Dragon tamer - ตอนที่ 370

บทที่ 370: มังกรวานรโบราณ

เมื่อจูมงหลางได้ยินคําเหล่านี้ คลื่นในหัวใจของเขาก็พลุ่งพล่าน

เมื่อนึกถึงคําที่ควนหลานบอกเขาเมื่อสองสามวันก่อน จูมิงหลางอดไม่ได้ที่จะชื่นชม ดวนฉางชิงอีกเล็กน้อย

ใช่ สถานศึกษาศักดิ์สิทธิ์และสูงส่งเพียงใด

แต่ก็ไม่ได้ทําให้คนรู้สึกไร้ความหมายในใจ ไม่ได้ทําให้คนที่มีสถานะทางวิชาการเหนือกว่าก็คือไม่ว่าพวกเขาจะก้าวเข้าสู่ความมั่นใจในตนเองและความภาคภูมิใจที่จะไม่สูญหายไปไหน

พูดไม่กี่คํา นักเรียนเหล่านี้ที่มาทดสอบให้กับสถาบันหลี่ฉวน ก็ได้รับกําลังใจอย่างมาก

ในตอนแรกความตึงเครียดและความนับถือตนเองต่ําที่เกิดจากการต่อสู้ครั้งนี้ก็ลดล งมากเช่นกัน

หงห่าว เดินไปที่เวทีการแข่งขันใหญ่และตรงไปยังศูนย์

ในไม่ช้า นักเรียนจํานวนมากรอบๆ เริ่มเยาะเย้ย หัวเราะ และการเสียดสีที่พวกเขาพูดก็ถูกละเลยโดยหงห่าวโดยอัตโนมัติ

ในท้ายที่สุด เขายังพูดด้วยกําลัง

นี่เป็นความจริงทุกที่

“มังกรและสัตว์ร้ายต่อสู้อย่างอิสระและไม่ได้รับอนุญาตให้โจมตีมนุษย์”

การแข่งขันทั้งหมดในสถาบันการศึกษานั้นห้ามมิให้ละเมิดต่อเจ้าของ

ท้ายที่สุด มันคือสถาบันการศึกษา และส่วนใหญ่เป็นนักเรียน ไม่ใช่สนามรบจริง

เจียงซิยี่ยืนอยู่บนพื้นกรวด แก้มเล็กๆน้อยๆของเขาแสดงการเยาะเย้ยเล็กน้อยที่ชุดของหงห่าว

“ เจ้าได้เรียนรู้วิธีการสวมใส่เสื้อผ้าระหว่างทางจา หลี่ฉวน มาที่หม่านเฉิงหรือไม่? ข้าได้ยินนักเรียนบางคนบอกว่าเจ้า

เปลือยเปล่าจากเสฉวน และผู้หญิงก็เช่นกัน” เจียงซิยี่ยิ้มขึ้น

“กบที่อยู่กันบ่อจะพูดเหมือนเจ้า” หงห่าวปฏิเสธมัน

“เรียกมังกรทั้งหมดที่เจ้ามี มาต่อสู้ได้” เจียงซิยี่เป็นคนหยิ่งผยอง

เจียงซิยี่เรียกวานรมังกรเท่านั้น

มันคือมังกรวานรโบราณที่สวมหมวกเนื้อ มันยืนตระหง่านอยู่ในอารีน่า ออร่าที่รุนแรงและน่ากลัวของมันทําให้นักเรียนบน

อัฒจันทร์หน้าเปลี่ยนสีไปหมดแล้ว!

หงห่าวเปิดดินแดนแห่งจิตวิญญาณและเรียกมังกรสามตัวออกมา

มังกรหมาปาวายุวุ่นวาย

นี่คือมังกรหลักของหงห่าว เมื่อเขาเข้าเรียนในโรงเรียน วิญญาณหมาป่าของเขาแสดงความสามารถในการต่อสู้ที่น่าทึ่ง

หลังจากนั้น หมาป่าก็แปลงร่างเป็นมังกรด้วย และเลเวลของเขาก็ไม่ต่ํา

หลังจากได้รับการหล่อเลี้ยง มังกรหมาป่าวายุวุ่นวาย ก็ถึงระดับของแม่ทัพมังกรบนแล้ว และมันควรจะเป็นแม่ทัพมังกร

