Gate of God - ตอนที่ 489

Gate of God ตอนที่ 489 คําถาม

 

เมืองภูเขาเซียนมีงานเฉลิมฉลอง

 

ตั้งแต่ตีนเขาไปจนถึงยอดเขา หญิงสาวจํานวนมากลุกขึ้นมาเต้นรําเพื่อเฉลิมฉลองให้กับชัยชนะ

 

มีเนื้อสัตว์ย่างบนกองไฟ กลิ่นหอมลอยตลบอบอวลไปทั่ว

 

นี่คือวิธีการต้อนรับของดินแดนภูเขาทางใต้กองไฟแต่ละแห่งเป็นตัวแทนของถิ่นฐาน หญิงสาวเต้นรําต้อนรับนักรบของพวกเขา

 

เมื่อเหล่านักรบเดินมาถึงกองไฟ พวกเขาสามารถพักผ่อนและดื่มกับอาหารอย่างเพลิดเพลิน

 

แน่นอนว่า…

 

ถ้าพวกเขาต้องการ พวกเขาสามารถเกี้ยวพาราสีกับหญิงสาวที่เต้นอยู่รอบๆกองไฟได้และถ้าเหล่าหญิงสาวเต็มใจ ก็สามารถสานสัมพันธ์อันลึกซึ้งต่อกันได้

 

ดินแดนภูเขาทางใต้เป็นเมืองแห่งนักรบ

 

และมันเป็นดินแดนที่เสรีมากเช่นกัน

 

นักรบมากมายเข้าร่วมงานเฉลิมฉลอง

 

บนยอดของเมืองภูเขาเซียน …

 

มีงานฉลองที่ยิ่งใหญ่ภายในพระราชวัง

 

ชิ้นหนังมากมายแขวนบนผนังของวัง นอกจากนี้ยังมีภาพมากมายที่ร้อยจากเส้นหวาย และอัญมณีนับไม่ถ้วน

 

ภาพแต่ละภาพนั้นมีความแตกต่าง

 

มันเป็นเกียรติ

 

มันเป็นความศรัทธา …

 

ศรัธาที่เกิดขึ้นมานานนับตั้งแต่มีการก่อตั้งแดนใต้มา

 

มีภาพหกภาพที่มีขนาดใหญ่ที่สุด แขวนอยู่ที่ประตูหลัก

 

มีภาพทองคําอยู่ตรงกลางภาพทั้งหก

 

นี่เป็นภาพของราชวงศ์

 

ภายในหอบัลลังก์ องค์ราชาของดินแดนภูเขาทางใต้ แต่งกายด้วยชุดเครื่องหนัง นั่งถัดมาจากองค์รัชทายาท

 

ด้านล่างคือ ฉาน หลิง และองค์หญิง ฉาน ยู่ รวมถึงหัวหน้าถิ่นฐานและผู้เข้าสอบจากอาณาจักรเซี่ย

 

” ดื่ม!”องค์ราชาของดินแดนภูเขาทางใต้ยกแก้วขึ้น

 

“ดื่ม!” หัวหน้าถิ่นฐานตอบรับดังลั่น

 

ผู้เข้าร่วมจากอาณาจักรเซี่ยยกแก้วขึ้นเช่นกันเหล้าของดินแดนภูเขาทางใต้นั้นมีรสชาติที่แรงกว่าที่พวกเขาเคยดื่ม

 

อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ยอมแพ้

 

ดังนั้นพวกเขายกแก้วขึ้นและกลืนมันลงไป

 

ทุกคนต่างมึนเมากันเต็มที่

 

หน้าของผู้เข้าสอบจากอาณาจักรเซี่ยต่างกลายเป็นสีแดง

 

หัวหน้าถิ่นฐานจากแดนใต้ก็เข้าพูดคุยกับแม่ทัพของอาณาจักรเซี่ยเช่นกัน ก่อนที่พวกเขาจะดื่มกับเสียงเพลงที่ดังไปทั่วพระราชวัง

 

ฟาง เจิ้งจือ ไม่ค่อยสนใจในเรื่องพวกนี้

 

อย่างไรก็ตามเขากลับเป็นที่สนใจอย่างมาก แม้แต่องค์ราชาของดินแดนภูเขาทางใต้ และองค์รัชทายาท หลิน เทียนหลง ก็ดื่มให้เขา

 

จากนั้น ก็หัวหน้าถิ่นฐาน และเหล่าแม่ทัพ

 

ฟาง เจิ้งจือ เป็นเพียงจุดเล็กๆในเวลาก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตามวันนี้เขาเป็นศูนย์กลางความสนใจ

 

ไม่มีใครท้าทายเขา

 

หลังจากผู้เข้าร่วมดื่มกับเสร็จ พวกเขาก็หันไปมอง ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความตื่นเต้นและความคาดหวัง

 

“เจ้าหน้าที่ฟาง เป็นอย่างไรบ้าง!”

