GREAT DOCTOR LING RAN - ตอนที่ 726

วันนี้เหอหยวนเจิ้ง ให้คําปรึกษาเพียงสามสิบครั้งในหนึ่งวันเท่านั้น

แผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนของเขาเป็นแผนกเล็กๆแผนกของเขาไม่เพียงแต่มีแพทย์ประจําการน้อยลงเท่านั้นแพทย์ประจําบ้านและแพทย์ฝึกงานภายใต้เขาก็มีจํานวนน้อยลงเช่นกันสิ่งสําคัญที่สุดคือไม่มีแพทย์ระดับสูงที่สามารถทําการผ่าตัดใหญ่ได้ในอาณาจักรนี้

หากไม่มีแพทย์เพียงพอการรับผู้ป่วยเพิ่มก็ไม่มีความหมายห้องให้คําปรึกษาด้านศัลยกรรมมีไว้สําหรับการทําศัลยกรรมดังนั้นไม่ว่าจะทําการตรวจและฉีดยากี่ครั้งก็ไม่มีความหมายหากพยายามเพิ่มรายได้ผ่านช่องทางนี้บริษัทประกันสุขภาพก็จะจับจ้องและโต้เถียงกันไปจนสิ้นโลก

นี่เป็นเหตุผลที่เหอหยวนเจ๋งไม่ตอบโต้อย่างจริงจังเกินไปเมื่อหลิงหรันครอบครองเตียงของโรงพยาบาลในแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนเขาต้องการให้แผนกฉุกเฉินใช้ประโยชน์จากพวกเขามากกว่าจ้างผู้ช่วยวิทยากรหรืออาจารย์คนอื่นเข้ามาในแผนกและท้าทายอํานาจของเขาถ้าเขาจ้างผู้ช่วยวิทยากร เขาอาจจะต้องให้กลุ่มบําบัดกับเขาไม่อย่างนั้นเขาจะเปลืองพื้นที่เปล่าๆในทํานองเดียวกันถ้าเขาต้องการมอบกลุ่มการรักษาให้กับแพทย์ที่ไม่คุ้นเคยเขาก็ไม่อยากจ้างใครเลย

สิ่งที่เหอหยวนเพิ่งตั้งตารอคอยในตอนนี้คือการฝึกผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่ใต้เขา

นั่นคืออุปสรรคของแพทย์หนุ่ม(ค่อนข้าง)สําหรับเฮ่อหยวนเจิ้งซึ่งอยู่ในวัยสี่สิบต้นๆและเรียนที่ต่างประเทศไม่เพียงแต่เขาขาดผู้ใต้บังคับบัญชาแต่ผู้ฝึกหัดรุ่นเยาว์ที่เขาสามารถใช้ได้ยังเด็กเกินไปและไม่สามารถตัดสินใจอย่างอิสระในทันทีดังนั้นเขาจึงทําได้เพียงจับมือปราบปรามพวกเขาเพื่อไม่ให้พวกเขาปรับปรุงเร็วเกินไปแต่ก็ยังปล่อยให้พวกเขาเติบโตอย่างช้าๆ

โชคดีที่การเป็นศัลยแพทย์สามารถฝึกได้อย่างรวดเร็ว เมื่อแพทย์ผ่านการฝึกอบรมที่เหมาะสมในวิทยาลัยการแพทย์และเข้าสู่วัยที่เข้ารับบริการแพทย์และหากพวกเขาได้รับโอกาสพวกเขาก็สามารถทําได้เช่นเดียวกับผู้ช่วยวิทยากรภายในเวลาสองหรือสามปี

แน่นอนว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะได้รับโอกาส ไม่เพียงแต่ให้โอกาสกับแพทย์รุ่นเยาว์เพื่อให้พวกเขาฝึกฝนทักษะเท่านั้นแต่ที่สําคัญที่สุดคือพวกเขาให้แพทย์คนอื่นๆ ทํางานธรรมดาๆบางอย่าง

แม้แต่การตัดถุงน้ำดีออกอย่างง่ายที่สุดก็ทําหน้าที่เป็นกําแพงที่ผู้เริ่มต้นหลายคนไม่สามารถเอาถุงน้ำดีออกได้อย่างสมบูรณ์ในช่วงหลังของการผ่าตัด หรือแม้แต่เจาะถุงน้ำดีจนทําให้น้ำดีไห ลออก แพทย์อาวุโสที่ดูแลอาจไม่ทําผิดพลาดโง่ๆ แบบนั้นอีก และเมื่อทําอย่างนั้น วินาทีของ พวกเขาก็จะทําให้รองเท้าสกปรกเต็มไปหมด

