GREAT DOCTOR LING RAN - ตอนที่ 732

“โบว์แมน ไม่ต้องกังวล เราอยู่ใกล้โรงพยาบาลจริงๆ…” ลอยด์นั่งข้างเพื่อนร่วมงานที่บาดเจ็บ และขมวดคิ้วแน่น

ความเชี่ยวชาญของเขาคือการผ่าตัดทั่วไป แม้ว่าเขาจะสามารถทําศัลยกรรมกระดูกบางอย่างได้ แต่เขาก็ไม่ค่อยมั่นใจนัก ลอยด์ขมวดคิ้วเพราะเรื่องนั้น การนําโบว์แมน กลับมาที่สหรัฐอเมริกาเพื่อทําศัลยกรรมไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา แต่การผ่าตัดในหยุนฮัวล่ะ?

ถ้าโบว์แมนจําเป็นต้องเข้ารับการผ่าตัดที่ปักกิ่ง ลอยด์ก็รู้สึกว่าคงจะดีมาก เขาได้เห็นทักษะของศัลยแพทย์ในกรุงปักกิ่ง ไม่ว่าจะเป็นรายละเอียดเล็ก ๆ หรือประเภทการผ่าตัดก็ถือว่าดีมาก อย่างไรก็ตาม พวกเขาต้องอยู่ในโรงพยาบาลหยุนฮัวในวันนั้น

ในการเปรียบเทียบ บอยล์ที่เดินทางมาด้วยมักจะทําศัลยกรรมกระดูก ดังนั้นการมองเห็นของลอยด์จึงไปที่บอยล์โดยไม่รู้ตัว

“ลอยด์ ฉันต้องการให้คุณทําการผ่าตัดให้ฉัน” โบว์แมนรู้สึกเจ็บปวดมากจนกัดฟันขณะพูด

ลอยด์จับมือโบว์แมน แต่เขาไม่กล้าตกลงทันที “เมื่อเรามาถึงโรงพยาบาล เราจะตัดสินใจหลังจากดูอาการบาดเจ็บของคุณแล้ว”

“ฉันไม่ต้องการให้บอยล์เข้ารับการผ่าตัด” โบว์แมนเจ็บปวด แต่สัมผัสที่หกของเขาเฉียบแหลมมาก เขาจับมือของลอยด์ไว้แน่น “เธอต้องไม่ปล่อยให้บอยล์ทํากับฉัน”

บอยล์เหลือบมอง โบว์แมน อย่างเงียบ ๆ “เมื่อไหร่ก็ตามที่คนไข้ผ่านเข้ามา ฉันก็พยายามทําให้ดีที่สุดเพื่อให้เขามีชีวิตอยู่”

โบว์แมนไม่ต้องการแสดงความเคารพต่อบอยล์ในขณะนั้น เขาสูดลมหายใจและจ้องไปที่หลังคาอย่างไร้ความรู้สึก “แค่ผ่าตัดแขน ฉันก็ยอมตายดีกว่าให้คุณแตะต้องขาของฉัน

“ลอยด์ อย่าให้บอยล์แตะขาฉัน”

“ฉันเข้าใจแล้ว “ลอยด์ก็เข้าใจโบว์แมนเช่นกัน อันที่จริง ถ้าเขาเป็นคนที่ได้รับบาดเจ็บ เขาจะเลือกแบบเดียวกัน

เมื่อ ลอยด์ที่มาด้วยทําการผ่าตัดด้วยตนเอง เขามักจะเลือกตัวเลือกที่ปลอดภัยที่สุดเสมอ ตัวอย่างเช่น เมื่อพูดถึงมะเร็งลําไส้ใหญ่ แพทย์คนอื่นๆ จะตัดลําไส้ออก 5.9 นิ้ว ในขณะที่เขาตัดออก 19.6 ซม. เพื่อรับประกันความปลอดภัยโดยไม่คํานึงถึงชีวิตของผู้ป่วยในภายหลังการผ่าตัด แขนขาเป็นการตัดสินใจที่ลอยด์ ทําบ่อยที่สุดในศูนย์มะเร็งแอนเดอร์ซัน

เขาทําสิ่งเดียวกันกับผู้ป่วยมะเร็งกระดูก หากพวกเขาได้รับการปรึกษาจากศัลยแพทย์ท่านอื่น พวกเขาส่วนใหญ่จะได้รับคําแนะนําและแผนการผ่าตัดที่ปรับแต่งได้เอง แต่ถ้าพวกเขาอยู่ในสํานักงานของลอยด์เขาจะแนะนําให้ผู้ป่วยรับการตัดแขนขาเสมอ

การตัดแขนขาทําให้อัตราการรอดชีวิตของผู้ป่วยดีขึ้นโดยธรรมชาติ และลดอัตราการเกิดซ้ําของมะเร็ง แต่ผู้ป่วยจะมีแขนข้างเดียวหรือขาข้างเดียวน้อยลง

