God of Fishing - ตอนที่ 111

Chapter 111: หานเฟย ลูกชิ้น

หานเฟยถูกสมาชิกของแก๊งปลามังกรรายล้อมอย่างรวดเร็ว แต่ทุกคนก็ระวังตัว ไขมันคนนี้ดู เหมือนจะค่อนข้างแข็งแรง

หานเฟยตะโกน “เฮ้! คุณจําไม่ได้หรอว่าฉันเป็นใคร”

สมาชิกคนหนึ่งตะโกนว่า “ไม่ว่าคุณจะเป็นใครก็ตามคุณต้องทําตัวเป็นตัวของตัวเองที่นี่ นอก จากนี้เราไม่มีคนอ้วนขนาดนี้ในหมู่บ้านน้ําสวรรค์ คุณเป็นสายลับจากหมู่บ้านอื่นหรือเปล่า”

หานเฟยดึงไขมันบนใบหน้าออกด้วยความยากลําบาก “ตอนนี้คุณจําฉันได้รึยัง”

“โอ้!”

สมาชิกทุกคนตะลึง ดูเหมือนพวกเขาจะพบบางสิ่งที่น่ากลัว

“ละลูกพี่หรอ?”

หานเฟยถามว่า “คุณเพิ่งรู้ว่าเป็นฉันเหรอ?”

“โห…ลูกพี่…คุณเปลี่ยนไปขนาดนี้ได้ยังไงเนี่ย!”

“ลูกพี่เกิดอะไรขึ้นกับคุณหรอ”

หลังจากนั้นไม่นานหลี่กาน,หลี่กังและหลี่ชิง คนทั้งหมดก็กลับมา เมื่อพวกเขาเห็นหานเฟย พวกเขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง หลีกังถึงกับยืนท้องออกมาและตบมัน โอ้ฉันเกือบจะผอมเมื่อ เทียบกับเขาเนี่ย!

หานเฟยชี้ไปที่หลีกังด้วยความโกรธ “หลี่ถังเดี๋ยวเถอะ”

หลี่กัง: “???”

“ตลอดเวลากว่าครึ่งเดือนตั้งแต่ฉันจากไปมีใครถามหาฉันบ้างไหม”

หลี่กังตอบว่า “ลูกพี่หน้าหมู่บ้านมาหาคุณดังนั้นขอให้คนที่คุณพาไปที่ร้านอาหารหม้อไฟ ของเราเพื่อทานอาหารค่ําครั้งสุดท้าย แต่พวกเขาทั้งหมดคิดว่าคุณไปที่โซนผสมเพื่อฝึกฝน”

หานเฟยงงงวย “ไม่มีใครถามเลยหรอว่าทําไมฉันไม่กลับมาครึ่งเดือนเลยเหรอ”

หลี่ถังเกาหัวของเขาและพูดว่า “ก็ปรมาจารย์ตกปลาหญิงสองคนบอกว่าคุณต้องสบายดีและ บอกว่าเขตผสมนั้นไม่เป็นอันตรายสําหรับคุณเลย”

หานเฟย: “ ”

หานเฟยไม่ต้องการพูด เขาโบกมือ “ โอเคไปทําธุระของตัวเอง! ฉันต้องไปไร่”

มันเริ่มมืดแล้ว หานเฟยคิดว่าเขาควรรีบไปหาผู้เฒ่าเจียงเพื่อขอความช่วยเหลือ บาง ที่ในหมู่บ้านน้ําสวรรค์ทั้งหมดมีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถช่วยเขาลดน้ําหนักได้

ผู้เฒ่าเจียงและเจียงซินเพิ่งทําอาหารของพวกเขาเสร็จ เจียงซินนําบาร์บีคิวจากแผงขายบาร์บี คิวมาจัดเรียง เฒ่าเจียงกําลังยุ่งกับหม้อไฟ

เฒ่าเจียงขมวดคิ้ว “ทําไมฉันทํามันอร่อยแบบที่ได้เด็กคนนั้นทําไม่ได้นะ”

เจียงซินกล่าวเพียงว่า “ นี่อาจเป็นพรสวรรค์ของเขา”

“ให้ตายสิไอ้เด็กน้อยไปไหนกันนะ เขาคิดว่าเขาอยู่ยงคงกระพันหรือไง เขากล้าไปทะเลคน เดียวได้ยังไง…มากินข้าวกันเถอะ”

เฒ่าเจียงเพิ่งดื่มเหล้าไปสามแก้วและเจียงซินเพิ่งกินหอยแมลงภู่ทะเลย่างชิ้นเล็ก ๆ ด้วยมือ ของเธอและพวกเขาเห็นลูกชิ้นขนาดใหญ่กลิ้งเข้ามา

“เฮ้! เจ้าอ้วนเจ้าเป็นใคร”

“ คุณปูช่วยด้วย!”