ระดับสูงที่เพิ่งได้รับการเลื่อนตําแหน่ง

อีกสองมังกรเป็นมังกรเคียวและมังกรดิน

ฐานการฝึกฝนของ มังกรดิน ควรเป็นมังกรล่างทั่วไป และมังกรเคียวคือลูกมังกร

“อย่าเมินข้า!” หงห่าวตะโกนเสียงดัง สั่งให้มังกรทั้งสามโจมตีมังกรวานรของเจียงซิยี่ ในสามทิศทางที่แตกต่างกัน

มังกรหมาปาวายุนั้นเร็วมาก เมื่อมันวิ่งบนทราย จะมีลมกระโชกแรงรอบ ๆ มัน ซึ่งทําให้มีพลังมากขึ้นเมื่อบิน

อาวุธที่ทรงพลังที่สุดของ มังกรหมาปาวายุ คือกรงเล็บของมัน

มันไม่ได้เข้าใกล้ มังกรวานรโบราณที่น่าเกรงขาม ตอนแรกใช้ลมขุ่นที่พัดมาจากการวิ่งเพื่อบดบังสายตาของมังกรวานรโบราณ จากนั้นจึงโจมตีจากจุดบอดของคู่ต่อสู้

มังกรวานรโบราณมีใบหน้าที่หยาบกระด้างมาก แสดงเขี้ยวของมันอย่างดุเดือด และมีการเยาะเย้ยในดวงตาของมัน

เช่นเดียวกับเจ้าของ เจียงซิยี่ เขาคุ้นเคยกับกลอุบายของมังกรที่ดูถูกเหยียดหยามเป็นพิเศษ

มังกรวานรโบราณ มีประสาทสัมผัสที่เฉียบแหลมมาก แม้ว่าจะมีลมพัดแรงอยู่ข้างหน้า แต่ก็ยังสามารถได้ยินตําแหน่งของมังกรหมาปาวายุ ที่ปั่นป่วน

“คําราม!!”

จู่ๆมังกรวานรโบราณก็คําราม มันหันข้าง และแขนที่สวมเกราะรูปโล่ก็ทุบมือลงอย่างแรง ในสถานที่ที่มังกรหมาปาวายุวิ่งออกไป

การทุบครั้งนี้รุนแรงมากจนเกิดรูขนาดใหญ่ขึ้นโดยตรงในดินกรวด

หากโจมตีโดน มังกรหมาป่าวายุ มันจะกลายเป็นมีทโลฟ!

ร่างกายของมังกรวานรโบราณสั่นสะท้านกระทบกับเป้าหมาย แต่แขนของตัวเองชา และเกือบจะได้รับบาดเจ็บจากการกระแทกที่หลัง

ขณะที่ลมพายุพัดไปในอีกทิศทางหนึ่ง นักเรียนบนอัฒจันทร์สามารถมองเห็นได้ชัดเจนว่าร่างในสายลมที่ปั่นปวนนั้นไม่ใช่มังกรหมาปาวายุ ที่ว่องไว แต่ร่างกายปกคลุมไปด้วยหนามหิน !

ด้วยการซ่อนสายตาของมังกรวานรโบราณไว้ มังกรหมาป่าวายุ และมังกรดิน ไม่รู้ว่าเมื่อใดที่พวกเขาเปลี่ยนตําแหน่ง

สิ่งที่ลิงมังกรโบราณได้ยินคือการโจมตีของมังกรดิน และเป็นมังกรดินที่ทุบแขนของเขา

เกราะของหิน มังกรดินนั้นแข็งกว่าหมวกเนื้อของมังกรวานรโบราณ แม้ว่าฐานการฝึกฝนจะต่ํากว่ามังกรวานรโบราณ ก็ยังด้อยกว่ามังกรดินที่หนาและแข็งแกร่งในแง่นี้

ด้วยการทุบครั้งนี้ แขนของมังกรวานรโบราณได้รับบาดเจ็บ และเนื้อของหมวกเกราะที่ข้อศอกก็เน่าเสียทั้งหมด

มังกรหมาปาวายุได้วนเวียนอยู่ข้างหลัง มังกรวานรโบราณแล้ว มันเปิดปากและกัดท้ายทอยของมังกรวานรโบราณโดยตรง!

