Great Demon King – กำเนิดราชันย์ปีศาจ - ตอนที่ 438
ทุกคนในงานเลี้ยงต่างสนุกสนานรื่นเริงและพูดคุยกันอย่างออกรส ดอร์คัสและแจ็คผลัดกันเล่าสถานการณ์ภายในนครเบรทเทลให้ฟังโดยละเอียด เพราะตามปกติ ทั้งคู่ก็มักจะเปิดเผยประเด็นสำคัญที่ไม่ได้เปิดเผยให้สาธารณชนรับรู้ให้หานซั่วฟังอยู่แล้ว พวกเขาจึงเล่าความจริงทั้งหมด
กิลเบิร์ตเองก็คงจะแวะเวียนมาที่นครเบรทเทลอยู่บ่อยครั้งในช่วง 3 ปีที่ผ่านมา เพราะดูเขาสนิทสนมคุ้นเคยกับคนที่นี่เป็นอย่างดี จากการที่เขาพูดคุยหยอกล้อกับดิคและคนอื่น ๆ อย่างเป็นกันเองด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
จากคำบอกเล่าของดอร์คัสและแจ็ค หานซั่วก็ได้รับรู้ถึงสถานการณ์ยากลำบากที่นครเบรทเทลต้องพบเจอด้วยเช่นกัน และจริง ๆ แล้ว ภายใต้ความเจริญรุ่งเรืองและยิ่งใหญ่ที่มองเห็นจากภายนอก กลับมีวิกฤติการณ์ลับ ๆ ที่กำลังรอคอยนครเบรทเทลอยู่เช่นกัน
จักรวรรดิแลนซล็อตในตอนนี้สามารถควบคุมสถาณการณ์ทางการเมืองภายในได้อย่างมั่นคง เมื่อมีลอว์เรนซ์เป็นผู้กุมอำนาจ หลังจากการกวาดล้างครั้งใหญ่ เสียงของการก่อกบฏก็ไม่ได้ดังให้ได้ยินภายใจจักรวรรดิอีกเลย เช่นนั้นแล้ว จึงไม่มีปัญหาใด ๆ เกิดขึ้นภายใน มีเพียงภัยคุกคามจากภายนอกเท่านั้น
นครเบรทเทล ในฐานะเมืองใหญ่ที่ตั้งอยู่สุดเขตแดนตะวันออก จำต้องเผชิญหน้ากับการรุกรานของแว่นแคว้นหรือจักรวรรดิอื่นอยู่เสมอ และในเมื่อนครเบรทเทลกำลังเติบโตมากขึ้นเรื่อย ๆ จนอาจเป็นภัยต่อแคว้นทั้งเจ็ด นอกจาก 2 แคว้นของเฮเลน ทีน่า และเบิร์ต ซิลี แล้ว อีก 5 แคว้นที่เหลือก็เริ่มติดต่อกันบ่อยครั้ง จนเรื่องบาดหมางที่เคยมีต่อกันก็เงียบลงไปด้วย
นอกเหนือจากภัยคุกคามจากแคว้นทั้งเจ็ดแล้ว สมาพันธ์พ่อค้าบรุทเองก็กำลังจับตามองนครเบรทเทลออย่างใกล้ชิดอยู่เช่นกัน เหตุผลหนึ่งคือหานซั่วได้สังหารเซลท์ ผู้บัญชาการกองกำลังอัศวินบุปผาแดงของสมาพันธ์ฯ และอีกเหตุผลหนึ่ง คือการดำรงอยู่ของนครเบรทเทลทำให้สมาพันธ์ต้องเสียผลประโยชน์ทางการค้าอย่างรุนแรง
ก่อนหน้าที่นครเบรทเทลจะเจริญรุ่งเรือง สินค้าและทรัพยากรหลัก ๆ ที่แคว้นทั้งเจ็ดต้องการล้วนถูกซื้อจากสมาพันธ์พ่อค้าบรุท ก่อให้เกิดการซื้อขายแลกเปลี่ยนด้วยสิทธิพิเศษระหว่างแคว้นและสมาพันธ์ฯ มากมาย ด้วยเหตุนี้เอง กำไรและผลประโยชน์มหาศาลที่สมาพันธ์ฯ ได้รับจากแคว้นเหล่านั้นจึงทำให้บรรดาพ่อค้าต่างร่ำรวยกันอย่างมาก
