God of Fishing - ตอนที่ 155

Chapter 155: หอคอยหลิงหลง

สนามประลองทะเลครามอยู่ห่างจากหอคอยหลิงหลงไม่ถึง 1 กิโลเมตรมีพื้นที่เกือบสามสนามฟุตบอล

เซียเสี่ยวจ้านถามว่า “เราจะซื้อเครื่องแบบไหม?”

หานเฟยมองไปที่กางเกงรัดรูปเหมือนหนังปลาบนร่างกายของเขาและเขาเคยชินกับความอัปลักษณ์ของมัน พวกเขาบังเอิญผ่านหอคอยหลิงหลงและหานเฟยเกาท้องของเขา “ก็ดีนะ”

ดวงตาของจางซวนหยูสว่างขึ้น “ฉันต้องการผ้าไหมทะเล มันดีมากเลยนะ”

ทันทีที่พวกเขาก้าวขึ้นบันไดก็มีคนมาทักทายพวกเขา “ให้ฉันช่วยไหม? การเลือกของที่หอคอยหลิงหลงยากมากเลยนะ…”

จางซวนหยูกล่าวอย่างไม่อดทนว่า “เราต้องการซื้อเสื้อผ้าไหมทะเลโดยเฉพาะ ฉันมีเงินเยอะดังนั้นเอาของที่ดีที่สุดเลย”

หานเฟยพูดไม่ออก คุณมีเงินเยอะหรอ? ไข่มุกคุณภาพปานกลางของคุณนั่นมันของฉัน!

ผู้ช่วยร้านเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ได้เลยคุณต้องการเครื่องแบบใช่มั้ย”

หานเฟยถามว่า “คุณรู้ได้ยังไง?”

ผู้ช่วยร้านเดินนําฝูงชนผ่านเข้าประตูและยิ้ม “คุณค่อนข้างมีพฤติกรรมคล้ายกันและยังเด็กและพวกคุณมีห้าคนดังนั้นฉันเดาว่าคุณต้องเข้าร่วมการแข่งขันในสนามประลองทะเลคราม ฉันเดาถูกไหม? หอคอยหลิงหลงมีชื่อเสียงในด้านความเชี่ยวชาญในการออกแบบเครื่องแบบสําหรับทีมต่างๆมากมาย”

เซียเสี่ยวจ้านถามว่า “มีเครื่องแบบที่เหมาะกับเด็กผู้หญิงไหม?”

“แน่นอนสิหอคอยหลิงหลงขายทุกสิ่งที่คุณต้องการ”

เมื่อพวกเขาก้าวเข้าไปในประตูของหอคอยหลิงหลงทั้งสี่คนก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจ

หานเฟยหน้าแดง “นี่! พวกคุณน่าอายมากเลยนะ! คอยดูว่าฉันทําตัวยังไงและทําตามฉันได้ไหม”เซียเสี่ยวจ้านเย้ยหยัน” บลา ๆ.. “หานเฟยมองไปที่หอคอยหลิงหลงซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ธรรมดาจริงๆ ชั้นเดียวมีความสูงมากกว่าสิบเมตรและเพดานฝังด้วยทองคําและเพชร พื้นปูด้วยหยกขาวบางชนิดและเสาแปดเหลี่ยมถูกแกะสลักด้วยภาพนูนของสาหร่ายทะเล บ้านทั้งหลังดูเว่อร์วังอลังการ

หานเฟยเหลือบมองไปที่เคาน์เตอร์ ชั้นแรกเป็นเพียงเบ็ดตกปลา อาวุธ ยา และเสื้อผ้า แต่ราคานั้นทําให้เขาตกใจ เบ็ดคุณภาพสูงระดับมนุษย์ราคา 588 ไข่มุกคุณภาพปานกลาง หานเฟยมองไปที่เบ็ดไผ่สีม่วงของเขา และคิดว่าเขาควรจะเปลี่ยนได้แล้ว

เสื้อผ้าทําจากป่านทะเลซึ่งดีกว่าหนังปลาเพียงเล็กน้อยและไม่ต่างจากผ้าลินิน แต่พวกเขาคิดราคาไข่มุกคุณภาพปานกลาง 188 เม็ด

