God of Fishing - ตอนที่ 138

Chapter 138: หินวิญญาณขั้นสูง

 

เจ้าดําและเจ้าขาวดูว่างเปล่ามากเมื่อถูกเรียกออกมา

 

เจ้าดํา: “???”

 

หานเฟยตบหัวเจ้าดํา “แกกัดหินได้ไหม”

 

เจ้าดํายิงฟันของเขาและว่ายไปที่ก้อนหิน หานเฟยคิดว่ามันกําลังจะกัดพวกเขา แต่เขาแค่จูบพวกเขาและว่ายกลับไปราวกับบ่นว่าสิ่งนี้ไม่อร่อย

 

หานเฟยทําอะไรไม่ถูก “ฉันไม่ได้ขอให้แกกินซะหน่อย? ฉันต้องการให้เจาะมันต่างหาก”

 

ด้วยความไม่เต็มใจเจ้าดํากัดและเจาะรูเล็กๆ จากนั้นเขาก็พ่นหินออกมาในปากของเขาและมองกลับไปที่หานเฟย

 

หานเฟยปกปิดใบหน้าของเขา “ลืมมันไปซะ ฉันรู้ว่าฉันแกไม่ได้ได้ เอาอาหารทุกอย่าง แต่ไม่ทํางานเลย”

 

เจ้าขาวมองไปที่หานเฟยราวกับจะบอกว่าเจ้าดํากินแต่อาหาร แต่ไม่ทํางาน ฉันต้องทําแทนเขา!

 

เจ้าขาวส่ายหางวนไปมาในสองสามครั้งแล้วว่ายออกไป

 

“เฮเฮ้..เจ้าขาวคุณจะไปไหน”

 

เมื่อเห็นว่าเจ้าขาวว่ายออกจากหลุมหานเฟยจึงรีบพูดว่า “เก้าหางหยุดขุดก่อน ไปกันเถอะ”

 

หานเฟยตามเจ้าขาวไปและสงสัยว่าเจจ้าขาวค้นพบอะไรบางอย่างรึเปล่า ปกติสิ่งที่เจ้าขาวทําคือกลืนพลังวิญญาณและเล่นกับหานเฟยอย่างน่ารัก นี่เป็นครั้งแรกที่เจ้าขาวริเริ่มที่จะออกจากเขาไปเอง

 

สิบนาทีต่อมาหานเฟยตามเจ้าขาวไปยังหลุมที่คนอื่นขุดและเข้าไปในนั้น

 

หานเฟยสงสัย “จะให้ฉันขุดจากที่นึ่งั้นหรอ”

 

“เก้าหางตอนนี้ขึ้นอยู่กับคุณแล้ว ขุดให้หนักและฉันจะตอบแทนคุณด้วยสิ่งมีชีวิตที่หายาก และช่วยให้หางที่แปดและเก้าของคุณงอกออกมา”

 

ตั้ม! ตั้ม! ตั้ม!

 

เช่นเดียวกับนักมวยเก้าหางยังคงชกกําแพงหินของเหมือง หานเฟยสงสัยว่าเหมืองจะถล่มเพราะการชกของเขามั้ย จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเหมืองถล่ม?

 

แต่กึ่งก็ถือว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญในการขุดหลุม ทุกครั้งที่เขาชกหินแล้วมันแตกเล็กน้อย จากนั้น เขาก็เอื้อมมือออกและขุดชิ้นส่วนที่แตกออกมา

 

หานเฟยเดินตามมาเพื่อหยิบกรวดนั่น

 

“ทับทิมหรอ? ฉันไม่รู้ว่ามันใช้ทําอะไรได้บ้าง อาจจะเป็นจี้หรืออะไร”

 

“นี่เหล็กดําหรอแต่มันเล็กเกินไป ไม่สามารถทําอะไรได้!”