แต่อย่างไรก็ตาม เพราะการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของนครเบรทเทล พวกพ่อค้าจากแคว้นทั้งเจ็ดซึ่งเห็นแก่ผลประโยชน์เหนือสิ่งอื่นใด จึงเริ่มทำการซื้อขายแลกเปลี่ยนกับนครเบรทเทลมากขึ้น และยิ่งไปกว่านั้น สินค้าส่วนใหญ่ของนครเบรทเทลก็มีราคาถูกกว่าราคาตลาดของสมาพันธ์พ่อค้าบรุทมากทีเดียว บรรดาพ่อค้าจึงพากันปฏิเสธการซื้อขายจากสมาพันธ์ฯ และหันมาจับมือเป็นคู่ค้ากับนครเบรทเทลแทน
เช่นนั้นแล้ว ผลกำไรของสมาพันธ์พ่อค้าบรุทจึงได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง สมาพันธ์พ่อค้าบรุทเป็นองค์กรความร่วมมือทางการค้าขนาดใหญ่ที่มีอิทธิพลและเครือข่ายกว้างขวางราวกับรัฐอิสระ เรียกได้ว่าพวกเขาลุ่มหลงในเหรียญทองเหนือสิ่งอื่นใด เช่นนั้นแล้ว สมาพันธ์ฯ จึงถือว่านครเบรทเทลคือศัตรู และเริ่มทำการสนับสนุน 5 แคว้นที่เหลืออย่างลับ ๆ ด้วยหวังจะทำลายนครเบรทเทลให้สิ้นซาก
** Please note : โปรดอ่านนิยายเรื่องนี้ จากบล็อกของผู้แปล gdk-th.blogspot.com เท่านั้น หากท่านกำลังอ่านจากเว็บไซต์อื่น แสดงว่าท่านกำลังจ่ายเงินให้กับผู้ที่ขโมยผลงานของนักแปลมาแสวงหาผลกำไรให้ตนเอง **
สมาพันธ์พ่อค้าบรุทบริหารจัดการโดยสมาคมพ่อค้าขนาดใหญ่หลายสมาคม เรียกได้ว่าเป็นองค์กรที่ร่ำรวยที่สุดในอาณาจักรแห่งความลึกล้ำเลยก็ว่าได้ ไม่เพียงแต่พวกเขาจะมีกองทัพที่แข็งแกร่งเป็นของตนเอง แต่ยังครอบครองอาวุธยุทโธปกรณ์การรบอีกมากมายมหาศาล อำนาจอิทธิพลของสมาพันธ์ฯ นั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าจักรวรรดิแลนซล็อตเลยแม้แต่น้อย และเมื่อพวกเขาทั้งหมดรวมพลังกัน ก็คงสร้างปัญหาให้กับนครเบรทเทลมากทีเดียว
“สมาพันธ์พ่อค้าบรุทงั้นรึ? …หึหึ ก็แค่องค์กรที่ร่ำรวยขึ้นมาด้วยวิธีการสกปรก ๆ ข้ายังไม่เคยไปทำอะไรเลยแท้ ๆ แต่พวกเขากลับคิดกำจัดข้าเสียแล้ว น่าสนุก น่าสนุกจริง ๆ!”
หานซั่วหัวเราะอย่างเย็นชาหลังจากที่ได้ฟังคำบอกเล่าจากดอร์คัสและแจ็ค
“ไบรอัน พวกเราต้องรับมือกับพวกสมาพันธ์พ่อค้าบรุทดี ๆ นะ พวกนั้นแข็งแกร่งราวกับจักรวรรดิแลนซล็อตทั้งจักรวรรดิเลย ลำพังกองกำลังที่เพิ่งตั้งตัวได้ของพวกเราอย่างเดียว ไม่มีทางเทียบพวกนั้นติดเลยแน่ ๆ”
แจ็คแนะนำหานซั่วเมื่อเห็นสีหน้ากระตือรือร้นของเขา
“ไม่เอาน่า เจ้าอ้วน เจ้าก็บริหารจัดการอะไรของเจ้าไปนั่นแหละ ความใฝ่ฝันของท่านเจ้าเมืองคงเป็นอะไรที่เจ้าเองก็คิดไม่ถึงหรอก”
ดอร์คัสคำรามออกมาเบา ๆ หลังจากที่ส่งสายตาดุแจ็ค
