GREAT DOCTOR LING RAN - ตอนที่ 730

[การผ่าตัดตับเป็นอันตรายหรือไม่? และคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยหลังจากการผ่าตัดจะเป็นอย่างไร? พ่อของฉันควรได้รับการผ่าตัดตับหรือป่าว

[สามารถรักษาให้หายขาดได้หรือไม่? ฉันจะมีชีวิตอยู่ได้อีกนานแค่ไหน?]

[ฉันได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคตับแข็งเมื่อฉันไปตรวจร่างกาย ฉันควรทําอย่างไรดี?]

ใน “หมออยู่ที่นี้” มีผู้ป่วยจํานวนมากขึ้นเรื่อยๆ ที่ถามคําถามกับ หลิงรันซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญ คําถามก็เริ่มยากขึ้นและในเชิงลึกมากขึ้น

ในตอนแรกพวกเขาถามหลังรันเกี่ยวกับโรคแปลก ๆ ทุกชนิด ผ่านไปซักพักคําถามก็ค่อยๆ กลายเป็นคําถามที่ผู้ป่วยถามแพทย์ก่อนนัดหมายเพื่อขอคําปรึกษา ตอนนี้ ผู้ป่วยส่วนใหญ่ได้ตัดสินใจแล้วว่าจะใช้ทิศทางใดเมื่อถามคําถาม

ประเทศจีนเป็นประเทศที่ใหญ่โตและมีประชากรมาก

ประเทศจีนมีประชากร 14 พันล้านคนและ 1% ของพวกเขาได้รับความทุกข์ทรมานจากโรคตับ ซึ่งหมายความว่าผู้คนหลายร้อยล้านต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคตับแข็งในประเทศ แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในระยะต่าง ๆ ของโรค แต่จํานวนผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคตับแข็งนั้นยังมีความน่าประหลาดใจอยู่มาก

นอกเหนือจากโรคตับแข็งแล้ว ยังมีผู้ป่วยที่ต้องการตัดตับเนื่องจากความเจ็บป่วย เช่น โรคตับแข็งและมะเร็งตับ ผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่ตัดสินใจผ่าตัดจะค้นหาแพทย์ชั้นนําในเชิงรุกเพื่อสอบถามข้อมูล พวกเขาไม่เพียงแค่มองหาผู้เชี่ยวชาญระดับชาติเท่านั้น แพทย์ที่ได้รับการพิจารณาว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นนําในพื้นที่ของพวกเขาก็ได้รับการสอบถามมากมายเช่นกัน

ต่อไป ผู้ป่วยที่ตัดสินใจเลือกแพทย์จะมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลขนาดใหญ่หลายแห่ง

บริษัทยายูริน ได้สร้าง “หมออยู่ที่นี้” เพื่อจับคู่ผู้ป่วยกับแพทย์ และภายในระยะเวลาอันสั้น ผลกระทบก็ปรากฏให้เห็น

ในไม่ช้า โรงพยาบาลหยุนฮัวที่หลิงรันทํางานอยู่ก็ถูกคลื่นซัดไปด้วย

ผู้ป่วยมากกว่า 3 รายขอคําปรึกษาจากหลิงรันทุกวัน แม้ว่ามันจะไม่มากไปกว่าที่ผู้อํานวยการฮวงจะได้รับสําหรับเขา แต่เมื่อพิจารณาถึงการผ่าตัดตับที่ยากแล้ว ผู้ป่วยจํานวนนี้ถือว่าน่าตกใจอยู่แล้ว

หากสิ่งนี้เกิดขึ้นกับหัวหน้าแพทย์ทั่วไปหรือหัวหน้าแพทย์ เขาจะต้องใช้สมองในการกรองผู้ป่วย นั่นเป็นเพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่แพทย์ธรรมดาจะทําการผ่าตัดใหญ่ ๆ สองสามครั้งต่อวัน