การปรากฏตัวของหลิงรันช่วยแก้ปัญหาบางอย่างของเหอหยวนเพิ่ง

ตัวอย่างเช่นปัญหาเกี่ยวกับโบนัส หากมีแพทย์ระดับสูงเพียงคนเดียวเช่นเหอหยวนเจ๋งที่ดูแลแผนกทั้งหมดเขาจะไม่เพียงแต่ทรุดโทรมเท่านั้น ปริมาณการผ่าตัดและรายได้ก็จะไม่ดีขึ้นเช่นกันดังนั้นแพทย์จะไม่ใช่คนเดียวที่รู้สึกว่าได้รับค่าจ้างต่ำเกินไป พยาบาล,แพทย์ประจําบ้านและแพทย์ฝึกหัดจะรู้สึกเหมือนกัน

แม้ว่าหลิงรันจะใช้รูปแบบการผ่าตัดเพียงอย่างเดียวและไม่รับผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษา และเพิ่มภาระงานของพยาบาลและแพทย์ผู้รับผิดชอบในแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนเขามีรายได้เพิ่มขึ้นอย่างมากและ ทําให้แผนกมีเสถียรภาพ

นอกจากนี้ แม้ว่าเหอหยวนเพิ่งจะไม่ค่อยใช้หลิงหรัน แต่เหอหยวนเพิ่งยังคงปฏิบัติต่อหลิงหรันเป็นคนที่สามารถปกปิดความผิดพลาดของเขาได้ ในความเป็นจริงแพทย์หลายคนในโรงพยาบาลหยุนฮัวมีความคิดเช่นนั้น

พวกเขามักไม่ต้องการใช้หลิงหรัน แต่เมื่อการรอดชีวิตของผู้ป่วยมีความสําคัญอย่างยิ่งและเสียเลือดปมากกว่า 134 ออนซ์ หลังรันน่าจะเป็นหนึ่งในบุคคลที่ดีที่สุดและอาจเป็นแพทย์เพียงคนเดียวที่โรงพยาบาลหยุนฮัวที่สามารถช่วยชีวิตได้ ผู้ป่วย

นั่นเป็นหนึ่งในปัจจัยที่แพทย์ในโรงพยาบาลเคารพแพทย์ระดับสูง

อย่างไรก็ตาม เมื่อหลิงรันเริ่มมีส่วนร่วมในการปรึกษาหารือเหอหยวนเพิ่งกลายเป็นกังวลมาก

เมื่อแพทย์ทําการปรึกษา เขาก็ใช้ชื่อเสียงของเขาดึงผู้ป่วยออกมา และมันก็เป็นประเด็นที่กระทบกระเทือนอาจารย์เขาควรทําอย่างไรถ้าทุกคนมาที่โรงพยาบาลหยุนฮัวเพื่อตามหาหลงรันเมื่อพวกเขาต้องการคําปรึกษาเรื่องการผ่าตัดตับและตับอ่อน?

เฮ่อ หยวนเจ๋งไม่สนใจว่าหลิงรันเป็นเพียงหมอหนุ่มธรรมดาหรือไม่ อย่างไรก็ตามหลิงรันมีทักษะสูงเขายังหนุ่ม หล่อมีคนสนับสนุนเขา และมักถูกพูดถึงบ่อยที่สุด…

เหอหยวนเจิ้งแทบจะไม่สามารถอธิบายอารมณ์ของเขาได้ เขารีบปรึกษาผู้ป่วยทั้งสามสิบคนเสร็จอย่างรวดเร็วและจัดสรรผู้ป่วยเพิ่มเติมเพื่อรับคําปรึกษาในตอนบ่ายจากนั้นเขาก็แสร้งทําเป็นเหยียดร่างกายและเดินออกจากห้องให้คําปรึกษาจากนั้นเขาก็เดินไปตามทางเดินเงยหน้าขึ้นมองหน้าจอแสดงตัวเลขที่โต๊ะพยาบาลก่อนจะถามว่า“หมอหลิงไม่มีตัวเลขเหลือเลยเหรอ เขาปรึกษาเรื่องทั้งหมดเสร็จแล้วเหรอ?”

สําหรับการปรึกษาหารือที่โรงพยาบาลหยุนฮัวเมื่อผู้ป่วยรับหมายเลขแล้ว พวกเขาจะรอเรียกหมายเลขที่ห้องรอที่ชั้นบนสุดเงื่อนไขในห้องโถงรอนั้นคล้ายกับเงื่อนไขของห้องรอในปั้มน้ำมันระดับสูงกว่าเล็กน้อยห้องให้คําปรึกษาของทุกแผนกมีหมึกยาวที่ล้อมรอบห้องโถงรอและห้องโถงกลางโต๊ะพยาบาลตรงทางเดินจะทําหน้าที่เรียกเลขหมายและจัดผู้ป่วยที่ยังไม่ได้เรียกหมายเลขให้เข้า

