Earth’s Best Gamer - ตอนที่ 195 หินเสียงและนักเอิญเชิญ

“อาววว อาววว อาววว…”

ด้านนอกกระท่อมไม้ มีจิ้งจอกขาวสองตัวที่มีดวงตาสีแดงเพลิงกําลังพิงกันและเลียชามหินด้วยลิ้นสีชมพูของพวกมัน ในนั้นมีนมที่ท่าจากน้ําผึ้งหยกผสมกับนมศิลา

แครกก แครกก…

ห่างจากจิ้งจอกทั้งสองเพียงไม่กี่เมตร มีแพนด้าตัวโตนั่งอยู่บนพื้น กำลังเคี้ยวเห็ดที่เคลือบด้วยน้ําผึ้ง

“ดังนั้น คุณก็เข้าสู่สนามรบแห่งโชคชะตาในวันที่ 13 ของเวลาโลกงั้นเหรอ?”

“นั่นหมายความว่าเวลาที่สนามรบแห่งโชคชะตาไหลเร็วกว่าเวลาบนโลกประมาณห้าเท่า…”

ผู้เล่นหลายคนนั่งอยู่ในกระท่อม และจีเย่ก็กล่าวกับสาวแพนด้าผู้ที่นั่งตรงข้ามเขา
“ฉันคิดว่าถิ่นฐานของเขามาเป็นคนแรก แต่พวกคุณมาเร็วกว่าอีก”

สาวแพนด้าใบหน้ากลมตอบกลับในขณะที่ถือเครื่องอุ่นที่ทําจากไม้ไผ่สีเขียวและมอบให้กับอู่เฉียซึ่งดูมีความหมายมาก

“และคุณได้รวบรวมภาพฉายของวีรบุรุษในระดับห้าผู้ยิ่งใหญ่ เช่น หยางกัว จิวแป๊ะ ทง อิดเต็งที่น่านับถือ และคิวเชียนหรัน!”

จากนั้นเธอก็มองออกไปนอกหน้าต่าง

ตอนนี้ในกระท่อมอีกหลังหนึ่งที่ห่างจากพวกเขาประมาณ 50 เมตร หยางกัวและเซียวเหล่งนึ่งนั่งจับมือกันพร้อมกับอิดเต็งที่น่านับถือ เฒ่าทารก และป้าหญิง

หินรูพรุนสีดําตั้งอยู่ข้างหน้าต่าง

[หินเสียง]

[ระดับ : วิสามัญอันดับ 5]

[ขั้น : ยอดเยี่ยม (หายาก)]

[รายละเอียด : มันสามารถดูดซับเสียงและพลังงานในนั้นได้ เช่นเดียวกับการปล่อยเสียงและพลังงานที่บันทึกไว้หลังจากเปิดใช้งาน]

สาวแพนด้าหยิบมันออกมาจากสัมภาระที่แพนด้าแบกบนหลังของมัน

เห็นได้ชัดว่าเป็นทรัพยากรระดับวิสามัญจากถิ่นฐานของเธอ

นั่นเป็นสิ่งที่วิเศษมาก ท้ายที่สุดแล้ว การสนทนาจานวนมากของพวกเขาจําเป็นต้องถูกเก็บเป็นความลับ แต่ในดินแดนแห่งมรดก มีวิธีที่จะได้ยินเสียงที่อยู่ห่างไกลได้

ในตอนที่ผู้เล่นพูดคุยกันเอง มีบางสิ่งที่วีรบุรุษในโลกนี้ไม่ควรรู้

“อันที่จริง เซียวเหล่งนึ่งก็เป็นเป้าหมายของถิ่นฐานฉันเช่นกัน หากพวกคุณไม่เคลื่อนไหว คู่แร้งน่าจะกลับมารวมตัวกันนานแล้ว”

กั่วเหวยกล่าวกับสาวแพนด้าในขณะที่มองเธอจากด้านหลังแว่นของเขา

ในฐานะผู้ช่วยวิจัยคนแรกของผู้อาวุโสเจี้ยว เนื่องจากเขามีส่วนร่วมในของเหลวสีเงินและสร้างพลังงาน เขาจึงมีคุณสมบัติที่จะเข้าสู่เมืองแห่งมนุษย์