“ข้ารู้ซึ้งถึงความแข็งแกร่งของพวกมันดี หึหึหึ แต่สมาพันธ์พ่อค้าบรุทเองก็กำลังเผชิญหน้ากับศัตรูทรงพลังมากมายที่รายล้อมพวกมันอยู่เหมือนกัน เพราะฉะนั้น พวกมันคงไม่พุ่งเป้ามาที่เราแค่ฝ่ายเดียวหรอก ในตอนนี้ สิ่งที่พวกเราต้องทำ ก็คือคิดหาวิธีจัดการกับพวกแคว้นทั้งเจ็ดใกล้ ๆ นี่ดีกว่า ในระหว่างนี้พวกเจ้าก็ยังไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องสมาพันธ์ฯ นั่นหรอก”
หานซั่วตอบด้วยรอยยิ้ม
“ท่านมาร์ควิส ท่านนี่แข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะคะ”
ขณะที่หานซั่วกำลังพูดคุยอยู่กับแจ็คและดอร์คัส ดีเลียก็เอ่ยชมหานซั่วด้วยรอยยิ้ม เธอเดินใกล้เข้ามาพร้อมกับแก้วไวน์สีแดงเข้มในมือ ใบหน้าของเธอฉ่ำวาวและงดงามตามแบบฉบับของชนภูเขา และในตอนนี้ เธอก็กลายมาเป็นทหารยอดฝีมือผู้เก่งกล้าคนหนึ่งในกองทัพ
ดีเลียผู้มีรูปร่างเพรียวบาง สวมใส่อยู่ในชุดกระโปรงรัดรูปสีม่วงอ่อนแบบมีผ้าผูกเอว ชายกระโปรงยาวที่บานออกเหมือนหางนางเงือกยิ่งทำให้ท่อนขาเรียวยาวของเธอดูมีเสน่ห์ยิ่งขึ้นอีก ท่วงท่ากรีดกรายของเธอทำให้บรรดาหัวหน้าชนภูเขาต่างจ้องมองกันตาค้าง และกลืนน้ำลายอย่างไม่รู้ตัว
หานซั่วยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะชูแก้วไวน์ในมือขึ้นไปทางดีเลียและตอบเธอกลับไปอย่างสุภาพ
“เจ้าชมข้าเกินไปแล้ว”
“ฮ่า ๆ ๆ ดีเลียเอ๋ย ดีเลีย มีชายหนุ่มชนภูเขาที่ทั้งเก่งกาจและหล่อเหลาอยู่ตั้งมากมายที่คอยตามตอแยเจ้า แต่เจ้ากลับไม่เคยเหลียวแลพวกนั้นเลย อย่าบอกนะ ว่าจริง ๆ แล้วเจ้ารอคอยเจ้าหมอนี่มาโดยตลอด?”
แจ็คพูดแหย่ดีเลียพลางหัวเราะร่วน ดูเหมือนว่าแจ็คจะสนิทสนมคุ้นเคยกับพวกเขามากทีเดียวในช่วงเวลา 3 ปีที่ผ่านมานี้
ดีเลียเม้มปากเล็กน้อยและหัวเราะออกมาเบา ๆ หลังจากที่ปรายตามองไปทั่วร่างกายของหานซั่วอีกครั้งหนึ่ง เธอก็ตอบแจ็คกลับไป
“ท่านแจ็คนี่ช่างตาแหลมยิ่งนัก ท่านมองข้าออกหมดเลย ฮิฮิ”
“อ้าว? จริงรึนี่ ฮ่า ๆ ๆ แต่ว่านะ ดีเลีย เจ้าน่าจะต้องผิดหวังแล้วล่ะ เพราะเจ้าหนุ่มนี่มีผู้หญิงอีกหลายคนคอยเคียงข้างอยู่แล้ว เจ้าคงไม่มีโอกาสแล้วล่ะ เจ้าเองก็น่าจะได้ยินเรื่องของหญิงสาวผู้ทรงอำนาจทั้ง 3 คนนั้นมาก่อน ไบรอันไม่น่าจะกล้าทำตัวเป็นเสือผู้หญิงมากไปกว่านี้แล้วล่ะ”
แจ็คพูดกับดีเลียพร้อมรอยยิ้มกว้าง
“แหม ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย สำหรับชายผู้ยิ่งใหญ่อย่างท่านเจ้าเมือง ข้าเชื่อว่าตราบใดที่เขายังยึดมั่นในหนทางของตัวเองต่อไป บางที ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าต่อต้านท่านหรอก ฮิฮิ นายท่าน ข้าพูดถูกรึเปล่าคะ?”