 

“เหล็กชั้นดีหรอ เหมืองนี้มีเกือบทุกอย่างเลยงั้นหรอ”

 

หานเฟยพึมพําขณะที่เขาค่อยๆตามไปข้างหลังเก้าหาง ทันใดนั้นเมื่อขุดลึกกว่าร้อยเมตรเจ้าดําก็ขยับตัวทันที เขากัดหินด้านข้างที่ละชิ้นแล้วเจาะรูขนาดเท่าฝ่ามือ

 

หานเฟยเห็นแสงวาบในรูจากนั้นก็เห็นเจ้าดํากัดหินที่ส่องแสงระยิบระยับ

 

<ชื่อ – หินวิญญาณคุณภาพต่ํา

 

<บทนํา> ควบแน่นจากแก่นแท้ของพลังวิญญาณมีพลังงานทางวิญญาณจํานวนมากและช่วยในการฝึกฝนได้

 

<พลังวิญญาณ> 9,658 จุด

 

<เอฟเฟกต์ที่กินได้ กินไม่ได้>

 

<สามารถดูดซับได้>

 

หานเฟยอ้าปากค้าง โอวพระเจ้า! หินก้อนหนึ่งมีพลังวิญญาณเกือบหมื่นจุด พวกมันมีค่ามากกว่าผลไม้ทางวิญญาณอีกไม่ใช่หรอ?

 

หานเฟยมีความสุขมาก ว้าวช่างโชคดีจริงๆ! ต้องขอบคุณเจียงซินจริงๆ

 

“ห้ะ เจ้าดําเจออีกแล้วเหรอ? ขุดมันออกมา! ฉันจะเลี้ยงปลาวิญญาณหายากให้คุณเอง”

 

เก้าหางมองไปที่หานเฟยด้วยความเสียใจ ฉันขุดขึ้นมาเองไม่ใช่หรอ ทําไมคุณถึงไปให้ปลาวิญญาณหายากกับเขาล่ะ?

 

เจ้าดําหยิบหินวิญญาณออกมาอีกสองก้อนจากถ้ําแล้วจึงปฏิเสธที่จะเข้าไปอีก หานเฟยรู้ว่าหินวิญญาณถูกขุดออกไปหมดแล้ว เขาตบหัวเก้าหางเบาๆ “ขุดต่อไปเรื่อยๆได้เลย!”

 

หนึ่งวันต่อมา

 

หานเฟยขุดหินวิญญาณคุณภาพต่ํามาได้ 9 ก้อน ด้วยวิธีนี้เขาได้รับพลังวิญญาณมากกว่าสิ่งที่เขาได้จากปลาดาวหกแฉกเลย เพื่อที่จะกลายเป็นนักรบวิญญาณเขาได้ใช้พลังวิญญาณไป 700,000 จุดในช่วงหกเดือนที่ผ่านมา บวกกับพลังวิญญาณที่เขาได้รับจากการฝึกฝนทักษะการต่อสู้ เขาได้ใช้พลังวิญญาณไปอย่างน้อยหนึ่งล้านจุดในช่วงหกเดือนที่ผ่านมา

 

ถึงกระนั้นเขาก็เป็นเพียงปรมาจารย์ตกปลาระดับสูงสุดและเขายังไม่ถึงระดับที่สามของตกความว่างเปล่า

 

สามวันต่อมา

 

มีคนมาที่เหมืองและร้องอุทานว่า “หือ? ทําไมฉันรู้สึกว่าพลังวิญญาณของฉันดูเหมือนจะน้อยลงไปหน่อยนะ”

 

มีคนขุดเหมืองต่อพบว่าความน่าจะเป็นในการขุดหินเหล็กดําดูเหมือนจะลดลง

สิบวันต่อมา

 

ทุกคนที่มาที่เหมืองพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ พลังวิญญาณของเหมืองลดลงอย่างรวดเร็วและแม้แต่ฝูงปลาที่มาที่นี่ก็น้อยลง

 

สิบห้าวันต่อมาเสียงดังกึกก้องเกือบหนึ่งในสิบของเหมืองก้นทะเลของการประมงระดับหนึ่งก็พังทลายลง

 

ใบหน้าของหานเฟยอึมครึม “ นี่เก้าหางฉันบอกว่ายังไง ฉันบอกให้คุณขุดด้วยความระมัดระวัง! ดูสิเหมืองถล่มหมดแล้ว!”

