Dragon tamer - ตอนที่ 413

บทที่ 413: มังกรดําตัวน้อย

อากาศที่หนาวเย็นสุดขั้วพัดผ่านจากน่านน้ําที่เย็นยะเยือกซึ่งอยู่ไกลจากทะเลหนีไห่ กลายเป็นลูกเห็บบนที่สูงมันถูกลม

พัดอย่างไร้ความปราณี และกลุ่มฉลามบางกลุ่มในมหาสมุทรได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง

ลูกเห็บตกลงมาอย่างดุเดือด และมังกรทรราช ก็ซ่อนตัวอยู่ทุกหนทุกแห่ง แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่เป็นราชามังกรแต่ลม

หายใจอันเยือกเย็นของมันก็เป็นสิ่งที่มันเกลียดที่สุด

และบนหลังของ มังกรทรราช มีคนยืนอยู่

เคราของเขาหนาและสกปรก ผมของเขาหยิกและมีกลิ่นเหม็นเพราะเขาไม่ได้สระผมนานเกินไปและทั้งตัวของเขาก็มีกลิ่น

ของเหงื่อและสิ่งสกปรกผสมกัน ราวกับถูกลากไปตลาด สําหรับสัตว์แล้ว แม้แต่ร่างกายที่งามสง่าของพวกมันก็ยังถูกลมและฝนซัดกระหน่ํา อากาศยังคงเปลี่ยนแปลง

คนนี้คือ หยานเจิ้น

เพื่อป้องกันไม่ให้คนสองคนนี้หนีออกจากเกาะ หยานเจิ้น ได้เฝ้าอยู่ที่นี่มานานกว่าครึ่งเดือนเขาเป็นคนดื้อรั้นและระมัดระวัง

เขาไม่ต้องการทิ้งตัวอันตรายที่ซ่อนอยู่

ดังนั้นแม้ว่าเขาจะเป็นคนป่าที่นี่ เขาต้องรอจนกว่าคนบนเกาะจะออกมา

“ท่านพ่อ กลับกันเถอะ ข้าไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เกือบลืมไปแล้วว่ารสชาติของเนื้อเป็นอย่างไรข้าไม่อยากกินผลไม้

ป่าที่ทําให้ข้าท้องเสียทันทีที่กินเข้าไป หยานซู อ้อนวอน

“ข้าได้ส่งคนไปที่เกาะเพื่อค้นหาพวกเขา เฉพาะในกรณีที่คนของข้าแน่ใจว่าพวกมันตายแล้ว ข้าจะสามารถกลับไปได้”

หยานเจิ้น กล่าว

“ท่านพ่อ พวกเขาตายแล้ว กลิ่นบนเกาะปีศาจสามารถฆ่าพวกมันได้ และไม่พบซากศพพวกมันต้องเป็นอาหารของ

มอนสเตอร์ที่ทรงพลังบนเกาะปีศาจ ไม่มีแม้กระดูกเหลืออยู่ “ หยานซู ร้องไห้ด้วยใบหน้าเศร้า

“ซู.. นอกจากจะโหดร้ายแล้ว ต้องทําสิ่งต่างๆ อย่างระมัดระวังตลอดเวลา เรื่องที่พ่อกับแม่ทําที่หนีไห่เรื่องไหนไม่สะเทือน

ขวัญ แต่ดูย้อนหลังไปกี่ปีแล้ว มีคนสร้างปัญหาให้พวกเรากี่คน? การตัดหญ้าเพื่อกําจัดราก นี่คือเคล็ดลับที่ไม่เคยพลาด

ขณะเดินในพิพาทนีโอซีมานานหลายปี อย่าคิดว่าคู่ต่อสู้เป็นเพียงตัวละครตัวเล็ก ๆ” หยานเจิ้นกล่าวด้วยใบหน้าที่จริงจัง

เขามีพลังระดับราชา เขาพูดด้วยความรู้สึกสง่างาม

เมื่อมองจากภายนอกแล้ว หยานเจิ้น ก็ไม่ต่างจากขอทานข้างถนนในขณะนี้ ซึ่งก็เลอะเทอะเกินไป