“นี่คือสนามรบแห่งโชคชะตาที่ถิ่นฐานมากมายสามารถเข้ามาได้ ถิ่นฐานเดียวไม่สามารถควบคุมมันได้”

สาวแพนด้ากล่าวอย่างมีความหมาย

“จากข้อมูลที่เราได้รวบรวมมา เป็นไปได้มากว่าถิ่นฐานทั้งหมดของจังหวัดทางตะวันตกเฉียงใต้ที่เสร็จสิ้นภารกิจการแข่งขันสิบสายพันธุ์จะมีส่วนร่วมในยุทธการแห่งซงหยง!”

“ฉันคิดว่าถิ่นฐานของเราสามารถทํางานร่วมกันได้”

ข้อมูลทที่ให้โดยสาวแพนด้าดึงดูดความสนใจของภูเขามังกรคู่

“ทั่วทั้งจังหวัดทางตะวันตกเฉียงใต้?”

แววตาของจีเย่เป็นประกาย
เขาไม่ได้ถามสาวแพนด้าว่าเธอได้ข้อมูลส่วนนั้นมาได้ยังไง

ในฐานะถิ่นฐานชั้นนําของเมืองกวน พวกเขาจะมีช่องทางการสื่อสารและรับข้อมูลเป็นของตัวเองอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม มันเป็นข้อมูลที่มีประโยชน์อย่างมาก

ผู้อาวุโสเพิ่งได้รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับถิ่นฐานที่แข่งขันกันในจังหวัดตะวันตกเฉียงใต้ในตอนที่เขาออกจากระบบ ด้วยวิธีนี้ภูเขามังกรคู่สามารถมีแผนเป้าหมายได้มากขึ้นในเมืองซงหยง

“ทํางานด้วยกัน? คุณสามารถให้ความช่วยเหลือให้มั้ย?”

จีเย่มองไปที่สาวแพนด้า

“แน่นอน!

สาวแพนด้าพยักหน้า ดวงตาของเธอดูหดเล็กลงเมื่อเทียบกับใบหน้ากลมโตของ

เธอเคยอยู่ในสตรีมสดระหว่างบททดสอบครั้งแรกเพราะเธอได้รับพรสวรรค์ขั้นสมบูรณ์ แม้ว่าเธอจะได้รับการประเมินขั้นเหนือชั้นในถิ่นฐาน แต่เธอก็ไม่ได้เป็นหัวหน้าของถิ่นฐาน

อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับผู้ทดสอบเบต้าชาวจีนยในต่างประเทศในถิ่นฐานดั้งเดิมของลงเก้า ในด้านหนึ่งสาวแพน้าเป็นหัวหน้ารองในถิ่นฐาน และในภูมิหลังของนิยายเธอเทียบเท่ากับ สตรีมคุณธรรม’ ของสานัก

นอกจากนี้ เพราะเธอได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่จากาสํานักงานสมาพันธ์เมื่องกวนซึ่งได้รับคําแนะนําและข้อเสนอแนะจากเธอ คําพูดของเธอจึงมีน้ําหนักมากกว่าค่าพูดของเจ้าอ้วนจู่มาก

“คุณเสนออะไรได้บ้าง?”

จีเย่มองดูเธออีกครั้ง

“อย่างแรก ฉันสามารถตั้งรูปขบวนในหุบเขาร้อยเกสร ทําให้มันถูกปกปิดมากยิ่งขึ้น เพื่อไม่ให้บุคคลภายนอกสามารถบุกรุกเข้ามาได้”

“อย่างที่สอง เนื่องจากผู้เล่นคนอื่นจะต้องมา ฉันสามารถฏให้เป๋าทําให้พวกเขากลัวได้!” สาวแพนด้กล่าวออกมา

“เป๋า?”