“พรัด…”

“แก๊กๆแศึกๆ”

เฒ่าเจียงหุ่นเหล้าเข้าปากทันที่และเจียงซินก็สําลัก ดวงตาของพวกเขาแทบจะถลนออกมา อะไรวะนี่ย! ทําไมเจ้าลูกชิ้นนี้ถึงมีเสียงของหานเฟย

หานเฟยค่อยๆกระเด้งเข้ามาใกล้และทุกย่างก็ชัดเจน

เฒ่าเจียงอ้าปากค้าง “หานเฟยหรอ”

“พวกคุณจําฉันไม่ได้เหรอ? คุณปู่คุณมีวิธีที่จะช่วยลดน้ําหนักได้มั้ย? คุณต้องมีแน่ๆใช่มั้ย?”

เจียงซินตกใจ “หานเฟยคุณกลายเป็นคนอ้วนแบบนี้ได้อย่างไร”

เฒ่าเจียงเยาะเย้ยเขา “นี่มันอ้วนเหรอ? นี่มันลูกชิ้นชัด ๆ แต่ว่าแต่หานเฟยเจ้าเป็นแบบนี้ ได้ยังไง?”

หานเฟยโกหกเขากล่าวอย่างเศร้า ๆ ว่า “ ฉันฝึกในพื้นที่ผสมและพบว่าการตกปลาไม่เพียง พอที่จะทําให้ฉันพอใจอีกต่อไป ดังนั้นฉันจึงลงไปในทะเล แต่ก้นทะเลนั้นอันตรายจริงๆ ฉันถูกฝูง ปลาไล่ตามฉันจึงพยายามวิ่งหนีและบังเอิญว่ายเข้าไปในถ้ําใต้ทะเลทันใดนั้นน้ําในถ้ําก็เปลี่ยนเป็น สีแดงและฉันรู้สึกราวกับว่าฉันถูกย่าง เมื่อฉันตื่นขึ้นมาฉันก็กลายเป็นแบบนี้…คุณปู่ฉันยังผอมได้ อีกไหม”

เจียงซินหรี่ตา “ถ้ําก้นทะเล?”

เฒ่าเจียงหรี่ตาของเขาด้วย “น้ําทะเลสีแดง?”

“ใช่! น้ําทะเลสีแดงนั้นแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของฉันเหมือนพลังวิญญาณ”

เฒ่าเจียงถาม “แล้วคุณรู้สึกยังไง? คุณรู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติในร่างกายของคุณหรือเปล่า”

เจียงซินยังคงสับสน แต่เฒ่าเจียงก็หายใจเข้าลึก ๆ และพึมพํา “ เป็นไปไม่ได้! เทียนเลือดมัง กรปรากฏที่นั่นได้อย่างไร?”

หานเฟยดูตื่นตระหนก “คุณเทียนเลือดมังกรเลือดคืออะไร”

ใบหน้าของเฒ่าเจียงกลายเป็นจริงจัง “นี่เป็นแค่ข่าวลือฉันไม่เคยเห็นมาก่อน แต่ตามคําอธิ บายของคุณน่าจะมีเทียนเลือดมังกรหยดอยู่ในที่นั้นซึ่งคุณดูดมันเข้าไปโดยบังเอิญ…ไม่สิ ถ้ามันคือ เทียนเลือดมังกรจริงๆร่างกายของเจ้าน่าจะระเบิดแล้ว ทําไมเจ้าถึงอ้วนขึ้นล่ะ?”

หานเฟย: “????

หานเฟยตกใจ คนธรรมดาจะระเบิดหลังจากดูดซับน้ําทะเลสีแดงงั้นหรอ?! แม้ว่าเขาจะเสี่ยง ว่าเขาจะระเบิดในเวลานั้น แต่เขาก็รอดชีวิตมาได้ในที่สุด

เฒ่าเจียงออกคําสั่ง “ซินต่อยเข้าที่ท้องด้วยพลังของปรมาจารย์ตกปลาผู้ยิ่งใหญ่ระดับต้นซิ”

หานเฟยประหลาดใจ “ฮะ?”

ผั๊วะ

หานเฟยกลิ้งลงบนพื้นเจ็ดหรือแปดตลบจากนั้นลุกขึ้นยืนห่างออกไปสิบเมตรและเกาหัวของ เขา “คุณปู่ทําไมคุณถึงต้องให้พี่ชินต่อยฉันด้วยเนี่ย”

แต่เจียงซินตะลึง “ทําไมร่างกายของคุณถึงแข็งแรงขนาดนี้”

“ใช่ไหม? ดูเหมือนว่าจะแข็งแกร่งกว่าเดิมมากเลย!”

เจียงซิน: “ ”

ดวงตาของเฒ่าเจียงกะพริบ “ดูเหมือนว่าเจ้าจะต้องยังอ้วนอยู่ซักพัก”

“อะไรนะ”

หานเฟยวิงวอนว่า “คุณปู่ช่วยอะไรฉันไม่ได้จริงๆเหรอ? ฉันจะออกไปพบปะกับผู้คนได้อย่างไร”

เฒ่าเจียงเยาะเย้ย “อ้วนแล้วมันเป็นอะไร นี่คือความสุขของคุณ ถ้าการอ้วนขึ้นสามารถทําให้ ร่างกายของนายตกปลาแข็งแรงได้ฉันขอสาบานว่าหมู่บ้านน้ําสวรรค์จะเต็มไปด้วยไขมัน”

หานเฟยไม่ยอมรับเรื่องนี้ “ ฉันจะลดน้ําหนักได้เร็วแค่ไหน?