 

”เยี่ยม!” ฟาง เจิ้งจือ ตอบลวกๆ

 

” ขอขอบคุณ เจ้าหน้าที่ฟางมาก!” ผู้เข้าร่วมต่างเผยรอยยิ้มให้เขาและหันไปพูดคุยกันต่อสิ่งนี้

 

ฟาง เจิ้งจือ ค่อนข้างรู้สึกหงุดหงิด

 

การได้รับความนิยมนั้นไม่ใช่สิ่งที่ยอดเยี่ยม อย่างที่บอกไป เขารอที่จะได้รับรางวัลเท่านั้น

 

หลังจากที่เขาได้รับฉายาและที่ดินพร้อมด้วยคนรับใช้ เขาคงไม่สามารถปฏิเสธสิ่งที่ตามมาได้ทั้งผู้คน อํานาจ…

 

ใช่ไหม?

 

ฟาง เจิ้งจือ ยิ้มให้กับตัวเอง หลังจากดื่มอวยพรหลายต่อหลายครั้งเขาก็เริ่มรู้สึกมึนเมาเล็กน้อย

 

หลังจากดื่มไปมากกว่าสามรอบ เขารู้สึกตัวสั่น

 

ในขณะนั้นเององค์ราชาของดินแดนภูเขาทางใต้ยืนขึ้น ใบหน้าของเขาแดงก่ําขณะมองลงมาที่ผู้เข้าร่วมด้านล่าง

 

“ผู้คนแห่งอาณาจักรเซียนั้นมีความรู้ความสามารถ รวมถึงอารยธรรม ข้ายินดีจริงๆใช่ช่างน่าเสียดายที่ข้าอายุก็มากแล้ว ข้าอยากจะออกไปแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมและเรียนรู้จากคนรุ่นใหม่เหลือเกิน”

 

“ฝ่าบาท ท่านยังหนุ่มยังแน่น โปรดอย่าได้พูดเช่นนั้น” องค์รัชทายาท หลิน เทียนหลง ยืนขึ้น และเผยรอยยิ้ม

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า … ไม่ต้องใส่ใจกับอายุของข้าอย่างไรก็ตาม อายุของข้าก็น่ากังวลเล็กน้อย ข้าเพียงอยากจะมอบความรับผิดชอบให้กับคนรุ่นใหม่เส้นหน่อย”องค์ราชาของดินแดนภูเขาทางใต้หัวเราะ

 

องค์รัชทายาท หลิน เทียนหลง เหล่ตาลงเมื่อได้ยินเช่นนั้น แววตาของเขาเปล่งประกายเยือกเย็น

 

อย่างไรก็ตามมันกลับเป็นปกติอย่างรวดเร็ว

 

“สําหรับข้า ท่านยังสามารถปกครองได้อีกเป็นสิบปี!”องค์รัชทายาท หลิน เทียนหลง พูดเพิ่ม

 

“สิบปี? ฮ่าฮ่าฮ่า …. เจ้าต้องล้อเล่นแน่ ข้ารู้จักร่างกายของข้าดีอย่างมากก็หนึ่งปี ไม่ถึงสิบหรอก อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างที่ข้ายังวางมือไม่ได้”องค์ราชาพูดอย่างเศร้าโศก

 

“อะไรงั้นหรือ?”

 

“สิ่งนี้ข้าต้องการความช่วยเหลือจากท่านองค์รัชทายาท” องค์ราชาพูดต่อ

 

“ฝ่าบาท ท่านสุภาพเกินไปแล้ว หากข้าจะได้รับเกียรตินั้น ข้าจะทําเต็มที่อย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย!” หลิน เทียนหลง กล่าว

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า … เยี่ยมมาก! ข้าขอขอบคุณเจ้าในนามของ ฉาน ยู่ ไว้ล่วงหน้าเลยละกัน!”องค์ราชาหัวเราะ

 

“องค์หญิง?”องค์รัชทยาทผงะเล็กน้อย

 

“ใช่แล้ว ลูกสาวของข้าได้รับการปรนเปรอมาตั้งแต่ยังเด็ก นางไม่ชอบนักรบที่กล้าหาญของเราจากแดนใต้ของพวกเราเท่าไรนัก อย่างไรก็ตามนางสนใจผู้เข้าร่วม … “องค์ราชามองดู ฟาง เจิ้งจือ

 

ฟาง เจิ้งจือ กําลังมึนเมาเล็กน้อย…

 

อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ไม่ส่งผลต่อการตัดสินของเขา

 

เขาตกใจเมื่อเห็นองค์ราชาแห่งดินแดนภเขาทางใต้มองดูเขา “เชี่ยเอ้ย เขาพยายามจะให้ข้าแต่งงานกับลูกสาวเขารึ?”

 

แล้ว….

 

ข้าควรจะตอบตกลงหรือปฏิเสธกัน?

