Dragon tamer - ตอนที่ 368

บทที่ 368: ไก่ฟ้า

บนสะพานปะการังยาวอันงดงาม จู มิงหลาง วนรอบถนนไวท์สกาย แล้วหันกลับมาที่ สถาบันฝึกมังกร

เหตุผลหลักคือ ราชามังกรอสูรสวรรค์ นั้นสะดุดตาเกินไป เดินในแม่น้ําและทะเลสาบที่เลวร้ายเช่นนี้ไม่มีปัญหากับการเก็บไพ่ยิปซีที่คนอื่นไม่รู้

เมื่อกลับมาถึงที่พัก จูมงหลาง ก็ไม่มีอะไรทํา ดังนั้นตามบริเวณน้ําตื้นที่มีน้ําทะเล เขาไปเยี่ยมชมทิวทัศน์ของลานที่สูงที่สุดในเมือง

ใหญ่แค่ไหนก็แค่เกาะเล็กๆ ที่จมอยู่ในน้ําตื้น ทิวทัศน์และสภาพอากาศที่สมบูรณ์แบบ เนินเขาที่กระจัดกระจายและ

อาคารอันวิจิตรบรรจงมารวมกัน มันสวยงามและเต็มไปด้วยบรรยากาศศิลปะ

ตั้งแต่เย็นจรดค่ํา ดวงดาวถูกปกคลุมไปด้วยท้องฟ้าสีครามและจมอยู่ใต้ทะเลอันสงบนิ่งแสงไฟที่มีเสน่ห์ที่สุดของเมืองไม่

เต็มใจที่จะให้สีของดวงดาวและท้องทะเล ผืนดินและชายฝั่งที่ทอดยาวเผยให้เห็นแสงและเงาที่เจิดจ้าที่สุด

จู มิงหลาง ก้าวเข้าไปในปาที่มีน้ําและไม้ ซึ่งถูกตัดแต่งอย่างประณีตมาก โดยไม่มีกิ่งใดกิ่งหนีงยื่นออกมา

ดูเหมือนว่าบ้านของ ดวนฉางชิง จะอยู่ไม่ไกลออกไป หันหน้าเข้าหาอ่าวเล็กๆ ชมทัศนียภาพอันงดงามและหรูหราของเมือง

หลังจากเดินไปอีกไม่กี่ก้าว จูมงหลาง ก็เห็นร่างโค้งนั่งเงียบๆ ใต้ต้นไม้ มองดูเมืองด้วยความงุนงงฝีเท้าของจูมิงหลาง

ไม่เบา แต่นางก็ยังไม่รู้สึก

จู มิงหลาง เข้ามาใกล้และมองไปที่แก้มด้านข้างที่สวยงามของนางซึ่งสะท้อนด้วยแสงไฟยามค่ําคืนต่างๆ เขาลังเลอยู่ครู่

หนึ่ง จู มิงหลาง รู้สึกว่าเขายังคงไม่ควรรบกวนความคิดของผู้หญิงที่เงียบคนนี้ ทุกคนมีของแต่ละคนเป็นการกระทันหัน

เล็กน้อยที่จะบุกเข้าไปในพื้นที่เล็ก ๆ ที่บุคคลอยู่คนเดียว

จู มิงหลาง กําลังจะออกจากถนนสายอื่น แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ร้องเรียก

“ มิงหลาง?”

“อาจารย์ดวนหลาน” จู มิงหลาง หันไปด้านข้าง สุภาพเหมือนตอนที่เขาอยู่ที่ วิทยาลัยหลี่ฉวน อ่านนิยายได้ที่ wwwcat2auto.com

ดวนหลาน อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็หยุด ราวกับว่านางอยากจะพูดอะไร แต่นางไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหน

“มันกะทันหันเกินไป ทั้งหมดนี้” จู มิงหลาง ยังเข้าใจสิ่งที่ความเศร้าโศกควบแน่นในใจของดวนหลาน และกล่าวอย่างอ่อนโยน

“ใช่.” ดวนหลาน พยักหน้า

ทันใดนั้น โลกขนาดมหึมาก็บุกเข้ามา ทําลายความสงบสุขดั้งเดิมของ หลี่ฉวน และกระทั่งทําลายล้างสิ่งที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้มากที่สุดโดย สถาบันฝึกมังกร หลี่ฉวน

