God of Fishing - ตอนที่ 135

Chapter 135: ฉันไม่จําเป็นต้องเรียกสัตว์วิญญาณของฉัน

หานเฟยสร้างความรําคาญให้กับทุกคนในปัจจุบันยกเว้นคนของหมู่บ้านน้ำสวรรค์ ตอนนี้ผู้ชมทุกคนต้องการดูหานเฟยถูกฆ่า

ในทีมของจันทร์มีคนพูดว่า “ผ่อนคลายเถอะสัตว์ทางวิญญาณของหลินหยุนคือเต่าหุ้มเกราะ แม้ว่าหานเฟยจะไม่มีไขมันนี้ก็ไม่สามารถฆ่าเขาได้”

ชายอีกคนสงสัยว่า “ฉันสงสัยว่าสัตว์วิญญาณของคนอ้วนคืออะไร ถ้ามันเป็นสัตว์ร้ายทางวิญญาณที่แปลกใหม่นั่นก็ไม่ดี”

อย่างไรก็ตามหานเฟยไม่แม้แต่จะเปิดปากของเขาเมื่อหลินหยุนพูดว่า “ผสาน”

หลินหยุนระเบิดความโกรธ “ไอ้อ้วนถ้าแกอยากตายงั้นฉันช่วยแกเอง”

” ตายซะ!”

หลินหยุนตะครุบเขาและดาบในมือของเขาก็เปล่งประกายด้วยแสงสว่าง เมื่อเห็นว่าปลายดาบดาบอยู่ห่างจากเขาเพียงไม่กี่เมตรหานเฟยก็นิ่งไม่ไหวติง

ใครบางคนจากที่นั่งผู้ชมพูดว่า “ไอ้อ้วนนี่มันปัญญาอ่อนเหรอ”

แต่ในช่วงเวลาต่อมาเมื่อดาบยาวกําลังจะมาถึงใบหน้าของหานเฟยเขาก็ขยับเล็กน้อย ในพริบตาจู่ๆมีดก็แทงเข้าที่หน้าอกของหลินหยุนและมันทะลุร่างของเขา

หานเฟยหยิบมีดออกมาเช็ดมันบนเสื้อผ้าของหลินหยุนหยิบเบ็ดที่เขาวางไว้ที่พื้นแล้วเดินกลับมา

หลังจากหานเฟยเดินออกไปห้าหรือหกเมตรหลินหยวนก็ล้มลงกับพื้น

ผู้ชมเงียบไปชั่วขณะ

ในทีมหมู่บ้านน้ำสวรรค์

เจียงน่านขยี้ตา “โอ้! ฉันไม่เห็นเขาชักมีดเลย!”

เซียวู่ฉางยิ้ม “เขาเจ๋งมาก! เขาฆ่าผู้ชายคนนั้นโดยไม่ขยับร่างกายด้วยซ้ำ เขาแข็งแกร่งมาก”

หวังไปยูยิ้ม พริบตานั้นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาคือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหานเฟยและเหตุใดเขาจึงสามารถอยู่รอดจากราชาแมงปองหางม่วงได้

ก่อนที่ผู้ตัดสินจะพูดอะไรผู้คนของหมู่บ้านพระจันทร์สวรรค์ก็รีบวิ่งขึ้นไปแล้ว

ใครบางคนส่งเสียงร้องอย่างโกรธเกรี้ยวทันที หลินหยุนเสียชีวิตแล้ว

ในที่นั่งของผู้ตัดสินผู้นําของหมู่บ้านจันทร์สวรรค์มองไปที่เฒ่าจ๋าว “เด็กคนนี้คือใคร? เขาไม่ได้เรียนในเมืองเหรอ”

เฒ่าจ๋าวพูดช้าๆว่า “ครึ่งปีที่แล้วอาจารย์ของสถาบันทั้งสามในเมืองไปที่หมู่บ้านของเราเป็นพิเศษเพื่อเชิญให้เขาเรียนในโรงเรียนของพวกเขา แต่เขาปฏิเสธ

เมื่อได้ยินเช่นนี้ผู้นําหมู่บ้านคนอื่น ๆ ก็หันมามองที่เฒ่าจ๋าว

ทุกคนรู้ดีว่าโอกาสที่จะได้ไปโรงเรียนในเมืองนั้นมีค่ามาก แต่เด็กคนนี้ปฏิเสธงั้นหรอ?

