God of Fishing - ตอนที่ 128

Chapter 128: การต่อสู้แบบเอาชีวิตรอดเป็นและตายจริงๆ

บนผิวน้ํา

เซียว่ฉางอุ้มหวังไปยูและกระโดดขึ้นไปบนเรือส่วนเซียงน่าน, เฉินซิง,เจียถงและเหอเสี่ยวยก็ค่อยๆขึ้นมาจากทะเลทีละคน แต่พวกเขาทั้งหมดเต็มไปด้วยรอยฟกช้ําและผมของเหอเสี่ยวยูก็แหว่งเล็กน้อย

เซียงน่านได้รับบาดเจ็บสาหัสที่สุด แต่เขาก็เกือบจะฆ่าแมงปองหางม่วงได้แล้ว

เซียงน่านมีบาดแผลเกินห้าสิบแห่งบนร่างกายของเขา “ฉันพิษใครมียาแก้พิษบ้าง”

เฉินซิงนอนอยู่บนดาดฟ้าและใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วง “ใครจะมียาแก้พิษมั่งเนี่ย”

เหอเสี่ยวยขมวดคิ้ว “โอ้ย มันเจ็บมากเลย…”

แขนต้นขาและหน้าท้องส่วนล่างของเหอเสี่ยวผู้ได้รับบาดเจ็บทั้งหมดและอาการบาดเจ็บนั้นอนข้างร้ายแรง

คนอื่น ๆ รวมตัวกันทันที เมื่อพวกเขาเห็นฉากนี้พวกเขาทั้งหมดตกใจและอ้าปากค้าง

“เห้ย…”

หูคุนถาม “เกิดอะไรขึ้นหวังไปหยู่”

เซียว่ฉางอธิบายว่า “เขาล้าและบาดเจ็บสาหัส โชคดีที่มันไม่อันตรายถึงชีวิต”

ด้วยเหตุนี้เซียรูฉางจึงมองไปที่เหอเสี่ยวยู “หานเฟยอยู่ที่ไหน”

เหอเสี่ยวยูกล่าวด้วยเสียงร้องไห้ “ฉันไม่รู้ ดูเหมือนว่าเขากําลังจะต่อสู้กับแมงปองตัวใหญ่”

เซียว่ฉางรีบหยิบขวดยาออกมา “ห้ามเลือดก่อน”

คนอื่น ๆ กําลังตื่นตระหนก แต่แล้วพวกเขาก็เห็นกลุ่มผลไม้พิษในมือของเหอเสี่ยวย

หูคุ้นตกใจ “เหอเสี่ยวยูมีอะไรอยู่ในมือของคุณน่ะ ผลไม้วิญญาณหรอ”

คนอื่นๆ ตกใจเล็กน้อย พวกเขาเจออะไรที่ใต้น้ํา? พวกเขาเอาผลไม้นี้มาได้อย่างไร? วิญญาณอย่างน้อยร้อยผลเลยด้วย!

แม้ว่าเหอเสี่ยวยูจะได้รับบาดเจ็บ แต่เธอก็ยังกัดฟันและพูดว่า “หยุดเลยนะ! เราเป็นคนเจอผลไม้เหล่านี้ มันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ”

เหอเสี่ยวยไม่ใช่คนโง่ ผลไม้เหล่านี้ที่หานเฟยโยนให้เธอเสี่ยงชีวิตต้องมีความสําคัญมากแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าผลไม้เหล่านี้คืออะไร แต่ก็ต้องเป็นผลไม้ทางวิญญาณที่มีค่าจากก้นทะเลเธอจะไม่ ปล่อยให้หูคุนแย่งพวกันไปจากเธอ!

หูคุนและคนอื่น ๆ ที่ไม่ได้ไปถ้ําแมงปองต่างรู้สึกอับอาย แต่กลุ่มผลไม้วิญญาณดูน่าดึงดูดมากหูคุนยังมีความคิดที่บ้าคลั่ง ตอนนี้พวกเขาได้รับบาดเจ็บทั้งหมด ถ้าฉันฆ่าพวกเขาทั้งหมดผลไม้วิญญาณเหล่านี้จะเป็นของฉันทั้งหมด

แต่หูคุนลังเล เขาสงสัยว่ามีใครบางคนเฝ้าดูที่นี่จากบนฟ้า

เซียงหนานอ้าปากค้างอย่างรุนแรง “หูคุนเจ้าขี้ขลาด”

