Dragon tamer - ตอนที่ 399

บทที่ 399: จ่ายไม่ไหว..คงต้องวิ่ง?

จ มิงหลาง เคยมาที่นี่เมื่อครั้งเร่ร่อนมาก่อน

เขาจําได้ว่าทางเข้าคาบสมุทรขนาดเล็กแห่งนี้ได้รับการปกป้องโดยนักเรียน และดูเหมือนว่าทุกคนต้องมีข้อมูลประจําตัวเพื่อเข้าสู่สถานที่แห่งนี้

มันเป็นแท่นบูชาขนาดเล็ก เพื่อรักษาออร่าที่เพียงพอที่นี่ จําเป็นต้องจํากัดการเข้าของนักเรียนและนักเรียนสามารถแลกเปลี่ยนหน่วยกิตสําหรับคุณสมบัติที่จะเข้าที่นี่

ตอนนี้ จมิงหลาง มีความเร็ว 100 เท่าของการเพาะปลูกออร่า

แต่ไม่ใช่ทุกคนจะได้รับการหล่อเลี้ยงทางวิญญาณตามวัตถุประสงค์ดังกล่าว ผู้ที่ไม่แข็งแรงเพียงพอสามารถได้รับ

ความเร็วของสัตว์มังกรในอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณของพวกเขาโดยเข้าสู่แท่นบูชาขนาดเล็กแบบนี้เพื่อส่งเสริม

น่าเสียดายที่สระน้ําศักดิ์สิทธิ์ขนาดเล็กของคาบสมุทรนี้ไม่เป็นประโยชน์สําหรับการเป็นเจ้าของอาณาจักรแห่งฤดูใบไม้ผลิ

ประมาณว่าจะทําให้ความเร็วในการฝึกฝนถึงร้อยยี่สิบห้าเท่า

มันมีประสิทธิภาพมาก ป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนและต้องใช้เครดิตเป็นจํานวนมากเพื่อแลกกับคุณสมบัติการสมัครซึ่งไม่

คุ้มค่าสําหรับ จมิ่งหลาง

“ดูเหมือนว่าข้าสามารถพา มังกรป่าน้อยมาที่นี่เพื่อฝึกฝนได้ แต่น่าเสียดายที่ข้าไม่มีเครดิตในตอนนี้” จมิงหลาง คิดอย่าง

รอบคอบและรู้สึกว่าความช่วยเหลือจากแท่นบูชาทางจิตวิญญาณภายนอกขนาดเล็กสําหรับวิญญาณหนุ่มนั้นชัดเจนไม่มีใครคุ้มกัน?

เป็นไปได้ไหมว่ายามที่วิ่งไปจับตัว มอทแม่มดขาว ในทะเล? ?

อีกอย่าง ผีเสื้อกลางคืนตัวเมียสีขาวก็ไม่ต่างจากเม็ดทรายสีทอง ความปลอดภัยที่ลอยอยู่บนทะเลนี้เป็นทองคําที่

ธรรมชาติมอบให้ทุกที่ เป็นเรื่องยากจริงๆ ที่คนปกติจะต้านทานการทดลองนี้

คาบสมุทรนี้มีขนาดเล็กมาก ใช้เวลาเดินไม่ถึงสิบนาที และมีสระน้ําขนาดเล็กอยู่ตรงกลางว่ากัน

ร้างขึ้นโดยสถาปนิกผู้ทรงอิทธิพลบางคน แนวปะการังรอบคาบสมุทรสามารถนํารัศมีจากกระแสน้ําเข้าสู่

คาบสมุทร และในที่สุดก็สร้างแอ่งน้ําแท่นบูชาขนาดเล็กไว้

การแช่ในนั้นจะเพิ่มความเร็วในการฝึกฝนอย่างมาก

ไม่ว่าในกรณีใด คาบสมุทรขนาดเล็กที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษนี้เทียบเท่ากับเส้นเลือดแห่งจิตวิญญาณขนาดเล็กที่สถาบันฝึก

มังกรขั้นสูงถือครองและให้ประโยชน์ที่ดีแก่ผู้ที่มีการฝึกฝนต่ํา

เมื่อจ มิงหลาง ติดตาม เสี่ยวหยิงหลิงและมันได้กระโดดลงไปในสระศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ ด้วยหัวกลมๆของมันแล้วมันไม่กินแต่ดูดซับออร่า

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาจมิงหลางได้ชี้นําน้ําพุวิญญาณในอาณาจักรแห่งจิตวิญญาณของเขาเพื่อเลี้ยงดูเสียวหยิงหลิง

แต่ เสี่ยวหยิงหลิง ไม่สามารถกินได้เพียงพอและราชามังกรอสูรสวรรค์ก็มีความคิดเห็นบางอย่างในทุกวันนี้ทําไมเขาถึง

ต้องการให้ออร่าในอาณาจักรของ มิงหลางลดน้อยลง?

