God of Fishing - ตอนที่ 166

Chapter 166: ตํานานอันธพาลสามารถสร้างตํานานต่อไปได้หรือไม่

สองวันต่อมา

หลังการฝึกฝน 108 กายาสงครามดูดซับวิญญาณ หานเฟยพอใจมากกับการเพิ่มขีดจํากัดสูงสุดของพลังวิญญาณ แม้ว่าจะไม่ถึง 2,199 แต่ก็เกือบจะเท่านั้น

และเมื่อคืนที่เขาฝึกตกความว่างเปล่าเขาพบว่าระดับที่สามของ ตกความว่างเปล่านั้นแตกต่างจากระดับที่สองอย่างสิ้นเชิงและอาจกล่าวได้ว่าผลของมันนั้นดีขึ้นถึงสิบเท่า

แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในทะเลด้วยวงกลมรวบรวมวิญญาณเขาก็สามารถดูดซับพลังวิญญาณได้เกือบ 8,000 จุดจากความว่างเปล่าความเร็วนี้น่ากลัวมาก เขายังจําได้ว่าเขามีพลังวิญญาณ 300 จุดเมื่อเขาฝึกตกความว่างเปล่าระดับแรก และมีเพียง 1,200 จุดในระดับที่สองเนื่องจากมันช้าเกินไปเขาจึงเลือกที่จะไปที่แผงขาย บาร์บีคิวเพื่อรวบรวมพลังวิญญาณ

ตอนนี้เขาสามารถรวบรวมได้ถึง 8,000 จุดในชั่วข้ามคืน เขาจะใช้เวลาเพียงสามหรือสี่เดือนในการสะสมพลังวิญญาณนับล้านซึ่งมันจะมากเกินพอสําหรับการฝึกฝนของเขา แต่เขาต้องใช้พลังวิญญาณ 10 ล้านจุดเพื่อ เรยนรู้ในระดับที่สี่ แม้ว่าเขาจะทํางานหนักทุกคืน แต่ก็ต้องใช้เวลามากกว่าสามปีในการรวบรวมพลังงานทางจิตวิญญาณจํานวนมาก

“ให้ตายเถอะเทคนิคนี้ทรงพลัง แต่ใช้พลังงานวิญญาณมากเกินไป ไม่ใช่ปัญหาที่จะเรียนรู้เป็นระดับที่สี่ แต่ระดับที่ห้าล่ะ”

ฟึบ…

ทันใดนั้นหานเฟยรู้สึกได้ถึงลมกระโชกที่อยู่ข้างหลังเขาและรีบเปิดใช้งานเกราะป้องกันพลังวิญญาณ

แกร๊ก!

เกราะป้องกันแตกออกมีดสั้นทิ่มเข้าไปในผิวหนังของหานเฟยเล็กน้อยและมีเลือดไหลออกมา

หานเฟยร้อง “เซียเสียวจ้านอย่าทําแบบนี้สิ มันน่ากลัวนะ”

เซียเสี่ยวจ้านมองไปที่บาดแผลของหานเฟยและสงสัย “ทําไมร่างกายนายถึงแข็งแรงขึ้นอีกแล้วล่ะ?”

หานเฟยพูดอย่างไร้เดียงสาว่า “ฉันได้หลอมรวมพลังสายฟ้าแล้ว! คุณจะเห็นว่าในเวลาเพียงสองวันคุณยังสามารถเจาะผิวหนังของฉันได้ดังนั้นร่างกายของฉันจึงไม่แข็งแรงอย่างที่คุณคิด”

เซียเสี่ยวจานยิ้มเยาะ “แม้แต่ปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ขั้นสูงก็ไม่สามารถขัดขวางการแทงขึ้นสูงของฉันได้ แต่นายทําได้ แล้วจะมาบอกว่าร่างกายของนายไม่แข็งแรงหรอ? แล้วนายต้องการให้มันแข็งแรงแค่ไหนกัน?”

