GREAT DOCTOR LING RAN - ตอนที่ 709

EP 709

By loop

หลิงรันรู้สึกขอโทษเล็กน้อย

เขาสามารถเข้าใจความรู้สึกของหยูหยวนที่สูญเสียโอกาสของเธอ ผู้ป่วยก่อนหน้านี้อาจเป็นแบบที่หยูหยวนปรารถนาที่จะผ่าตัดมากที่สุดในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรือร่างกายของผู้ป่วยมีบางสิ่งที่หยูหยวนต้องการรวบรวมมาหลายปี

แม้ว่าหลิงรันจะไม่เข้าใจของสะสมของ หยูหยวนจริงๆ และไม่ต้องการที่จะเข้าใจ แต่ท้ายที่สุดในฐานะ แพทย์ หลิงรันสามารถเข้าใจความรู้สึกของแพทย์คนอื่นๆ ที่ต้องการทําการผ่าตัดได้

“เมื่อเร็ว ๆ นี้เรามีหมอเต็มกลุ่มพร้อมทํางาน หากคุณต้องการทําศัลยกรรมทั่วไป คุณสามารถไปเล่นที่แผนกศัลยกรรมทั่วไปได้สักสองสามวัน” หลิงรันคิดจากมุมมองของเขา ดังนั้นเขาจึงให้ทางหยูหยวนอย่างไม่เห็นแก่ตัว

ถ้านี่เป็นแผนกอื่นหรือกลุ่มบําบัด มันคงเป็นไปไม่ได้เลย แม้ว่าแผนกนี้จะไม่ยุ่งก็ตาม ทุกคนก็คงไม่ยุ่งเหมือนกัน แต่ถ้าพวกเขามีแพทย์ประจําบ้านน้อยกว่าหนึ่งคน พวกเขาก็จะมีภาระงานมากขึ้น

นอกจากนี้ โบนัสสําหรับแผนกและกลุ่มการรักษายังขึ้นอยู่กับจํานวนเคสอีกด้วย ถ้าหยูหยวนไปที่แผนกศัลยกรรมทั่วไป แพทย์ในแผนกศัลยกรรมทั่วไปจะรู้สึกสบายใจ แต่ถ้าเธอออกจากแผนกฉุกเฉินชั่วคราวแพทย์ในแผนกฉุกเฉินจะไม่มีความสุขเกินไป

อย่างไรก็ตาม หลิงรันไม่ได้พิจารณาเรื่องนี้ นอกจากนี้ทีมรักษาหลิงรันยังทํางานเป็นเวลาเสมอ เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทุกคนในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินได้รับโบนัสพิเศษอย่างน้อยหนึ่งในสี่ถึงหนึ่งในสามของยอดรวมของพวกเขาเนื่องจากหลิงรัน ดังนั้นหากหลงรันต้องการจัดการจะไม่มีใครสามารถหักล้างการตัดสินใจของเขาได้

ในทางกลับกัน รายได้สูงสุดในกลุ่มการรักษาของหลิงรันคือรายได้จากการทําศัลยกรรมอิสระ เมื่อแพทย์รุ่นเยาว์ติดตามหลิงรันเพื่อทําศัลยกรรมอิสระหนึ่งรอบ พวกเขาสามารถหารายได้หนึ่งพันถึงสองพันหยวน ภายในหนึ่งเดือนพวกเขาสามารถทําเงินได้สูงกว่าเงินเดือนของพวกเขาด้วยซ้ํา ด้วยโบนัสจากแผนกและกลุ่มการรักษา ร่วมกับรายได้แปลกๆ ทีมรักษาของหลิงรันมีรายได้สูงสุดในแผนก และรายได้ของพวกเขาสามารถเทียบได้กับแผนกออร์โธปิดิกส์ด้วยซ้ํา

สําหรับแพทย์ในแผนกฉุกเฉิน พวกเขาสามารถหารายได้เหมือนหมอในแผนกออร์โธปิดิกส์ แล้วทําไมยังต้องประหยัดเงินอีก?

หยูหยวนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกถูกล่อลวง เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงชีวิตของเธอในฐานะแม่บ้านจนถึงตอนที่เธอ เข้าร่วมแผนกศัลยกรรมทั่วไป…เธอไม่สามารถทําการผ่าตัดได้หลายครั้งในช่วงเวลานั้น..

หยูหยวนไม่สามารถช่วย แต่ส่ายหัวของเธอ “ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันเป็นหัวหน้าผู้อยู่อาศัย ฉันจะรอจนกว่าฉันจะจบวาระในฐานะหัวหน้าแพทย์

หัวหน้าชาวบ้านใช้เวลายี่สิบห้าชั่วโมงต่อวันในโรงพยาบาล และชั่วโมงพิเศษนั้นสะสมโดยพวกเขาวิ่งไปรอบ ๆ โรงพยาบาล

ตําแหน่งนี้เกิดขึ้นเมื่อเลียนแบบโรงพยาบาลในต่างประเทศ เป้าหมายของมันคือการใช้การผ่าตัดที่มีความเข้มข้นสูงเพื่อพัฒนาทักษะของแพทย์ และพวกเขามีความคล้ายคลึงกับชั้นเรียนพิเศษก่อนการสอบวิทยาลัยแห่งชาติ

จากการปฏิบัติงานจริง แม้ว่าการเป็นหัวหน้าผู้อยู่อาศัยจะเหน็ดเหนื่อย แต่ก็ยังมีการปรับปรุงระดับเฉลี่ยของแพทย์ และเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะไม่ปรับปรุง แพทย์ทั่วไปทําการผ่าตัดยี่สิบถึงสามสิบครั้งในหนึ่งเดือน ในขณะที่มันค่อนข้างปกติสําหรับหัวหน้าผู้อยู่อาศัยที่จะทําการผ่าตัดยี่สิบถึงสามสิบครั้งในหนึ่งเดือน นอกจากนี้ หัวหน้าแผนกเป็นผู้ดูแลการจัดการกะ ในโรงพยาบาลหลายแห่งแผนกที่มีหัวหน้าประจําจะแจกจ่ายการผ่าตัด ให้กับหัวหน้าผู้อยู่อาศัยก่อน

แม้ว่า หยูหยวนจะรู้สึกเหนื่อยกับการเป็นหัวหน้าผู้อยู่อาศัย แต่เธอรู้สึกว่าทักษะของเธอพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการทิ้งตําแหน่งของเธอเอง

ในขณะเดียวกัน แม้ว่าหลิงรันจะเป็นผู้เชี่ยวชาญอยู่แล้ว แต่เขาก็ไม่สามารถตรวจสอบจํานวนการผ่าตัดของ หยูหยวนในแผนกศัลยกรรมทั่วไปได้

หลังจากที่สมองของเธอวัดทั้งข้อดีและข้อเสียในนาทีที่แล้ว หยูหยวนก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก “ที่จริง แผนกฉุกเฉินสามารถพบกับการผ่าตัดทั่วไปได้เสมอ โดยเฉพาะกรณีเกี่ยวกับลําไส้ใหญ่ ส่วนใหญ่เป็นกรณีฉุกเฉิน เราเท่านั้นที่ทําไม่ได้ มักจะไม่จัดการกับสิ่งเหล่านั้น”

“รอให้ผู้อํานวยการแผนกชั่วทําการผ่าตัดเพิ่มอีกสักสองสามครั้ง แล้วเราจะสามารถเริ่มพัฒนาการผ่าตัดประเภทนี้ได้” หลิงรันรู้ดีว่าทําไมการผ่าตัดแบบนี้ถึงมีน้อยมาก การผ่าตัดลําไส้ใหญ่และทวารหนักเป็นการผ่าตัดที่ ปนเปื้อนทั้งหมด หลังจากทําการผ่าตัดอย่างหนึ่งในโรงผ่าตัดระดับความสะอาดในโรงผ่าตัดก็ลดลง. ดังนั้นการผ่าตัดที่ปนเปื้อนมักจะทําในห้องปฏิบัติการที่มีระดับความสะอาดต่ํากว่า