หลังจากนั้นไม่นานเสื้อผ้าแถวหนึ่งก็ถูกผู้ช่วยร้านหยิบออกมา มีมากมายกว่าสิบชิ้นและเป็นสีฟ้าและสีขาวที่มีพื้นผิวเหมือนไหม

เซียเสี่ยวจ้านจับมือของลู่เสี่ยวไปวิ่งไปเลือกชุดเด็กผู้หญิงและวางทาบไว้บนร่างกายของเธอ

ผู้ช่วยร้านยิ้มและพูดว่า”สาวน้อยชุดนี้อาจจะใหญ่ไปหน่อย แต่ก็ไม่มีปัญหา ช่างตัดเสื้อของเราสามารถปรับเปลี่ยนให้คุณได้ และต้องการเพียงไข่มุกคุณภาพระดับกลางเพียง 200 เม็ดเท่านั้นและสามารถทําได้ทันที“แต่เซียเสี่ยวจ้านยังคงพึมพําต่อ”อันนี้สวย อันนี้ก็ดีเหมือนกัน สวยไปหมดเลย.. “เลอเหรินกวงพยักหน้า “ดีจัง ไม่คับเกินไป”

คนอื่น ๆ ก็ตื่นเต้นเช่นกัน ในที่สุดพวกเขาก็ได้สัมผัสชีวิตของคนรวย มีเพียงหานเฟยที่ปิดหน้าแสร้งทําเป็นไม่รู้จักพวกเขา

เมื่อเห็นเช่นนี้ผู้ช่วยร้านก็รีบวิ่งไปหาหานเฟยทันที “คุณชายคุณไม่ชอบเสื้อผ้าของเราเหรอ? มั่นใจได้เลยว่า เสื้อผ้าของเราสามารถขยายขนาดได้ ฉันแน่ใจว่าคุณใส่ได้”

คุณหมายถึงอะไร? คุณบอกเป็นนัยว่าฉันอ้วนหรือเปล่า?

“พวกมันก็งั้นๆนะ !ทีมอื่นใส่ชุดนี้ด้วยหรือเปล่าเนี่ย? มันจะน่าอายถ้าเราใส่ชุดเดียวกับคนอื่น ๆ ใส่ในสนามประลอง”

ผู้ช่วยร้านยังคงยิ้ม “มันจะไม่เกิดขึ้น เสื้อผ้าของหอคอยหลิงหลงของเรามีเพียงชุดเดียว ฉันรับรองได้ว่าคุณจะไม่พบใครที่สวมใส่เหมือนกับคุณในสนามประลอง”

หานเฟยพยักหน้าเงียบ ๆ “ก็ได้”

อย่างไรก็ตามผู้ช่วยร้านยังคงยิ้ม “แต่คุณชายนี่เป็นซีรีส์ใหม่ดังนั้นหากคุณต้องการซื้อคุณอาจต้องซื้อทั้งโหล”

หานเฟยเลิกคิ้ว “ฮะ?”

ผู้ช่วยร้านค้ากล่าวอย่างขอโทษว่า “ถ้าซื้อไม่หมดเราจะต้องทําลายทิ้งซึ่งมันค่ามีใช้จ่ายสูงมาก โปรดเข้าใจเรา”

หานเฟยขมวดคิ้ว “ราคาเท่าไหร่”

ผู้ช่วยร้านยิ้ม “ไม่แพงเลย ไข่มุกคุณภาพปานกลาง 5,000 เม็ดเท่านั้น”

“พรู้ด…”

เลอเหรินกวงกลัวมากจนโยนเสื้อผ้าในมือออกไปและเกือบจะฟาดเข้าที่หัวของผู้ช่วยร้านด้วยกล่องอาวุธ เสื้อผ้าเหล่านี้ราคา 5,000 ไข่มุกคุณภาพปานกลาง? คุณกําลังปล้นประชาชนหรือเปล่าเนี่ย?

