจากโรงพยาบาลภูมิภาคตงหวง ดําเนินการโดยหมอหลิง อาการปัจจุบันของเขาดี และตอนนี้เขาสามารถทํางานได้ตามปกติแล้วนั้นเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ง่ายมาก”

หยูหยวนกําลังเผชิญกับระบบสตรีมมิงแบบมืออาชีพ ดังนั้นเธอจึงอธิบายและอธิบายสถานการณ์โดยพิจารณาจากวิธีดําเนินการของการประชุม หลังจากที่เธอพูดจบ แพทย์และนักวิชาการที่อยู่อีกด้านของหน้าจอต่างประทับใจและเริ่มพูดคุยกัน

ซูจินก็ดูการออกอากาศซ้ําเช่นเดียวกัน เมื่อเขาได้ยินชื่อของเขาถูกนําโดย หยูหยวนเขารู้สึกประทับใจอย่างไม่คาดคิด

“ฉันได้รับการตรวจร่างกายเมื่อไม่กี่วันก่อน และร่างกายของฉันแข็งแรงมาก”ซูจินยี่รู้ว่ามีคนคอยเฝ้าดูเขาอยู่ข้างหลังเขา แต่เขาภูมิใจมากจนเงยหน้าขึ้น ขาของเขาข้างหนึ่งเหมือนกําลังจะก้าวลงนรกแล้ว แม้ว่าเขาไม่กล้าพูดว่าเขาดึงขาของเขาออก แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ขาอีกข้างหนึ่งเข้าไป

“ถ้าผู้อ่านวยการซู รู้สึกดี แผนกของเราก็ดี”

“ผู้อํานวยการแผนกซู ดูดีมาก”

“ผู้อ่านวยการแผนกซู ดูเหมือนว่าเขาจะฟื้นแล้ว”

ผู้ช่วยของซูจินยี่ก็มองไปที่หน้าจอและพูดจาตอบโต้ซูจินหยื่ อย่างรุนแรงในขณะที่พวกเขากระซิบในใจว่าโชคดีไป!

หลิงรันเสร็จสิ้นการผ่าตัดอย่างเงียบ ๆ จากนั้นเขาก็เก็บของและออกจากห้องผ่าตัดก่อนที่เขาจะไปอาบน้ําในห้องอาบน้ํา

การผ่าตัดในวันนี้ค่อนข้างยาว ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่ค่อนข้างเหนื่อยสําหรับหลิงรัน

หยหยวนและคนอื่น ๆ ก็เก็บของขึ้นผลักผู้ป่วยออกไปและจากไปทีละคน

ระบบการรับวิดีโอถูกปิดในขณะที่การประชุมทางวิดีโอ ในอีกด้านหนึ่งยังคงดําเนินต่อไป ลอยด์กล่าวขอบคุณแพทย์

มิเชลเซ่นถอนหายใจด้วยอารมณ์มากมาย “แม้ว่าคําอธิบายโดยคนสุดท้ายนั้นจะเป็นจริงไปเล็กน้อย แต่การผ่าตัดนั้นยอดเยี่ยมจริงๆ”
“ใช่” ลอยด์ตอบ “คนสุดท้ายคือหมอหยูหยวน จากทีมการรักษาของหลิงรัน”

มิเชลเอ่ยชื่อเธอซ้ําก่อนจะพูดว่า “โอ้ เธอเป็นเด็กสาวที่น่าสนใจ เธอรู้วิธีจับจังหวะเวลา และดูเหมือนเธอจะมีความสามารถด้านการวิจัยบางอย่าง พอเจอเธออีกครั้งก็คุยกับเธอได้ เล็ก ๆ น้อย ๆ…

“หมอหยู หยวน ยังอยู่ในห้องผ่าตัด” ลอยด์ขัดจังหวะมิเชลเซ่น

มิเชลเช่นกัมหน้าลงโดยไม่รู้ตัว “เธออยู่ที่ไหน?”

หยูหยวนเดินถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างเงียบ ๆ เพื่อปรากฏตัวในระยะของกล้อง

“โอ” มิเชลเซ่นตอบก่อนจะหัวเราะอย่างเคอะเขิน “เมื่อกี้ฉันไม่ได้ใส่แว่น…”

หยูหยวนยิ้มอย่างสงบ “ไม่เป็นไร หลายคนก็ไม่ใส่”

หลังจากที่เธอพูดจบ หยูหยวนก็ออกจากห้องผ่าตัดและทิ้งพยาบาลไว้กับชาวต่างชาติสอง

สามคน

ด้วยความเบื่อหน่าย มิเชลเซ่นมองดูพยาบาลต่างพากันยุ่ง หลังจากนั้นไม่นาน เขาถามว่า “ลอยด์ ตอนนี้อยู่ในห้องกี่คน?”
“สาม.”

“โอ้ ขอโทษนะ หมอหมูหยวน…” มิเชลเซ่นรีบขอโทษ ราวกับว่าเขากลัวที่จะถูกกล่าวหาว่าสิ่งที่เขาทํานั้นเป็นสิ่งที่ผิด

ลอยด์หัวเราะคิกคัก “หมอยออกไปแล้ว”

มิเชลเซ่นตะลึงก่อนจะพูดว่า “เธอ… ไปแล้วจริงๆหรือ?”