แผนกฉุกเฉินมีโรงผ่าตัดอยู่ 4 โรง พวกเขาสามารถใช้พวกเขาสําหรับการผ่าตัดที่ปนเปื้อน แต่การทําความสะอาดหลังการผ่าตัดนั้นลําบากมาก ท้ายที่สุดแล้ว ห้องผ่าตัดในแผนกฉุกเฉินไม่ได้มีไว้สําหรับการผ่าตัดลําไส้ใหญ่และทวารหนัก

ที่สําคัญที่สุด ทุกคนไม่มีความคิดริเริ่มในการปรับปรุงสถานการณ์ ทุกคนในแผนกฉุกเฉินยกเว้นหยูหยวน ไม่มีความปรารถนาพิเศษใดๆ ต่องานขุดอุจจาระ และพวกเขาจะไม่ขอ

หยูหยวนก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน ดังนั้นเธอจึงพูดได้เพียงว่า “ไม่เป็นไร ถ้าไม่มี อันที่จริง ฉันกําลังสรุปเกี่ยวกับกรณีการผ่าตัดดับที่คุณทําเมื่อเร็วๆ นี้ ฉันคิดว่าถ้าเราดําเนินการตาม- เกี่ยวกับผู้ป่วย เราจะทําบทความวิจัยที่ดี”

“ได้สิ ไปหาพี่จาว” ต้องใช้เงินทุนเพื่อเขียนรายงานการวิจัยหรือติดตามผลผู้ป่วย ในทีมรักษาของหลิงรัน เรื่องเหล่านี้มักจะจัดการโดยโจวซินเยียน

หยูหยวนก็คิดเรื่องเดียวกัน เธอพยักหน้า และเมื่อเธอพร้อมที่จะออกจากห้องเหมือนเสือดาว พยาบาลแผนกต้อนรับก็วิ่งเข้ามาทันที

“หมอหยู ขอบคุณพระเจ้า ที่ฉันกังวลมากว่าคุณจะไม่อยู่ใกล์” พยาบาลแผนกต้อนรับวิ่งเหยาะๆ เมื่อเธอเห็นหลิงรัน เธออดไม่ได้ที่จะหน้าแดง เธอพูดด้วยน้ําเสียงแผ่วเบาว่า “มีเหตุฉุกเฉิน”

หยูหยวนหัวเราะ “เพราะเราเป็นแผนกฉุกเฉิน”

“หมอหย!” พยาบาลแผนกต้อนรับกระทืบเท้าของเธอและมองไปที่หลิงรันอีกครั้งก่อนจะพูดว่า “หมอหยูตามฉันมาได้โปรด”

หยุหยวนติดตามเธอโดยไม่ต้องคิดมาก ปกติแล้ว พยาบาลต้อนรับจะไม่มาหาหมอคนใดคนหนึ่ง ดังนั้นสถานการณ์ตอนนี้จึงค่อนข้างแปลกเล็กน้อย

หลิงรันลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตามพวกเขาไปด้วย

ตอนนี้เขาสามารถรับทุกกรณีได้อย่างอิสระในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการละทิ้งกรณีที่น่าสนใจใดๆ

ไม่นานก็พบผู้ป่วยที่หน้าประตูแผนกต้อนรับ

ชายวัยกลางคนนอนอยู่บนเกอร์นีย์ เขาเอามือแตะหน้าผากของเขา และเขาบ่นผ่านจมูกของเขา เขาฟังราวกับว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