ไม่ใช่เรื่องยากนักที่แพทย์ทั่วไปจะทําการผ่าตัดใหญ่สามหรือสี่ครั้งภายในหนึ่งวัน แต่สิ่งต่าง ๆ จะแตกต่างออกไปหากพวกเขาต้องทําแบบเดียวกันทุกวันโดยไม่หยุด

แพทย์ต้องทํามากกว่าการผ่าตัดผู้ป่วย พวกเขายังต้องทํางานประจําวัน เช่น ทํารอบวอร์ด ซึ่งใช้เวลานานมากเช่นกัน นอกจากนี้แพทย์ชั้นนํายังต้องให้คําปรึกษาและบรรยายนักศึกษา พวกเขายังมีกิจกรรมที่ต้องทํานอกโรงพยาบาลเช่นเข้าร่วมการประชุมวิชาการ…

“ทุกคน อย่าลืมทํารอบวอร์ด

“หมอล์จะรับผิดชอบในการแนะนําแพทย์ฝึกหัด

“หยูหยวน จัดเอกสารที่เราจะใช้ในการประชุม

“โจวซินเยียน ไปคุยกับสมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วย

“น้องๆ อย่าลืมตอบคําถามของ”หมออยู่ที่นี้นะครับ”

หลิงรันได้มอบหมายงานให้กับสมาชิกในทีมอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ขอให้ จางอันหมิน และมาหยานลินเป็นผู้ช่วยของเขาก่อนที่จะเลี้ยวเข้าห้องผ่าตัด

แพทย์ของทีมรักษาหมอหลังก็ไม่ได้พูดอะไรมากเช่นกัน ตลอดปีที่ผ่านมา ชีวิตของพวกเขาก็เป็นเช่นนี้

หยูหยวน และ จางอันหมันต่างก็เป็นแพทย์ประจําบ้านพวกเขาต้องช่วยกัน จางอันหมินเป็นคนเดียวที่ถือได้ว่าเป็นแจ็กพอต เข้าจะต้องเป็นควบคุมเครื่องรีแอกเตอร์ให้หลิงรันตลอดทั้งคืน จนถึงจุดที่กล้ามเนื้อมือของเขาปวดมากและต้องพักผ่อนที่บ้าน สําหรับเจ้าของบ้าน การฝึกที่เข้มข้นแบบนี้เป็นโอกาสที่หาได้ยาก

อย่างไรก็ตาม มันเป็นวันที่โชคร้ายสําหรับหัวหน้าแพทย์ประจําบ้าน หยูหยวนที่จับได้ เขาจะต้องเขียนเวชระเบียนนับไม่ถ้วนและค้นหาข้อมูลมากมาย และจะพักผ่อนได้ก็ต่อเมื่อเปลือกตาของเขาหย่อนยาน ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่สามารถเรียนรู้อะไรมากมายจากสิ่งนี้ได้

ขณะที่หมอโจวซึ่งซ่อนตัวอยู่ในห้องรอมองดูหมอของกลุ่มบําบัดหลิงที่แยกย้ายกันไปอย่างรวดเร็วเพื่อทําหน้าที่ของพวกมัน เขาพูดอย่างอิจฉาเล็กน้อยกับคนในบ้านข้างๆ เขาว่า “ชีวิตของหลิงรันคือความฝันของฉัน ถอนหายใจ ทําไมไม่มีลูกน้องของฉันที่มีความสามารถเท่าเขาเลย”

หัวหน้าแพทย์ประจําบ้านที่อยู่ตรงนั้นเหลือบมองหมอโจวแล้วพูดว่า “คุณไม่ได้อยู่ในห้องรอ เพราะคุณไม่ต้องการผ่าตัดผู้ป่วยเหรอ?”