หานเฟยก็ตะลึงเช่นกัน

อย่างไรก็ตามหานเฟยไม่ได้ตกใจ แต่ถามว่า “การออกแบบและคุณภาพคุ้มค่าหรือเปล่า”

ผู้ช่วยร้านยังคงยิ้ม “ไม่ว่าจะเป็นการออกแบบหรือคุณภาพก็คุ้มกับราคา เสื้อผ้าทุกชิ้นที่นี่สามารถต้านทานการโจมตีของอาวุธคุณภาพต่ําระดับมนุษย์ได้โดยไม่เสียหาย”

เซียเสี่ยวจ้านมองหานเฟยอย่างอ้อนวอน แม้ว่าเธอจะรู้สึกว่าเสื้อผ้าเหล่านี้แพง แต่มันก็ดูสวยมาก!

หานเฟยเกาท้องอย่างช่วยไม่ได้และพูดกับผู้ช่วยในร้านว่า “บอกช่างตัดเสื้อของคุณฉันมีแบบร่างการออกแบบชุดอยู่ลองให้เธอดูถ้าเธอต้องการไข่มุกคุณภาพกลางๆ 5,000 เม็ดถือว่าไม่มาก ฉันจะซื้อ”

ในที่สุดผู้ช่วยร้านก็หุบยิ้มและมองไปที่หานเฟยด้วยความประหลาดใจ เจ้าไขมันนี้โม้หรือเปล่า?

เซียเสี่ยวจ้านพบว่าหานเฟย สามารถทําอะไรก็ได้! เธออดไม่ได้ที่จะถามว่า “หานเฟยคุณออกแบบเสื้อผ้าได้ไหม”

หานเฟยยิ้ม “คุณลักษณะอย่างหนึ่งของอัจฉริยะคือการที่เขาสามารถทําได้ทุกอย่าง”

“หลงตัวเอง”

ผู้ช่วยร้านค้าเข้าไปในชั้นในของหอคอยหลิงหลงทันที เขากําลังคิดว่าถ้าหานเฟยมีไข่มุกคุณภาพระดับกลาง 5,000 เม็ดก็ไม่แปลกที่เขาจะมีการออกแบบมาด้วยแบบนี้

จากนั้นไม่นานหญิงสาวที่สง่างามและมีเสน่ห์ก็เดินออกมา เธอมองไปที่หานเฟยและคนอื่น ๆ

หานเฟยเงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้ม “ไข่มุกคุณภาพปานกลาง 5,000 เม็ดไม่ได้อยู่ในสายตาของฉันเลย เอาปากกาและกระดาษมาให้ฉัน”

หญิงงามประหลาดใจและพยักหน้าให้กับผู้ช่วยร้านซึ่งจากไปอย่างรวดเร็ว

สาวสวยยิ้มและพูดอย่างอ่อนหวานว่า “โห! ดูเหมือนว่าคุณจะรวยมากเลยนะ! ไข่มุกคุณภาพปานกลาง 5,000 เม็ดไม่อยู่ในสายตาของคุณหรอ?”

หานเฟยลูบท้องของเขา “นี่เป็นเพียงเงินก้อนเล็ก ๆ ตราบเท่าที่ฉันต้องการฉันสามารถแข่งขันกับหอคอยหลิงหลงของคุณได้ แต่ฉันขี้เกียจน่ะ”

มุมปากของหญิงสาวคนสวยกระตุก เธอแค่อยากจะตบเจ้าอ้วนคนนี้ให้ล้มลงกับพื้น เขาหยิ่งมาจากไหนกัน! แข่งขันกับหอคอยหลิงหลงงั้นหรอ? เขาคิดว่าเขาเป็นใคร?

ไม่นานปากกาและกระดาษก็ออกมา

ลู่เสี่ยวไป๋กระซิบกับหานเฟย “ตกลงหรอ”

“ใช่”

ลู่เสี่ยวไป๋ก็เหลือบไปเห็นจางซวนหยูที่กําลังตกตะลึงกับหญิงสาวและเตะเขาก่อนที่จะตะโกนว่า “มารยาท!”