นางคุ้นเคยกับความสงบสุข และนางก็คุ้นเคยกับการทําสิ่งต่าง ๆ ในความสามารถของนางเพื่อคนที่ทุกข์ทรมานในความสงบ แต่นางไม่เคยคิดว่าจะถูกลากเข้าสู่ความทุกข์ทรมานและการพิจารณาคดี

วิ่งกลับไปกลับมา แม้ว่าพ่อของนาง ดวนฉางชิง จะต้องเผชิญกับมันบ่อยครั้ง แต่มันก็ยากจริงๆ ที่จะยอมรับในตอนแรกที่

เห็นว่าพ่อผู้ชื่นชมของนางต้องคุกเข่าลงต่อหน้าผู้คนในลานสูงแห่งนี้

“สถาบันการศึกษาคือความรักของพ่อข้า เขาทํางานหนักเพื่อสิ่งนี้ แต่ข้าไม่รู้ว่าจะทําอะไรให้เขาได้บ้าง” ดวนหลานพูดอย่างแผ่วเบา

“อาจารย์ ดวนหลาน ไม่ต้องกังวลมาก” จูมงหลาง กล่าว

“มิงหลาง ข้าได้ยินมาว่าเจ้ามีความสัมพันธ์ที่ดีกับสุภาพบุรุษหญิง?” ดวนหลาน ถาม

“สิ่งนี้” จู มิงหลาง พบว่าปัญหานี้แปลกอย่างไร

ทําไมนางจึงถามถึงความสัมพันธ์ของเขากับ หลี่หยุนซี?

เป็นไปได้ไหมที่นางคิดอะไรกับข้า..??

เมื่อคนเป็นกังวล มักจะง่ายที่จะพูดสิ่งที่อยู่ในใจ

หลังจากคิดไตร่ตรองให้ดีแล้ว ข้ากับครู ดวนหลาน ก็ถือว่าอยู่ในความทุกข์ยากซึ่งกันและกัน พวกเราสามารถไว้วางใจซึ่ง

กันและกัน แม้ว่าพวกเราจะแยกกันหลังจากได้รับบาดเจ็บ แต่พวกเราได้สร้างความสัมพันธ์ที่ละเอียดอ่อนในเวลานั้น? ?

มันควรจะเป็นยังไง?

ครูดวนหลาน เก่งมากจริงๆ นางมีรูปร่างที่ดี มีนิสัยสงบเสงี่ยมและสง่างาม นางพูดอย่า งนุ่มนวลและอดทนนางได้ให้

ความช่วยเหลือเขาอย่างมาก เมื่อนางคิดว่าจะต้องถูกปฏิเสธอย่างโหดร้ายชั่วขณะหนึ่งนางคงจะรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย

“เจ้าช่วยบอกข้าเกี่ยวกับนางได้ไหม” ดวนหลาน ถามเบาๆ

“ฮะ?” จู มิงหลาง ไม่ตอบสนองเล็กน้อย

“วิทยาลัยเล็กๆ ข้ายังรู้สึกหมดหนทางและช่วยไม่ได้ ข้าไม่รู้ว่าจะยึดมันอย่างไร มีเมืองมากมายและดินแดนที่ห่างไกลจาก

เสฉวนมากมาย แต่นางสามารถพึ่งพาความแข็งแกร่งของนางเอง ในการปกป้องมันได้ตรงกันข้ามข้าคิดว่าข้าไว้

ประโยชน์จริงๆ ข้าอยากได้ยินเรื่องราวของนาง ว่านางจัดการกับกองทัพของประเทศอย่างไร โดยไม่เปลี่ยนหน้า”

ดวนหลานเริ่มจริงจัง

ดวนหลาน เกิดมาพร้อมกับออร่าที่อ่อนแอ อ่อนโยน เป็นมิตร และใจดี แต่ดูเหมือนว่าอารมณ์เหล่านี้ไม่ได้ช่วยสถานการณ์ในปัจจุบันเลย

นางต้องการที่จะเข้มแข็งและแข็งแกร่ง อย่างน้อยเพื่อให้สามารถเผชิญกับการทดลองทั้งหมดเหล่านี้อย่างกล้าหาญ แทนที่

จะกังวลกับมัน และปล่อยให้พ่อของนางดูแลทุกอย่าง

“ปรากฏว่าเป็นเช่นนั้น” จู มิงหลาง ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เขาคิดว่านาง..เอ่อ..

