GREAT DOCTOR LING RAN - ตอนที่ 687

EP 687

By loop

ในตอนนั้นหัวหน้าศัลยแพทย์ หลินหงฮวงดูกังวลและกระวนกระวายในขณะที่เขาอยู่ในโรงละครเขามองเห็นหมอที่สวมเสื้อคลุมสีขาวผ่านมุมหนึ่ง แต่เขาไม่รู้จักพวกเขา เขารู้แค่ว่าพวกเขาเป็นหมอที่รับใช้ประชาชนทั่วไปในสังคมและเขาก็พูดทันทีว่า “ไม่มีอะไรให้คุณทําเราไม่ต้องการความช่วยเหลือ”

ผู้อํานวยการฮวงเคยเป็นแพทย์ทหาร เมื่อเขาเห็นสิ่งนี้เขาก็รู้ว่าความโกรธของหัวหน้าศัลยแพทย์คนนี้กําลังจะระเบิด

แน่นอนว่าเมื่อการผ่าตัดดําเนินมาจนถึงวินาทีนี้แม้แต่แพทย์ปกติจากโรงพยาบาลทั่วไปก็ยังแทบระเบิดอารมณ์ด้วยความโกรธ อย่างไรก็ตามแพทย์ทหารอาจหงุดหงิดมากขึ้น

ผู้อํานวยการฮวงไอและพูดว่า“หลิงรันเนื่องจากไม่มีอะไรให้ช่วยเราอาจออกไปก่อน น่าจะมีห้องผ่าตัดอื่นอยู่ที่นี่ไปทําความคุ้นเคยกับสถานการณ์ก่อน…”

เขาไม่รู้ว่าหลิงรันได้ยินเขาหรือไม่เพราะเขายืนหยัดและจ้องมองอยู่หลายสิบวินาทีจนหลินหงฮวงไม่สามารถจับมันไว้ได้อีกต่อไปและกําลังจะดุพวกเขา แต่ในตอนนั้นหลิงรันตามผู้อํานวยการฮวงและออกจากห้องผ่าตัดอย่างไรก็ตามเขากําลังจะล้างมือเขาจึงตะโกนขณะเดินออกไปว่า“คนไข้กําลังจะตาย”

ผู้อํานวยการฮวงกล่าวทันทีว่า “คนไข้จะโอเคถ้าพบจุดเลือดออก ในระหว่างการตกเลือดระหว่างการผ่าตัดผู้ป่วยส่วนใหญ่จะดูเหมือนว่าพวกเขากําลังตกอยู่ในอันตราย แต่ตราบใดที่มีการควบคุมการตกเลือดผู้ป่วยก็จะสบายดีหลิงรันอย่าตกใจไปก่อนดีกว่า…”

“เขากําลังมองไปในทิศทางที่ผิด” หลิงรันตอบอย่างตรงไปตรงมามากยิ่งขึ้น

หลินหงฮวงกําลังจะระเบิดด้วยความโกรธ ในขณะนั้นเขาไม่สามารถระงับความโกรธได้อีกต่อไปเขาโยนคีมห้ามเลือดในมือไปที่มุมด้วยเสียงโครมครามและพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “นี่คือสถานที่ช่วยเหลือไม่ใช่สถานที่ให้คุณมาอวดเจ้าหน้าที่วังตอนนี้คุณกําลังทําอะไรอยู่? คุณไม่สามารถมองหาคนที่จะสร้างปัญหาได้ในตอนนี้แม้ว่าคุณจะไม่สามารถหาคนที่เหมาะสมมาให้ความช่วยเหลือได้ … เราอยู่ในสถานการณ์ที่ตึงเครียดมากในการช่วยชีวิตผู้ป่วยในตอนนี้”

“จุดเลือดออกควรอยู่ใกล้กับม้าม” หลิงรันขัดจังหวะการสนทนาและออกไปล้างมือ

พื้นที่ปฏิบัติการบนเรือนั้นค่อนข้างเรียบง่าย มันน่ากลัวกว่าพื้นที่ปฏิบัติการในแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลหยุนหัวไม่มีระบบไหลเวียนของอากาศพื้นสูงต่ํากว่าและพื้นที่เพียงครึ่งหนึ่งของแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลหยุนหัวอย่างไรก็ตามเครื่องมือและอุปกรณ์ที่ตั้งไว้ยังค่อนข้างสมบูรณ์

หากใครจะให้เกรดเรือโรงพยาบาลนี้ตามข้อกําหนดของโรงพยาบาลเรือลํานี้ก็อยู่ในระดับโรงพยาบาลชั้นสองเท่านั้นอย่างไรก็ตามหลังจากพิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่ามันเป็นเรือที่เคลื่อนที่ได้นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายสําหรับพวกเขา

นอกจากนี้เพื่อประหยัดพื้นที่มากขึ้นการวางแผนปริมาณการจราจรในพื้นที่ปฏิบัติการของเรือจึงสมเหตุสมผลมากขึ้นเมื่อหลิงหรันเดินออกจากประตูไปไม่กี่ก้าวเขาก็พบอ่างล้างมือ

หลินหงฮวงค่อนข้างไม่มีความสุข เขาตะโกนด้วยความโกรธที่หลังของหลิงรัน”ม้ามของเขามีเลือดออกหรือ? ถ้าม้ามมีเลือดออกยังไงก็หาไม่เจอ ทุกคนที่นี่รู้ดีว่าม้ามมีเลือดออกมากในช่วงตกเลือดฉันศึกษามาอย่างดีแล้ว…”

เขาตะโกนเสียงดัง หลังจากที่เขาตะโกนสองสามประโยคเขาก็หันกลับมาและดุเจ้าหน้าที่ของหน่วยกู้ภัยแต่ในใจลึก ๆ เขาแค่พยายามซ่อนความไม่มั่นใจเอาไว้

สําหรับศัลยแพทย์การคุกคามของการตกเลือดระหว่างการผ่าตัดก็เหมือนกับการคุกคามของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่เกิดจากโสเภณี

การมีเลือดออกระหว่างการผ่าตัดเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เสมอ ไม่ว่ามาตรการป้องกันจะเข้มงวดแค่ไหนเรื่องแปลก ๆ ก็มักจะเกิดขึ้น สิ่งเดียวที่ศัลยแพทย์สามารถทําได้คือลดความเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้นและหวังว่าจะไม่มีเลือดออกมากถึงแก่ชีวิต

แม้ว่า หลินหงฮวงจะอายุไม่ถึงสี่สิบปี แต่เขาก็มีทักษะมากมายที่สามารถจัดการกับสถานการณ์ที่แตกต่างกันได้อย่างไรก็ตามเขายังไม่ได้รับการพิจารณาว่ามีประสบการณ์เมื่อต้องรับมือกับภาวะเลือดออกระหว่างผ่าตัด

หลินหงฮวงใช้เวลาสิบห้านาทีในการมองหาจุดเลือดออกในผู้ป่วยที่อยู่ตรงหน้าเขา จากมุมมองของศัลยแพทย์ความมั่นใจของ หลินหงฮวงกําลังจะสิ้นสุดลง

“ขอคีมห้ามเลือดอีกครั้ง” หลินหงฮวงฟังดูหยาบคายมากในขณะที่เขาทํางานต่อไป

ในช่วงเวลาที่เขาสอดมือเข้าไปในช่องท้องของผู้ป่วยเขาไม่สามารถช่วยได้ แต่มองไปที่ทิศทางของม้ามอย่างไรก็ตาม หลินหงฮวงยังคงปฏิเสธความเป็นไปได้นี้ทันที

เมื่อเขาทําการผ่าตัดส่องกล้องสํารวจเขาได้ตรวจสอบม้ามแล้ว เนื่องจากตอนนั้นไม่พบว่ามีเลือดออกทําไมถึงต้องตรวจซ้ํา

เวลายังไม่อนุญาตให้ หลินหงฮวงเดาตัวเองเป็นครั้งที่สอง

หลินหงฮวงได้ทําการเล็มทุกส่วนในช่องท้อง ปริมาณเลือดออกลดลงอย่างแน่นอน แต่ปัญหายังไม่ได้รับการแก้ไขเลือดไหลยังไม่หยุด

* ชิค *

หลิงรันก้าวเปิดประตูห้องผ่าตัดและเดินเข้าไป

จากนั้นหลิงหวั่นก็ยืนอยู่ตรงข้าม หลินหงฮวงที่อยู่ตรงข้ามโต๊ะปฏิบัติการโดยไม่มีความกลัวใด ๆ

ด้วยการควบคุมเลือดออกด้วยมือเปล่าระดับที่สมบูรณ์แบบ หลิงรันสามารถตัดสินได้แล้วว่าเลือดออกที่ไหนและอวัยวะนั้นมีเลือดออกอย่างไร อย่างไรก็ตามเพื่อให้ปลอดภัยหลิงรันยังคงเรียกมนุษย์เสมือนเป็นเวลาประมาณสิบวินาที

สิบวินาทีนั้นเกินพอแล้ว

หลิงรันทําการทดลองกับ มนุษย์จําลองสองครั้งติดต่อกันก่อนที่เขาจะเลื่อนร่างมนุษย์จําลองออกไป จากนั้นเขาพูดกับหัวหน้าศัลยแพทย์ หลินหงฮวงและถามว่า“ฉันลองได้ไหม”