หานเฟยหยิบปากกาขึ้นมาโดยไม่ลังเล ในไม่ช้าท่าทางที่สง่างามของผู้หญิงหลายคนก็ปรากฏตามกระดาษ หานเฟยดึงผู้หญิงแปดคนเป็นท่าเดินนั่งหรือยืนนิ่ง พวกเขาสวมเสื้อผ้าหลายสไตล์ไม่ว่าจะเป็นกระโปรงสั้นเสื้อผ้าสไตล์โบราณกี่เพ้าและอื่น ๆ และดวงตาของหญิงสาวสวยก็จับจ้องไปที่กระดาษ

ครึ่งชั่วโมงต่อมาหานเฟยวางปากกาและพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “เป็นยังไงล่ะ?”

หญิงงามมองไปที่หานเฟยอย่างลึกซึ้งและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ออกแบบได้ดี! มันแสดงร่างกายของผู้หญิงได้อย่างสมบูรณ์แบบ ท่านรู้จักร่างกายของหญิงสาวดีเลยงั้นหรือ”

หานเฟยหน้าแดงทันที “ไม่! นี่เป็นเพียงจินตนาการของฉัน ฉันล่ะรู้สึกขอบคุณสิ่งมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบที่สร้างขึ้นโดยสวรรค์จริงๆ”

จางซวนหยูมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

ลู่เสี่ยวไป๋มองลงไปที่พื้น

เซียเสี่ยวจ้านกรน

หญิงงามกระพริบตาที่หานเฟย “มันดีกว่างานดิบของฉันหลายสิบเท่า ฉันสงสัยว่าคุณสามารถขายการออกแบบของคุณให้กับ หอคอยหลิงหลงได้หรือไม่ แน่นอนฉันจะเสนอราคาที่ยุติธรรมให้คุณ คุณสามารถเลือกสินค้ามูลค่า 50,000 ไข่มุกคุณภาพปานกลางในร้านของเราได้”

“ว้าว!”

ตาของคนอื่นแทบจะถลนออกมา…การหาเงินมันง่ายขนาดนี้เลยเหรอ? ภายในครึ่งชั่วโมงหานเฟยได้รับเสื้อผ้าฟรีและได้รับไข่มุกคุณภาพปานกลาง 50,000 เม็ดงั้นหรอ?

จางซวนหยูกอดคอของหานเฟย “เฟยเฟย! สุดยอด..”

เซียเสี่ยวจ้านดึงชายเสื้อของหานเฟยและกระซิบว่า”คุณไม่ขายมันไม่ได้เหรอ? ฉันคิดว่าเสื้อผ้าที่คุณวาดดูดีมาก เราสามารถซื้อผ้ามาทําเองได้นะ!“ลู่เสี่ยวไป๋กล่าวเสริมว่า”ฉันเห็นด้วย“หานเฟยไม่สนใจพวกเขา ผู้หญิงเหล่านี้ไม่รู้ว่าเขามีดีไซน์ที่ดีกว่านี้

หานเฟยโบกมือ “ไม่ขายมันหรอ ฉันออกแบบได้ดีกว่านี้อีกนะ”

ดวงตาของเซียเสี่ยวจ้านสว่างขึ้น “จริงๆหรอ? ถ้าอย่างนั้น … เรามาซื้อผ้าและทําเสื้อผ้าเองกันดีกว่า “ลู่เสี่ยวไป๋ขมวดคิ้วและจ้องไปที่ภาพวาด”ฉันยังคิดว่านี่ก็เป็นสิ่งที่ดีเลยนะ”เฮ! “ทันใดนั้นเสียงเชียร์ราวกับพายุก็ดังมาจากระยะไม่ใกล้ไม่ไกลและทําให้ทุกคนหันไปมอง

สาวงามกล่าวว่า”มีทีมที่ชนะและผู้ชมก็ส่งเสียงเชียร์เป็นเรื่องปกติ เราของดีมากมายในร้านของเราที่สามารถเพิ่มโอกาสในการชนะของคุณได้นะ!”

ติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ : ว่างๆก็เลยเอานิยายมาแปลไทย