“นายคิดว่าฉันต้องการอยู่ในห้องรอของพื้นที่ปฏิบัติการอย่างงั้นหรอ? แน่นอนฉันต้องการอยู่ในห้องทรีตเมนต์อย่างเปิดเผย มันใหญ่และมีชีวิตชีวา…” หมอโจวพูดด้วยน้ําเสียงที่ทําให้เขาดูเหมือนไม่ได้รับอนุญาตให้มองเห็นแสงของวัน เขาถอนหายใจด้วยอารมณ์ขณะที่เขาจ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง

“แล้วทําไมเราไม่ไปที่ห้องรักษาล่ะ”

“หนุ่มน้อย” หมอโจวขมวดคิ้ว “งานจะไม่สิ้นสุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในห้องบําบัดของโรงพยาบาลอย่างศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินหยุนหัว จะมีผู้ป่วยมากมายรอรับการรักษาอยู่เสมอ คุณต้องมีชีวิตอยู่เพื่อรักษาผู้ป่วยใช่ไหม? แพทย์ที่ไม่ทราบวิธีการหาที่พักพิงจะไม่สามารถอยู่รอดได้ ในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน”

“ห้องฉุกเฉินไม่เหมือนห้องผ่าตัด คุณจะได้พักผ่อนหลังจากรักษาคนไข้ทั้งหมดที่นั้นแล้วใช่ไหม” แม้ว่าหัวหน้าแพทย์ประจําจบ้านจะพูดด้วยน้ําเสียงที่นุ่มนวล แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เชื่อ หมอโจวอย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะปฏิเสธ

หมอโจวไม่สนใจจริงๆ เขาหัวเราะออกมาดัง ๆ และพูดว่า “มาพนันกัน คุณไม่ต้องทําอะไรมากมาย เพียงไปที่ห้องรักษาและใช้เวลาสี่ชั่วโมงและทํางานโดยไม่ต้องพักเกินสิบห้านาทีหรือเล่นเกม คุณทําได้หรือเปล่า”

แม่บ้านลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า “เดิมพันคืออะไร?”
“ถ้าคุณชนะ ฉันจะซื้ออาหารสําหรับมื้อกลางวันและมื้อเย็นให้คุณดีกว่า ฉันจะซื้อชานมไข่มุกให้คุณด้วย หากคุณแพ้ คุณจะต้องเขียนเวชระเบียนทั้งหมดจากสัปดาห์ที่แล้ว” หมอโจวกล่าวอย่างรวดเร็ว

“ทําไมเวชระเบียนของสัปดาห์ที่แล้วถึงยัง…? ได้สิ มันทนไม่ได้” หัวหน้าแพทย์ประจําบ้านตกลง

“เอาล่ะ งั้นก็ไปสิ” หมอโจววางเท้าของเขาขึ้นบนเก้าอี้ “ฉันจะรอคุณที่นี่ อีกสี่ชั่วโมงเจอกัน โทรหาฉันหากมีสิ่งใด”

แม่บ้านที่ทํางานภายใต้หมอโจวพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม จากนั้นเขาก็ลงไปชั้นล่างด้วยความมุ่งมั่นและมุ่งหน้าไปที่ห้องทรีตเมนต์

เขาเข้าไปในห้องรักษาและเห็นว่าเต็มไปด้วยผู้ป่วยและสมาชิกในครอบครัวของพวกเขา จากนั้นเขาก็จดชื่อหมอโจวไว้ที่สถานพยาบาล ทันใดนั้น เจ้าของบ้านรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

ทําไมฉันต้องทํางานตัวเองจนตายในห้องรักษาคนเดียวเป็นเวลาสี่ชั่วโมง? แม้ว่าฉันจะชนะ ฉันก็ได้เพียงชานมไข่มุกถ้วยเดียว การทํางานของฉันเป็นเวลาสี่ชั่วโมงเพียงเพื่อดื่มชานมไข่มุกหนึ่งถ้วยคุ้มค่าอย่างงั้นหรอ

เมื่อแพทย์ประจําบ้านคิดถึงความเป็นไปได้ของความล้มเหลว เขาอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นไปทั้งตัว

