God of Fishing - ตอนที่ 145

Chapter 145: ฉันตกลงอะไรกับคุณได้ไหม

 

” ผสาน”

 

ในที่สุดหานเฟยก็พูดคํานั้น

 

เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทําเช่นนั้นเขาประเมินอัจฉริยะในโลกนี้ต่ําไปเขาคิดว่าจะเอาชนะพวกเขาทั้งสี่ได้อย่างง่ายดาย แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขากําลังจะแพ้ในไม่ช้า

 

ควันไฟฟุ้งกระจาย

 

จางซวนหยูบินถอยห่างออกไปหลายสิบเมตรโดยใช้มือข้างเดียวปิดหน้าอกของเขา

 

หลูเสี่ยวไป๋หน้าซีดเล็กน้อยและเถาวัลย์ก็กระจัดกระจายอยู่ตรงหน้าเธอ

 

มีเพียงเซียเสี่ยวจ้านเท่านั้นที่ใช้มีดสั้นสองเล่มปาไปที่หานเฟย

 

ตอนนี้เธอไม่ได้ดูเหมือนสาวน้อยน่ารักเลยแต่เป็นไทแรนโนซอรัสที่แข็งแกร่ง

 

ตาข้างหนึ่งของหานเฟยเปลี่ยนเป็นสีดําและอีกข้างเป็นสีขาวในขณะที่เขาถูกโจมตีเร็วมากจากเซียเสี่ยวจ้าน หานเฟยสามารถขัดขวางการโจมตีนั้นจากมุมที่น่าพึ่งได้ทั้งหมด

 

เสียงกระทบกันดังขึ้นไม่หยุดหย่อนในหลุมขนาดใหญ่

 

“คุณกล้าเรียกฉันว่าสวยได้ยังไง!”

 

“ฉันเกลียดวิธีที่คุณมองฉัน!”

 

“แล้วคุณกล้าโจมตีฉันได้ยังไงฉันจะฆ่าคุณ”

 

เซียเสี่ยวจ้านยังคงพึมพํา แต่หานเฟยไม่อ่อนโยนกับเธอเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไปใบหน้าของเขาดูดุร้ายและเคร่งขรึม

 

เขายังกัดฟันสีขาวของเขาราวกับจะกระโดดขึ้นมาและกัดเธอ

 

เซียเสี่ยวจ้านขมวดคิ้วและหายไปทันทีหานเฟยก้มศีรษะลงและพบว่ามีเงาอยู่ที่พื้นเกือบในพริบตาเขารู้สึกว่าถูกเฉือนที่ขาที่หน้าท้องส่วนล่างและหลังหลายสิบครั้ง

 

ตูม!

 

หานเฟยรวบรวมพลังวิญญาณทั้งหมดที่อยู่รอบๆและระเบิดมันรอบตัวเขา

 

แต่เงานั้นปรากฏห่างออกไปกว่าสิบเมตรและกลายเป็นร่างมนุษย์จากนั้นเซียเสี่ยวจ้านก็กํามีดคู่ของเธอและฟันไปที่หานเฟยอีกครั้ง

 

” พอแล้ว”

 

ทันใดนั้นชายที่มีเคราก็ปรากฏตัวขึ้นระหว่างพวกเขา เขาผลักเซียเสี่ยวจ้านออกไปและในขณะเดียวกันก็หยุดการผสานของหานเฟยกับสัตว์วิญญาณของเขา

 

หานเฟยนั่งลงบนพื้นและอ้าปากค้าง

 

หานเฟยกลืนน้ําลาย “อะไรกัน…”

 

หานเฟยแทบหายใจไม่ออกภาพลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบของเด็กหญิงตัวเล็กๆในใจเขาพังพินาศไปหมดแล้วเด็กน้อยน่ารักหรอ แม้แต่ปลาหัวเหล็กก็ยังไม่แข็งแกร่งเท่าเธอ

 

ตอนนี้ไม่ใช่แค่นักเรียนทั้งสี่คนเท่านั้น แต่ชายมีเคราและชายชรากําลังมองเขาด้วยความสนใจ

 

เลอเหรินกวงก็แทบหมดลมหายใจเช่นกัน “คุณผ่านการประเมินแล้ว”

 

แม้จะหน้าซีด แต่เลอเหรินกวงก็รีบวิ่งเข้ามาและดูเหมือนจะอยากกอดหานเฟย

 

แต่เมื่อนึกถึงผลลัพธ์ที่น่าสยดสยองของการชนกับเขา หานเฟยก็กลัว!