“บูม บูม ”

หยิงหลิง ตัวน้อยแช่ตัวในสระศักดิ์สิทธิ์ขนาดเล็ก และส่งเสียงร้องอย่างสบาย ๆ ตามด้วยขนปุยบนตัวของมันหนวดที่อ่อน

นุ่มเป็นเหมือนท่อและพวกมันก็เริ่มดูดซับออร่ารอบตัวพวกมันอย่างบ้าคลั่ง!

แม้ว่าน้ําทะเลในสระศักดิ์สิทธิ์น้อยจะไม่เคลื่อนไหวเลย ในนิมิตของ จู มิงหลาง แต่จะเห็นได้ว่าพลังปราณทางวิญญาณ

นั้นอ่อนนุ่ม พุ่งออกมาจากน้ําทะเลแห่งจิตวิญญาณที่กลั่นแล้ว จากนั้นทั้งหมดก็ฉีดเข้าไปในปุยของเสี่ยวหยิงหลิง

ปุยของ เสี่ยวอิงหลิง เป็นเหมือนฟองน้ําที่ไม่มีที่สิ้นสุด

แม้แต่ จมิงหลาง ยังต้องนั่งลงและค่อยๆ ย่อยและแนะนําออร่าจํานวนมากแก่ เสี่ยวหยิงหลิงแต่ทั้งหมดถูกเก็บไว้ในปุยสีน้ําเงินในครั้งเดียว!

น้ําของสระแท่นบูชาในแอ่งขนาดใหญ่กลายเป็นแอ่งน้ําทะเลธรรมดา ซึ่งไม่สามารถไหลด้วยความแวววาวพิเศษได้อีกต่อไป

จู มิงหลาง ดูงงงวย

“บูม บูม บูม!!” หยิงหลิง ตัวน้อยไม่อิ่มอาหารเลย และปุยเรืองแสงของมันก็กระจัดกระจายไปทั่วบนแนวปะการังที่เคย

กรองน้ําทะเลก็มีวิญญาณเหมือนสายอากาศที่มักบินเข้ามา

สระศักดิ์สิทธิ์ขนาดเล็กนี้จะกักเก็บน้ําทะเลไว้โดยธรรมชาติเพื่อป้องกันไม่ให้นักเรียนใช้สระศักดิ์สิทธิ์บนคาบสมุทรแห่งนี้

ในฤดูกาลที่ไม่มีกระแสน้ํา ดังนั้นทุกครั้งที่น้ําทะเลที่ผลิตพลังวิญญาณจะเก็บไว้ใต้เกาะเมื่อออร่าวิญญาณบนพื้นดินถูกดูดซับและสลายไป มันจะถูกเก็บไว้

ในเวลานี้ หยิงหลิง น้อยกําลังดูดน้ําทะเลพลังวิญญาณที่เก็บไว้ในวิทยาลัยออกไป และปริมาณสํารองก็น่าซึ่งเกินกว่าสระพื้นผิวนี้ถึงสิบเท่า!

จู มิงหลาง มองดูและสายเกินไปที่จะหยุดยั้งได้

ความเร็วในการรวบรวมวิญญาณของ หยิงหลิง น้อยนั้นเร็วมากจนเขาตกใจ

ในตอนแรก จ มิงหลาง เห็นดวงตาเมฆออร่าในประเทศมังกรแห่งเมฆาและเรียนรู้ที่จะใช้พลังการเคลื่อนไหวของออร่าเพื่อ

ขับเคลื่อนลมหายใจรอบ ๆ เพื่อให้เขาสามารถสะสมวิญญาณในโลกได้เร็วขึ้น รักษาตัวเอง ดินแดนแห่งจิต วิญญาณพร้อมน้ําพุแห่งจิตวิญญาณ

แต่ความเร็วที่ หยิงหลิงน้อย รวบรวมวิญญาณนั้นเร็วกว่าตัวเขาเองเสียอีก!

ไม่ เจ้าตัวเล็กนี่ไม่ได้รวบรวมออร่าเหมือนเอาออร่าไปมากกว่า!

โดยทั่วไป การรวบรวมพลังงานทางวิญญาณจะเป็นไปอย่างมีระเบียบและชํา ผ่านการทํางานของจิตสํานึกของตนเอง

องค์ประกอบทางจิตวิญญาณระหว่างสวรรค์และโลกจะค่อยๆ นําเข้าสู่ร่างกาย เช่น กังหันน้ําในสระน้ําค่อยๆ ระบาย

กระแสน้ํา รดน้ําอย่างช้าๆ และรัศมีของสวรรค์และโลกจะเสริมด้วยจังหวะที่เป็นระเบียบนี้

ในแง่ของการดูดซึมออร่า เสี่ยวหยิงหลิง เป็นเพียงสัตว์ร้ายขนาดยักษ์ เขากําลังดื่มน้ําในสระหลังจากดื่มไปไม่กี่อึดใจเขาก็ดื่มน้ําในสระจนหมด!