“ฉันสงสัยว่าฉันจะต้องเขียนเวชระเบียนในหนึ่งสัปดาห์นานแค่ไหน บางอย่างอาจเป็นเคสที่ยากด้วยซ้ํา

“นายเป็นแพทย์ประจําบ้านที่ทํางานภายใต้หมอโจวใช่ไหม” หมอเลย ที่อยู่ในห้องทรีตเมนต์ก็ยุ่งมากเช่นกัน ทันทีที่เขาเห็นคนในบ้าน เขาก็สวมชุดหน้าสวยทันทีและพูดคุยกับเจ้าของบ้าน

หลังจากทํางานในโรงพยาบาลมาระยะหนึ่ง แพทย์รุ่นเยาว์ทุกคนจะได้เรียนรู้ว่าไม่มีแพทย์อาวุโสคนใดเป็นคนดี เมื่อใดก็ตามที่แพทย์อาวุโสพูดคุยกับแพทย์รุ่นเยาว์อย่างเป็นมิตรหมายความว่าแพทย์อาวุโสต้องการให้แพทย์รุ่นเยาว์ทําอะไรสักอย่างให้เขา

แม่บ้านที่ถูกหมอโจวหลอกยังไม่คุ้นเคยกับโรงพยาบาลมากนัก ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างเชื่อฟังกับหมอเลยซึ่งเป็นแพทย์ที่ดูแลอยู่ว่า หมอโจวขอให้ฉันมาที่ห้องรักษาเพื่อ…”

“มาสิ ทําไมคุณไม่ลองดูคนไข้รายนี้แล้วเผื่อว่าจะได้รับประสบการณ์ใหม่ๆ…” หมอเลยไม่สนใจฟังประโยคที่เหลือ เขาโบกมือให้เจ้าของบ้าน หลอกให้เจ้าของบ้านรักษาผู้ป่วยแทนเขาในกระบวนการนี้

สี่ชั่วโมงต่อมา ด็อกเตอร์โจวถอดเสื้อคลุมสีขาวขนาดใหญ่ของเขาและเปลี่ยนเป็นรองเท้าหนังที่เขาสวมในโอกาสสบายๆ เขาดูแข็งแรงและกระฉับกระเฉงขณะเดินออกจากพื้นที่ปฏิบัติการก่อนกลับบ้าน เขาอ้อมไปที่ห้องทรีตเมนต์เพื่อตรวจดูบ้านของเขา

แม้ว่าแพทย์ประจําบ้านทํางานหนัก แต่สายตาของเขาก็ยังแข็งทือ

“อย่าลืมเขียนเวชระเบียน” หมอโจวทักทายเขาและออกจากห้องรักษาทันที

นี่คือตอนที่ ผู้อํานวยการฮวงเข้าห้องทรีตเมนต์จากห้องโถงใหญ่โดยไม่พูดอะไรสักคํา

“หมอโจว” เสียงของผู้อํานวยการฮวงราวกับกําปั้นขนาดใหญ่ที่กระทบหัวใจของหมอโจว

ถ้าหัวใจของหมอโจวติดอยู่กับเครื่องตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจในขณะนี้ คลื่นไฟฟ้าหัวใจจะบ่งบอกอย่างแน่นอนว่าหัวใจของเขากําลังเต้นอย่างไม่ตั้งใจ โดยที่ค่า เอวีอาร์(คลื่นหัวใจ) ของเขาตั้งตรง [1] อย่างไรก็ตาม ในที่สุด หมอโจวก็ไม่กล้าหนี เขาหันไปหาผู้อํานวยการฮวงและยิ้ม อย่างเศร้าโศก “ผู้อํานวยการฝ่าย…”

“อืม… ตอนนี้มีกลุ่มแพทย์ต่างชาติอยู่ในโรงพยาบาลหยุนฮัว พวกเขาต้องการไปดูที่โรงพยาบาลของเรา เข้าไปดูแลพวกเขาได้ไหม” ผู้อํานวยการฮวงกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ

หมอโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย สัญชาตญาณของเขาบอกเขาว่าสิ่งต่าง ๆ ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด ผู้อำนวยการแผนกฮวง หมายถึงอะไรโดย “เข้าร่วมกับพวกเขา”? คนที่มาเยี่ยมชมเหล่านั้นควรได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นไม่ใช่หรือ?”