หานเฟยโบกมือ “เอาล่ะเมื่อคุณกลายปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ระดับกลางแล้วมาลองอีกครั้ง ในตอนนั้นฉันพนันได้เลยว่ามันจะมากกว่าการเจาะผิวหนังของฉัน”

เซียเสี่ยวจ้านยังคงรู้สึกว่าหานเฟยมีความลับอื่นๆอีก ทําไมวันนั้นเขาจึงขึ้นไปบนยอดเขาเพื่อฝึกฝน? แล้วทําไมเขาถึงถูกฟ้าผ่า? มันแปลกเกินไป

เซียเสี่ยวจานยักไหล่ “ไปกันเถอะ ไปที่สนามประลองกัน พวกเขาแจ้งให้ฉันทราบว่าพวกเขาพบทีมปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ระดับกลางจํานวนหนึ่งเพียงพอให้เราต่อสู้เป็นเวลาสามวัน”

“พวกเขาแข็งแรงไหม”

“เป้าหมายของเราคือปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ขั้นสูง ปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ระดับกลางไม่คุ้มค่าที่เราจะให้ความสนใจ”

สนามประลองทะเลคราม

มีผู้คนแน่นขนัดที่นี่อีกแล้ว หลังจากที่ผู้คนรู้ว่าตํานานอันธพาลจะกลับมาอีกครั้งตั๋วก็ขายหมดในไม่ช้า

หลังเวที

หานเฟยเห็นทีมมากมาย เมื่อทีมเหล่านี้เห็นหานเฟยและคนอื่น ๆ ดวงตาของพวกเขาก็เป็นประกายและดูเหมือนว่าพวกเขาไม่สามารถรอที่จะต่อสู้กับพวกเขาได้ในทันที

เลอเหรินกวงสงสัยว่า “คนพวกนี้ดูเหมือนพวกเขาจะกินพวกเราเลยแหะ”

จางซวนหยูกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ฉันได้ยินมาว่าจะได้รางวัลเยอะมากถ้าพวกเขาเอาชนะเรา”

ลู่เสี่ยวไปแนะนําว่า “มาลองเล่นสัก 2-3 ครั้งก่อน หากยากที่จะชนะเราสามารถใช้กลยุทธ์ได้ ถ้ามันง่ายก็แค่เอาชนะพวกเขา”

เซียเสี่ยวจ้านครุ่นคิด “ฉันอยากจะรู้จังว่าร่างกายของปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ระดับกลางนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน…”

ทุกคนมองไปที่เซียเสี่ยวจานเมื่อเร็ว ๆ นี้เซียเสี่ยวจานหมกมุ่นอยู่กับการแทงหานเฟยแม้ว่าเธอจะแพ้มาตลอด แต่เธอก็ไม่หยุดที่จะพยายาม

มีฝูงคนมากมายและคลื่นเสียงจากที่นั่งของผู้ชมกระหม

คราวนี้สถาบันการศึกษาอีกสามแห่งก็ส่งคนไปดูเกมด้วย

เด็กวัยรุ่นหลายคนจากสถาบันที่หนึ่งนั่งอยู่แถวหน้า

ถัดจากพวกเขาครูหญิงคนหนึ่งกล่าวว่า “คอยดูอย่างใกล้ชิดหากพวกเขาสามารถเอาชนะทีมปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่เหล่านี้ได้ภายในสิบนาที่เราจะจัดให้คุณต่อสู้กับพวกเขาในอีกไม่กี่วัน”

นักเรียนคนหนึ่งกล่าวว่า “ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นปัญหา มีความสมบูรณ์แบบน้อยมากในทีมเหล่านี้ พลังต่อสู้ และความสามารถในการควบคุมของพวกเขาไม่ดีเท่าตํานานอันธพาล ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะชนะได้”

นักเรียนอีกคนกล่าวว่า “ฉันได้ยินมาว่าสถาบันที่สองส่งนักเรียนที่เก่งที่สุดมา พวกเขาทั้งหมดอยู่ในรายชื่อ 1,000 อันดับแรกของสามสถาบันการศึกษา ดูเหมือนพวกเขาตั้งใจจะวัดความแข็งแกร่งของตํานานอันธพาล”

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งพูดว่า “อย่าประเมินสูงเกินไป สุดยอดปรมาจารย์ 1,000 คนในเมืองบลูซีทาวน์ล้วนเป็นปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ระดับกลาง ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาได้รับการฝึกอบรมอย่างเป็นระบบและผ่านการฝึกซ้อมยุทธวิธี พวกเขามีประสบการณ์มาก”