อนิจจาเขายังคงใช้สมองและคิดว่าจะปฏิเสธอย่างอ่อนโยนเพื่อไม่ให้ทําร้ายหัวใจที่อ่อนแอของนาง

โชคดีที่มันไม่ใช่อย่างที่เขาคิด

แต่ทําไมเขารู้สึก ผิดหวังเล็กน้อย?

จู มิงหลาง ไม่มีอะไรจะทําอีกแล้ว จะเห็นได้ว่า สถาบันฝึกมังกร หลี่ฉวน เป็นความรักของดวนหลานและนางเต็มใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างสมบูรณ์เพื่อปกป้องมัน

พูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์เล็กๆ น้อยๆ อย่างช้าๆ จากนั้น ดวนหลาน ก็ถามเกี่ยวกับ จูมิงหลางที่จะไปที่เมืองหลวงของจักรพรรดิเพื่อรับสิทธิ์นั่งในเมือง

คําอธิบายของ จู มิงหลาง เกี่ยวกับตัวเองค่อนข้างง่าย และเครดิตทั้งหมดมอบให้กับ น่านหลิงชา

เขาต้องทิ้งหนทางให้ตัวเอง เขาคุยกับ ตวนหลาน ว่าเขาอยู่ในเมืองหลวงของจักรพรรดิอย่างไร และคงจะน่าอายเกินกว่าที่

เขาจะต้องเผชิญกับความยากลําบากของสถาบันเล็กๆ ในอีกไม่กี่วัน

เจ็ดวันสําหรับการทดสอบ

ดวนฉางชิง, ไปยซู และ ควนหลาน ได้ทําการฝึกอบรมอย่างเข้มข้นสําหรับนักเรียนที่มา

มังกรหลักของพวกมันได้รับการอัปเกรดอย่างน้อยหนึ่งขั้น ซึ่งจะทําให้มีความมั่นใจเล็กน้อย

จู มิงหลาง เดินเข้าไปในสนามรบขนาดใหญ่พร้อมกับทุกคน ที่นี่เป็นที่ ที่กว้างขวางและสว่างไสวมากสําหรับการต่อสู้ มี

ระบบในสถาบันฝึกมังกรขั้นสูง ที่ไม่มีใน หลี่ฉวน นั่นคือ จีโดว

ในแต่ละฤดูกาล สถาบันการศึกษาจะออกรางวัลเพิ่มเติมให้กับนักเรียนที่ชนะหลายครั้งในสนามรบนี้

ส่งเสริมให้นักเรียนต่อสู้ในโอกาสที่เป็นทางการและยุติธรรม ยิ่งอันดับสูง ยิ่งได้รางวัลมากการชําระบัญชีจะทําทุกไตรมาส

ในเวลานี้ นักศึกษาจาก วิทยาลัย หลี่ฉวน และ วิทยาลัย หม่านเฉิง เข้าแข่งขันในอารีน่าของฤดูกาลนี้แท่นหินโดยรอบ

สามารถรองรับผู้ชมได้หลายหมื่นคน และแท่นตรงกลางเป็นมากกว่าสนามรบ จัดเป็นสภาพ แวดล้อมแบบภูเขา มีโขดหิน

ทราย ต้นไม้ ยอดเล็กๆ และรอยแตกของพื้นดิน

สภาพแวดล้อมจะต้องเหนือกว่ามากที่สุด

สิ่งนี้เป็นจริงในเมืองหลวงด้วย

ผู้คนชื่นชมผู้แข็งแกร่งและเคารพผู้แข็งแกร่ง

ดูเหมือนว่าคนส่วนใหญ่ใน สถาบันฝึกมังกร มีความรู้สึกเหนือกว่าโดยธรรมชาติ เมื่อเขาได้ยินว่ามีโรงเรียนไก่ฟ้าที่ต้องการ

ให้ศาลสูงรับรอง พวกเขาก็มาเฝ้าชมและนั่งคุยกันทีละคน รอดูว่านักเรียนจากโรงเรียนไก่ฟ้าพวกนี้จะหลอกตัวเองได้อย่างไร

“ไม่ใช่การทดสอบเหรอ ทําไมคนถึงมากันเยอะจัง” ลี่จ้าวยิง ตื่นตระหนกทันทีที่เขา เห็นสนามต่อสู้