หมอโจวอดไม่ได้ที่จะถามด้วยน้ําเสียงที่เงียบงันว่า “หมอพวกนั้นมาจากประเทศไหน? เราต้องการล่ามไม่ใช่หรือ?”

“จากศูนย์มะเร็งแอนเดอร์สันในสหรัฐอเมริกา พวกเขาพูดภาษาอังกฤษ. ถ้าฉันจําไม่ผิด ภาษาอังกฤษของคุณก็ดีมาก” ผู้อํานวยการฮวงเหลือบมองที่ หมอโจว

หมอโจวพยักหน้าอย่างรวดเร็ว ทันทีหลังจากนั้น เขาถามอย่างระมัดระวังว่า “เนื่องจากพวกเขามาจากศูนย์มะเร็งแอนเดอร์ซันหัวหน้าโรงพยาบาลไม่มาต้อนรับพวกเขาเหรอ?”

“พวกเขาบอกว่ากําลังตามหาหลงรันโดยเฉพาะ นอกจากนี้ พวกเขาไม่ได้น่าเอกสารทางการใดๆ ติดตัวไปด้วย ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะมาอยู่ที่นี้เป็นการส่วนตัว ดังนั้นจึงไม่จําเป็นต้องแจ้งโรงพยาบาล” ผู้อ่านวยการฮวงกล่าวด้วยท่าที่ผ่อนคลายอย่างมาก

สีหน้าของหมอโจวดูมืดมน เขาพูดอย่างลังเลว่า “คนต่างชาติทําอย่างนี้ไม่ใช่หรือ? เราไม่สามารถคาดหวังให้ ศูนย์มะเร็งแอนเดอร์ซันเขียนจดหมายถึงเราอย่างเป็นทางการได้

“อย่างน้อยพวกเขาจะต้องพิสูจน์ตัวตนของพวกเขา คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ? ฉันคิดว่าพวกเขาแค่อยู่ในเมืองหยุนฮัวเพื่อทานอาหารทะเล” ผู้อํานวยการฮวงไม่ได้ตั้งใจจะหารือเรื่องนี้เพิ่มเติม เขาโบกมือให้เลิกจ้างและกล่าวว่า “แค่พาพวกเขาไปที่ร้านอาหารของครอบครัวเฉาเข้าไปดูแลพวกเขาสักหน่อยและดูว่าพวกเขากําลังคิดอะไรอยู่ เราจะรายงานสิ่งต่าง ๆ ต่อหัวหน้าโรงพยาบาลหลังจากที่เราแน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น”

ขณะที่หมอโจวฟัง ผู้อํานวยการฮวงเขารู้สึกว่าสิ่งที่ผู้อํานวยการฮวงพูดนั้นสมเหตุสมผล เขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องจดบันทึกหมายเลขติดต่อของอีกฝ่ายอย่างเชื่อฟังและเวลาที่พวกเขาจะลงจอด จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ําเสียงที่อ่อนโยนว่า “ฉันกําลังจะเลิกงานแล้ว”

“ในที่สุดคุณก็จะได้กลับบ้าน” ผู้อํานวยการฮวงเคาะไหล่ หมอโจว สองสามครั้ง

หมายเหตุนักแปล:

[1] ในขณะที่การสลับขั้วของตระกั่วทั้งหมดกําลังจะออกจากมาเป็นค่าเอวีอาร์ คลื่นทั้งหมดจะเป็นลบในเอวีอาร์ (P, QRS, T) ในจังหวะไซนัสปกติ ในภาวะหัวใจอยู่อกขวา (ค่าจริงและทางเทคนิค) p จะตั้งตรงในเอวีอาร์