เฒ่าจ๋าวภูมิใจมาก ถ้าพวกเขารู้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นผู้เก็บเกี่ยววิญญาณพวกเขาจะตกใจและพูดไม่ออกเลยหรือไม่?

ถ้าเฒ่าจ๋าวรู้ว่าหานเฟยก็เป็นนักรบวิญญาณเช่นกันเขาก็จะตกใจจนพูดไม่ออก

หานเฟยนั่งลงบนเบาะและมองไปที่เหอเสี่ยวยูด้านข้าง “ฉันเจ๋งมั้ย”

เหอเสี่ยวยูอึดฮัด “ก็ถ้าคุณไม่ทําตัวน่าหงุดหงิดน่ะนะ…”

หานเฟย: “…”

จากนั้นเป็นการจับฉลากสําหรับการต่อสู้ 20 เหลือ 10

คู่ต่อสู้ของหานเฟยมาจากหมู่บ้านตะวันสวรรค์ชื่อชีจี

หวังไปยูกล่าวว่า “ฉันรู้จักผู้ชายคนนี้ สัตว์ทางวิญญาณของเขาคืองูสามหัวที่แปลกใหม่และเขาใช้มีดสองเล่ม”

หานเฟยยักไหล่

ในทีมตะวันสวรรค์

กูหลงยู่ดูกังวล “ซีจี้คุณต้องการยอมแพ้ตอนนี้เลยมั้ย เจ้าอ้วนนี้ไม่ง่ายเลย แม้ว่าหลินหยวนจะไม่แข็งแกร่งมากนัก แต่เขาก็ไม่น่าจะตายง่ายๆเช่นนี้นะ”

ชีจี๋ขมวดคิ้ว “ฉันไม่คิดว่าเขาจะฆ่าฉันได้ถ้าฉันปกป้องตัวเองด้วยสัตว์วิญญาณและพลังวิญญาณน่ะ ฉันจะยแพ้หลังจากได้ลองสักหน่อย ฉันต้องการดูว่าเขาจะใช้สัตว์ทางวิญญาณของเขามั้ย”

กูหลงยู่คิดเกี่ยวกับมัน ชีจีใจแข็งมาก เขาอยู่ในระดับเดียวกับเว่ยหูและเซียวู่ฉาง งูสามหัวสามารถพ่นเปลวไฟและน้ำแข็งออกมาได้สามชนิดและเป็นไปไม่ได้ที่ชีจี๋จะถูกสังหารด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ในสนามประลองเหลี่ยวมูมผู้ควบคุมและใช้งานพืชวิญญาณของเขาเพื่อมัดคู่ต่อสู้และชนะ

หานเฟยลุกขึ้นและพูดอย่างสบาย ๆ ว่า “โอเคถึงตาฉันแล้ว”

เมื่อหานเฟยเดินเข้าไปในสนามประลองอีกครั้งแม้ว่าจะยังคงมีผู้คนส่งเสียงโห่ร้องเพื่อฆ่าเขาแต่ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น เพราะคนอ้วนคนนี้อันตรายมาก เขาฆ่าคู่ต่อสู้โดยไม่ต้องใช้เบ็ดเลย!

ฟางซิงกล่าวว่า “ชีจี๋ก็แข็งแกร่งมาก มาดูกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

อย่างไรก็ตามฟางซิงไม่คิดว่าชีจี๋จะชนะได้ ในมุมมองของเธอไม่มีใครสามารถเอาชนะหานเฟยได้ในการต่อสู้ระยะประชิด

บนเวทีหานเฟยวางเบ็ดของเขาลงไปที่พื้นอีกครั้ง

ชีจี๋เย้ยหยัน “นายคิดว่าฉันคือหลินหยุนเหรอ? หานเฟยใช้สัตว์วิญญาณของนายซะ”

หานเฟยคิดชั่วขณะ “สัตว์วิญญาณของฉันเป็นเพียงปลากลืนวิญญาณ มันไม่มีประโยชน์หรอก”

“อะไรนะ?”