 

ในขณะนั้น ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกถึงดวงตาอีกคู่ที่มองดูเขา ร่างนั้นสวมชุดที่หรูหราจากหนังสัตว์

 

แววตาของนางดําสนิทและเปล่งประกายในแสงสว่าง

 

ร่างของนางขาวภายใต้ชุดหนังสัตว์ ออร่าที่งดงามแผ่กระจายออกมา ขาของนางเรียวยาว

 

องค์หญิง ฉาน ยู่!

 

นางเป็นหญิงสาวที่มีคนหมายปองมากมาย

 

ฟาง เจิ้งจือ ไม่เคยคิดว่าเขาจะเป็นจุดสนใจในวันนี้

 

เรื่องแต่งงาน เขายิ่งไม่คิดถึงมัน

 

คําขอนี้เป็นขององค์ราชาโดยตรง?

 

หรือเป็นคําขอของนางเอง?

 

หากเป็นเป็นเช่นนั้น

 

เรื่องสินสอด…?

 

องค์หญิง ฉาน ยู่ เป็นองค์หญิง อยู่ที่นี่เขาได้เปรียบ! นางทรงอิทธิพลมากที่สุดในหมู่หญิงสาวที่เขาเคยพบ

 

ที่สําคัญกว่านั้นนางมีความสามารถ

 

ดังนั้น .. เขาควรแต่งงานกับนางและให้กําเนิดลูกกับนางหรือ? ฟาง เจิ้งจือ กําลังคิดขณะมองดู ฉาน ยู่ และองค์ราชา

 

นี่เป็นคําถามที่จริงจัง

 

ขณะที่ ฟาง เจิ้งจือ กําลังคิดเกี่ยวกับมัน ผู้เข้าสอบคนอื่นๆกลับตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

 

พวกเขารู้ว่าองค์ราชาของดินแดนใต้หมายความว่าเช่นไร

 

เขากําลังมองหาลูกเขย

 

คําถามคือ เขาจะเลือกจากความฉลาดหรือความสามารถในการต่อสู้กันล่ะ?

 

ผู้เข้าสอบทุกคนต่างจ้องมองไปที่องค์หญิงฉาน ยู่ ด้วยดวงตาอันเป็นประกาย นางเป็นคนสวยคนหนึ่ง

 

องค์รัชทายาท หลิน เทียนหลง รู้ว่าองค์ราชาคิดจะทําอะไร เขายิ้มราวกับรู้ว่าเรื่องนี้ต้องเกิดขึ้นแน่นอน

 

” ท่านกําลังใช้เหตุการณ์นี้เพื่อหาคู่มั่นให้ลูกสาวท่านใช่หรือไม่?”

 

“แน่นอน” องค์ราชาพยักหน้า ก่อนจะมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ผู้ยืนอยู่ด้านหลังองค์รัชทายาท หลิน เทียนหลง

 

”เยี่ยมมาก! เยี่ยมจริงๆ! แล้วท่านจะเลือกยังไงล่ะ?”

 

“ไม่ ข้าจะไม่เป็นคนเลือก ข้าต้องการให้ลูกสาวของข้าเป็นผู้เลือกด้วยตัวเอง” องค์ราชาแห่งดินแดนภูเขาทางใต้มองไปที่องค์หญิง ฉาน ยู่ ที่ยืนอยู่

 

“ให้องค์หญิงเป็นผู้เลือกเอง?” หลิน เทียนหลง ผงะไปทันที

 

โดยทั่วไปผู้ที่จะแต่งงานกับองค์หญิงนั้นองค์จักรพรรดิต้องเป็นผู้เลือกด้วยตัวเอง หลิน เทียนหลง คิดว่าตอนนี้ก็ควรจะเป็นเช่นนั้น

 

อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่า

 

องค์ราชาไม่ได้ต้องการเช่นนั้น

 

“เราก็มีวัฒนธรรมเป็นของพวกเราเอง ท่านคงไม่ถือสา?” องค์ราชายิ้ม

 

“ข้าเองก็ชอบวิธีแบบนี้เช่นกัน” หลิน เทียนหลง ตอบ พร้อมยิ้มให้องค์ราชาของดินแดนภูเขาทางใต้

 

“ใครสักคนไปก่อกองไฟให้ข้าหน่อย!”องค์ราชายิ้มเมื่อเห็น หลิน เทียนหลง พยักหน้า

 

“รับทราบ ฝ่าบาท!” คนรับใช้ขานรับขึ้นมาทันที

 

จากนั้นก็มีทหารสองสามคนวิ่งไปก่อกองไฟ

 

บนนั้นมีเนื้อกะตัวหนึ่งที่ถูกย่างเอไว้

 

ผู้เข้าสอบต่างตกใจ พวกเขาคิดว่าจะมีการจัดเวทีประลอง

 

แต่กลับเป็นกองไฟ และเนื้อแกะ