Dragon tamer - ตอนที่ 403

บทที่ 403: ความโกรธเกรี้ยวของราชาอินทรี

สังเกตสภาพแวดล้อมอย่างระมัดระวัง

บริเวณรอบต้นปีศาจหยกสําริดนั้นเงียบสงบเป็นพิเศษ ปราศจากเสียงของยุง

สิ่งนี้ทําให้จมิงหลางจริงจังขึ้นเล็กน้อย ยิ่งเงียบผิดปกติยิ่งอันตราย

หายใจเข้าลึกๆ ความรู้สึกเหนียวเหนอะหนะติดอยู่ในลําคอ จ มิงหลาง ไม่ได้กลืนอะไรแต่เขารู้สึกอึดอัดอย่างยิ่ง

ดูเหมือนว่ากลิ่นหอมแปลก ๆ กําลังทํางานอยู่ จู มิงหลาง เหลือบมองที่ลูกปัดหญ้าที่เขาถืออยู่เม็ดหญ้าอ้วนทั่วนร่วงโรย

และไม่สามารถให้ จ มิงหลาง มีอากาศที่สบายได้อีกต่อไป

เวลากําลังจะหมดลง

เขาต้องทําให้ได้

ต้นไม้ปีศาจหยกสําริด มีรากฐานมาจากหล่ม ว่ากันว่าเป็นหนองน้ํา แต่เป็นเหมือนขุมลึกที่กลืนสิ่งมีชีวิตได้

จ มิงหลาง เรียก ราชามังกรอสูรสวรรค์ เพื่อให้ตัวเองกล้าหาญ

ราชามังกรอสูรสวรรค์ เติบโตขึ้นมาในซากปรักหักพังโบราณตั้งแต่วัยเด็ก และได้เห็นสิ่งแปลกประหลาดมากมายเป็น

ตัวหนาและระมัดระวัง มันไม่กางปีกออกตามความประสงค์ แต่ใช้ลําตัวเรียวเล็กว่ายๆ ผ่านผืนน้ําที่เป็นโคลน

ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจูมิงหลางถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ดูเหมือนว่าสิ่งเดียวที่ชั่วร้ายใหญ่หลวงที่ปกป้องต้น ปีศาจหยกสําริด นี้คือ ราชาอินทรีทะเล

จ มิงหลาง เงยหน้าขึ้นและในไม่ช้ใบหน้าของเขาก้มลง

ทําไมต้นไม้วิเศษที่เหมือนทองแดงสีเขียวนี้จึงเต็มไปด้วยผล?

แม้จะปกคลุมไปด้วยผลไม้ที่แวววาว แต่ทําไมผลไม้เหล่านี้ถึงเป็นเหมือนระฆังที่ทําจากทองแดงและเหล็ก!

ต้นไม้ทองแดงสีเขียว เต็มไปด้วยระฆังสีเขียว ถ้าไม่ใช่สําหรับพวกเขาทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับกิ่งและใบอย่างสมบูรณ์

จ มิงหลาง จะคิดว่ามันเป็นคนที่น่าเบื่อที่ผูกมันทีละอัน!

ต้นทองแดงระฆัง? ?

สิ่งประดิษฐ์โบราณที่เรียกว่าเจิ้นไห่หลิงนั้นเป็นผลไม้พันปีของต้นเวทมนตร์สําริดหยกงั้นหรือ? ?

อันไหนเหมาะ?

หรือเวทั้งหมด?

เมื่อ จ มิงหลาง มีปัญหา ราชามังกรอสูรสวรรค์ ค่อย ๆ รองรับร่างกายที่ยืดหยุ่นของเขาและกัดผลไม้ระฆังด้วยฟันของเขา

“แน่ใจนะว่ากินได้” จ มิงหลาง กล่าว

มังกรอสูรสวรรค์ ไม่ได้กลืนมัน แต่ทันใดนั้นก็ส่ายหัว

ไม่มีความแตกต่างระหว่างเนื้อของผลระฆังกับทองแดงและเหล็ก ที่สําคัญถ้าเขย่าจะทําให้มีเสียงเหมือนกระดิ่งทองแดง!