ครูหญิงกล่าว “สถาบันที่สี่ไม่ได้ปรากฏตัวมา 30 ปีแล้ว ฉันไม่คิดว่าพวกเขาแค่ต้องการให้นักเรียนของพวกเขาชนะปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ระดับกลางในครั้งนี้”

ในอีกด้านหนึ่งทีมของสถาบนที่สอง

ครูชายคนหนึ่งกล่าวว่า “ปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ระดับกลางเหล่านี้ไม่น่าจะสามารถเอาชนะรูปแบบที่สมบูรณ์แบบของตํานานอันธพาลดังนั้นไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรฉันจะพิจารณาจัดให้คุณต่อสู้กับพวกเขาในครั้งต่อไป”

นักเรียนคนหนึ่งพูดว่า “อาจารย์คุณเข้าข้างสถาบันที่สี่หรือเปล่า”

“ฉันไม่ได้เข้าข้างหรือพูดเกินจริงเลย…”

บนเวที

ผู้ประกาศพยายามทําให้บรรยากาศมีชีวิตชีวา

เขาประกาศว่า “เพื่อนรักของฉัน ตํานานอันธพาลกลับมาแล้ว แต่คู่ต่อสู้ของพวกเขาก็แข็งแกร่งขึ้นเช่นกันเป็นทีมที่ประกอบด้วยปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ระดับกลางทั้งหมดไม่ต้องสงสัยเลยว่าเกมวันนี้เป็นเกมที่พลาดไม่ได้ ขอต้อนรับทีมแรกวันนี้ทีมกระดูกเหล็ก…”

“ว้าว…”

“กําจัดตํานานอันธพาลให้ได้นะฉันพนันไว้ว่าคุณชนะ…”

“กําจัดอันธพาลแล้วคุณจะเป็นตํานาน…”

ในเวทีทั้งหมดมีผู้คนเกือบครึ่งเชียร์ทีมกระดูกเหล็ก เนื่องจากมันไม่สมเหตุสมผลเลยที่จะเดิมพันกับตํานานอันธพาลที่อัตราต่อรองจึงต่ําเกินไป ตราบใดที่ทีมกระดูกเหล็กชนะเงินของทุกคนจะเพิ่มเป็นสองเท่าเป็นอย่างน้อย

สมาชิกของทีมกระดูกเหล็กคําราม

กัปตันให้คําแนะนําแก่ทีมของเขา “นักล่าสองคนของเราจะขัดขวางเซียเสียวจ้านนักเกราะของเราจะขัดขวางนักเกราะของฝ่ายตรงข้ามและนักรบวิญญาณของเราจะจัดการจางซวนหยได้อย่างรวดเร็วซึ่งเขายังคงเป็นเพียงปรมาจารย์ตกปลาระดับสูงเท่านั้น…ฉันจะขัดขวางหานเฟยและลู่เสี่ยวไปและนักรบวิญญาณของเราจะกลับมาให้การสนับสนุนเราโดยเร็วที่สุด…”

ณ ตอนนี้

ทีมตํานานอันธพาลเดินเข้าไปในเวทีและผู้ชมก็ส่งเสียงโห่ร้องอย่างกึกก้อง

“พวกอันธพาลแพ้แค่เกมเดียวแล้วเราจะได้เงินมหาศาล”

“แพ้หน่อยก็ได้! ทําไมต้องชนะเป็นร้อยเกมรวดเลยล่ะ? มันเหนื่อยนะ!”

“จางซวนหยูฉันรักคุณ…”

“เซียเสี่ยวจ้านฉันชอบเธอ…”

“โหหานเฟยลดน้ําหนักแล้ว…”

“ผู้ตัดสิน ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่หานเฟยน ลองดูสิ…”

หลายคนแปลกใจที่หานเฟยลดน้ําหนักได้มากและไม่ได้เป็นลูกชิ้นอีกต่อไป

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนว่า “หานเฟยคุณใช่วิธีอะไรในการลดน้ําหนักบอกฉันบ้างสิ”

เลอเหรินกวงถอนหายใจ “เห้ออิจฉาจัง”

หานเฟยหัวเราะเบา ๆ “คุณลองไปโดนฟ้าผ่าดูบ้างก็ได้นะ!”