 

เก้าหางเสียใจมาก! คุณขอให้ฉันขุดให้มากเท่าที่จะทําได้เองนี่นา! ตอนนี้เป็นความผิดของฉันเหรอ?

 

หานเฟยดึงกองกรวดออกจากกันและพบหินวิญญาณคุณภาพต่ําสามก้อนจากข้างใน และโยนมันเข้าไปในหลอมจักรวาลทันที ในช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมาเขาขุดหินวิญญาณคุณภาพต่ําไปแล้ว 159 ชิ้น

 

“เก้าหางขุดไปเรื่อยๆ ขุดทางไว้ ไม่งั้นเราจะติดอยู่ที่นี่”

 

…สามวันต่อมา

 

เมื่อหานเฟยเห็นหินวิญญาณสีแดงเขาก็ตะลึง

 

<ชื่อ> หินวิญญาณคุณภาพสูง

 

<บทนํา> ควบแน่นจากแก่นแท้ของพลังวิญญาณมีพลังวิญญาณจํานวนมากและช่วยในการฝึกฝน

 

<พลังวิญญาณ> 920,168 จุด

 

<เอฟเฟกต์ที่กินได้ กินไม่ได้

 

<สามารถดูดซับได้>

 

หานเฟยอ้าปากค้าง อะไรกัน? หินที่บรรจุพลังวิญญาณ 920,000 จุดนั้นหรอ? ที่น่าทึ่งมาก! ฉันใช้เวลาครึ่งปีในการหาพลังวิญญาณทั้งหมด 700,000 จุด ตอนนี้หินก้อนเดียวสามารถให้พลังวิญญาณเพียงพอแก่ฉันมากกว่าครึ่งปีอีกงั้นหรอ?

 

หานเฟยรีบลุกขึ้นมาเคาะหินวิญญาณสีแดงซีดอย่างระมัดระวัง

 

“ฮ่าฮ่าหินจิตวิญญาณคุณภาพสูง! ไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีสมบัติเช่นนี้ในการประมงระดับหนึ่งแน่ๆ”

 

โครม.

 

เมื่อหานเฟยดึงหินวิญญาณคุณภาพสูงออกมา ภูเขาก็แตกและมีรอยแตกขนาดใหญ่ปรากฏต่อหน้าต่อตาหานเฟย

 

” ท่าไม่ดีแล้ว มันกําลังจะพัง…”

 

หานเฟยรีบเอาเก้าหาง,เจ้าดํา และเจ้าขาวกลับคืนมาอย่างรวดเร็วแล้วว่ายออกไปตามรอยแยก

 

หลายสิบนาทีต่อมาร่างท้วมก็กระโดดออกมาเหมือนปลาว่ายน้ํา

 

ด้านหลังของเขาเหมืองก้นทะเลพังทลายลง ผู้เชี่ยวชาญด้านการประมงนับไม่ถ้วนไปที่เหมืองก้นทะเลจากแปดหมู่บ้านเพื่อค้นหาสมบัติ

 

แต่หานเฟยกลับไปที่หมู่บ้านน้ําสวรรค์แล้ว ต้องมีหินวิญญาณที่เหลือฝังอยู่ในภูเขาที่พังทลายอีก แต่เขาไม่ได้กังวลที่จะต้องการหินวิญญาณที่ไม่เป็นชิ้นเป็นอันเหล่านั้น ตอนนี้เขามีหินวิญญาณคุณภาพต่ํามากกว่า 150 ก้อนและยังมีหินคุณภาพพิเศษอีกด้วย

 

เขาไม่รู้อะไรแต่ตอนนี้เหล่าผู้นําหมู่บ้านต่างพากันโกรธเกรี้ยว

 

“ใครเป็นคนขโมยแกนกลางของเหมืองไป”

 

“ไอ้หน้าด้าน! เมื่อเหมืองไม่มีพลังวิญญาณมันจะกลายเป็นกองซากปรักหักพัง”

 

“สารเลวฉันจะฆ่าไอ้นั่น”

 