จีเย่มองดูแพนด้าตัวโตข้างนอก มันกินเห็ดเสร็จและหมอลงห่างจากจิ้งจอกทั้งสองตัวไม่กี่ก้าวซึ่งน้ําลายไหลเหนือนมในชาทมของพวกมัน

ชื่อนี้ทําให้เขานึกถึงหนังที่เขาเคยดูครั้งหนึ่ง

“สกิลพรสวรรค์ของฉันคือประเภทการอัญเชิญ และเป๋าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ฉันอัญเชิญมา มันมีสกิลที่น่าประทับใจ!”

เธอเน้นค่าว่า น่าประทับใจ

“นอกจากนี้ ฉันยังจะนําผู้เล่นสายต่อสู้ชั้นนําในถิ่นฐานของฉันมาด้วย และพวกเขาจะมากเกินพอที่จะกําจัดผู้เล่นจากถิ่นฐานอื่นได้”

เธอกล่าวเสริมด้วยแววตาที่สั่นระริก

“ฉันไม่คิดว่ามันยุติธรรม!”

“ตามสัดส่วน เรามีภาพฉายวีรบุรุษห้าคน แต่คุณมีเพียงหนึ่งคน!”

“ยิ่งไปกว่านั้น คุณอยู่ที่นี่กันแค่สองคน”

ถั่วเหวยมองเห็นจุดประสงค์ของสาวแพนด้าทันที

แม้ว่าเขาจะเป็นผู้เล่นที่ไม่ใช่สายต่อสู้และเป็นนักศึกษาราะดับบัณฑิตศึกษาของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง แต่เขาก็ยังเป็นแฟนนิยายของวเซียเช่นกัน เขามาถึงระดับวิสามัญอันดับ 4 แล้ว

ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เขาได้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้จากอิดเต็งที่น่านับถือ วีรบุรุษที่อ่อนโยนที่สุดในบรรดาวีรบุรุษทั้งหมด แต่วีรบุรุษมีจํานวนจํากัด และหากสาวแพนค้านําผู้เล่นเพิ่มเติมจากถิ่นฐานของเธอมาที่นี่ มันจะส่งผลต่อความก้าวหน้าของภูเขามังกรคู่อย่างแน่นอน

“เธอไม่ใช่ผู้เล่น เธอไม่จําเป็นต้องเรียนรู้จากภาพฉายวีรบุรุษ”

สาวแพนด้าส่ายหัวและชี้ไปที่คุณโจวที่กําลังดูดอกไม้กับเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนในหุบเขา
“มันเป็นความจริง เธอไม่ใช่ผู้เล่น” จีเย่กล่าวออกมา

“คุณรู้ว่าเธอเป็นใครงั้นเหรอ?”

สาวแพนด้าพบบางอย่างในน้ําเสียงของเขา

“เธอคือโจวจี้เยียก!”

จีเย่มองไปที่หญิงสาวสองคนที่สวมชุดแบบดั้งเดิมอยู่ข้างนอก คนหนึ่งมีชุดสีขาวอีกคนหนึ่งมีชุดสีน้ําเงิน

ใช่แล้ว คนที่ใส่ชุดสีน้ําเงินและดูน่าประทับใจเกือบเท่าเซียวเหล่งนึ่งไม่ใช่ใครอื่นนอกจากโจวจเยียก

วีรบุรุษคนนี้เคยอยู่ในถิ่นฐานของหนิงหลิง เด็กสาววัยรุ่นเคี้ยวหมากฝรั่งของเมืองหยาง แต่ถิ่นฐานนั้นได้ถูกทําลายไปแล้ว

เห็นได้ชัดว่าโจวจี้เยียกถูกอัญเชิญโดยถิ่นฐานของสาวแพนด้า

ท้ายที่สุด เธอเคยเป็นลูกศิษย์ของสํานักง้อไบ๊ และกลายเป็นหัวหน้าสํานักในเวลาต่อมา

(ผมแปลผิดนะครับตอนก่อน ขอเปลี่ยนจากสํานักเออร์เหมยเป็นง้อไป)

แต่วีรบุรุษจะถูกลดขั้นในตอนที่พวกเขาเสียชีวิต ตอนนี้โจวจเยียกอาจกลายเป็นวี รบุรุษขั้นยอดเยี่ยม และเธอคงไม่มีความทรงจําในการแลกเปลี่ยนศิลปะเก้าหยางกับจีเยjในเมืองแห่งมนุษย์