มีคนโต้กลับทันทีว่า “เรามีสิทธิ์ที่จะไม่ไป ดูสิคุณบาดเจ็บกันกลับมาทั้งหมดเลย หวังไปยได้รับบาดเจ็บสาหัสและหานาเฟย ยังไม่ขึ้นมาเลย พวกวอนเองนะ”

ชายอีกคนกล่าวว่า “ใช่แล้ว สมบัติไม่ได้ล้ําค่าเท่าชีวิตหรอกนะ”

เจียถงเย้ยหยัน “ได้พวกบ้าเอ้ย ถ้าฉันลุกขึ้นได้ตอนนี้ฉันจะซักพวกแกให้หงายเลย”

เฉินซิงกล่าวเสริมว่า “ถ้าคุณลงไปกับพวกเราเราอาจไม่ได้รับบาดเจ็บร้ายแรงขนาดนี้ก็ได้”

ทั้งสองฝ่ายต่างเถียงกันอย่างดุเดือดเซียว่ฉางเป็นคนที่ได้รับบาดเจ็บน้อยที่สุด เขายืนอยู่ต่อหน้าผู้คนเหล่านั้นเหลือบมองไปที่ผลไม้วิญญาณในมือของเหอเสี่ยวยูจากนั้นมองไปที่สายตาที่โลภของหูคุนและคนอื่น ๆ พร้อมกําเบ็ดของเขาไว้แน่น “คุณไม่ควรโลภของของเราจะดีกว่าไม่มีพวกคุณคู่ควรที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของฉัน ฉันสามารถฆ่าคุณได้อย่างน้อยสามคน!”

หลังจากนั้นสักครู่

เจียถงถามว่า “เซียงหนานคุณสบายดีไหม”

“ฉัน..ง่วงแล้ว…แค้ก! พิษนี้แรงไปหน่อย!”

เฉินซิงรู้สึกกังวล “นี่พวกนายเลิกทะเลาะกันได้แล้ว ถ้าเราไม่เลิกเราจะแพ้ได้นะ”

หูคุนคิดเป็นครั้งที่สอง “มันสําคัญอะไร? เรามีผลไม้วิญญาณมากมาย เรามั่นใจว่าเราจะชนะ!!”

เหอเสี่ยวยน้ําตาไหลอยู่พักหนึ่ง แม้ว่าใบหน้าของเธอจะเปลี่ยนเป็นสีน้ําเงิน แต่เธอก็ยังคงจําองมองไปที่น้ํา เธอแทบจะหมดหวัง แมงปองตัวใหญ่น่ากลัวมากจนเธอนึกไม่ถึงว่าเกิดอะไรขึ้นกับหานเฟย

เมื่อเห็นทุกคนอ่อนแอลงหูคุนก็พูดว่า “เหอเสี่ยวยูเอาผลไม้นั่นให้ฉัน”

ดวงตาของหูคุนกลายเป็นบ้า เป็นเวลานานแล้วและหานเฟยไม่ขึ้นมา โอกาสมีเพียงครั้งเดียวตอนนี้มีเพียงเซียว่ฉาง เท่านั้นที่ยังสามารถต่อสู้ได้ แต่เขาจะต้านทานคนหกคนด้วยตัวคนเดียวได้หรือไม่?

เซียรูฉางเย้ยหยัน “หูคนอย่าดีกว่าน่า ถ้าคุณกล้าที่จะปล้นเราฉันจะเป็นคนแรกที่ฆ่าคุณ”

“ฆ่าฉัน? เซียว่ฉางตอนนี้คุณติดพิษนี้ใช่ไหม? มีบาดแผลอย่างน้อยแปดแผลบนร่างกายของคุณฉันยอมรับว่าคุณสามารถเอาชนะเราได้อย่างง่ายเมื่อคุณอยู่ในสภาพสมบูรณ์ แต่ตอนนี้คุณเกือบจะสูญเสียพลังการต่อสู้ไปหมดแล้ว”

หูคุนพูดกับคนอื่น ๆ ว่า “พวกเราอย่าลืมว่าทุกสิ่งที่เราคว้ามาจากการแข่งขันทรัพยากรจะเป็นของเรา”

เซียปูฉางตะโกนทันทีว่า “ผสาน”

“หูคุนฉันจะฆ่าแก”