มีผลไม้วิเศษแปลก ๆ อยู่บ้าง สิ่งมีชีวิตที่สามารถดําเนินต่อไปได้ในปัจจุบันไม่ควรมีปัญญาต่ําพอที่จะกินทองแดงและผล

ระฆังเหล็กเป็นอาหารไม่ต้องพูดถึงว่ามันยังปล่อยชนิดของเครื่องยับยั้งการหายใจด้วย

จ มิงหลาง ระบุอย่างระมัดระวัง

ผลระฆังทองแดง สองผลมีความโดดเด่นที่สุด ดูเหมือนว่ามันจะทาสีด้วยสีที่สวยเกินไปและถ้าเขาใช้ความรู้สึกทาง

วิญญาณในการรับรู้ เขาจะสัมผัสได้ถึงวิญญาณเหมือนลมหายใจพันปี!

สิ่งมีชีวิตไม่สามารถเป็นสิ่งมีชีวิตได้

นี่คือผลไม้รูประฆัง

ออร่าพิเศษแบบนี้สามารถหมายความว่าพวกเขาควรจะควบแน่นเป็นเวลาหลายพันปีหรือว่าพวกเขาได้ดดซับกลิ่นของเกาะมหัศจรรย์นี้และกลายเป็นผลมหัศจรรย์ของระดับพันปี

จมิงหลางหยิบผลระฆังทองแดงสองผล และผลที่โตเต็มที่และอ่อนอื่นๆ ก็ไม่เคลื่อนไหว

พวกเขาควรเป็น เจิ้นไห่หลิง ที่ หลินจ้าว และ ฮันวาน ต้องการ แต่เขาไม่รู้ว่าจะใช้อย่างไร

“ไปกันเถอะ เจ้าไม่กินผลไม้ มัวแต่มองมันทําไม” จู มิงหลาง กล่าวกับ มังกรอสูรสวรรค์

มังกรอสูรสวรรค์ สังเกตมัน และพบว่ามันน่าเบื่อ ดังนั้นเขาจึงกลับไปทางเดิม

เมื่อเขาจากไป จ มิงหลาง มองย้อนกลับไปที่ต้นสําริดหยก

ชั่วขณะหนึ่ง จ มิงหลาง คิดว่าต้นไม้ทองแดงแปลก ๆ นี้จะฟื้นคืนชีพขึ้นมาในทันใด และจากนั้นก็คํารามคํารามใส่ตัวเขาโจร หนองน้ํา

แต่ต้นไม้ต้นนี้ดูเหมือนจะเป็นต้นไม้ ทั้งๆ ที่น่าจะมีอยู่มาช้านาน

“ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?” จ มิงหลาง เกาหัวของเขา

เขาคิดว่าไม่สบายนิดหน่อย

เขารู้สึกว่าระฆัง เจิ้นไห่หลิง ทั้งสองนั้นไม่น่าเชื่อถือนัก

เขาเดินออกจากป่าพรอย่างราบรื่นจนเกือบหมดเม็ดหญ้า จ มิงหลาง เข้าร่วม ฮันวาน และ หมูหยวนพวกเขายังพบลูกปัดหญ้าอยู่ใกล้ ๆ ดําเนินการต่อ

“อาจารย์ใหญ่ หลินจ้าว อยู่ที่ไหน” จู มิงหลาง ถาม

“มันไม่ควรจะง่ายที่จะกําจัดจักรพรรดิอินทรีทะเล ควรรีบออกจากเกาะก่อนก็ได้” ฮันวาน กล่าว

“ที่เจ้าต้องการคืออันนี้ไหม” จู มิงหลาง หยิบระฆัง เจิ้นไห่หลิง ออกมาและถาม

ฮันวาน รับมัน ใบหน้าของนางค่อย ๆ ระเบิดออกมาด้วยความปิติยินดี

“ใช่แล้ว มีสามสีแล้ว มันเป็นระฆัง เจิ้นไห่หลิง ที่สมบูรณ์แบบ!” ฮันวาน ห่อด้วยผ้าหนังที่เตรียมไว้ทันทีและใส่ลงในกล่องผ้า