ดีเลียตอบแจ็ค ก่อนจะหันไปถามหานซั่วด้วยสายตาที่เร่าร้อน
เมื่อครั้งก่อน ระหว่างทางลงมาจากภูเขาแพรไหม ดีเลียได้เปิดเผยความรู้สึกของเธอที่มีต่อหานซั่ว ว่ากันว่าธรรมชาติของชนภูเขานั้นมักจะพูดจาโผงผางและเถรตรง และดีเลียก็เป็นเช่นนั้น เมื่อใดที่เธอพุ่งความสนใจไปที่สิ่งใดแล้ว เธอก็จะต่อสู้เพื่อให้ได้มาอย่างไม่ลังเล นิสัยและวิธีการของเธอจึงมักตรงไปตรงมาเช่นนี้เสมอ
เมื่อหานซั่วได้พบกับดีเลียอีกครั้งหลังจากผ่านไปถึง 3 ปี เขาก็นึกว่าเธอจะได้พบรักกับใครสักคนไปเสียแล้ว แต่เธอกลับยังโสดและไม่ได้คบหาใคร และหานซั่วก็เข้าใจความหมายบางอย่างที่แฝงอยู่ในดวงตาอันเร่าร้อนของเธอ ดีเลียผู้แสนคึกคะนองและเย้ายวนใจ ซึ่งยังคงเป็นหญิงสาวที่งดงามที่สุดในบรรดาชนภูเขาทั้งมวล อีกทั้งยังมีเสน่ห์และแรงดึงดูดต่อหานซั่วผู้ที่เพิ่งบรรลุสู่อาณาจักรพลังกามอสูรอย่างน่าประหลาด
“อะแฮ่ม… ข้าเองก็ไม่ใช่คนที่จะสนใจใครก็ได้หรอกนะ”
หานซั่วพูดพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย เขามองไปยังดีเลียที่ยังคงจ้องมองเขาอย่างไม่วางตา
สำหรับแจ็คที่เพิ่งพูดจาหยอกล้อดีเลียไปเมื่อครู่ เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปยังดีเลียอย่างพิจารณาอีกครั้ง ในฐานะที่แจ็คได้คร่ำหวอดอยู่ในวงการการเมืองการปกครองมาถึง 3 ปี ด้วยสายตาอันเฉียบแหลมในการมองคน เขาก็มองเห็นไฟปรารถนาในดวงตาของดีเลียได้อย่างชัดเจน และตอนนั้นเอง ที่แจ็คได้รู้ว่า เรื่องล้อเล่นที่เขาพูดออกไป กลับกลายเป็นความจริงเสียแล้ว
แม้ในใจจะรู้สึกชื่นชมในความโชคดีของหานซั่ว แต่แจ็คก็อดเป็นห่วงเขาไม่ได้ เพราะตัวเขาเองก็รู้ดีถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในนครออซเซ็นเมื่อครั้งก่อน อีกทั้งยังรู้ถึงพื้นเพและอิทธิพลมากมายที่ผู้หญิงทั้ง 3 คนมี และอีกอย่างหนึ่ง แจ็คก็รู้ดีอย่างที่สุดว่าหานซั่วไม่ใช่คนที่อยู่กับร่องกับรอยนัก ด้วยความสามารถและฐานะของดีเลีย รวมทั้งการยั่วยวนหานซั่วอย่างเปิดเผย แจ็คก็แทบไม่จำเป็นต้องคิดเลยว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น
** Please note : โปรดอ่านนิยายเรื่องนี้ จากบล็อกของผู้แปล gdk-th.blogspot.com เท่านั้น หากท่านกำลังอ่านจากเว็บไซต์อื่น แสดงว่าท่านกำลังจ่ายเงินให้กับผู้ที่ขโมยผลงานของนักแปลมาแสวงหาผลกำไรให้ตนเอง **
ในฐานะหญิงสาวที่งดงามที่สุดในหมู่ชนภูเขา ดีเลียจึงกลายเป็นผู้ครองหัวใจบรรดาชนภูเขาที่อาศัยอยู่ในนครเบรทเทล หากวันใดวันหนึ่ง เธอเกิดมีเรื่องบาดหมางกับหานซั่ว หรือแม้แต่กับผู้หญิงทั้ง 3 คนของหานซั่วขึ้นมา จะต้องเกิดผลกระทบใหญ่หลวงต่อพวกชนภูเขาอย่างแน่นอน แต่จะมากน้อยแค่ไหนนั้น แจ็คก็ได้แต่ค่อย ๆ เริ่มคิดคำนวณอยู่เงียบ ๆ ภายในใจ
“ถ้าอย่างนั้น ท่านรู้สึกยังไงกับข้าบ้างล่ะคะ? ฮิฮิ ถ้าท่านเกิดสนใจในตัวข้าสักนิด ข้าก็คงไม่มีทางต้านทานเสน่ห์ของท่านได้หรอกนะ”
ดีเลียพูดกับหานซั่วด้วยรอยยิ้ม น้ำเสียงของเธอไม่ได้ปิดบังความปรารถนาไว้เลยแม้แต่น้อย
“อะแฮ่ม… อะแฮ่ม…”
ดอร์คัสกระแอมไอออกมาถึง 2 ครั้ง ก่อนจะนิ่วหน้ามองไปยังดีเลียอย่างไม่พอใจนัก
“พวกเรากำลังคุยเรื่องสำคัญกันอยู่ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เจ้าก็ช่วยไปเดินเล่นที่อื่นหน่อยเถอะ!”