ลอยด์รู้สึกตกใจในทันใด เขาจึงมองไปรอบๆ อย่างรวดเร็วก่อนจะมองไปที่มุมซ้ายและขวา

วันรุ่งขึ้น มีคนกลุ่มใหญ่มารวมตัวกันนอกหอผู้ป่วยไอซียูที่คนไข้อยู่

มีหัวหน้าศัลยแพทย์หลิงรันและแพทย์ประจําบ้านหมอลู่และยังมีลูกสามคนของผู้ป่วยและลอยด์รวมถึงคนอื่นๆด้วย พวกเขาทั้งหมดรีบไปที่ด้านนอกของไอซียู เพื่อดูอาการของผู้ป่วย

แม้ว่าส่วนใหญ่จะไม่สามารถเข้าไปข้างในได้ แต่ก็ยังรู้สึกโล่งใจเมื่อมองดูสถานการณ์ผ่านหน้าต่างและถามข้อมูลของผู้ป่วย
เด็กชายอายุสิบสามปีตัวสั่นเมื่อมองไปที่แม่ของเขาซึ่งอยู่ในห้อง จากนั้นเขาก็หันกลับมามองที่หมอโดยหวังว่าจะได้คําตอบที่สมบูรณ์แบบ

ไม่มีใครกล้าให้คําตอบที่สมบูรณ์แบบ

“เธอกลับบ้านได้แล้ว ได้เวลาคุณแม่พักผ่อนแล้ว” พยาบาลวังเจียแนะนําเขาจากด้านข้างอย่างอดทน

เด็กชายพิงหน้าต่างและส่ายหัวเบาๆ “แม่ยังนอนอยู่…”

“เมื่อเธอตื่นขึ้น เธอจะหายดี”

“ถ้าอย่างนั้น ผมอยากอยู่กับแม่ที่นี้”

หวังเจียถอนหายใจ “เวลาเยี่ยมใกล้จะสิ้นสุดแล้ว คุณควรไปได้แล้ว”

“โอ้” ท้ายที่สุดเขายังคงเป็นเด็กหนุ่ม เมื่อเขาได้ยินเกี่ยวกับกฎนี้ เขาทําได้เพียงออกจากห้องเยี่ยมเยียนโดยหันหลังกลับทุกๆ สองสามก้าวเพื่อมองเข้าไปในห้อง

หลิงรันเดินออกจากไอซียูอย่างสบายๆ

เขามองเห็นสิ่งต่างๆมากมายเหลือเกิน สําหรับเขา รอบวอร์ดจะรวมข้อมูลเกี่ยวกับข้อมูลและข้อความต่างๆ รวมถึงการฟังข้อร้องเรียนของผู้ป่วย

ในความคิดของหมอลู่และคนอื่น ๆ พวกเขาค่อนข้างอ่อนประสบการณ์ และวังเจีย ก็ไม่คุ้นเคยกับสภาพในไอซียู ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจวิ่งออกมาและถามหลงรันอย่างระมัดระวังว่า “ผู้ป่วยตอนนี้เป็นยังไงบ้าง เธอจะหายดีไหม?”

“สําหรับผู้หญิงวัยกลางคนที่เพิ่งได้รับการผ่าตัดตับ ตอนนี้อาการของเธอถือว่าค่อนข้างดี” หลิงรันให้ค่าตอบที่เรียบง่ายแต่ตรงไปตรงมา

วังเจียเข้าใจทันที เธอแสดงรอยยิ้มและพูดว่า “แล้วเธอจะไม่เป็นไรเหรอ?”

หลิงรันส่ายหัวเบา ๆ “เซลล์มะเร็งที่มีอยู่ในระดับปานกลางโดยทั่วไปรับประกันการกลับเป็นซ้ํา นอกจากนี้ ผู้ป่วยยังต้องได้รับเคมีบําบัดหกรอบก่อนที่เธอจะสามารถฟื้นตัวได้เต็มที่”

ระดับความแตกต่างของเซลล์เนื้องอกนั้นตรงกันข้ามกับความรู้ในคนปกติโดยสิ้นเชิง โดยปกติแล้ว เซลล์มะเร็งที่มีความแตกต่างกันดีมักจะถูกส่งต่อไปยังเซลล์มะเร็งที่มีลักษณะคล้ายเซลล์ปกติอย่างใกล้ชิด และระดับอันตรายของพวกมันก็ต่ําที่สุด

ในทํานองเดียวกัน เซลล์มะเร็งที่มีระดับความเสี่ยงต่มีความคล้ายคลึงกันน้อยที่สุดกับเซลล์ปกติ ซึ่งหมายความว่ามะเร็งอาจเกิดมากที่สุด และตามด้วยอัตราการรอดชีวิตที่ต่ํามากด้วย

เซลล์มะเร็งที่มีความเสี่ยงปานกลางนั้นอยู่ที่ไหนสักแห่งในระหว่างนั้น และเป็นเซลล์มะเร็งชนิดที่พบได้บ่อยที่สุด แต่อัตราการเป็นมะเร็งนั้นสูงมากอยู่แล้ว ปัญหาคือเวลาและสถานที่ที่เกิดซ้ํา

คราวนี้ วังเจียเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าเขาหมายถึงอะไร เธอนึกถึงลูกชายวัยสิบสามปีของผู้ป่วยอีกครั้ง และเธอก็แอบถอนหายใจออกมาอย่างอดไม่ได้ เมื่อเธอพร้อมที่จะจากไป หวางเจียคิดและพูดว่า “หมอหลิง ลูกชายของผู้ป่วยได้งานทําสวน อยู่ตรงหน้าร้านอาหารน้ําพุรุ่งเรืองใหม่ชุน จากบริษัทยายูรินช่วยให้เธอได้งานทํา”

หลังรันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและพยักหน้า