เลอเหรินกวงส่ายหัว “ฉันยังไม่อยากตาย”

ล่เสี่ยวไปเริ่มจริงจัง “ระวัง หัวหน้าของอีกฝ่ายแข็งแกร่งมาก เขาเป็นทั้งผู้ควบคุมและนักรบวิญญาณ อย่าดูถูกเขา”

เซียเสียวจ้านกํากริชแน่น “ฉันจะจัดการเขาเอง”

ลู่เสี่ยวไปเตือน “มันจะไม่ง่ายอย่างนั้น นักล่าสองคนของพวกเขาอาจจะเล็งมาที่คุณ

จางซวนหยูรู้สึกประหลาดใจ “อะไรกัน ถ้าแบบนั้นหัวหน้าของพวกเขาต้องการต่อสู้กับคุณและหานเฟยเองในเวลาเดียวกันหรอ”

“มาดูกัน”

ผู้ประกาศกล่าวต่อว่า “..ตอนนี้ทั้งสองฝ่ายพร้อมแล้ว แม้ว่ามันจะยังไม่เริ่ม แต่ฉันก็รู้สึกได้ถึงออร่าที่แข็งแกร่งจากทั้งสองฝ่าย…ดูสิทีมกระดูกเหล็กเคลื่อนไหวแล้วและบรรยากาศก็ดูน่ากลัวขึ้น…ว้าวตํานานอันธพาลยังคงสบาย ๆ เหมือนเคยตอนนี้เรามาดูกันว่าตํานานอันธพาลสามารถสร้างตํานานต่อไปได้หรือไม่…เริ่มได้…”

“ผสาน”

“เชื่อม

เซียเสี่ยวจานหายตัวไปทันที จากนั้นในอากาศเธอต่อสู้กับนักล่าของฝ่ายตรงข้ามอย่างดุเดือดและประกายไฟก็กระพริบไปทั่ว

นักเกราะของฝ่ายตรงข้ามเป็นผู้นําในการเปิดการโจมตี คลื่นมีดดาบไม่ใช่ทักษะการต่อสู้ที่ซับซ้อนเป็นพิเศษและนักเกราะของพวกเขาก็เชี่ยวชาญมันเช่นกัน

เลอเหรินกวงหัวเราะ “น่าสนใจ…คลื่นมีดดาบ…”

ทันใดนั้นดูเหมือนว่ามีดาบและมีดหลายร้อยเล่มชนกันในอากาศและฉากนั้นดูวุ่นวายมาก

นักรบวิญญาณของฝ่ายตรงข้ามพุ่งขึ้นมา หอกยาวในมือของเขาก็เปล่งประกายเย็นยะเยือกห่างออกไปหลายสิบเมตรขณะที่เขาพุ่งไปที่จางซวนหยู

“คลื่นทะเลคลั่งเจ็ดชั้น”

จางซวนหยูทําลายหอกของฝ่ายตรงข้าม พิธีกรตะโกนว่า “โอ้พระเจ้าจางซวนหยเป็นปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่แล้ว เกมนี้กลายเป็นเกมที่น่าตื่นเต้นยิ่งขึ้นแล้ว อย่างไรก็ตามหัวหน้าทีมกระดูกเหล็กดูเหมือนจะตั้งใจที่จะต่อสู้กับสองคนในเวลาเดียวกัน เขาจะรับมือกับการโจมตีของหานเฟยและลู่เสี่ยวไปพร้อมๆกันอย่างไร”

หานเฟยพึมพํา “ก็ลองดู!”

ด้วยเหตุนั้นหานเฟยก็พุ่งออกไปข้างหน้าพร้อมกับโบกมีดสองเล่มในมือของเขาและดูเหมือนว่าจะฟันคู่ต่อสู้ล้มลง

ผู้ชม: “???”

ทุกคนพูดไม่ออกบางทีผู้ชายคนนี้อาจเป็นผู้เก็บเกี่ยววิญญาณที่แกร่งที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยเห็นมา!