เขี้ยวนั้นคม และหลังจากกัดหนึ่งครั้ง เลือดก็ถูกพ่นออกมา

มังกรวานรโบราณปิดคอหลังของมันและกระแทกเข้ากับมังกรหมาปาวายุอย่างแรง มังกรหมาปาวายุหลบอย่างว่องไว

และม้วนลมที่ขุ่นขึ้นทันทีและถอยกลับไปยังที่ปลอดภัย ที่ตั้งมังกรวานรโบราณได้รับบาดเจ็บ และใบหน้าของเจียงซิยี่ดูน่าเกลียด

เขาถูกอีกฝ่ายเล่นงานจริงๆ

เจียงซิยี่ไม่ได้คาดหวังว่าหลี่ฉวนซึ่งดูเหมือนคนบ้าบินที่เหลือเชื่อเช่นกัน

“วิธีการเล่นกล ไม่ต้องอายอีกต่อไปแล้ว บอกให้รู้ว่าทักษะการต่อสู้ของเจ้าไร้เดียงสาและไร้สาระแค่ไหนเมื่อต้องเผชิญกับ

ความแข็งแกร่งอย่างแท้จริง!” เจียงซิยี่ยังคงใช้ท่าทางที่หยิ่งผยอง

เมื่อเขากล่าวคําเหล่านี้ มังกรวานรโบราณก็คํารามอย่างต่อเนื่อง

“โฮะโฮะโฮะโฮะโฮะโฮะ!!”

เสียงคํารามเหมือนกลองยักษ์เขย่าพื้นกรวด

หมวกเนื้อของ มังกรวานรโบราณ ก็ร้อนขึ้นมาทันที และไอร้อนก็ลอยขึ้นมาจากหน้าอก ไหล่ แขน และเท้าของมัน ในไม่ช้า

มังกรวานรโบราณ ก็เดือดพล่านราวกับถูกไฟไหม้ !

เลือดที่อยู่ข้างหลังมันระเหยอย่างรวดเร็ว และแผลที่ถูกกัดก็ไม่เกี่ยวข้อง

มังกรวานรโบราณ พุ่งออกมาด้วยความเร็วที่แย่มาก และเท้าลิงขนาดใหญ่เหยียบบนพื้นกรวด และพื้นกรวดก็จมลง

มันไม่มีกรงเล็บ แต่มีหมัดเหมือนหิน และหมวกเนื้อเหมือนดาบและโล่ที่ข้อศอกของมัน ดาบ ศอก และหมวกเนื้อโล่

กลายเป็นอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุด นั่นคือศอกวิ่ง มันสามารถทุบกําแพงให้เป็นชิ้น ๆ ได้!

มังกรวานรโบราณโจมตีมังกรหมาปาวายุและมังกรดิน ก็รีบไปชั่วขณะหนึ่งเพื่อสกัดกั้นการโจมตีด้วยโล่ข้อศอกอันรุนแรงของมังกรวานรโบราณแทบแตก!

“โฮะโฮะโฮะโฮะ!!”

มังกรโบราณวานรเช่นเตาหลอมที่ผ่านพ้นไม่ได้ มันยกมังกรดินขึ้นด้วยแขนอันทรงพลัง แล้วฟาดมันใส่เนินหินน้อย!

การกระแทกแบบนี้จะสร้างความเสียหายอย่างมากต่ออวัยวะภายในของมังกรดิน

เนินเขาแตกเป็นเสี่ยงๆ และมังกรดินก็อาเจียนออกมาเป็นเลือดจํานวนมาก ในที่สุดมันก็ลุกขึ้นและทรงตัว มังกรวานรโบราณ เดือดฟาดมันด้วยไหล่ของเขาอีกครั้ง และกระแทกมังกรดินให้กระเด็นไปไกลหลายร้อยเมตร !!

พลังนั้นยิ่งใหญ่มากจนแม้แต่ร่างกายที่แข็งกระด้างอย่างมังกรดินก็ไม่สามารถทนได้

ความกล้าหาญของมังกรวานรโบราณนี้ทําให้นักเรียนที่กําลังดูการต่อสู้ตกตะลึง

เจียงซิยี่นี่เพิ่งเข้ามาหนึ่งปีจริงๆเหรอ? รู้สึกยังไงที่ความแข็งแกร่งไม่ด้อยกว่าผู้ที่อยู่ในสถาบันฝึกมังกรสักสองสามปี!