หน้าจอแสดงผลอิเล็กทรอนิกส์ที่ด้านหน้าโต๊ะพยาบาลจะแสดงหมายเลขที่โทรและชื่อผู้ป่วยดูเหมือนระบบที่ใช้ในแมคโดนัลด์ แต่แน่นอนว่ามันไม่เป็นมิตรกับผู้ใช้เหมือนแมคโดนัลด์

หากแพทย์มีความคิดเห็นใดๆ เกี่ยวกับการจัดเรียงหมายเลข แพทย์จะออกมาสอบถามที่โต๊ะพยาบาลและให้พยาบาลทําหน้าที่จัดการให้

เหอหยวนเพิ่งคุ้นเคยกับกระบวนการนี้มาก อย่างไรก็ตาม พยาบาลประจําการวันนี้ไม่ได้ตรวจคอมพิวเตอร์ทันทีแต่เอียงศีรษะแล้วครุ่นคิด เธอเอามือแตะริมฝีปากและพยายามทําตัวน่ารักแล้วพูดว่า “หมอหลังจัดแค่สิบช่องสําหรับเช้านี้และจัดการตรวจระหว่างคนไข้ตอนนี้มีคนไข้อีกสองคนที่ผ่านการตรวจแล้วกลับมาเพื่อปรึกษาหารือ”

เหอหยวนเจ๋งไม่พอใจกับทัศนคติของพยาบาล แต่เมื่อเขาฟังเธอ เขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว“เขาจัดแค่สิบช่อง?”

“ใช่”

“แล้วตอนนี้เขายังปรึกษาพวกเขาอยู่ไหม”

“ใช่”

“ก็ได้ครับ” เหอหยวนเจิ้งหันกลับมาอย่างสงสัยและตัดสินใจดูเป็นการส่วนตัว

เมื่อพยาบาลสาวที่ตอบคําถามเมื่อเห็นเขาเปิดประตูและเดินเข้าไปในทางเดิน เธอพูดกับพยาบาลข้างๆ ว่า “เธอคิดว่าผู้อํานวยการแผนกเขาหูเสียไปแล้วหรือเปล่าเขาต้องการให้ฉันพูดตามทุกสิ่งที่ฉันพูด เพียงเท่านี้ก็เข้าใจแล้ว”

“อย่าออกนอกลู่นอกทางไป… ประตูยังไม่ปิด” พยาบาลสาวอีกคนพูดด้วยน้ำเสียงที่ต่ำลงหากไม่ใช่เพราะคําสําคัญที่เธอพูดถึงก่อนหน้านี้ โอกาสที่เหอหยวนเพิ่งจะได้ยินประโยคสุดท้าย ของเธอจะน้อยลง

*ปัง.*

เหอหยวนเจิ้งปิดประตูแยกโลหะที่ทางเดินด้วยกําลังที่มหาศาล

ในทางเดินมีที่นั่งสองแถว มีผู้ป่วยและครอบครัวรออยู่ที่นั่น

มีห้องให้คําปรึกษาสองสามห้องที่นั่น และแต่ละห้องมีแผ่นป้ายเขียนด้วย [การปรึกษาเบี้องต้น] [แพทย์ที่รักษา] และ [ผู้เชี่ยวชาญ] แขวนไว้เหนือห้องเหล่านั้น

มีเพียงประมาณหนึ่งถึงสองคนรอที่หน้าประตูเพื่อรับคําปรึกษาขั้นพื้นฐานและเข้าห้องแพทย์ผู้ป่วยส่วนใหญ่กลับมาเยี่ยมติดตามหรือตรวจอาการป่วยเล็กน้อยเมื่อเฮ่อหยวนเพิ่งเห็นว่ามีสมาชิกในครอบครัวเพียงไม่กี่คนที่มากับเขา เขาก็เข้าใจ

เหอหยวนเจิ้งพบว่าตัวเองอยู่หน้าห้องปรึกษาของหลิงรันและหยุดนิ่ง

“เมื่อดูจากผลการแสกนเอ็มอาร์ไอของคุณ ตับและถุงน้ำดีไม่ได้มีปัญหามากนัก มีติ่งเนื้ออยู่บ้างแต่ก็ไม่เป็นไร… อย่างไรก็ตามเมื่อพิจารณาจากการสแกนด้วยเอ็มอาร์ไอนี้ดูเหมือนว่าท้องของคุณจะมีปัญหาบางอย่างมันควรจะค่อนข้างดีแผลที่ร้ายแรงถ้าเรามองจากตรงนี้ส่วนล่างของกระเพาะอาหารยังมีเส้นเลือดขอดอยู่บ้าง…” หลิงรันพูดด้วยความเร็วปานกลางและเสียงของเขาเหมือนล่าธารที่ไหลออกมาจากห้องปรึกษาอย่างช้าๆ