ในการทดสอบตกปลานอกจากหานเฟยและหวังไปยูแล้วเขาก็อยู่ในที่สาม อาจกล่าวได้ว่าในบรรดาผู้คนทั้งหมดที่นี่เขาแข็งแกร่งที่สุด ตอนนี้เขาต้องการที่จะได้เปรียบโดยการเริ่มก่อนเขาต้องปราบพวกมันให้เร็วที่สุด มิฉะนั้นเขาจะไม่สามารถปกป้องพวกเขาได้

เสียงดังสนั่น

หูคุนกระเด็นไปในอากาศ เขาตะโกนบอกคนอื่น ๆ รออะไรอยู่! พวกมันเริ่มโจมตีเรา พวกมันจะดูถูกเราตลอดไปหลังจากการแข่งขันจบลง”

ใบหน้าของคนอื่นเปลี่ยนไป

” ฆ่ามัน”

“ไป!”

แซ่บ! แซ่บ! แซ่บ!

พวกเขาต่อสู้กันอย่างดุเดือดบนเรือประมงทันที เซียว่ฉางกล้าหาญจริงๆ เขา โบกค้อนขนาดใหญ่และไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้

เจียถงพยายามจะลุกขึ้น แต่เขาก็ล้มลงอีกครั้งก่อนที่เขาจะหยุดนิ่ง เขาอ้าปากค้างอย่างหนักและพูดกับเซียบูฉางว่า “พาเหอเสี่ยวยไป ไม่ต้องห่วงพวกเรา”

หูคุนรีบตะโกน “เราปล่อยพวกมันไปไม่ได้ หากพวกมันหนีไปได้สิ่งที่เราทําจะถูกเปิดเผย”

เซียปูฉางยังคงถอยห่างและแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าร่างกายของเขาถูกเบ็ดฟาดไปแล้วกี่ครั้งเขาอาเจียนเป็นเลือด

บนผิวน้ําทะเลห่างออกไปหลายสิบไมล์จู่ๆร่างอ้วนของหานเฟยก็ลอยตุ๊บปองขึ้นมาจากทะเล

หานเฟยหายเกือบหายใจไม่ออก แต่เขารู้สึกตื่นเต้นมาก แต่นี่มันคุ้มสุด ๆ หลังจากกินราชาแมงปองหางม่วงระดับ 28 แล้วทั้งเก้าหางก็มีหางที่เจ็ดงอกออกมาและได้รับการอัพเกรดทีละ ระดับ

หานเฟยปล่อยทั้งเก้าหางและตบที่เปลือกของมันเบาๆ ” กลับกันเถอะ”

จากนั้นเขาเปรียบเทียบหางใหม่ของทั้งกับหางอื่น ๆ ของมันและพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ“ไม่เลวสิ่งมีชีวิตหายากระดับราชามีค่าว่าสิ่งมีชีวิตหายากธรรมดาหลายสิบตัว”

“กลับกันเถอะ!”

นี่ไม่ใช่การต่อสู้ที่ดุเดือดที่สุดที่หานเฟยเคยประสบในช่วงครึ่งปีที่ผ่านมา แต่มันต่างจากการต่อสู้กับเจียงซินนี่คือการต่อสู้แบบเอาชีวิตรอดเป็นและตายจริงๆ แต่เขาพอใจมากกับผลลัพธ์ที่ได้และตอนนี้ทั้งตัวนี้จะต้องมีพลังมากแน่ๆ แม้แต่ราชาแมงปองหางม่วงระดับ 28 ก็ไม่สามารถต้านทานหมัดของมันได้ แรงต่อยของมันต้องมีอย่างน้อย 6,000 กก.!

หานเฟยรีบกลับมาขณะคิด ต้องมีบางคนได้รับบาดเจ็บ แต่พวกเขาไม่น่าจะมีปัญหาในการหลบหนีเพราะในที่สุดแมงปองทะเลต่างก็เข้ามาหาเขา

“ฮะ? ใครกําลังสู้อยู่นะ”

ใบหน้าของหานเฟยเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันและเขาก็พุ่งไปด้วยความเร็วเต็มที่

โครม!