แม้แต่เจียงซินก็ตกตะลึงเมื่อเธอได้ยินว่าเหมืองถล่ม ฉันแค่บอกว่าให้ไปขุดหินวิญญาณ แต่ไม่อยากให้คุณขุดเหมืองทั้งหมด

 

ในห้องฝึกของปลามังกร

 

มีหินวิญญาณคุณภาพต่ําหลายสิบก้อนอยู่ตรงหน้าหานเฟย

 

” พัฒนา”

 

หลังจากนั้นไม่นานเส้นสายแห่งพลังวิญญาณก็ทะลุเข้ามาในหัวของหานเฟย

 

และหินวิญญาณต่อหน้าหานเฟยก็แตกออกทีละก้อน ในเวลาเพียงสิบห้านาทีหินวิญญาณ เกือบ 20 ก้อนก็แตก

 

แกรักแกรัก..

 

เมื่อหานเฟยลืมตาขึ้นอีกครั้งมุมปากของเขาก็กระตุก เขานับถอยหลังและหินวิญญาณคุณภาพต่ํา 48 ก้อนแตกเป็นเสี่ยงๆทั้งหมด นั่นหมายความว่าครั้งนี้เขาใช้พลังวิญญาณไปเกือบ 500,000 จุดเพื่อที่จะเป็นปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่

 

ตัวเลขนี้ทําให้หานเฟยตกใจมาก โห! ฉันต้องใช้พลังวิญญาณมากขนาดนี้เลยหรอเนี่ย

 

เขาดูข้อมูลของเขา

 

(เจ้าของ : หานเฟย

 

(ระดับ 13 ปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ขั้นแรก)

 

<พลังวิญญาณ> 70122 (1899)

 

<มรดกทางวิญญาณ> ระดับสามคุณภาพสูง (อัพเกรดได้)

 

สัตว์วิญญาณ: ปลาคู่หยิน-หยางกลืนวิญญาณ

 

<อาวุธ>: เบ็ดไผ่สีม่วง

 

ตะขอมหัศจรรย์” (ระดับ

 

<ความสามารถหลัก>: ลําดับที่สองของ ” ตกความว่างเปล่า” – ลึกลับคุณภาพระดับเทพ)

 

หานเฟยอ้าปากค้างอีกครั้ง เกิดอะไรขึ้น?! ขีดจํากัดสูงสุดของพลังวิญญาณของฉันเพิ่มขึ้น 900 จุดในครั้งเดียวงั้นหรอ!

 

“ปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่! นี่คือพลังของปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่งั้นหรอ สุดยอดจริงๆ..ฮ่าฮ่า…”

 

หานเฟยหัวเราะออกมาดังๆ แต่ทันใดนั้นก็พบว่าไขมันบนใบหน้าของเขาไม่โยกเยกเหมือนแต่ก่อน แต่เมื่อเขามองลงไปที่ร่างกายของเขาเขาก็พบว่าเขาน้ําหนักลดลงไปมากแล้ว

 

การเป็นปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ช่วยให้เขาลดน้ําหนักได้ถึงหนึ่งในสี่เลยทีเดียว

 

หานเฟยเดินออกไปและคนเฝ้ายามสองคนที่ประตูก็ตะลึงเมื่อเห็นเขา “ลูกพี่ลดน้ําหนักลงได้มากเลย”

 

“ฮ่าฮ่า! ใช่ฉันผอมลง…คุณตาแหลมดีนี่! คุณสามารถรับไข่มุกคุณภาพระดับกลาง 10 เม็ดจากหลี่กังได้เลย”

 

“โอ้….ขอบคุณลูกพี่”

 

เมื่อเห็นเช่นนี้ผู้คุมอีกคนก็รีบพูดอย่างรีบร้อน “ลูกพี่ฉันแน่ใจว่าคุณจะหล่อเหมือนเดิมภายในครึ่งเดือน!”

 

“ฮ่าฮ่า! คุณก็ตาแหลมเหมือนกัน! คุณสามารถรับไข่มุกคุณภาพระดับกลาง 10 เม็ดได้เช่นกัน…”

 

ติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ : ว่างๆก็เลยเอานิยายมาแปลไทย