ส่วนใหญ่เป็นเพราะพื้นที่ผ่าตัดของ หลินหงฮวงมีขนาดใหญ่เกินไปและโรงพยาบาลทั้งหมดในโรงพยาบาลจะถูกใช้ทีละแห่งติดต่อกันอย่างรวดเร็ว หากหลิงรันไม่ได้พูดอะไรเพื่อแสดงความตั้งใจของเขามันคงเป็นเรื่องยากมากสําหรับเขาที่จะหาโอกาสเข้าร่วมการผ่าตัดใด ๆ

หลินหงฮวงสงบลงในขณะนี้ ตอนนี้เขาได้ปลดปล่อยความโกรธส่วนใหญ่แล้ว สําหรับตอนนี้เขาไม่สามารถใส่ใจที่จะพูดคุยได้

“เดี๋ยวก่อน.” หลิงรันไม่ต้องการเสียลมหายใจเช่นกัน เขาเดินไปที่โต๊ะผ่าตัดและสังเกตอยู่สองสามวินาทีจากนั้นเขาสอดมือเข้าไปในช่องท้องของผู้ป่วยโดยตรง

ริมฝีปากของ หลินหงฮวงขยับขึ้นเล็กน้อย เขาตัดสินใจดหลิงรันอีกครั้งหลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที

หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเลือดที่ปนเปื้อนในช่องท้องของผู้ป่วยจะลดลงอย่างเห็นได้ชัดหลังจากถูกดูดโดยเครี่องช่วยหายใจ

ตอนนี้เครื่องช่วยหายใจยังใช้อยู่ อย่างไรก็ตามเนื่องจากผู้ป่วยยังคงมีเลือดออกอย่างต่อเนื่องในร่างกายจึงไม่เห็นผลชัดเจน

หลินหงฮวงตะลึงทันที

“อะไรกัน…” หลินหงฮวงจ้องไปที่มือและแขนของ หลิงรันร่างกายของเขาเริ่มแข็งที่อ

“หมอหลิงเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญกลุ่มแรก ๆ ที่เราเชิญมา เขายังเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงในประเทศอีกด้วย..” เจ้าหน้าที่หนุ่มที่ยอมรับความจริงว่าเขาถูกดุตอนนี้เริ่มโอ้อวดเกี่ยวกับหลิงรันทันที

หลินหงฮวงดูมืดมนจากนั้นเขาก็จ้องไปที่แขนของ หลิงรันและเริ่มคิดอย่างเข้มข้น

“ช่วยเย็บเร็วขึ้นหน่อย” หลิงรันเงยหน้าขึ้นและจ้องไปที่ หลินหงฮวงแขนของเขายังอยู่ในท้องของผู้ป่วยหลิงรันรู้สึกไม่พอใจกับความจริงที่ว่าหลินหงฮวงเพียงเฝ้าดูแทนที่จะลงมือทํา

“ฉัน” หลินหงฮวงเงียบหลังจากที่เขาพูดคําเดียว เขาทําได้เพียงโทษตัวเองที่ฟังดูหยิ่งเกินไปในตอนนี้และทําให้ทุกคนในห้องผ่าตัดรู้สึกไม่พอใจดังนั้นเขาจึงไม่มีโอกาสยอมรับการสูญเสียของเขาอย่างสง่างาม

เนื่องจากเขาไม่มีอะไรจะพูดเขาจึงทําได้เพียงก้มหน้าลงและทํางาน

ด้วยความช่วยเหลือของหลิงรันหลินหงฮวงสามารถขยายช่องผ่าตัดบริเวณหน้าท้องให้กว้างขึ้นและหาจุดที่ มีเลือดออกก่อนที่เขาจะหยุดเลือดโดยใช้การเย็บ …

เมื่อหลิงรันเอามือออกจากช่องท้องของผู้ป่วยในที่สุดใบหน้าของหลินหงฮวงก็เปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับกันลิง

หลินหงฮวงเตรียมจิตใจก่อนที่เขาจะพูดในที่สุด“ฉันขอโทษสําหรับสิ่งที่ฉันทําไปตอนนี้”

ผู้อํานวยการฮวงมองไปที่ หลิงรันไอและใช้น้ําเสียงที่นุ่มนวลที่ทุกคนสามารถได้ยินและกระซิบว่านายทําดีมาก”

หลิงรันครุ่นคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับแนวคิดเรื่องความสุภาพก่อนที่เขาจะพยักหน้าให้หลินหงฮวงและกล่าวว่า“ด้วยระดับปัจจุบันของคุณมันเป็นเรื่องปกติถ้าคุณไม่สามารถหาจุดเลือดออกได้คุณไม่ต้องเสียใจกับเรื่องนั้น”