เซียว่ฉางนอนอยู่บนพื้นพร้อมเลือดที่ไหลหยด เขาหมดแรง แต่เขาสามารถฆ่าพวกมันสามคนได้หูคนได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกันและอีกสองคนนอนอยู่บนพื้นด้วยอาการสาหัสเช่นกันอย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งกว่าพวกมัน แต่เขาก็ไม่สามารถต้านทานแผนของคนหลายคนได้

หูคุนลากร่างของเขาและเดินไปหาเหอเสียวยู “ส่งผลไม้วิญญาณมาให้ฉัน”

เหอเสี่ยวยูจับผลไม้ไว้แน่น “ไม่มีทาง! ฉันอยากจะทิ้งมันไปมากกว่าที่จะมอบให้แก”

หูคุนหัวเราะอย่างดุร้าย “ลองดูก็ได้ ถ้าคุณทิ้งมันไปฉันก็จะได้ไปเอามันโดยไม่รู้สึกผิด”

“หูคุนหัวหน้าหมู่บ้านจะฆ่าคุณ”

หูคุนหัวเราะอีกครั้ง “ผู้คนเสียชีวิตในการแข่งขันมากมาย มีเพียงนายกเทศมนตรีเท่านั้นที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและหัวหน้าหมู่บ้านจะไม่ทราบอะไรเลย แต่ท่านนายกเทศมนตรีอาจมีความขัดแย้งในหมู่บ้าน แต่จะไม่รบกวนการต่อสู้ภายในหมู่บ้านเดียวกัน”

หูคุนก้าวไปข้างหน้าและจับมือของเหอเสี่ยวยู เขารู้สึกตื่นเต้นมาก หากเขามีผลไม้หลายร้อยชิ้นในไม่ช้าเขาก็จะกลายเป็นนักตกปลาที่ยิ่งใหญ่หรือแม้แต่นักตกปลาในตํานาน

“ปล่อยมือเธอนะ ไอ้สารเลว”

ในขณะนี้มือข้างหนึ่งคว้าเท้าของหูคุนมองลงไปพบว่าเป็นเจียงน่านที่อยู่ในอาการสาหัสในตอนนี้

“ฮ่าฮ่า! ดูสิคุณอ่อนแอกว่าปรมาจารย์ตกปลาระดับกลางด้วยซ้ํา ดีเลยเพราะคุณจะตายไม่ ช้าก็เร็ว ให้ฉันช่วยคุณนะ”

“อึก…”

หูคนแทงมีดไปที่ด้านหลังของเจียงน่าน

เหอเสี่ยวยหลั่งน้ําตา “เจียงน่าน!”

เจียถงกรีดร้อง “หูคุนไอ้เลว ฉันจะฆ่าแก”

หูคุนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ฮ่าฮ่ามาฆ่าฉันซิ ฉันอยากจะดูว่าคุณจะฆ่าฉันได้อย่างไร แต่ตอนก็นี้ไปนรกก่อนแล้วกันนะ!”

จากนั้นเขาก็ฉีดพลังวิญญาณเข้าไปในเบ็ดของเขา แต่ในขณะที่เขากําลังจะขยี้หัวของเจียองด้วยเบ็ดของเขาแสงสว่างวาบสองดวงก็พุ่งมาที่เขาจากระยะทางหนึ่งร้อยเมตร

“ใคร?”

ฉีก!!..

ก่อนที่หูคุนจะมีเวลาตอบโต้เขาก็ถูกมีดสองเล่มตอกไปที่ดาดฟ้า

ในช่วงเวลาต่อมาภายใต้การจ้องมองที่ตกตะลึงของทุกคนร่างอ้วนก็ลอยผ่านอากาศมา

นายประมงคนหนึ่งที่กําลังจะโจมตีถูกทุบด้วยแรงระเบิดก่อนที่เขาจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ร่างกายของเขาแตกเป็นเสี่ยง ๆ บนดาดฟ้าและหน้าอกของเขาเต็มไปด้วยเลือด

เซี่ยวูฉางตะโกน “ ไอ้บ้าเอ้ย! คุณยังมีชีวิตอยู่!”

เจียถงดีใจมาก “หานเฟยอย่า…อย่าปล่อยให้พวกมันได้อะไรไป”

หูคุนตื่นตระหนก หานเฟยกลับมาได้ยังไง? เป็นไปได้ยังไง?! แม้แต่เหอเสี่ยวยูยังคิดว่าเขาตายไปแล้ว!

เหอเสี่ยวยร้องไห้โฮเสียงดัง

หูคุนตะโกนอย่างสิ้นหวัง “เร็วเข้าฆ่าเขา! เราทุกคนจะต้องตายหากไม่สามารถฆ่าเขาได้”