 

เขาโบกมืออย่างรวดเร็ว “อย่ามาอะไรเกินไป ฉันเตือนคุณก่อนว่าฉันไม่ชอบคนอ้วน…”

 

เลอเหรินกวงพูดอย่างเสียใจ “แต่คุณก็อ้วนเหมือนกันนะอ้วนกว่าฉันด้วยซ้ํา!”

 

หานเฟยโกรธ “เรื่องไร้สาระ ฉันเคยผอมและหล่อมาก”

 

เลอเหรินกวงระเบิดเสียงหัวเราะ “ก็ฉันก็เคยผอมเหมือนกันฮ่าๆๆ”

 

หานเฟยถามว่า ” ทานข้าวเย็นไหม”

 

จางซวนหยูกระพริบตาและพูดว่า “ได้สิ!

 

เลอเหรินกวงกล่าวเสริมว่า “เพื่อนร่วมชั้นคนใหม่จะชวนเราไปทานอาหารเย็นแหละ ฉันรู้สึกว่าตัวเองผอมลงหลังจากต่อสู้กับคุณ”

 

หานเฟยโล่งใจ ” ตกลง! ฉันเอาหม้อมาด้วยฉันทําอาหารได้”

 

เลอเหรินตกใจมาก ”คุณทําอาหารด้วยงั้นหรอ?”

 

เลอเหรินกวงชี้นิ้วไปที่คนอื่น ๆ ทันที “ดูสิ..ฉันบอกว่าคนอ้วนทําอาหารได้และคนผอมจะมีความสุขกับผลงานของคนอื่นเท่านั้น”

 

ลู่เสี่ยวไป๋ตะคอกไม่สนใจเลอเกรินกวงและมองไปที่หานเฟย” สวัสดีเพื่อนร่วมชั้นคนใหม่”

 

หานเฟยกลอกตา “ฉันรู้สึกไม่สบายฉันรู้สึกราวกับว่าอวัยวะภายในของฉันเสียดสีกัน”

 

เซียเสี่ยวจ้านปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ ด้านหลังหานเฟย “คุณต้องการให้ฉันถูให้มั้ย?”

 

หานเฟยตัวสั่นและเหงื่อแตกเขารีบลุกขึ้นและวิ่งไปที่เลอเหรินกวง “เซียเสี่ยวจ้านฉันเตือนคุณแล้ว! ปกติฉันไม่ทําร้ายผู้หญิงนะ”

 

เมื่อมองไปที่ท่าทางที่เศร้าโศกของเซียเสี่ยวจ้านหานเฟยก็ตัวสั่น คุณคิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าคุณเป็นคนแบบไหน?! คุณเป็นคนที่น่ากลัวที่สุดในสี่คน!

 

“ว้าว! ตอนนี้เรามีผู้เชี่ยวชาญทั้งห้าประเภทที่นี่แล้ว!”

 

หานเฟยเงยหน้าขึ้นมองเห็นหญิงงามวัยกลางคนกระโดดลงมาจากยอดไม้ใหญ่มองขึ้นและลงมาที่เขา

 

หญิงสาวกล่าวว่า “อืม..เขามีสัตว์วิญญาณที่ทําสัญญาที่แปลกใหม่ที่เราไม่เคยได้ยินมาก่อน และ … ปลากลืนวิญญาณนั้นก็เป็นสัตว์วิญญาณที่แปลกใหม่เช่นกัน คุณเป็นทั้งผู้เก็บเกี่ยววิญญาณและนักรบวิญญาณ ! พลังป้องกันของคุณสูงมาก พลังการต่อสู้นั้นแข็งแกร่งกว่าจางซวนหยูเล็กน้อยและมีความเร็วกว่าเฒ่าไปคุณพบสัตว์ประหลาดตัวนี้ที่ไหนกัน”