“รายงาน หัวหน้ากลุ่ม เจ้านายของข้า ฮันวาน ได้กลับมาหาชาวเกาหลี หม่านเฉิน และดูเหมือนว่าจะเรื่องร้องเรียนต่อ

พฤติกรรมของท่าน ถ้าท่านไม่กลับไปเผชิญหน้า โลกภายนอกอาจบอกว่าท่านหลบหนีเพราะกลัวอาชญากรรม“ชายชุดดําบินมา

“อะไร?” ? “ดวงตาของ หยานเจิ้น เบิกกว้าง

อันที่จริง อีกสองสามวัน หยานเจิ้น จะจากไปเพราะคิดว่าคนบนเกาะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป

แต่ผลลัพธ์นี้ไม่คาดคิดกับ หยานเจิ้น อย่างแน่นอน!

ฮันวาน กลับไปที่ หม่านเฉิง แล้วหรือยัง?

และกลับไปมากกว่าหนึ่งหรือสองวัน

แล้วนี่เขามาเฝ้าอะไรอยู่? ?

ชีวิตที่เขาพบเจอในทุกวันนี้ เต็มไปด้วยเหา ที่ไร้ประโยชน์!

“ท่านพ่อ พวกเรากลับไปได้แล้ว” หยานซู กล่าว

“บัดซบ นางหนีออกมาได้ยังไง!” หยานเจิ้น โกรธมากแล้ว

ปลายฤดูหนาวอากาศหนาวเหน็บเข้ามา

นี่คือหลังจากที่ จ มิงหลาง มาถึง หนีไห่ ที่เคยรู้สึกว่าเป็นฤดูหนาว

น้ําค้างแข็งและหมอกนั้นกว้างใหญ่และมีผลึกน้ําแข็งบาง ๆ ในทะเล แต่ในไม่ช้าพวกมันก็จะละลายหายไป

ว่ากันว่าปลายสุดของทะเล หนีไห่ เป็นพื้นที่ทะเลน้ําแข็งแห้งแล้ง ที่ซึ่งแผ่นดินที่เย็นยะเยือกและน้ําทะเลเย็นจัดมารวมกันยากที่มนุษย์จะไปถึงได้

มิงหลาง นั่งบนหาดทรายนุ่มเย็นในตอนเช้า ในฐานะผู้ประกอบวิชาชีพที่มีคุณสมบัติเหมาะสมการตื่นเช้าเป็นพื้นฐาน

ในสภาพอากาศที่หนาวเย็นและลมทะเลขึ้น มีคนเพียงไม่กี่คนที่ชายหาดฝึกซ้อมในวันนี้

มังกรฟ้าศักดิ์สิทธิ์ กระพือปีกและฝึกความแข็งแกร่งของปีกของมันต่อลมน้ําแข็งที่ระดับความสูงจูมิงหลางต้องการให้

ได้รับการแก้ไขในตําแหน่งเหมือนว่าว ลมหนาวบนที่สูงแค่ไหน เปไม่ได้ ถอยไม่ได้

มังกรตัวน้อย ไม่กล้าลงน้ํา มันหนาวเกินไป มันคุ้นเคยกับการว่ายน้ําในน้ําอุ่น

แต่เมื่อเห็นว่า มังกรศักดิ์สิทธิ์ แข็งแกร่งมาก ในที่สุด มังกรตัวน้อย ก็กระโดดลงไปในทะเลและต่อสู้กับกระแสน้ําที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

การฝึกฝนของ หยิงหลิงน้อย นั้นง่ายมาก มันยืนอยู่บนแนวปะการังและทําให้มหาสมุทรครวญครางเหมือนร้องเพลง

ดังนั้นกลิ่นอายของลมและลมหายใจของทะเลจะถูกดึงดูดไปยัง บอลกํามะหยี่สีน้ําเงินอย่างช้าๆ

หลังจากจัดเตรียมงานฝึกหัดสําหรับลูกมังกรแล้ว จู มิงหลาง เองก็นั่งถัดจาก เสี่ยวหยิงหลิง และเริ่มดูดซับรัศมีของโลก

ด้วยความช่วยเหลือจากวิญญาณหิงห้อยตัวน้อย มิงหลาง มีออร่าที่ผลิตในฤดูใบไม้ผลิจะบริสุทธิ์มากขึ้นเร็วขึ้นประมาณหนึ่งร้อยสี่สิบเท่า

หยิงหลิง..