ยังไงก็ตาม มันเป็นเส้นเลือดวิญญาณเล็กๆ!

ออร่าแห้งในทันที!

จ มิงหลาง มองดูแอ่งน้ําศักดิ์สิทธิ์เล็กๆ แห่งนี้ แล้วดูแนวปะการังที่อยู่รอบๆ ในทะเล

“บูมบูม!!”

เสี่ยวหยิงหลิง กระโดดออกมาอย่างมีความสุข ดูเหมือนว่าในที่สุดมันก็อิ่มแล้ว หูแหลมของมันก็แกว่งไปมา

มิงหลาง หน้าเลี่ยนเป็นสีดํา!

เส้นวิญญาณเล็ก ๆ ของ สระน้ําศักดิ์สิทธิ์ มีประวัติอันยาวนาน มีนักเรียนเลี้ยงมังกรกี่คนที่ได้รับการเลี้ยงโดยสระน้ํานี้

หากพวกเขามาเห็นสภาพของสระน้ําออร่าศักดิ์สิทธิ์นี้ พวกเขาหมดแรงโดยตรง!

“มิงหลาง เจ้าคิดว่า เจ้าสามารถจ่ายมันได้หรือไม่” นายก้อย ดูหนักอึ้ง

“ไม่สามารถจ่ายได้” จมิงหลาง กล่าว

“แล้วจะยืนอยู่ทําไม วิ่ง!” ในเวลานี้ นายก้อย อุทานออกมาว่า “ตอนนี้ยังไม่มีใครเห็น!”

ไม่มีทาง

ไม่อยากทําเรื่องแย่ๆ แบบนี้!

ข้าเป็นคนซื่อตรงมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ ข้ากําจัดสายใยวิญญาณเล็กๆ ของผู้อื่น เมื่อคิดเช่นนี้ก็หันหลังกลับและวิ่งหนีไป

มันน่าผิดหวังจริง ๆ และไม่สอดคล้องกับภาพลักษณ์ของข้าเลย!!

“มิงหลาง ชลง ชลง ให้ข้าพื้นหลังของเจ้าก่อน!” นายก้อย ไม่ต้องการเป็นมอนสเตอร์แก่ๆ ที่โดนสับในลานสูงและเขา

กลายเป็นหนึ่งเดียวอย่างรวดเร็ว แสงที่มีสีสันกลายเป็นงานปักปลาคาร์ฟและติดอยู่กับเสื้อผ้าของ จู มิงหลา

มิงหลาง ออกวิ่งพร้อมกับอุ้ม เสี่ยวหยิงหลิง เขาจะไม่มีวันหันหลังกลับแน่นอน

โชคดีที่ใส่บูทกันฝนไม่เปื้อนโคลน

ที่จริงแล้ว ไม่สําคัญหรอกว่าเขาจะใส่รองเท้าอะไร มิงหลาง เร่งความเร็วในการวิ่งกําลังจะเริ่มขึ้น!

ต้องขอบคุณ มอทแม่มดขาว ที่ลอยอยู่ในผีเสื้อกลางคืน พวกมันจึงเป็นสิ่งมีชีวิตตัวน้อยที่สวยงามที่สุดในโลกพวกมัน

ดึงดูดความสนใจของทั้งโรงเรียนและทําให้ จ มิงหลาง พ้นสภาพแวดล้อมทางอาญาที่สมบูรณ์แบบ

หลังจากวิ่งออกจากคาบสมุทรแล้ว จ มิงหลาง ได้ปะปนอยู่กับฝูงชนที่จับแมลงมอทกลางสายฝนเมื่อทําอะไรผิดมันจะ

มีพิรุธมากที่จะอยู่คนเดียว ในฝูงชนต้องทําแบบเดียวกันกับพวกเขา แต่ทุกคนก็ผ่อนคลาย

แอบมองไปที่ หยิงหลิง ตัวน้อยในอ้อมแขนของเขานอนหวานมาก

เหมือนถือผ้าชุบน้ําหมาด ๆ ไว้ พลังงานจิตวิญญาณขนาดใหญ่ที่บรรจุอยู่ในนั้นก็ร้อนเล็กน้อย

โชคดีที่ เสี่ยวหยิงหลิง ถือกําเนิดมาจากจิตวิญญาณแห่งการเก็บกํามะหยี่แบบแม่เหล็ก ดูเหมือนว่ามันสา มารถเก็บพลังงานออร่าได้มากที่สุด

“ด้วยพลังงานสํารองนี้ คาดว่ามันจะเพียงพอสําหรับปีศาจเก้าพันปีที่ วิญญาณบริสุทธิ์ปลูกฝังเป็นเวลาหมื่นปีใช่ไหม”