 

ชายชราไม่ได้คาดหวังว่าหานเฟยจะแข็งแกร่งขนาดนี้ซึ่งเกินความคาดหมายโดยสิ้นเชิง แต่เขายังคงพูดอย่างหยิ่งผยองว่า“ เขามาหาฉันด้วยตัวเอง”

 

ชายมีหนวดมีเคราหัวเราะ “ฮ่าฮ่าในที่สุดสถาบันของเราก็คัดเลือกคนได้ 5 คนแล้ว เยี่ยมมาก! ฉันคิดว่าคืนนี้เราสามารถออกไปทานอาหารมื้อใหญ่ได้”

 

ใบหน้าของชายชราเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันและเขาก็จับจ้องไปที่ชายมีหนวดมีเครา “หุบปาก! คุณมีเงินใช้แล้วหรอ”

 

จากนั้นเขาก็มองไปที่ความยุ่งเหยิงรอบ ๆ และพูดกับหานเฟยว่า “โรงเรียนเกือบจะถูกทําลายโดยคุณ…ลืมไป คุณไม่ต้องจ่ายเงินคุณเป็นนักเรียนของสถาบันของเราแล้ว”

 

หานเฟยมองไปรอบ ๆ ตอนแรกที่นี่โทรมพอแล้วและตอนนี้ก็ไม่ได้ดูแย่ลงกว่าเดิมนัก

 

ชายมีหนวดมีเคราพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ตกลง งั้นเรามาทําอาหารเองกันเถอะหานเฟยให้ฉัน แนะนําคุณนี่คือเถียนไป๋จากสถาบันของเรา คุณสามารถเรียกเขาว่าพี่ไปได้ ส่วนฉันจะเป็นครูสอนของคุณ เสี่ยวฉา ฉันเป็นนักรบวิญญาณและนักเกราะสัตว์วิญญาณของฉันคือสังข์แปดอาวุธที่แปลกใหม่ ส่วนนี่คือผู้ฝึกสอนเหวินเหรินหยูเธอเป็นผู้ควบคุมและพืชวิญญาณของเธอคือหญ้าดาบที่แปลกใหม่”

 

“สวัสดีครับอาจารย์”

 

“สวัสดีครับคุณเสี่ยว”

 

“สวัสดีคุณเหวินเหริน”

 

หานเฟยเกาหน้าท้อง “อาจารย์หอพักของฉันอยู่ที่ไหน”

 

“แค่กๆ…”

 

เลอเหรินกวงตบไหล่หานเฟย “หอพักเหรอ เราไม่มีหอพัก”

 

หานเฟย: ”??”

 

หานเฟยประหลาดใจ “แล้วพวกเราต้องไปอยู่ที่ไหน?”

 

เลอเหรินกวงพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ที่ไหนก็ได้! ที่นี่มีขนาดใหญ่มากแม้แต่ภูเขาด้านห ลังก็เป็นของเราคุณสามารถอยู่ได้ทุกที่ที่คุณต้องการ!”

 

จางซวนหยูเข้ามาตบไหล่หานเฟย “รู้ไหมเรามีเพียงซุ้มประตูนี้และอาคารห้องสมุดที่เหลืออยู่ในโรงเรียนของเรา”

 

โครม…

 

ทันทีที่จางซวนหยูกล่าวเช่นนั้นซุ้มประตูก็พังทลายลง

 

หานเฟย: “…”

 

จางซวนหยู: ”…”

 

ทุกคน: “…”

 

ทุกคนเงียบเป็นเวลานานหานเฟยกําลังคิดหนักพยายามหาทางแก้ปัญหาเขาไม่ต้องการอยู่ในป่าอย่างป่าเถื่อน!