บอยล์รู้ความคิดเห็นเกี่ยวกับตัวเองในหมู่หมอ เขาจึงได้แต่ยักไหล่แล้วพูดว่า “คุณไม่ได้เป็นมะเร็ง”

“ถ้าเจ้ากล้าแตะต้องขาข้า ข้าจะฟ้องเจ้าจนกว่าเจ้าจะล้มละลาย” โบว์แมน ไม่สนใจเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนร่วมงาน พวกเขาเป็นผู้ชายทั้งหมดที่มีเพียงแฟนสาวเพราะพวกเขาเป็นศัลยแพทย์ ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวเขา

บอยล์ไม่ได้ตั้งใจจะทําศัลยกรรมด้วยซ้ํา เขาเบ้ปากอย่างไม่ใส่ใจ

หมอโจวมองจากด้านข้างอย่างมีความสุข เป็นการทะเลาะวิวาทระหว่างชาวต่างชาติ มันหายากที่พวกเขามาจากที่ไกลๆ แต่มาแสดงกันเมื่อเราพบกัน มันไม่ง่ายเลยจริงๆ

ถ้าเขาไม่กลัวที่จะทําเสียงดัง หมอโจวอาจต้องการปรบมือให้พวกเขา

มีรถมินิแวนขับเมาด้วยความเร็วคงที่ ในสถานการณ์ที่รถพยาบาลไม่ได้ติดไซเรนหรือเปิดไฟ มันจะบบผ่านช่องว่างเท่านั้น มันเป็นไปไม่ได้ที่มันจะเร่งความเร็วต่อไป

ลอยด์ ซึ่งยุ่งอยู่กับการยืนยันสัญญาณชีพของผู้ป่วย หลุดจากการเพ่งความสนใจเพียงจดเดียวของเขาและสังเกตเห็นสิ่งนี้ ดังนั้นเขาจึงถามว่า “คุณช่วยเปิดไซเรนและไฟสําหรับรถพยาบาลของคุณได้ไหม”

หมอโจวตกตะลึงเล็กน้อย เขาตระหนักว่าลอยด์เข้าใจสถานการณ์ผิด ดังนั้นเขาจึงรีบพูดขึ้นว่า “นี่ไม่ใช่รถพยาบาล นี่คือรถส่วนตัวของเฮียเฉา”

“รถส่วนตัว?” ลอยด์รู้สึกประหลาดใจและก้มหน้าลง

ข้างหน้าเขามีถังออกซิเจน เครื่องช่วยหายใจแบบพกพา และเครื่องกระตุ้นหัวใจ ในขณะเดียวกัน ด้านซ้ายมือของเขาคือท่อช่วยหายใจ เครื่องตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ และการตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจสําหรับผู้ป่วยนอก นอกจากนี้ยังมีอุปกรณ์อื่นๆ เช่น เครื่องดูด เครื่องวัดความดันโลหิต หูฟัง เครื่องพยุงคอ และยาฉีดที่ด้านขวา รถมีครบทุกอย่าง…

ลอยด์เพ่งความสนใจของเขา “ทําไมของพวกนี้ถึงจําเป็นในรถส่วนตัว รถพยาบาลส่วนตัวที่ใช้หาเงินน่ะเหรอ?”

“ไม่จริง” หมอโจวคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “มันคล้ายกับกลุ่มสนับสนุนในหมู่คนมากกว่า และมันก็เหมือนกับรถพยาบาลในชุมชน ใช่ พวกมันเหมือนกัน”

“อืม” ลอยด์ตอบด้วยน้ําเสียงค่อนข้างสงสัย

แต่จากมุมมองของเขา นี้เป็นคําตอบเดียวที่ยอมรับได้ สําหรับความคิดอื่น ๆ ของเขา… พวกเขาไร้สาระยิ่งกว่าเดิม และมันก็เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะเป็นจริง

รถมินิแวนคันนี้ก็ดูปกติจากภายนอกหยุดอยู่หน้าประตูต้อนรับของโรงพยาบาล Yun Hua

แพทย์ฉุกเฉินที่พร้อมแล้วรีบวิ่งไปข้างหน้าและอุ้มโบว์แมนลงไปพาเขาไปที่เกอร์นีย์ในทันที

“ได้โปรดส่งหมอที่เก่งที่สุดมาทําการผ่าตัดให้โบว์แมนด้วย” เมื่อลอยด์อยู่ในต่างแดน เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจ ถ้าไม่ใช่เพราะการยืนกรานของเขา สามคนน่าจะเหมือนกับพยาบาลและวิสัญญีแพทย์คนอื่นๆ ของเขา และเดินกลับไปที่ศูนย์มะเร็ง Anderson Cancer Center ในเวล านั้น แม้ว่าขาของโบว์แมนสองข้างจะได้รับบาดเจ็บ การผ่าตัดให้เขาจะสะดวกกว่า