แม้ไม่ใช่ดอร์คัส แต่ต่อให้เป็นคนอื่นที่โง่เง่าอย่างที่สุด ก็ยังสามารถบอกได้มีความตั้งใจบางอย่างแฝงอยู่ในคำพูดของเธอ หลังจากที่ได้รับสัญญาณผ่านสายตาของแจ็คแล้ว เขาก็ไหวตัวขึ้นมาทันที และเริ่มเอ่ยปากดุดีเลีย
ดอร์คัสเป็นหัวหน้าของดีเลีย อีกทั้งยังถือครองอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวในฐานะผู้บัญชาการกองทัพของนครเบรทเทล แม้แต่ดีเลียที่หัวแข็งและไม่เคยกลัวใคร ก็ยังรู้สึกหวั่นเกรงเขาไม่น้อย เมื่อเห็นว่าดอร์คัสติเตียนด้วยท่าทีไม่พอใจ เธอก็รู้ทันทีว่าพวกเขาคงมีเรื่องปรึกษาหารือที่สำคัญมากจริง ๆ เธอจึงเอ่ยขอโทษทั้ง 3 คน แต่ก่อนจะจากไป เธอก็หันหน้ากลับมามองหานซั่วอีกครั้งหนึ่ง นัยน์ตาของเธอเต็มไปด้วยความยั่วยวนและการเชื้อเชิญ
“ไบรอัน เห็นทีเจ้าจะมีปัญหาสวย ๆ งาม ๆ มาคอยกวนใจเสียแล้วสิ ข้าล่ะไม่รู้เลยจริง ๆ ว่าควรจะดีใจหรือเป็นห่วงเจ้าดี”
แจ็ครอคอยจนดีเลียเดินออกไปไกลแล้ว และหันมาเยาะเย้ยหานซั่ว
“อย่ามายุ่งเรื่องของข้าเลยน่า ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ข้ารู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร”
หานซั่วชนแก้วกับแจ็คและยิ้ม เมื่อดื่มไวน์ที่เหลือในแก้วจนหมด เขาก็หันไปพูดกับทั้ง 2 คน
“ข้าคงต้องออกไปจากนครเบรทเทลเพื่อจัดการอะไรต่ออะไรอีกสักพักหนึ่ง แต่คงไม่นานหรอก”
“เข้าใจแล้ว นายท่าน วางใจเถอะ พวกเราจะดูแลนครเบรทเทลอย่างดี”
ดอร์คัสพูดขึ้นมาด้วยความเคารพ
“เจ้าหายหน้าหายตาไปตั้ง 3 ปี แถมนครเบรทเทลก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรมากมาย ต่อให้เจ้าไม่อยู่ก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอก ไปทำอะไรที่เจ้าต้องทำเถอะ”
แจ็คพูดพร้อมกับยิ้ม
หานซั่วพยักหน้าและไม่ได้พูดจาร่ำลาเลยแม้แต่น้อย เขารู้ดีว่าถ้ามีแจ็คและดอร์คัสคอยควบคุมดูแล นครเบรทเทลก็จะไม่ต้องพบกับความหายนะใด ๆ อย่างแน่นอน ก่อนหน้านี้ อัศวินศักดิ์สิทธิ์เบลานต์ที่เคยทำร้ายเขาและเจ้าผีดิบธาตุดินชั้นยอดจนบาดเจ็บสาหัส กลับหนีรอดไปได้ และในเมื่อหานซั่วได้บรรลุสู่อาณาจักรพลังกามอสูรแล้ว เขาจึงมีความตั้งใจอย่างแรงกล้าที่จะสังหารเบลานต์เพื่อแก้แค้นให้กับเจ้าผีดิบธาตุดินให้จงได้
********************************