“คุณมีพลังค้างอยู่ในร่างกายมาก เมื่อพลังงานนี้หมดลงน้ําหนักคุณก็จะลดลง”

ตาของหานเฟยสว่างขึ้น “มันจะหมดได้อย่างไรล่ะ”

“อืม..ทุกครั้งที่คุณพัฒนายิ่งขึ้นความสามารถของร่างกายในการทนต่อพลังงานก็จะยิ่งมากขึ้น และพลังก็จะยิ่งถูกใช้ไปมากเท่านั้น ดังนั้นทุกครั้งที่คุณประสบความสําเร็จคุณจะลดน้ําหนักได้บ้า ง สําหรับระดับที่คุณสามารถผอมได้อีกครั้งฉันคิดว่าเมื่อคุณกลายเป็นปรมาจารย์ตกปลาที่เก่งกาจ ระดับสูงสุดคุณอาจลดน้ําหนักได้ครึ่งหนึ่งนะ”

“อะไรนะ?”

หานเฟยพูดไม่ออก ฉันจะลดน้ําหนักเพียงครึ่งเดียวเมื่อฉันกลายเป็นปรมาจารย์ตกปลาระดับ สูงสุดงั้นหรอ? แต่ฉันก็ยังคงเป็นก้อนไขมันอยู่ดีหลังจากลดน้ําหนักไปครึ่งหนึ่ง!

เฒ่าเจียงเดาะลิ้นของเขา “ถ้าคุณเรียนเพื่อเป็นนักรบวิญญาณต่อไปคุณอาจจะผอมกว่านี้”

หานเฟยหันไปหาเจียงซินทันที “พี่ซินฉันจะเรียนต่อเลยได้ไหม”

“แน่นอนสิ แต่จากนี้ไปคุณจะต้องอยู่ในสวนอย่างน้อย 20 วันต่อเดือน ถ้าคุณเห็นด้วยคุณคว รทําภารกิจของคุณให้เสร็จสิ้นในการประมงระดับหนึ่งในวันพรุ่งนี้แล้วรีบกลับมาโดยเร็วเพื่อที่คุณ จะได้ใช้เวลาทั้งเดือนในการฝึก”

หานเฟยเกาท้อง “เอาล่ะไปกินข้าวกันก่อนดีกว่า!”

เฒ่าเจียงตะโกนด้วยความโกรธ “ คุณอ้วนมาก ทําไมคุณยังต้องกินอีกเล่า?”

หานเฟยตะโกนกลับไปว่า “ฉันไม่ได้กินข้าวมาครึ่งเดือนแล้วหม้อไฟไม่ทําให้ฉันอ้วนขึ้นกว่านี้หรอก”

ใช่ ตอนนี้หานเฟยยอมแพ้กับตัวเองแล้ว ดูเหมือนว่ามันจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะลดน้ําหนัก ได้ในเวลาอันสั้น เขาตัดสินใจเปลี่ยนความเศร้าโศกให้เป็นความกระหาย

วันที่สามที่บ้านของหัวหน้าหมู่บ้าน

“พรู้ดดด…เจ้าคือหานเฟยเหรอ”

หานเฟยไม่สบายใจจึงเล่าเรื่องนี้อีกครั้ง แต่หัวหน้าหมู่บ้านก็ประหลาดใจ “พระเจ้า! นี่คือ ของขวัญจากเทพแห่งท้องทะเลสําหรับเจ้าหรอ หานเฟยเจ้าโชคดีมาก! เราไม่มีใครโชคดีเท่า เจ้าในหมู่บ้านน้ําสวรรค์มา 100 ปีแล้วยกเว้นถังเกอ่ะนะ!”

“คุณปูช่วยอย่าดราม่าได้ไหม ฉันอยากถามว่าลุงเฉาเฟยและคนอื่น ๆ อยู่ที่ไหนและฉันอยาก ขอให้พวกเขาไปตกปลาระดับหนึ่งกับฉัน”

“โอ้! พวกเขาออกเดินทางไปเมื่อวานก่อนหน้านี้ แต่สองสาว เฉินเจียเอ๋อร์และเชินหลิงยังไม่ ได้ไปไหนนะ เจ้าสามารถขอให้พวกเขาไปกับคุณได้นะ”

“ไม่เอาผู้หญิงสิ”

“ทําใจให้สบายเถอะ แม้ว่าเจ้าจะไม่ได้อ้วน แต่เจ้าอายุแค่ 12 ปีและพวกเขาจะไม่สนใจหรอกนะ!”

หานเฟย: “ ”