ชื่อนี้เหมาะสมอย่างยิ่งกับเสี่ยวหยิงหลิง

“อ่าญญญญญญญญญญญ”

ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องจากแดนวิญญาณ

จ มิงหลาง รีบไปตรวจสอบในอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณ และพบว่ารังไหม มังกรดําใหญ่ ในที่สุดก็คลายออกและมีรอย

แตกที่มองเห็นได้ชัดเจนปรากฏขึ้นนอกรังไหมมังกรและกระจายไปทั่วรังไหมมังกร

ในที่สุด ฟันดําใหญ่ก็กําลังจะทําลายรังของมัน!

จ มิงหลางอารมณ์ดีสายตาจับจ้องไปที่รังไหม มังกรดํา

รังไหมมังกรดําเริ่มแตกและสิ่งแรกที่ออกมาจากรอยแตกคือกรงเล็บเนื้อ!

กรงเล็บนี้มีจุดคม และมันดุร้ายมากเมื่อเพิ่งเกิด เขาเห็นกรงเล็บเนื้อนี้ฉีกรังไหมของมังกรออกเป็นช่องว่างขนาดใหญ่จากนั้นก้อนสีดําสนิทมังกรดําก็กลิ้งออกมาจากด้านในเป็นมังกรดําตัวน้อย

ร่างกายไม่มีเกล็ดหรือขนนก แต่กล้ามเนื้อของผิวหนังให้ความรู้สึกกระชับ เหมือนชั้นหนังหนาๆที่ผ่านการขัดเงาแล้ว

มังกรโบราณจํานวนมากไม่มีเกล็ด แต่พวกมันยังมีผิวหนังที่หนาอยู่!

มังกรดําตัวน้อยมีแขนขาที่แข็งแรง คอ หลัง และหางค่อนข้างคล้ายกับ โมซาซอร์ ดั้งเดิมแต่หัวและเขามังกรต่างกันโดย

สิ้นเชิง แม้ว่ามันจะยังคงเป็นรูบที่ยาวนานของจระเข้ก็ตาม แต่กระดูกใบหน้านั้นมีรูปร่างเหมือนหมวกแก๊ปเหมือนกับ

หมวกมังกรไม้มะเกลือที่ขัดโดยช่างฝีมือ และใบหน้าทั้งหมดก็ถูกปกคลุมไปด้วยสารดังกล่าวเผยให้เห็นถึงความสง่างามเล็กน้อย

“โอ๊ย”

มังกรดํา ตัวน้อยยังคงตะโกนและรอที่จะออกมา

จ มิงหลาง น้ํามันออกจากอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณและค้นพบโดยไม่คาดคิดว่ามังกรดําตัวน้อยที่เพิ่งโผล่ออกมาจากรั้งไหมนั้นใกล้เคียงกับสุนัขบ้านที่โตเต็มวัย

เมื่อมันเป็นเพียงแค่วิญญาณจระเข้ตัวเล็กจมิงหลางสามารถถือมันไว้ในฝ่ามือเดียว

ตอนนี้เขาต้องหยิบมันด้วยมือทั้งสองและน้ําหนักก็ไม่เบา

โดยทั่วไปร่างกายจะใหญ่กว่าเมื่อเกิดมา แต่จะยิ่งใหญ่เมื่อมันโตขึ้น!

แข็งแกร่ง ดุดัน และกล้าหาญ ดูเหมือนว่าเขี้ยวดําตัวใหญ่จะเป็นมังกรที่เผด็จการในคราวนี้ของการกลับชาติมาเกิด! !

หมวกสีดําบนใบหน้าเป็นสิ่งที่พิเศษที่สุด ทําให้มันจางหายไปจากครรภ์มนุษย์ของวิญญาณจระเข้ดั้งเดิมและมันเป็นมังกร

หนุ่มสีดําสนิท เขามังกร กรงเล็บมังกร หางมังกร มังกรลักษณะของลูกศิษย์ก็ชัดเจนเช่นกันหลังจากปืนออกจากรังไหมมังกรก็มีออร่าที่ดุดันออกมา!