จีเย่จําเธอไม่ได้ในทันทีเพราะเธอปลอมตัวในครั้งที่ผ่านมาตอนที่เขาพบเธอในเมืองแห่งมนุษย์

แต่เพราะเขาได้เรียนรู้นักทํานายที่แท้จริง เขาจึงมีความคุ้นเคยบกับเธอ เมื่อหยางกัวแนะน่าเธอว่าเป็นคุณโจว จีเย่ก็คาดเดาตัวตนของเธอได้

เขามีสกิลพรสวรรค์ตรวจสอบงั้นเหรอ? ฮานเหมยเหยคิดกับตัวเองหลังจากที่เย่เปิดเผยตัวตนของโจวจี้เยียก

“ฉันสามรถให้คนของคุณเข้าไปในหุบเขาร้อยเกสรได้ แต่สําหรับแต่ละคน คุณจะ9hองจ่ายด้วยวัตถุระดับวิสามัญอันดับ 5” จีเย่กล่าวก่อนที่เธอจะกล่าวออกมา

“ไม่ มันแพงมากเกินไป”

“ฉันหมายถึงไม่ใช่การดูถูก แต่ฉันคิดว่าคนส่วนใหญ่ที่นี่ไม่มีวัคถุระดับวิสามัญอันดับ 5 มากกว่าสองชิ้น!”

ฮานเหมยเหมยส่ายหัวพร้อมกับขมวดคิ้ว

วัตถุระดับวิสามัญอันดับ 5 นั้นมีค่ามากอย่างไม่ต้องสงสัย

เนื่องจากจนถึงตอนนี้ มอนเตอร์ยบังไม่ถึงระดับวิสามัญอันดับ 4 และนอกเหนือจากทรัพยากรพิเศษที่สร้างขึ้นจากถิ่นฐานบางแห่ง มีเพียงสองวิธีในการได้รับวัตถุระดับวิสามัญอันดับ 5

วิธีแรกก็คือการสร้างวัตถุด้วยพลังของตัวเองผ่านวีรบุรุษที่พวกเขาอัญเชิญมาหรีอการจําลองเทคโนโลยีบนโลก

วิธีที่สองก็คือการพึ่งพารางวัลจากภารกิจการแข่งขันสิบสายพันธุ์

อย่างไรก็ตาม แม้ว่ารางวัลจะมีมากมายเท่าไหร่ พวกมันก็จะถูกแจกตามผลงาย และการมีส่วนร่วมโดยรวมของคนคนหนึ่ง

สําหรับวีรบุรุษที่มีความสามารถอยู่แล้ว ระดับวิสามัญอันดับ 5 นั้นไม่ยากเกินไปที่จะได้รับ แต่ก็ไม่ใช่กรณีสําหรับผู้เล่น
ในฐาะผู้ทดสอบเบต้า แม้ว่าเธอจะได้รับหินแห่งอารยธรรมขั้นสมบูรณ์ระดับวิสามัญอันดับ 6 แต่ก็มีเพียงสามคนในถิ่นฐานของเธอเท่านั้นที่จะได้รับหินแห่งอารยธรรมระดับวิสามัญอันดับ 5

ที่สําคัญ วัตถุระดับวิสามัญอันดับ 5 ซึ่งถูกน่าเข้ามาในสนามรบแห่งโชคชะตาอาจเป็นอะไรก็ได้แต่ทั่วไป เพราะการน่าพวกมันมาที่นี่ต้องจ่ายเหรียญอารยธรรมและโชคชะตาของถิ่นฐาน

ดังนั้นค่าขอของจีเยจึงฟังดูไม่เข้าท่า

“ในกรณีนั้น ฉันจะให้ทางเลือกอื่นแก่คุณ หากคุณสามารถต้านการโจมตีจากฉันได้สามครั้ง คุณจะมีคุณสมบัติที่จะเข้าสู่หุบเขาร้อยเกสร”

จีเย่มองไปที่ฮานเหมยเหมย