“เพิ่งมาส่งโดยรถพยาบาล ผู้ชายอายุ 48 ปี หัวหน้าร้องเรียนคือใส่หลอดไฟเข้าไปในทวารหนักของเขา และเขาไม่สามารถเอามันออกได้” พยาบาลแผนกต้อนรับเดินมาข้างหน้าและบอก หยูหยวนด้วยเสียงต่ํา เสียงหลังจากที่เธอรายงานเรื่องนี้เสร็จ เธอมองไปที่หลิงรันก่อนจะวิ่งหนีไปพร้อมกับหน้าแดง

หยูหยวนตกตะลึงเล็กน้อย เธอใช้ร่างของเธอซ่อนเขาไว้เล็กน้อยก่อนจะยกผ้าห่มคลุมร่างของผู้ป่วยและชําเลืองมองเขา “หลอดไฟยังเหมือนเดิมหรือแตกเป็นชิ้นๆ?”

“เสร็จสมบูรณ์”

“แน่ใจนะว่าไม่หัก” ขณะที่ หยูหยวนพูด เธอทําการตรวจร่างกายทันที

“ไม่” คนไข้พ่นลมหายใจอีกครั้ง แต่เขาไม่รู้สึกเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด

หยูหยวนเข้าใจทุกอย่าง “เอาล่ะไปเอ็กซ์เรย์ก่อน แล้วฉันจะดูว่าฉันจะเอาออกไปให้คุณได้ไหม”

“หมอครับ ผมไม่ต้องการผ่าตัด…” ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นอย่างลําบาก “ฉันไม่ต้องการการผ่าตัดอย่างแน่นอน!”

หยูหยวนตอบว่า “ถ้าฉันไม่สามารถเอามันออกไปได้จริงๆ …”

“ฉันยอมตายดีกว่าเข้ารับการผ่าตัด” ชายคนนั้นกล่าว “ถ้าเราผ่าตัด ฉันจะต้องใส่ทวารปลอม ไม่ใช่แค่ไร้ประโยชน์ แต่ยังส่งกลิ่นด้วย…”

“ฉันเข้าใจ เราจะสแกนก่อน” หยูหยวนถอนหายใจก่อนที่เธอเรียกผู้ฝึกงานเข้ามาและทําให้เขาผลักผู้ป่วย ออกไป

หยูหยวนไปที่ห้องผ่าตัด เธอล้างมือ สวมถุงมือ เรียกพยาบาลเพื่อจัดเตรียมเครื่องมือ และถามหลิงรันว่า “หมอหลิงอยากทําไหม”

“ไม่” หลิงรันส่ายหัวและออกจากห้องแต่งตัวชั่วคราว

ไม่กี่นาทีต่อมา ชายคนนั้นถูกผลักเข้ามาอีกครั้ง เขาแสดงสีหน้าจริงจังและไม่ส่งเสียงใดๆ

เมื่อประตูห้องตัดขนปิดลง ใบหน้าของชายคนนั้นก็ก้มลง “หมอครับ ผมทนไม่ไหวแล้วผมเจ็บมาก…”

“ให้ฉันดู.” หยูหยวนบอกใบ้ให้เด็กฝึกงานยกเครื่องเอ็กซ์เรย์สแกนขึ้นเพื่อที่เธอจะได้อ่านอย่างเงียบๆ

ในการสแกนด้วยเอกซเรย์ขาวดํา พบว่ามีหลอดไฟทรงกลมแบบเดิมๆ ที่บริเวณปลายไส้ตรง

เด็กฝึกงานอดไม่ได้ที่จะถามว่า “นี่มันเป็นไปได้ยังไง…”

หยูหยวนหันกลับไปอย่างรวดเร็วและมองไปที่เด็กฝึกงาน “ทําไมคุณถึงอยากรู้?”

“ฉัน…” เด็กฝึกงานพูดไม่ออก

“ปัญหาหลักในปัจจุบันคือทําอย่างไรจึงจะกําจัดมันออกไป” หยูหยวนเงยหน้าขึ้นเหมือนเสือดาวมองยีราฟ