 

หานเฟยถามว่า “ทําไมเราไม่สร้างบ้านสักหลัง”

 

เลอเหรินกวงมองเขาเหมือนกําลังมองคนโง่ “มันต้องใช้เงินในการสร้างบ้าน”

 

จางซวนหยูพยักหน้า “เราไม่มีเงิน”

 

หานเฟยพูดอย่างใจเย็น “ฉันเพิ่งจ่ายไข่มุกคุณภาพระดับกลาง 5,000 เม็ดเป็นค่าเล่าเรียนไปเอง!”

 

“อะไรนะ?”

 

เรอเหรินกวงเบิกตากว้างและจางซวนหยูก็มองไปที่หานเฟยด้วยดวงตาที่ส่องประกายราวกับกําลังมองดูไข่มุกคุณภาพปานกลางเซียเสียวจ้านอุทาน “ว้าว!”

 

แม้แต่ภูเขาน้ําแข็งลู่เสี่ยวไปก็ยังดูตกใจ

 

ทุกคนมองไปที่ชายชรา ผู้เฒ่าคนนี้โหดเหี้ยมจริงๆ! คุณคิดราคาไข่มุกคุณภาพระดับกลาง 5,000 เม็ดกับเขาเป็นค่าเล่าเรียนได้อย่างไร?

 

เฒ่าไป๋กลอกตา“ ฉันไม่ได้ขอเงินนี้เขา! เขาให้ฉันเอง”

 

“เอ่อ.ฉันตัดสินใจที่จะใช้ไข่มุกคุณภาพปานกลาง 3,000 เม็ดเพื่อสร้างสถาบันของเราให้ดีขึ้น มันจะเพียงพอสําหรับเราที่จะปรับปรุงโรงเรียนของเรา”

 

หานเฟยแอบคิดว่าชายชราเจ้าเล่ห์พอ ๆ กับเฒ่าเจียงไอ้แก่พวกนี้ร้ายกาจมาก

 

อย่างไรก็ตามชายชราลึกลับแบบนี้สามารถให้ประโยชน์มากมายแก่ฉัน!

 

หานเฟยโบกมือ “3,000 ไม่พอ! ฉันจะบริจาคให้อีก 7,000 เป็นการส่วนตัวรวมเป็น 10,000 เพื่อนํามาปรับปรุงโรงเรียนใหม่ให้ดีและทั่วถึง!”

 

เฒ่าไป๋ตะลึง

 

ชายมีหนวดมีเคราตะลึง

 

นักเรียนทั้งสี่คนก็เช่นกัน

 

ผู้เฒ่าไป๋พยักหน้าอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “ดีมาก…งั้นก็ตัดสินใจได้แล้วเรามาหาค นมาบูรณะโรงเรียนในวันพรุ่งนี้กันเถอะ”

 

เด็กนี่โง่รึเปล่า ครอบครัวเขาต้องรวยมากแน่ๆ!

 

เลอเหรินกวงวางแขนของเขารอบไหล่ของหานเฟย ” พี่ชายผมขอเป็นเพื่อนคุณได้ไหม”

 

จางซวนหยุตบไหล่หานเฟย “ฉันมั่นใจได้เลยว่าคุณจะเป็นพี่ชายที่ดีของฉันแน่นอนพี่ชาย คืนนี้จะออกไปทานอาหารเย็นยังไงหรอ?”

 

เซียเสี่ยวจ้านขัดจังหวะ ” เออนี่ฉันตกลงอะไรกับคุณได้ไหม”

 

หานเฟย: “????”

 

หานเฟยตกตะลึงคุณไม่ได้บอกว่าคุณจะฆ่าฉันหรอ แต่ตอนนี้คุณกําลังจะตกลงอะไรกับฉันเนี่ย

 

หานเฟยหายใจเข้าลึก ๆ “อะไรล่ะ?” หานเฟยถามอย่างห้วนๆ

 

“ถ้าฉันต้องการให้ใครมาจ่ายแทนฉันคุณก็สามารถจ่ายให้ฉันได้ ถ้าคุณมีปัญหาอย่ามาหาฉัน คุณจับมือฉันไม่ได้ และฉันก็จะไม่เดทกับคุณด้วย”