ผู้ชมอยู่ในความโกลาหล วิญญาณกลืนปลา? คุณล้อเล่นฉันรึเปล่า?

กูหลงยู่ตะลึง “ ไม่น่าแปลกใจที่ผู้ชายคนนี้ไม่เคยแสดงสัตว์วิญญาณของเขา ปรากฏว่าสัตว์วิญญาณของเขาคือปลากลืนวิญญาณนั่นเองหรอ?”

เฉินตงหัวเราะเยาะ “ฮ่า ๆ ดูเหมือนว่าเขาไม่สามารถใช้สัตว์วิญญาณได้ ในกรณีนี้แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งในการต่อสู้ระยะใกล้ แต่ถ้าฉันโจมตีเขาจากระยะไกล…”

ชีจี๋พึมพํา “อึมผสานแนบ…เกราะป้องกันพลังวิญญาณ”

ชีจี๋หลอมรวมกับงูสามหัวของเขามีสัตว์จิตวิญญาณแห่งสัญญาของเขาปูสายฟ้าหายากติดอยู่กับเขาและปกป้องตัวเองด้วยเกราะป้องกันพลังวิญญาณ เขาคิดเสมอว่าหานเฟยเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขาเคยพบมาในชีวิตของเขา

” ตายซะ!”

เขาปาอาวุธไปที่หานเฟยด้วยมีดสองเล่ม แต่นี่ไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่แท้จริงของเขา เขาตั้งใจจะโจมตีด้วยเปลวไฟและน้ำแข็ง

แต่ทันใดนั้นก็เกิดแสงวาบขึ้นมาทันที

เกราะป้องกันพลังวิญญาณของเขาแตกออก

กระดองปูสายฟ้าก็แตกออกเช่นกัน

งูสามหัวบินออกไปเพื่อปกป้องเจ้านายของมันอย่างรวดเร็ว แต่ในวินาทีถัดมาหัวทั้งสามของมันก็ถูกตัดออก

ในที่สุดมีดสองเล่มของชีจี๋ก็ถึงหานเฟยแต่ทําไมเขาถึงได้ยินเสียงดังแทนที่จะเป็นเสียงมีดทะลวงเข้าไปในร่างกายคนล่ะ?

ชีจี๋รู้สึกถึงบางอย่างที่ผิดปกติเขาต้องการที่จะยอมแพ้ แต่หลังจากแสงวาบชั่วพริบตาเขาก็ไม่มีโอกาสได้พูดอีกเลย..

ผู้ชมตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง

หานเฟยพูดเบา ๆ ว่า “ฉันไม่จําเป็นต้องเรียกสัตว์วิญญาณของฉันออกมา”

ในตอนนี้กูหลงยู่ไม่ต้องการท้าทายหานเฟยอีกต่อไป ไอ้อ้วนนั่นแข็งแกร่งเกินไป! ความแข็งแกร่งของชีจีทั้งทีมเด็กเขาเป็นรองแค่เขาคนเดียว แต่…เขาถูกเขาฆ่าตายอย่างง่ายดาย!

ไม่ใช่แค่กูหลงยู่แต่เป็นผู้เล่นทุกคนที่ดูหวาดกลัว นั่นคือร่างกายของมนุษย์ไม่ใช่หรอ? ทําไมมันเหมือนเหล็กเลย? เราไม่มีโอกาสเอาชนะเขาได้อย่างแน่นอน!

“ทุกคนระวังตัวด้วย หากคุณพบกับหานเฟยในการแข่งขันจงยอมแพ้” ฟางซิงกล่าว

หานเฟยกลับไปที่ที่นั่งของเขาและทุกคนมองเขาเหมือนสัตว์ประหลาด

เหอเสี่ยวมูลังเลและถามว่า “นายเป็นปรมาจารย์ตกปลาระดับกลางจริงๆหรอ?”