ท่าทางของ ผู้อํานวยการฮวงไม่จริงใจและไม่เย็น เขากล่าวเป็นภาษาจีนกลางว่า “โปรดวางใจ หากเป็นเพียงบาดแผล เราสามารถรักษาหมอโบว์แมนได้อย่างสมบูรณ์ สําหรับสถานการณ์ที่แน่นอน ฉันจะแจ้งให้คุณทราบหลังจากที่เราสแกนแล้ว”

หมอโจวตีความคําพูดของเขาก่อนที่เขาจะยกยอผู้อํานวยการแผนกโจวที่อยู่ข้างๆ “ผู้อํานวยการแผนก คุณ
ยอดเยี่ยมจริงๆ”
ผู้อํานวยการฮวงกรนก่อนจะพูดว่า “ตามลอยด์ตลอดทาง ต่อมาเมื่อผลสแกนออกมา ถ้ามีปัญหาที่วงเดือนของเขาและ เอ็นของเขา เราจะต้องพาเขาไปให้หลิงรันที่แผนกออร์โธปิดิกส์”

“โรเจอร์” หมอโจวมุ่งความสนใจไปที่คนไข้ ตอนนี้เขารู้แนวความคิดของผู้อํานวยการแผนกตัวอย่างชัดเจนแล้ว: ผู้อํานวยการฮั่วไม่ต้องการให้หลิงรันปรากฏตัวต่อหน้าชาวต่างชาติเหล่านั้น แต่เขาก็ยังกลัวที่จะกดขี่ข่มเหงเขาเช่นกัน

ท้ายที่สุด พวกเขาเป็นหมอในศูนย์มะเร็งแอนเดอร์สัน การได้เป็นเพื่อนกับพวกเขาจะช่วยในการพัฒนาในอนาคตของหลิงรัน ในฐานะแพทย์ ชื่อเสียงของพวกเขาในด้านการแพทย์นั้นสร้างขึ้นจากการประชุมและการผ่าตัดทุกครั้งที่พวกเขาเข้าร่วมและดําเนินการ ในการเปรียบเทียบ การต้องการที่จะมีชื่อเสียงจากบทความและหนังสือที่ตีพิมพ์จะยากกว่ามาก

“ขอบคุณครับ ผมเข้าไปได้ไหม” ลอยด์ยังคงกังวล

“ปฏิบัติตามที่ผมบอก.” หมอโจวพยักหน้าให้ผู้อํานวยการแผนกชั่วก่อนที่เขาจะพาลอยด์เข้าไปข้างใน

ภายในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน แพทย์และพยาบาลคนอื่นๆ กําลังยุ่งอยู่ตรงกลางตึงเครียดแต่เป็นระเบียบ แม้จะเลอะเทอะ แต่ก็ยังเติมเต็มตาแหน่งของศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน…

ในช่วงเวลาสั้น ๆ โบว์แมนซึ่งเห็นได้ชัดว่ามีรายชื่ออยู่ในลําดับความสําคัญก็ถูกผลักออกไป แพทย์จากแผนกภาพทางการแพทย์ยังเดินตามข้างเขาและพูดคุยกับหมอโจวและลอยด์ “มันเป็นวงเดือนแตก”

หมอโจวรับการสแกนและชําเลืองมองก่อนที่จะส่งให้ลอยด์ และถามพยาบาลที่อยู่ข้างๆเขาว่า “หลิงรันออกมาจากห้องผ่าตัดหรือยัง”

หมอโจวโทรหา โจวซินเยียน ก่อนเพื่อให้เขาจัดการเรื่องตารางเวลา ด้วยความเร็วของหลิงรัน แม้ว่าเขาจะมีกําหนดเข้ารับการผ่าตัดในเวลานั้น แต่ถ้าเขาไม่ทําต่อ ก็ยังมีเวลาอีกมากสําหรับการผ่าตัดของโบว์แมน

พยาบาลสาวไม่ต้องถามอะไรอีก เธอพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “หมอหลิงอยู่ในห้องรอของพื้นที่ผ่าตัด ฉันควรโทรไปแจ้งเขาตอนนี้เลยดีไหม?”

“ไปแจ้งเขาสิ” เมื่อหมอโจวพูดจบ เขาก็คุยกับลอยด์อีกครั้ง “ส่งหมอโบว์แมนไปที่ห้องผ่าตัดเดี๋ยวนี้ การผ่าตัดจะดําเนินการโดยหมอหลิงรันและกลุ่มการรักษา ถ้าอยากดูขั้นตอนการผ่าตัดก็ไปได้” ไปที่ห้องสาธิตและชมการถ่ายทอดสด

“หมอหลิงรัน… เขาเป็นหมอจากแผนกศัลยกรรมทั่วไปไม่ใช่หรือ?” ลอยด์รู้สึกสับสน

หมอโจวพูดอย่างหนักแน่นว่า “ไม่ หลิงรันเป็นหมอของแผนกฉุกเฉิน”

ผู้อํานวยการฮวงยืนอยู่ที่มุมห้องและแสดงรอยยิ้มที่กล่าวว่านี่คือสิ่งที่ควรจะเป็น