เหอหยวนเจิ้งฟังอยู่ครู่หนึ่งและตระหนักได้ทันท่วงที คุณกําลังให้คําปรึกษาสําหรับแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อน และตอนนี้คุณกําลังให้คําปรึกษาผู้ป่วยเกี่ยวกับกระเพาะอาหารและลําไส้ของพวกเขาด้วย

เหอหยวนเพิ่งขมวดคิ้วและรู้สึกว่าเขาสามารถลงโทษหลิงหรันในประเด็นนี้เพียงลําพังได้

จากนั้นเหอหยวนเจิ้งยืนอยู่ที่ประตูและรอให้ผู้ป่วยออกมา

เขารอและรอ…

และเฝ้ารอ…

หลิงรันยังคงอธิบายอาการของผู้ป่วยอย่างละเอียด ยิ่งไปกว่านั้น เขายังแบ่งปันความรู้ทางการแพทย์กับผู้ป่วยอีกด้วย

แพทย์ปกติจะใช้เวลาสามนาทีในการสิ้นสุดเซสชั่น เหอหยวนเจิ้งมองไปที่โทรศัพท์ของเขาสิบห้านาทีผ่านไป

“หลิงรันทําสิ่งนี้โดยเจตนาหรือไม่ เฮ่อ หยวนเจิ้ง อดไม่ได้ที่จะมีความคิดนี้อยู่ในหัว เขายืนอีกครั้งและทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงผู้ป่วยในยืนขึ้นเช่นกัน

“ขอบคุณหมอหลิง คําอธิบายของคุณละเอียดและดีมาก ตอนนี้เราเข้าใจแล้ว” สมาชิกในครอบครัวแสดงความขอบคุณและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น เราจะไม่ไปศัลยกรรมก่อนเราจะกินยาก่อน …

น้ำเสียงของหลิงรันอ่อนโยนราวกับหยก “ตราบใดที่โรคยังรักษาได้ ก็ไม่เป็นไร การผ่าตัดไม่จําเป็นเสมอไปอย่าลืมทานอาหารให้ตรงเวลา”

ผู้ป่วยยังคงขอบคุณเขาต่อไป “โอเค แน่นอน ถอนหายใจ คุณมีความอดทนมากกว่าหมอที่เราเห็นในต่างประเทศ คุณไม่เหมือนหมอพวกนั้น พวกเขามักจะยุ่งอยู่เสมอ

“เป็นระเบียบเรียบร้อยดีเสมอ”

“ฉันเข้าใจแล้ว” ผู้ป่วยที่กําลังออกไปกล่าวขอบคุณ แล้วเดินจากไปพร้อมรอยยิ้ม

เหอหยวนเพิ่งลังเลอยู่ครู่หนึ่งและเห็นผู้ป่วยรายอื่นเข้ามาก่อนจะปิดประตู

*ปัง *

เหอหยวนเจ๋ง สุดหายใจเข้าลึกๆ และมองไปที่ประตูห้องปรึกษา ตอนนี้ปิดให้สนิท จากนั้นเขารู้สึกว่าเขาไม่ควรรออีกต่อไป

เขาหันกลับมา เจลทําความสะอาดมือที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์ที่แขวนอยู่นอกประตูก็ดึงดูดความสนใจของเขาในทันใด

ข้างเจลทําความสะอาดมือที่มีแอลกอฮอล์เป็นส่วนประกอบแล้วยังมีกระดาษ A4 ที่พิมพ์ออกมาเพื่อเตือนความจํา: โปรดฆ่าเชื้อที่มือของคุณก่อนเข้ามาและเมื่อคุณจากไป

แหอหยวนเพิ่งผลักบางอย่างออกไป มันเป็นรสมะนาวและรู้สึกดีเมื่อวางมันลงบนมือของเขาแต่…

“เจลล้างมือที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์นี้มาจากไหน” เฮ่อ หยวนเจิ้ง อดไม่ได้ที่จะบ่น

“มันอยู่ที่นั่นเสมอไม่ใช่เหรอ?” ผู้ป่วยมองเหอหยวนเจิ้งอย่างสงสัย

เหอหยวนเจ๋งมองไปรอบๆ และเห็นว่ามีเจลล้างมือแอลกอฮอล์หลากสี่แขวนอยู่ที่ทางเข้าห้องให้คําปรึกษา

“เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่?

“ใครซื้อให้?

ใครเป็นคนนําของพวกนี้มาวางไว้ตรงนี้?

“ทําไมฉันไม่รู้เรื่องนี้?”

ดวงตาของเหอหยวนเจิ้งเต็มไปด้วยความสับสน