หานเฟยคิดชั่วขณะ “ฉันใช้พลังของปรมาจารย์ตกปลาระดับกลางเท่านั้น”

คนอื่น ๆ พูดไม่ออก ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ใช้ทักษะการต่อสู้เลยด้วยซ้ำ เขายืนอยู่ตรงนั้นและฆ่าคู่ต่อสู้โดยไม่ต้องหยิบเบ็ดขึ้นมา ยิ่งไปกว่านั้นไม่มีใครรู้ว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขานั้นมากแค่ไหน!

เซียวู่ฉางถอนหายใจ “ลืมเรื่องที่ฉันเคยคิดที่จะท้าทายคุณไปเถอะ ฉันไปหาท้าทายปรมาจารย์ตกปลาที่แข็งแกร่งคนอื่นในเมืองยังดีกว่า!

เซี่ยวู่ฉางก็คิดว่าภาพลวงตาของเขาคงจะไร้ประโยชน์กับหานเฟยและถ้าเขายังคงพยายามขึ้นเหมือนคนโง่เขาก็จะตายแน่ๆ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

ตอนนี้เป็นการจับฉลากสําหรับการต่อสู้ 10 เหลือ 5

มีเพียงเหมียวมูมูเท่านั้นที่เข้ามาในรอบนี้ของหมู่บ้านสายลมสวรรค์ฝนสวรรค์และไม้สวรรค์และคู่ต่อสู้ของหานเฟยก็คือเธอ

เหมียวมูมู่ยกมือขึ้นทันที “ฉันยอมแพ้”

ผู้ตัดสิน: “…”

หานเฟยก็พูดไม่ออก คุณยอมรับความพ่ายแพ้ก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มขึ้นอีกหรอ..

แต่ทุกคนก็โล่งใจ มันเยี่ยมมากที่พวกเขาไม่ต้องต่อสู้กับหานเฟย เพียงแค่ให้เขาเข้าสู่ห้าอันดับแรกโดยตรง! อย่าให้โอกาสเขาฆ่าอีกคนเลย!

อย่างไรก็ตามแม้ว่าหานเฟยจะเข้าสู่ห้าอันดับแรกแล้ว แต่คู่ต่อสู้ของเหอเสี่ยวยูคือเฉินตงกัปตันทีมเด็กจากหมู่บ้านจันทร์สวรรค์

หานเฟยมองไปที่หวังไปยูทันที

หวังไปยูอธิบายว่า “เฉินตงสัตว์ทางวิญญาณของเขาเป็นปลาหมึกยักษ์หายากซึ่งสามารถดูดพลังจิตวิญญาณของศัตรูให้แห้งได้ เขาโจมตีจากระยะไกลได้ดีและอาวุธของเขาก็คือเบ็ด”

หานเฟยพยักหน้าและมองไปที่เหอเสี่ยวยู “คุณชนะได้ใช่ไหม”

เหอเสี่ยวมูลังเล “ก็อาจจะ!”

หานเฟยพยักหน้า “อย่าปล่อยให้ปลาหมึกสัมผัสคุณได้ล่ะ”

เหอเสี่ยวยูพยักหน้าอย่างยากลําบาก “ปลาหมึกยักษ์ก็เหมือนกับดอกไม้ทะเลสีเลือดเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ”

หานเฟยดูเหมือนจะนึกถึงบางสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ “ก็อาจจะมีบางอย่างที่น่าขยะแขยงกว่านี้นะ”

คนอื่น ๆ พูดไม่ออก จริงจังมั้ย? น่าขยะแขยง? มันอาจจะน่าขยะแขยง แต่มันก็ทรงพลังมากเช่นกันใช่ไหม?

ครึ่งชั่วโมงก่อนถึงตาของเหอเสี่ยวยู หานเฟย,ฟางซิง,กูหลงยู่และหญิงสาวจากหมู่บ้านดวงใจสวรรค์ซูจินได้เข้าสู่ห้าอันดับแรกไปแล้ว

เหอเสี่ยวยูกําลังจะกระโดดเข้าสู่เวทีและหานเฟยก็พูดว่า “ถ้าคุณจะแพ้ก็รีบยอมแพ้ หรือไม่ก็ยอมแพ้ทันทีที่ฉันบอกให้คุณทํานะ”

เหอเสี่ยวยูพยักหน้า “ตกลง”