“มันต้องไม่ง่ายเลยที่จะอยู่ที่นั่นนานนัก ท้ายที่สุดแล้ว อาจมีสัตว์ร้ายที่ปกป้องต้นปีศาจหยกสําริด” หมูหยวนทําสีหน้าชื่นชม

“มันค่อนข้างยุ่งยาก แต่ก็ดูแลได้” จ มิงหลาง ได้ตอบกลับ

ที่จริงมันพูดยากนะ ถ้าเขาสองคนไป เขาสามารถทําลายเมืองไห่หลิง นี้ได้

คงมีหลายอย่างในโลกนี้ที่ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด เป็นเพราะบางคนมีความแข็งแกร่งและความมั่นใจมากกว่าที่คนเข้มแข็งเท่านั้นที่ทําได้

“ขอบคุณ หากไม่มีเจ้าพวกเราก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้ ระฆัง เจิ้นไห่หลิง” ฮันวาน กล่าว

“แค่นี้พอไหม” จู มิงหลาง ถาม

“ข้าเคยเห็นมันในหนังสือ มันเป็นการสอดประสานสามสี มีต้นไม้สําริดหยก เยอะไหม?” ฮันวาน ถามด้วยความสงสัย

ตัวนางเองไม่เคยเห็นต้นสําริดหยกจริง ๆ และนางไม่รู้ว่าต้นนั้นถูกปกคลุมไปด้วยผลรูประฆังเช่นนั้นจริง ๆ

“ที่ไม่เป็นความจริง. มีผลระฆังทองแดงที่คล้ายกัน แต่ไม่มีผลที่โตเต็มที่” จู มิงหลาง กล่าว

“หนึ่งเดียวก็พอ เจิ้นไห่หลิง สามสีชนิดนี้หายากและมีค่ามาก พวกเราต้องใช้พลังงานทั้งหมดเพื่อค้นหาตันปีศาจหยกสําริดที่มีเวลาหลายปีและ ผลิต เจิ้นไห่หลิง สามสี” ฮันวานกล่าว

จ มิงหลาง คิดสักครู่

ในที่สุด จู มิงหลาง ยังไม่ได้พูดถึงระฆัง เพิ่งไห่หลิง ทั้งสอง

เขาทํางานที่พวกเขามอบหมายให้เสร็จแล้ว และงานพิเศษนั้นเท่ากับรายได้เสริมของเขาเอง

ฟ้าร้องในหูกระเบิดขึ้น ทําให้ จ มิงหลาง, ฮันวาน และ หมูหยวนซุน แทบจะเป็นลม

ต้นไม้ที่อยู่รอบๆ แตกออกโดยตรง และเสียงกรีดร้องที่น่าสะพรึงกลัวยังคงดังก้องอยู่ในอากาศจมิงหลางปิดหูของเขา

และเงยหน้าขึ้นมอง แต่เห็นนกอินทรีสีทองโฉบลงมา กรงเล็บ นกอินทรีทะเล ที่น่าสะพรึงกลัวนั้นมีพลัง ทําลายล้างสีทองและตกลงมาราวกับสายฟ้า!

แผ่นดินสั่นสะเทือนและป่าไม้กลายเป็นผง จ มิงหลาง รีบเปิดอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณและปล่อยให้ราชามังกรอสูรสวรรค์ ปรากฏขึ้น!

“เฮ้!!!”

ราชามังกรอสูรสวรรค์ บินออกไป และดวงดาวหลากสีก็กลายเป็นลําแสงดับ ไปสู่การดับสูญ จักรพรรดิอินทรีระเบิดขึ้น

ท้องฟ้าดูเหมือนจะถูกลําแสงเหล่านี้เจาะรูนับไม่ถ้วน เดิมที จักรพรรดิอินทรีทะเล ต้องการทุบมนุษย์โจรสามคนบนพื้นด้วยกรงเล็บอันเดียวแต่มันไม่รู้ว่า ราชามังกร ปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้า!